From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Αλέξανδρος Γ΄ (σκωτικά γαελικά: Alaxandair mac Alaxandair, αγγλ. Alexander III, 4 Σεπτεμβρίου 1241 – 19 Μαρτίου 1286) ήταν βασιλιάς της Σκωτίας (1249 - 1286).
Αλέξανδρος Γ΄ | |
---|---|
Περίοδος | 6 Ιουλίου 1249 - 19 Μαρτίου 1286 |
Στέψη | 13 Ιουλίου 1249 |
Προκάτοχος | Αλέξανδρος Β΄ της Σκωτίας |
Διάδοχος | Μαργαρίτα της Νορβηγίας |
Γέννηση | 4 Σεπτεμβρίου 1241 Κάστρο του Ρόξμπεργκ, Ρόξμπεργκσιρ, Σκωτία |
Θάνατος | 19 Μαρτίου 1286 (45 ετών) Φάιφ, Σκωτία |
Τόπος ταφής | Αββαείο του Ντανφέρμλιν, Ντανφέρμλιν |
Σύζυγος | Μαργαρίτα της Αγγλίας Γιολάντα του Ντρε |
Επίγονοι | Μαργαρίτα Αλέξανδρος |
Οίκος | Οίκος του Ντάνκελντ |
Πατέρας | Αλέξανδρος Β΄ της Σκωτίας |
Μητέρα | Μαρία του Κουσύ |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Ο Αλέξανδρος ήταν γιος και διάδοχος του Αλεξάνδρου Β΄ της Σκωτίας και της δεύτερης συζύγου του, Μαρίας του Κουσύ[1], καθώς και εγγονός του Γουλιέλμου Α΄ της Σκωτίας (του Λέοντα). Γεννήθηκε στο Κάστρο του Ρόξμπεργκ.
Ο πατέρας του πέθανε στις 8 Ιουλίου 1249 και ο ίδιος στέφθηκε βασιλιάς της Σκωτίας στις 13 Ιουλίου 1249 στη Σκουν σε ηλικία μόλις 7 ετών. Την εποχή που ήταν ανήλικος συγκρούστηκαν σε δυο αντίπαλες ομάδες βαρόνων: η πρώτη υπό την ηγεσία του Ουόλτερ Κόμυν, Κόμη του Μέντηθ, και η δεύτερη υπό την ηγεσία του Άλαν Ντέργουορντ, Δικαστή της Σκωτίας.
Ο Αλέξανδρος Γ΄ παντρεύτηκε (1251) τη Μαργαρίτα της Αγγλίας, κόρη του Ερρίκου Γ΄ της Αγγλίας, και απέκτησαν τρία παιδιά. Ο Άγγλος βασιλιάς βρήκε την ευκαιρία να ζητήσει από τον γαμπρό του να του δώσει όρκο υποτέλειας, αλλά εκείνος το αρνήθηκε. Σε μάχη στο Κέλσο η ομάδα του Μέντηθ έχασε από την ομάδα του Ντέργουορντ, αλλά παρά την ήττα τους διατήρησαν τα επόμενα δυο χρόνια το μερίδιο της εξουσίας στην κηδεμονία του Βασιλιά.[2]
Όταν έφτασε 21 έτους (1262), δήλωσε την πρόθεση να επαναλάβει τις επιχειρήσεις του στα Δυτικά Νησιά που είχαν διακοπεί με τον θάνατο του πατέρα του πριν από 13 χρόνια.[2] Ο Αλέξανδρος υπέβαλε αίτημα στον Χάακον Δ΄ της Νορβηγίας, ο οποίος το απέρριψε και εκστράτευσε με μεγάλο στρατό εναντίον της Σκωτίας. Μέσω των δυτικών ακτών της Σκωτίας έφτασε έξω από τη νήσο του Άρραν και οι δυο βασιλείς ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις. Ο Αλέξανδρος Γ΄ προσπάθησε να τις καθυστερήσει μέχρι να φτάσουν οι φθινοπωρινές καταιγίδες που θα εξασθενούσαν τον στόλο του Χάακον. Ο Χάακον, όταν κατάλαβε την καθυστέρηση, επιτέθηκε, αλλά οι καταιγίδες κατέστρεψαν τα πλοία του. Στη μάχη του Λαργκς που ακολούθησε τον Οκτώβριο του 1263 οι Σκώτοι ήταν νικητές, ο Χάακον οπισθοχώρησε για τη Νορβηγία και πέθανε στις 15 Δεκεμβρίου 1263 στις Ορκάδες. Τα νησιά βρέθηκαν στην κυριαρχία του Αλεξάνδρου Γ΄, ο γιος και διάδοχος του Χάακον, Μάγνος ΣΤ΄ της Νορβηγίας, υπέγραψε τη Συνθήκη του Περθ, με την οποία παραχώρησε τη Νήσο του Μαν και τα Δυτικά Νησιά στη Σκωτία έναντι χρηματικής αποζημίωσης, ενώ στη Νορβηγία παρέμειναν μόνο οι Ορκάδες και τα Σέτλαντ.
Το 1275 η βασίλισσα Μαργαρίτα πέθανε σε ηλικία 34 ετών στο Κάστρο Κούπαρ. Τα Χρονικά του Λάνερκοστ αναφέρουν ότι την επόμενη δεκαετία μέχρι τον θάνατο της Μαργαρίτας δεν ξαναπαντρεύτηκε: "δεν απείχε από θύελλες ή κακοκαιρίες ή από τους χειρότερους κινδύνους αλλά δεν επισκέφτηκε ποτέ χήρα ή μοναχή ή παρθένα, οι ίδιες του έκαναν επίσκεψη μεταμφιεσμένες".
Ο Αλέξανδρος Γ΄ ατύχησε να δει τον θάνατο και των τριών παιδιών του σε λίγα χρόνια. Καθώς δεν είχε άρρενα διάδοχο, έπεισε το κοινοβούλιο να ορίσει διάδοχο την εγγονή του, Μαργαρίτα της Νορβηγίας (1284). Η ανάγκη να αποκτήσει γιο τον οδήγησε να παντρευτεί σε δεύτερο γάμο τη Γιολάντα του Ντρε την 1η Νοεμβρίου 1285.
Ο Αλέξανδρος Γ΄ πέθανε σε ηλικία 44 ετών στις 18 Μαρτίου 1286 στο Φάιφ σε ατύχημα στο σκοτάδι με το άλογο του, ενώ ταξίδευε να συναντήσει τη σύζυγο του που είχε γενέθλια την επόμενη μέρα.[3] Πέρασε το προηγούμενο βράδυ στο Κάστρο του Εδιμβούργου και γιόρτασε τον δεύτερο γάμο του με τους πιο στενούς του συμβούλους, οι οποίοι τον συμβούλευσαν να μην κάνει αυτό το ταξίδι, επειδή λόγω του καιρού θα βρισκόταν σε μεγάλο κίνδυνο. Ο Αλέξανδρος αγνόησε όλες τις προβλέψεις, αλλά το άλογο του δεν μπορούσε να τον οδηγήσει μέσα στο σκοτάδι, σκόνταψε και έπεσε κάτω, με αποτέλεσμα τον θάνατο του Βασιλιά που βρέθηκε την επόμενη μέρα με σπασμένο λαιμό- σύμφωνα με πληροφορίες έπεσε πάνω σε βράχο.[4] Δεν υπήρχε γκρεμός στο σημείο που έπεσε, αλλά είχε ένα βραχώδες ανάχωμα που ήταν θανατηφόρο, ειδικά στο σκοτάδι.[5] Ο Αλέξανδρος Γ΄ τάφηκε στο Αββαείο του Ντανφέρμλιν. Το 1886 ένα μνημείο ανεγέρθη προς τιμήν του κοντά στο σημείο που πέθανε στο Κίνγκχορν.
Μετά την αποβολή της βασίλισσας Γιολάντας, ο θρόνος της Σκωτίας πέρασε στην εγγονή του Αλέξανδρου Γ΄, Μαργαρίτα, η οποία πέθανε σε ηλικία επτά ετών πριν προλάβει να φτάσει στη Σκωτία και γίνει η στέψη της (1290). Η στέψη του νέου βασιλιά, Τζον Μπάλλιολ (1292), τερμάτισε τον πόλεμο διαδοχής που ξέσπασε μετά τον θάνατο της, αλλά δεν προστάτευσε τη Σκωτία από την αγγλική καταδυνάστευση, παρέχοντας τις συνθήκες για το ξέσπασμα του Πρώτου Πολέμου της Σκωτικής Ανεξαρτησίας το 1296.
Ο Αλέξανδρος Γ΄ της Σκωτίας παντρεύτηκε δύο φορές:
1) Νυμφεύτηκε στις 25 Δεκεμβρίου 1251 την τέταρτη εξαδέλφη του Μαργαρίτα της Αγγλίας, κόρη του Ερρίκου Γ΄ της Αγγλίας και της Ελεονώρας της Προβηγκίας.[6] Μαζί της απέκτησε τρία παιδιά:
Η Μαργαρίτα πέθανε το 1275.
2) Παντρεύτηκε την 1η Νοεμβρίου 1285 τη Γιολάντα του Ντρε, κόρη του Ροβέρτου Δ΄ του Ντρε. Δεν απέκτησαν παιδιά.
Ο χαρακτήρας του Αλεξάνδρου Γ΄ της Σκωτίας εμφανίζεται στα εξής έργα:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.