Άντιφος

Με το όνομα Άντιφος (> ἀντί [έναντι, εμπρός] + φάος [φως], "αυτός που ρίχνει φως μπροστά του, ο λαμπρός"^{[εκκρεμεί παραπομπή]}) είναι γνωστά τα παρακάτω πρόσωπα της ελληνικής μυθολογίας:

1. Σύντροφος του Οδυσσέα, γιος του Ιθακήσιου ήρωα Αιγυπτίου και αδελφός του Ευρυνόμου. Σε μια μάχη του Τρωικού Πολέμου μπροστά στα τείχη της Τροίας, ο Άντιφος σκότωσε τον Μελανίωνα. Στο ταξίδι της επιστροφής στην Ιθάκη ο Άντιφος φαγώθηκε από τον Κύκλωπα Πολύφημο, όπως και άλλοι σύντροφοι του Οδυσσέα (Οδύσσεια, β 19 κ.ε.). Το ίδιο όνομα είχε πιθανώς και άλλος φίλος του Οδυσσέα (ρ 68).
2. Αρχηγός (μαζί με τον αδελφό του Φείδιππο) τριάντα πλοίων από τις Καλυδνές νήσους, την Κάρπαθο, την Κάσο, την Κω και τη Νίσυρο, που συμμετείχε και αυτός στην εκστρατεία κατά της Τροίας. Αυτός ο Άντιφος ήταν γιος του Ηρακλείδη Θεσσαλού και γιος ή εγγονός της Χαλκιόπης (Όμηρος, Ιλιάδα, Β 678). Καταγόταν από την Εφύρα της Θεσπρωτίας, πόλη όπου ο Στράβων είχε δει κοινό τάφο του Αντίφου και του αδελφού του Φειδίππου. Στη Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου αναφέρεται ότι ο Άντιφος, κατά την επιστροφή του από την Τροία, πέρασε από τη χώρα των Πελασγών και την ονόμασε Θεσσαλία προς τιμή του πατέρα του.
3. Γιος της Νύμφης Γυγαίας και του Ταλαιμένη, βασιλιάς της Μαιονίας. Αδελφός αυτού του Αντίφου ήταν ο Μέσθλος, μαζί με τον οποίο έσπευσε να βοηθήσει τους Τρώες στον Τρωικό Πόλεμο. Αμφότεροι οι αδελφοί σκοτώθηκαν από τον Διομήδη (Όμηρος, Ιλιάδα, Β 864).
4. Τρώας πρίγκηπας, γιος του Πριάμου και της Εκάβης. Στον Τρωικό Πόλεμο σκότωσε τον σύντροφο του Οδυσσέα Λεύκο (Όμηρος, Ιλιάδα, Κ 490), αλλά σκοτώθηκε ο ίδιος σε άλλη μάχη από τον Αγαμέμνονα (Λ 101-112). Αναφέρεται επίσης στην Ιλιάδα επεισόδιο, όπου ο Άντιφος αυτός αιχμαλωτίσθηκε από τον Αχιλλέα στο όρος Ίδη, αλλά στη συνέχεια αφέθηκε ελεύθερος.

Δείτε επίσης

• Ο αστεροειδής 13463 Άντιφος (13463 Antiphos), που ανακαλύφθηκε το 1973 και ανήκει στην Τρωική Ομάδα, πήρε το όνομά του από το πρώτο και το δεύτερο από τα παραπάνω πρόσωπα.

Πηγές

• Κρουσίου: Λεξικόν Ομηρικόν, διασκευή από την έκτη γερμανική έκδ. υπό Ι. Πανταζίδου, έκδοση «Βιβλιεκδοτικά καταστήματα Αναστασίου Δ. Φέξη», Αθήνα 1901
• Lorenzo Rocci (1956). Vocabolario Greco-Italiano. Società Ed. Dante Alighieri srl. σελίδες 179,1941. (Ιταλικά)