Φραντσέσκο Γκουάρντι

Ο Φραντσέσκο Γκουάρντι (ιταλ.: Francesco Guardi, 5 Οκτωβρίου 1712 – 1 Ιανουαρίου 1793) ήταν Ιταλός ζωγράφος, περίφημος για τις απεικονίσεις του της Βενετίας. Θεωρείται ένας από τους τελευταίους εκπροσώπους της κλασικής Ενετικής σχολής ζωγραφικής.

Φραντσέσκο Γκουάρντι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Francesco Guardi (Ιταλικά)
Γέννηση	5  Οκτωβρίου 1712[1][2][3] Βενετία[4]
Θάνατος	1  Ιανουαρίου 1793[1][5][6] Βενετία
Χώρα πολιτογράφησης	Βενετική Δημοκρατία
Ύψος	132 cm
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ιταλικά[5]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ζωγράφος[4][7][8] καλλιτέχνης γραφικών τεχνών[8]
Αξιοσημείωτο έργο	A Regatta on the Grand Canal with the Rialto Bridge in Venice Landscape with a Quay and Ships on a Lake The Doge Alvise IV. Mocenigo on the Bucentaur near the Riva di Sant'Elena The Parlor of the Nuns at San Zaccaria
Επηρεάστηκε από	Michele Marieschi
Οικογένεια
Τέκνα	Τζιάκομο Γκουάρντι
Γονείς	Ντομένικο Γκουάρντι και Maria Claudia Pichler
Αδέλφια	Τζοβάνι Αντόνιο Γκουάρντι[9] Μαρία Σεσίλια Γκουάρντι Τιέπολο Niccolo Guardi[9]
Οικογένεια	Guardi family
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Βιογραφία

Γεννήθηκε στην Βενετία και ήταν γιος του ζωγράφου Ντομένικο Γκουάρντι. Οι δύο του αδελφοί ήταν επίσης ζωγράφοι η δε αδελφή τους παντρεύτηκε τον επιφανέστερο Ενετό ζωγράφο της εποχής, τον Τζανμπαττίστα Τιέπολο.

Η σταδιοδρομία του υπήρξε πολύ λίγο επιτυχής. Ήταν στην σκιά του αδελφού του Τζαναντόνιο μέχρι τον θάνατο του τελευταίου, δούλευε για άλλους ζωγράφους ακόμη και σε ώριμη ηλικία, οι πολυάριθμοι αριστοκράτες που επισκέπτονταν την Βενετία προτιμούσαν τον Καναλέττο, και πέθανε μέσα στην φτώχεια. Κι ενδεχομένως να μη γινόταν μέλος της Ακαδημίας της Βενετίας το 1784 αν δεν προήδρευε ο ανεψιός του, ο Τζοβάννι Ντομένικο Τιέπολο.

Η αναγνώριση ήρθε επί Ιμπρεσιονισμού, όταν οι παλλόμενες και γρήγορες πινελιές του θεωρήθηκε ότι είχαν περισσότερον αυθορμητισμό και δεξιοτεχνία από τους προσεκτικούς και με σαφή περιγράμματα πίνακες του Καναλέττο. Οι πινελιές αυτές χάρισαν στην ζωγραφική του Γκουάρντι την ονομασία pittura di tocco (ζωγραφική της αφής).

Μολονότι ο Γκουάρντι είναι αντιπροσωπευτικός ζωγράφος της Veduta (απεικονίσεων τοπίων, κυρίως πόλεων και πρωτίστως της Βενετίας), καλύτερό του έργο θεωρείται η Ιστορία του Τωβίτ στον εξώστη του εκκλησιαστικού οργάνου του San Raffaele στην Βενετία. Υπάρχει πάντως σφοδρή αντιγνωμία για το αν το έργο αυτό είναι του Φραντσέσκο ή του αδελφού του Τζαναντόνιο.

• Επιλογή έργων
• 
  Το επισκεπτήριο των καλογριών στον Άγιο Ζαχαρία, 1745-50, Βενετία, Museo del Settecento Veneziano
• 
  Το φουαγιέ, 1755, Βενετία, Museo del Settecento Veneziano
• 
  Ο αρχάγγελος Ραφαήλ και ο Τωβίας, 1752, Βενετία, εκκλησία Angelo San Raffaele
• 
  Βενετία. Το κανάλι της Giudecca, 1758, Μαδρίτη, Μουσείο Thyssen-Bornemisza
• 
  Ο Μώλος και η Ρίβα ντέλι Σκιαβόνι, 1760-65, Νέα Υόρκη, Μητροπολιτικό Μουσείο
• 
  Το Μεγάλο Κανάλι και η γέφυρα του Ριάλτο, 1765, Μιλάνο, Πινακοθήκη Μπρέρα
• 
  Βενετία. Άποψη της Giudecca από το Τελωνείο, 1770, Λονδίνο, Συλλογή Ουάλλας
• 
  Λεμβοδρομία στο Μεγάλο Κανάλι, 1770, Νέα Υόρκη, Frick Collection
• 
  Βενετία. San Giorgio Maggiore και Τζουντέκκα, 1775, Λονδίνο, Συλλογή Ουάλλας
• 
  Η πλατεία του Αγίου Μάρκου, 1777, LisG
• 
  Piazza di San Marco, 1777, Σικάγο, Ινστιτούτο Τέχνης
• 
  Santa Maria della Salute, 1780, Ουάσινγκτον, Εθνική Πινακοθήκη
• 
  Η τελετή του Corpus Cristi στην Piazzetta, 1782, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
• 
  Λεμβοδρομία στο κανάλι της Τζουντέκα, 1784-89, Μόναχο, Παλαιά Πινακοθήκη
• 
  Πυρκαγιά στις αποθήκες λαδιού της Σαν Μαρκουόλα, 1789, Βενετία, Πινακοθήκη της Ακαδημίας
• 
  Chiostro [περίστυλος αυλή μοναστηριού] στην Βενετία, Μπέργκαμο, Accademia Carrara
• 
  Στοά στην όχθη ποταμού, Μπέργκαμο, Accademia Carrara
• 
  San Pietro di Castello, LisG
• 
  Λεμβοδρομία στο Μεγάλο Κανάλι, Άμστερνταμ, Ρέικσμουζεουμ
• 
  Συναυλία για τους κόμητες του βορρά, Μόναχο, Παλαιά Πινακοθήκη