Ίμρε της Ουγγαρίας
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ίμρε ή Έμερικ (ουγγρικά: Imre, κροατικά: Emerik, σλοβακικά: Imrich, γεννηθείς το 1174 και αποβιώσας στις 30 Νοεμβρίου 1204), ήταν Βασιλιάς της Ουγγαρίας και της Κροατίας μεταξύ του 1196 και του 1204. Το 1184, ο πατέρας του, Μπέλα Γ΄ της Ουγγαρίας, διέταξε τη στέψη του ως βασιλέα, ενώ τον όρισε ως μονάρχη της Κροατίας και της Δαλματίας προς το 1195. Ο Ίμρε ανέβηκε στον θρόνο μετά τον θάνατο του πατέρα του. Κατά τη διάρκεια των πρώτων τεσσάρων ετών της βασιλείας του, πολέμησε εναντίον του εξεγερθέντα αδερφού του, Ανδρέα, ο οποίος υποχρέωσε τον Ίμρε να τον ορίσει μονάρχη της Κροατίας και της Δαλματίας υπό τη μορφή πηγής εισοδήματος.
Ίμρε | |
---|---|
Βασιλέας της Ουγγαρίας και της Κροατίας | |
Περίοδος | 1196 - 1204 |
Προκάτοχος | Μπέλα Γ΄ |
Διάδοχος | Λαδίσλαος Γ΄ |
Γέννηση | 1174 |
Θάνατος | 30 Νοεμβρίου 1204 (ηλικίας 29–30 ετών) |
Τόπος ταφής | Έγκερ |
Σύζυγος | Κωνσταντία της Αραγωνίας |
Επίγονοι | Λαδίσλαος Γ΄ |
Οίκος | Αρπάντ |
Πατέρας | Μπέλα Γ΄ |
Μητέρα | Αγνή της Αντιόχειας |
Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολικισμός |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Ο Ίμρε συμμάχησε με την Αγία Έδρα εναντίον των αιρετικών της Βοσνίας, οι οποίοι είχαν αποσχισθεί της Καθολικής Εκκλησίας. Εκμεταλλευόμενος έναν εμφύλιο πόλεμο, ο Ίμρε επέβαλε την κυριαρχία του επί της Σερβίας. Απέτυχε να εμποδίσει τη Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας, η οποία έχαιρε της στήριξης των Σταυροφόρων της Δ΄ Σταυροφορίας, από την κατάληψη του Ζαντάρ το 1202. Επίσης, απέτυχε να εμποδίσει την εδραίωση της Βουλγαρίας κατά μήκος των νοτίων συνόρων του βασιλείου του. Ο Ίμρε ήταν ο πρώτος Ούγγρος μονάρχης ο οποίος έκανε χρήση των "λωρίδων των Αρπάντ" ως προσωπικό του θυρεό και ο οποίος υιοθέτησε τον τίτλο του Βασιλιά της Σερβίας. Προ του θανάτου του, ο Ίμρε έστεψε ως βασιλέα τον, ηλικίας τεσσάρων ετών, υιό του, Λαδίσλαο Γ΄.