Χρήστος Αβραμίδης

Ο Χρήστος Αβραμίδης (Τίκφες, 1892 - Αθήνα, Απρίλιος 1986) ήταν Έλληνας πολιτικός και στρατιωτικός.

Χρήστος Αβραμίδης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Χρήστος Αβραμίδης (Ελληνικά)
Γέννηση	1892 Τίκφες
Θάνατος	1986 Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	νέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός στρατιωτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Ένωσις Κέντρου και Δημοκρατική Ένωσις
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Κιλκίς) Υπουργός Βορείου Ελλάδος
δεδομένα

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Χρήστος Αβραμίδης γεννήθηκε το 1892 στις Τίκφες της Μακεδονίας (σήμερα στη Βόρεια Μακεδονία). Κατάγονταν από οικογένεια Μακεδονομάχων. Μέλος της οικογένειας ήταν ο Πέτρος Αβραμίδης, οπλαρχηγός της Μακεδονικής Επανάστασης του 1878^[1], ενώ θείος του ήταν ο οπλαρχηγός Ιωάννης Ραδιναλής. Αποφοίτησε από τη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και αναδείχτηκε σε ανώτατο στρατιωτικό. Το 1916 ενώ υπηρετούσε με το βαθμό του λοχαγού στη Θεσσαλονίκη, έλαβε μέρος στο Κίνημα Εθνικής Αμύνης^[2]. Το 1944, μετά τη Συμφωνία της Καζέρτας και τη νέα Κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου που σχηματίστηκε στις 3 Σεπτεμβρίου με τη συμμετοχή του ΚΚΕ, ορίστηκε ως στρατιωτικός διοικητής Θεσσαλονίκης, ο Παυσανίας Κατσώτας, ενώ Γενικός Διοικητής Βορείου Ελλάδος, ορίστηκε ο Γεώργιος Μόδης. Στις 25 Οκτωβρίου, με την παραίτηση του Παναγιώτη Σπηλιωτόπουλου από στρατιωτικό Διοικητή Αττικής και την αντικατάστασή του από τον Παυσανία Κατσώτα, δημιουργήθηκε στρατιωτική Διοίκηση Βορείου Ελλάδος και προτάθηκε από το Γεώργιο Μόδη στον Γεώργιο Παπανδρέου, ο στρατηγός Χρήστος Αβραμίδης να αναλάβει Στρατιωτικός Διοικητής Βορείου Ελλάδος με έδρα τη Θεσσαλονίκη. Ο Χρήστος Αβραμίδης ανέλαβε τη θέση, μέσα σε μια χαώδη κατάσταση, λόγω συνεχών εμφύλιων διενέξεων.^[3][4] Μετά τον Εμφύλιο πόλεμο, πολιτεύτηκε με την Ένωση Κέντρου και εκλέχτηκε (1956 με τη Δημοκρατική Ένωση (Κόμμα Φιλελευθέρων) και 1964 με την Ένωση Κέντρου)^[5]βουλευτής Κιλκίς (όπου είχε προσφύγει η οικογένειά του από τις Τίκφες μετά το 1913 και την κατάληψη της περιοχής από τους Σέρβους). Αποστάτησε από την Ένωση Κέντρου το 1965 και συμμετείχε στην Κυβέρνηση Αθανασιάδη - Νόβα, ως υπουργός Βορείου Ελλάδος^[6][7][8]. Στη συνέχεια αποχώρησε από την πολιτική. Πέθανε όντας Αντιστράτηγος ε.α. και κηδεύτηκε στις 17 Απριλίου 1986 από τον ιερό ναό Αγίων Θεοδώρων του Πρώτου Νεκροταφείου, στην Αθήνα.

Γιος του ήταν ο επίσης πολιτικός Αλέξανδρος Αβραμίδης^[9].