Ελληνίδα ιστορικός From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Χρύσα Μαλτέζου(1941) είναι ιστορικός, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, ενώ έχει διατελέσει Διευθύντρια του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας[1].
Χρύσα Μαλτέζου | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1941 Αλεξάνδρεια |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά Ιταλικά |
Σπουδές | Αβερώφειο Γυμνάσιο Αλεξάνδρειας Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ιστορικός |
Εργοδότης | Ελληνικό Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών της Βενετίας |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | μέλος της Ακαδημίας Αθηνών (από 2012) |
Η Χρύσα Μαλτέζου γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1941 [2], όπου πραγματοποίησε τις εγκύκλιες σπουδές της στο Αβερώφειο Γυμνάσιο. Έλαβε υποτροφία από το Ιδρύμα Κρατικών Υποτροφιών και σπόυδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στη συνέχεια ελαβε υποτροφία από τη Γαλλική Κυβέρνηση και σπόυδασε στο Πανεπιστήμιο Μεσογειακών Σπουδών του Aix-en-Provence και ως υπότροφος της Ακαδημίας Αθηνών μετεκπαιδεύτηκε στο Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας. Έλαβε δίπλωμα από το Corso di Perfezionamento του Πανεπιστημίου της Πάντοβας και πτυχίο από τη Σχολή Παλαιογραφίας, Αρχειονομίας και Διπλωματικής των Κρατικών Αρχείων της Βενετίας.[3]
Από το 1969 έως το 1979 διετέλεσε ερευνήτρια του Κέντρου Βυζαντινών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.Επίσης Διευθύντρια του Κέντρου Βυζαντινών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών από το 1980 μεχρι το 1994.[4]. Εργάστηκε ως Ειδική Επιστήμων στο Πανεπιστήμιο Κρήτης με αντικείμενο τη Βυζαντινή Ιστορία και Ιστορία της λατινοκρατίας στον ελληνικό χώρο απόστο χρονικό διάστημα μεταξύ 1977 και 1982. Από το 1982 έως το 1994 διετέλεσε Καθηγήτρια Μεσαιωνικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Διετέλεσε Διευθύντρια του Τομέα Αρχαίας και Μεσαιωνικής Ιστορίας, και Πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας στο ίδιο Πανεπιστήμιο.Το 1987 υπηρέτησε ως Fellow του Dumbarton Oaks Centre for Byzantine Studies, Washington. Το 1995 διορίστηκε Καθηγήτρια Ιστορίας της περιόδου της βενετοκρατίας στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1998 εξελέγη από την Ακαδημία Αθηνών Διευθύντρια του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας. Τον Οκτώβριο του 2005, στο πλαίσιο του προγράμματος του Ιδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης, έδωσε διαλέξεις και σεμινάρια στα Αμερικανικά Πανεπιστήμια του Πρίνστον, Rutgers, Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Μπέρκλεϋ και Mary Washington.
Υπήρξε μέλος ελληνικών και ξένων επιστημονικών συλλόγων και εταιρειών, ξένος εταίρος του Istituto Veneto di Scienze, Lettere ed Arti, αντεπιστέλλον μέλος του Ateneo Veneto, ξένος εταίρος της Deputazione di Storia Patria per le Venezie, αντεπιστέλλον μέλος του Istituto Siciliano di Studi Bizantini e Neoellenici “Bruno Lavagnini”, επίτιμο μέλος της Ρωσικής Ένωσης των Μεσαιωνολόγων (Associetas Historicorum Russorum Medii Aevi), μέλος της Société Internationale des Historiens de la Méditerranée, μέλος της διεθνούς συντακτικής επιτροπής του περ. Mediterranean Historical Review, μέλος της Διεθνούς Επιτροπήςτου Istituto Internazionale di Storia Economica F. Datini (Prato) κ.ά.[2]
Έλαβε μέρος σε πολυάριθμα ελληνικά και διεθνή επιστημονικά συνέδρια και διοργάνωσε διεθνείς επιστημονικές συναντήσεις, ημερίδες και συμπόσια. Μετά από σχετικές προσκλήσεις, έδωσε διαλέξεις και σεμιναριακά μαθήματα σε πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα του εξωτερικού (Collège de France, πανεπιστήμια Σορβόννης, Γενεύης, Association Jean Gabriel Eynard, Μπολόνιας, Βαρκελώνης, Μαδρίτης, Βαρσοβίας, Μόσχας, Perth Αυστραλίας, Ραβέννας, Fondazione Flaminia Ραβέννας, Τορίνου, Bερόνας κ.ά.).
Έχει πραγματοποιήσει με την ιδιότητα της ερευνήτριας και της Διευθύντριας του Κέντρου Βυζαντινών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών ερευνητικές αποστολές σε αρχεία της Ιταλίας, στα αρχεία της Μονής Αγίου Ιωάννου Θεολόγου της Πάτμου, της Μονής Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων, στα αρχεία της Κέρκυρας, των Κυθήρων και των πατριαρχείων Αλεξανδρείας και Ιεροσολύμων.
Το 1982 τιμήθηκε με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για τη συμβολή της στη διάσωση και επιστημονική εκμετάλλευση τoυ Ιστορικού Αρχείoυ των Κυθήρων. Το 2003 τιμήθηκε για την επιστημονική προσφορά της από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Τιμής.[5] To 2006 το υπό τη διεύθυνσή της Eλληνικό Iνστιτούτο Bενετίας τιμήθηκε με το Διεθνές Bραβείο Ωνάση.[6] Tο 2007 τιμήθηκε από το Πανεπιστήμιο της Μπολόνια (έδρα Pαβέννας) με το βραβείο Dante Aligheri για την προσφορά της στη συντήρηση και ανάδειξη των πολιτισμικών αγαθών του ελληνισμού στη Bενετία. Το 2012 έγινε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.[2] Το 2013 εκδόθηκε τόμος αφιέρωμα προς τιμή της.[7]
Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν στη βενετική περίοδο της ελληνικής ιστορίας: σχέσεις του Ελληνισμού με τη Δύση (φραγκοκρατούμενος και βενετοκρατούμενος ελληνισμός) από τον 13ο ως τον 18ο αιώνα και στις αρχειακές, παλαιογραφικές και διπλωματικές έρευνες.
Έχει συγγράψει μελέτες που αφορούν την ιστορία των Ελλήνων στη διάρκεια της λατινοκρατίας, ασχολούμενη με πτυχές των σχέσεων μεταξύ του βυζαντινού και μεταβυζαντινού κόσμου και της Βενετίας.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.