διεθνής εκδοτικός οίκος From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Springer Science+Business Media ή Springer είναι διεθνής εκδοτικός οίκος βιβλίων, e-book και περιοδικών σχετικών με επιστημονικά, τεχνολογικά και ιατρικά θέματα.[1] Επίσης, διαχειρίζεται επιστημονικές βάσεις δεδομένων, ανάμεσά τους τις SpringerLink, Springer Protocols και SpringerImages. Στις εκδόσεις περιλαμβάνονται μείζονα έργα αναφοράς, μονογραφίες και σειρές βιβλίων. Διατίθενται περισότεροι από 168.000 τίτλοι ως e-book σε 24 θεματικές συλλογές.[2] Ο Springer διαθέτει γραφεία στο Βερολίνο, τη Χαϊδελβέργη, το Ντόρντρεχτ και τη Νέα Υόρκη.
Νομική μορφή | société anonyme |
---|---|
Κλάδος | publishing industry |
Ίδρυση | 10 Μαΐου 1842 |
Ιδρυτής | Γιούλιους Σπρίνγκερ |
Έδρα | Λουξεμβούργο, Γερμανία |
Συντεταγμένες | |
Μητρική | Springer Nature |
Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
Πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Στις 15 Ιανουαρίου 2015, οι εκδοτικοί οίκοι Holtzbrinck Publishing Group / Nature Publishing Group και Springer Science+Business Media ανακοίνωσαν τη συγχώνευσή τους.[3] Οι διαπραγματεύσεις ολοκληρώθηκαν τον Μάιο του 2015 και σχηματίστηκε μια νέα εταιρεία, η Springer Nature, τη οποίας το 53% των μετοχών κατέχει ο Holtzbrinck και το 47% οι BC Partners.[4]
Ο Τζούλιους Σπρίνγκερ (Julius Springer) ίδρυσε τον Springer-Verlag το Βερολίνο το 1842 και ο γιος του Φέρντιναρντ Σπρίνγκερ (Ferdinand Springer) τη μετέτρεψε από μικρή εταιρεία με τέσσερεις εργαζόμενους στον δεύτερο σε μέγεθος ακαδημαϊκό εκδότη με προσωπικό 65 ατόμων σε 30 χρόνια.[5][6] Το 1964 ο Springer εξαπλώθηκε διεθνώς, ανοίγοντας γραφείο στη Νέα Υόρκη. Σύντομα ακολούθησαν γραφεία στο Τόκιο, το Παρίσι, το Μιλάνο, το Χονγκ Κονγκ και το Δελχί.
Κατόπιν δημιουργήθηκε ο ακαδημαϊκός εκδοτικός οίκος BertelsmannSpringer αφότου ο Bertelsmann αγόρασε την πλειοψηφία των μετοχών του Springer-Verlag το 1999.[5][7] Οι βρετανικών ενδιαφερόντων εταιρείες Cinven και Candover αγόρασαν τον BertelsmannSpringer από τον Bertelsmann το 2003.[7] Οι ίδιες εταιρείες συγχώνευσαν το 2004 τον εκδοτικό οίκο με τον Ολλανδό εκδότη Kluwer Academic Publishers, ον οποίο αγόρασαν από τον Βόλτερς Κλούβερ (Wolters Kluwer) το 2002[8], για να σχηματιστεί ο Springer Science+Business Media.
Ο Springer απέκτησε την ελεύθερης πρόσβασης BioMed Central τον Οκτώβριο του 2008 για ποσό του οποίου το ύψος δεν έχει αποκαλυφθεί.
Το 2009 οι Cinven και Candover πούλησαν τον Springer σε δύο εταιρείες, την EQT Partners και την Government of Singapore Investment Corporation. Η ολοκλήρωση της πώλησης επιβεβαιώθηκε τον Φεβρουάριο του 2010 μετά την έγκριση των επιτροπών αθέμιτου ανταγωνισμού σε ΗΠΑ και Ευρώπη.
Το 2011, ο Springer απέκτησε την Pharma Marketing και την Publishing Services από τον Wolters Kluwer.[9]
Το 2013 η εταιρεία BC Partners απέκτησε την πλειοψηφία των μετοχών του Springer από την EQT και την GIC για $4,4 δις.[10]
Το 2014, αποκαλύφθηκε ότι ο Springer δημοσίευσε 16 πλαστές μελέτες στα περιοδικά του, που δημιουργήθηκαν με το SCIgen. Ο εκδοτικός οίκος αφαίρεσε όλα τα άρθρα από τα περιοδικά του. Η IEEE έκανε το ίδιο αφαιρώντας περισσότερα από 100 πλαστά άρθρα από τα πρακτικά του συνεδρίου της.[11]
Το 2015 ο Springer απέσυρε 64 δημοσιευμένα άρθρα όταν αποκαλύφθηκε ότι πέρασαν με πλαστή διαδικασία αξιολόγησης.[12]
Ο Springer παρέχει το ηλεκτρονικό του περιεχόμενο σε βιβλία και περοδικά στον διαδικτυακό τόπο SpringerLink, αρχής γενομένης το 1996.
Ο SpringerProtocols περιέχει συλλογή πρωτοκόλλων, με λεπτομερείς οδηγίες για την εκτέλεση πειραμάτων σε ερευνητικά εργαστήρια.
Ο SpringerImages με σημείο εκκίνησης το 2008 προσφέρει συλλογή 1,8 εκατομμυρίων εικόνων επιστήμης, τεχνολογίας και ιατρικής.
Ο SpringerMaterials με σημείο εκκίνησης το 2009 είναι πλατφόρμα πρόσβασης της Landolt-Börnstein, βάσης δεδομένων με πληροφορίες για υλικά και τις ιδιότητές τους.
Το AuthorMapper είναι ελεύθερα διαθέσιμο online εργαλείο που βοηθά τους χρήστες να εξερευνήσουν πρότυπα επιστημονικής έρευνας, να αναζητήσουν λογοτεχνικές τάσεις, να αποκαλύψουν συνεργατικές σχέσεις και να εντοπίσουν ειδικούς σε αρκετά επιστημονικά πεδία.
Σε ορισμένα από τα περιοδικά του, ο Springer δεν απαιτεί να μεταβιβάσουν οι συγγραφείς τα πνευματικά δικαιώματα του έργου τους και τους επιτρέπει να αποφασίσουν αν τα άρθρα τους θα είναι ανοικτής πρόσβασης (open-access license) ή θα εκδοθούν με μοντέλο της περιορισμένης άδειας.[13] Παρόλο που η δημοσίευση με ελεύθερη πρόσβαση απαιτεί τυπικά να πληρώσει ο συγγραφέας ένα ποσό για τη διατήρηση των πνευματικών δικαιωμάτων του, το ποσό πληρώνεται συνήθως από κάποιο τρίτο εταίρο. Για παράδειγμα, εθνικός οργανισμός της Πολωνίας επιτρέπει στους συγγραφείς να δημοσιεύσουν σε περιοδικά ελεύθερης πρόσβασης χωρίς προσωπικό κόστος - με τη χρήση κρατικών κεφαλαίων.[14] Ο Springer είναι μέλος του Συνδέσμου Ακαδημαϊκών Εκδοτών Ανοικτής Πρόσβασης.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.