Ίων (Ευριπίδη)

Για άλλες χρήσεις, δείτε: Ίων.

Με την ονομασία Ίων φέρεται σπουδαία τραγωδία που έγραψε ο Ευριπίδης που αναφέρεται στον μυθικό Ίωνα.

Ίων Ἴων
Συγγραφέας	Ευριπίδης
Πρωτότυπος τίτλος	Ἴων
Παγκόσμια πρώτη παράσταση	413 π.Χ.
Τοποθεσία πρώτης παράστασης	Αρχαία Αθήνα
Ρόλοι	Ίωνας, Κρέουσα, Ξούθος, Ερμής και Αθηνά
Γλώσσα πρωτότυπου	αρχαία ελληνικά
Είδος	Τραγωδία
Διαδραματίζεται στο/η	Δελφοί
δεδομένα
π σ ε

Μερικοί μελετητές το τοποθετούν γύρω στο 418 π.Χ^[1]. πιθανότερη όμως μοιάζει η άποψη άλλων, που το τοποθετούν στο 413 ή το 414 π.Χ^[2].

Το έργο αυτό του Ευριπίδη έχει χαρακτηριστεί γενικά ως «περιπλεγμένη τραγωδία»^[3] λόγω του ότι δύο φορές ο ποιητής χρησιμοποιεί στην πλοκή τον «από μηχανής θεό», μία στην αρχή και μία στο τέλος. Ο Αρχηγέτης του Βασιλικού Οίκου της Αττικής Ίων αποδεικνύεται τέκνο της Κρεούσης εκ του θεού Απόλλωνα.

Το έργο αποτελεί δράμα χαρακτήρων^[3]. Στη συγγραφή του, ο Ευριπίδης διαπραγματεύεται τον αντιτραγικό ρεαλισμό μέσα από την πολιτική πραγματικότητα. Ο Ίων δεν προκαλεί το έλεος και τον φόβο και δεν δημιουργεί ανάγκη κάθαρσης.

Το έργο διαδραματίζεται στους Δελφούς. Η Κρέουσα που απέκτησε ένα γιο, τον Ίωνα, με τον Απόλλωνα τον εγκαταλείπει στην Ακρόπολη. Ο Ερμής βρήκε το παιδί και το έφερε στους Δελφούς. Η Κρέουσα παντρεύτηκε τον Ξούθο, που συμμάχησε με τους Αθηναίους και πήρε την εξουσία. Το ζευγάρι μένει άτεκνο και ο Ξούθος πάει στους Δελφούς για να πάρει χρησμό ο οποίος έλεγε ότι ο γιος του θα είναι αυτός που θα συναντούσε βγαίνοντας από το ναό. Ο Ίωνας ακολουθεί τότε το Ξούθο στην Αθήνα. Η Κρέουσα αρχικά είναι ενάντια του Ίωνα, και οργανώνει απόπειρα δηλητηρίασής του, όμως οι θεοί τον σώζουν. Με την αποκάλυψη από την Πυθία των σπαργάνων του συντελείται η αναγνώριση μητέρας και γιου. Η Αθηνά εμφανίζεται και λέει ότι ο Ίωνας είναι τέκνο του Απόλλωνα και ζητά την εγκατάσταση του στο θρόνο, ενώ προφητεύει τη γέννηση του Αχαιού και του Δώρου.

Ο Ίωνας γράφτηκε στα χρόνια της σύναψης της «Νικίειας ειρήνης», όχι τόσο ευνοϊκής για τους Αθηναίους. Ο Ευριπίδης επιθυμεί την τόνωση του ηθικού των συμπατριωτών του προβάλλοντας την Κρέουσα ως πρόγονο όλων των ιωνικών φυλών. Είναι η μητέρα του Ίωνα και από αυτήν θα γεννηθούν ο Δώρος και ο Αχαιός. Ο ποιητής ανάγει την γέννηση της ιωνικής φυλής σε ένα θεό, για αυτό δικαιολογεί, κατά κάποιο τρόπο, την επιθυμία της να ηγεμονεύσει.

Το δράμα αυτό μιμήθηκε αργότερα και ο Άουγκουστ Σλέγκελ, Γερμανός κριτικός και μεταφραστής φιλόλογος, με το έργο του «Ίων» το 1803.

Παραπομπές

1. Dans Euripide, Tragédies: Tome III: Héraclès - Les Suppliantes - Ion, éd. Léon PARMENTIER, Henri GRÉGOIRE, Paris, Les Belles Lettres, coll. "Universités de France", 2002, Notice p.168.
2. «ΙΩΝ | DIAN». dian.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2021.
3. ancientadmin. «Ion - Euripides - Ancient Greece - Classical Literature». Ancient Literature (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2021.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Wikisource logo

Στη Βικιθήκη υπάρχει υλικό που έχει σχέση με το θέμα:   Ίων (Ευριπίδης)

• Ίων εγχείρημα Γουτεμβέργιος
• Burnett, Anne Pippin (1962). «Human Resistance and Divine Persuasion in Euripides' "Ion"». Classical Philology 57 (2): 89–103. ISSN 0009-837X. https://www.jstor.org/stable/266414.