Φάνης Χριστοδούλου

Ο Φάνης Χριστοδούλου (γεννήθηκε Ελευσίνα, 22 Μαΐου 1965) είναι Έλληνας πρώην διεθνής καλαθοσφαιριστής και αποτελεί μία από τις σημαντικότερες μορφές στην ιστορία του αθλήματος στην Ελλάδα και ίσως ο πληρέστερος όλων.^[1][2] Ήταν μαζί με τους Νίκο Γκάλη, Παναγιώτη Γιαννάκη και Παναγιώτη Φασούλα οι σημαντικότεροι παίκτες της Εθνικής Ελλάδας επί σειρά ετών, κυρίως τη δεκαετία του 1980.

Φάνης Χριστοδούλου
Προσωπικά στοιχεία
Πλ. Όνομα	Θεοφάνης Χριστοδούλου
Προσωνύμιο	Μπέμπης
Εθνικότητα	Ελληνική
Γέννηση	22 Μαΐου 1965 (1965-05-22) (59 ετών) Ελευσίνα, Ελλάδα
Ύψος	2,03 μ.
Νεανικοί σύλλογοι
- 1983	0 Α.Ο. Δάφνης
Στοιχεία καριέρας
Ντραφτ	1987 / Γύρος: 4ος / Επιλογή: 90η
Ομάδα ντραφτ	Ατλάντα Χοκς
Αθλ. καριέρα	1983 - 1998
Θέση	Πάουερ φόργουορντ
Καριέρα σε συλλόγους
1983-199700Πανιώνιος Γ.Σ. Σμύρνης 1997-199800Παναθηναϊκός Α.Ο.
Εθνικές ομάδες
Ως παίκτης:	0
1982 - 1983	0 Εθνική Ελλάδας U18
1983 - 1984	0 Εθνική Ελλάδας U19
1983 - 1997	0 Εθνική Ελλάδας
Τίτλοι Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα FIBA 1987 Ελλάδα Εθνική Ελλάδας 1989 Γιουγκοσλαβία Εθνική Ελλάδας

Ως παίκτης μπορούσε να αγωνιστεί σε όλες τις θέσεις κατά τη διάρκεια του αγώνα (παλαιότερα στην ορολογία του αθλήματος της χώρας μας για να αποδοθεί αυτός ο όρος χρησιμοποιούνταν η λέξη «ταλέντο», στην πορεία όμως άλλαξε σημασία και χρησιμοποιείται ευρέως για κάποιον χαρισματικό παίκτη νεαρής ηλικίας. Στα αγγλικά ο όρος που χρησιμοποιείται για να αποδοθεί η αρχική σημασία του «ταλέντου» είναι «all-around-player»). Ήταν εξαιρετικός στη θέση του σμολ φόργουορντ, αλλά και ως πάουερ φόργουορντ, όμως όταν χρειαζόταν μπορούσε να γίνει ένας εξίσου καλός σούτιγκ γκαρντ, αλλά και αξιόμαχος σέντερ (έστω και με δυσκολία λόγω ύψους).^[3] Είχε μεγάλη έφεση στο τρίποντο, ήταν εξαιρετικός στην πάσα και συνήθως αναλάμβανε το μαρκάρισμα του καλύτερου παίκτη της αντίπαλης ομάδας. Πολλοί τον συνέκριναν με τον Τσαρλς Μπάρκλεϊ ο οποίος μάλιστα είχε πει: «Με έχουν δυσκολέψει αρκετοί παίκτες στο ΝΒΑ αλλά θυμάμαι ένας παίκτης της Εθνικής Ελλάδας που με έπαιξε απίστευτη άμυνα στο Μουντομπάσκετ. Ήταν το νούμερο 15». Γνωστός και ως «μπέμπης» του ελληνικού μπάσκετ που έγραψε τη δική του ιστορία με τη φανέλα του Πανιωνίου και της Εθνικής Ελλάδας, βρισκόταν ανάμεσα στους υποψήφιους για είσοδο στο FIBA Hall of Fame του 2022.

Το καλοκαίρι του 2022 ανέλαβε καθήκοντα γενικού αρχηγού του Πανιωνίου.^[4] Αδελφός του είναι ο επίσης πρώην διεθνής καλαθοσφαιριστής Χρήστος Χριστοδούλου.

Καριέρα

Η καταγωγή του είναι από τα Ροζενά Κορινθίας. Το προσωνύμιο «Μπέμπης» δεν άργησε να του κολλήσει και παρέμεινε μέχρι το τέλος της καριέρας του.

Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του από το σωματείο της Δάφνης, πριν μεταπηδήσει στον Πανιώνιο το 1983 και γίνει ο ηγέτης της ομάδας για πολλά χρόνια. Η συμφωνία μεταξύ Δάφνης και Πανιωνίου έκλεισε με ποσό 3 εκατομμυρίων δραχμών, ενώ παράλληλα παραχωρήθηκαν στην Δάφνη οι παίκτες Κούτρας, Μπέλσης, Κωνσταντώνης, Κιούσης, Ολύμπιος και ο Μάκης Δενδρινός. Οι σχέσεις των δύο συλλόγων ήταν ιδιαίτερα στενές από το 1977 και έτσι οι προσπάθειες των μεγάλων αθηναϊκών δεν είχαν αποτέλεσμα.^[5][6] Το 1989 επιλέχθηκε από τους Ατλάντα Χοκς στο νούμερο 90 του ντραφτ αλλά ποτέ δεν πήρε τη μεγάλη απόφαση για να παίξει στον NBA. Στον «ιστορικό» αγωνίστηκε για 13 συνεχόμενες χρονιές και έγινε ταυτόσημο με τον μπασκετικό Πανιώνιο που φιγουράριζε στις 4 καλύτερες ομάδες της χώρας με εξαίρεση την τελευταία χρονιά του «μπέμπη» στην ομάδα της Νέας Σμύρνης, όπου έμειναν εκτός πλέι οφ μετά από πάρα πολλά χρόνια.^[7] Με τον Πανιώνιο κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας το 1991 στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας (73–70) με αντίπαλο τον τότε κάτοχο του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης ΠΑΟΚ. Ο Χριστοδούλου σημείωσε 22 πόντους στον τελικό.^[5]

Στην Ευρώπη η μεγαλύτερη διάκριση του Χριστοδούλου σε συλλογικό επίπεδο ήταν η πορεία μέχρι τον ημιτελικό του Κυπέλλου Κόρατς το 1994 όπου απεναντί του βρέθηκε πάλι ο ΠΑΟΚ, όμως δεν επαναλήφθηκε το 1991 και η ομάδα της Θεσσαλονίκης προκρίθηκε και στη συνέχεια κατέκτησαν το τρόπαιο στον τελικό.^[7]

Στο τέλος της καριέρας του, πήγε στον Παναθηναϊκό, τον οποίο βοήθησε να κατακτήσει το Πρωτάθλημα Ελλάδας (1998) μετά από 14 χρόνια, και με τον οποίο κατέκτησε το μοναδικό του συλλογικό τρόπαιο πρωταθλήματος με νίκη στον τελικό επί του ΠΑΟΚ. Μετά το τέλος αυτής της σεζόν, το καλοκαίρι του 1998 ανακοίνωσε την οριστική του αποχώρηση από το άθλημα σε ηλικία 33 ετών, μιας και οι χρόνιοι τραυματισμοί δεν του επέτρεπαν να συνεχίσει να αγωνίζεται ανταγωνιστικά. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Χριστοδούλου από πολύ νωρίς αγωνιζόταν με πρόβλημα και στα δύο γόνατα (δεν αποχωριζόταν ποτέ τις επιγονατίδες) και παρά τις καταχρήσεις που πολλοί υποστηρίζουν ότι έκανε στα θέματα διατροφής, δεν μετακόμισε ποτέ από τη λίστα των κορυφαίων καλαθοσφαιριστών στην Ευρώπη.^[3][5]

Η ΚΑΕ Πανιώνιος για να τον τιμήσει απέσυρε τη φανέλα με το νούμερο 4 προς τιμήν του. Επίσης και η ΚΑΕ Παναθηναϊκός τον έχει τιμήσει για τη συνολική του προσφορά μαζί με τους Νίκο Γκάλη και Κώστα Παταβούκα. ^[8]

Τίτλοι - Διακρίσεις

Συλλογικοί

• Πρωτάθλημα Ελλάδος: 1998 (με την ομάδα του Παναθηναϊκού)
• Κύπελλα Ελλάδας: 1991 (με την ομάδα του Πανιωνίου)

Ατομικοί

• Πολυτιμότερος παίκτης Ελληνικού Πρωταθλήματος: (1993)
• 2 x Ελληνικό All-Star Game (2) : (1991, 1994 I)

Εθνική Ελλάδας

Η πρώτη του συμμετοχή στην Εθνική ανδρών έγινε στις 31 Αυγούστου του 1983, στους Βαλκανικούς Αγώνες, όντας μόλις 18 χρονών.^[6]

Ήταν ένας από τους βασικούς παίκτες της Εθνικής ομάδας για πολλά χρόνια, με την οποία κατέκτησε το Ευρωμπάσκετ της Αθήνας το 1987. Στην ομάδα ο ρόλος του εξαιρετικά σημαντικός αναλαμβάνοντας κύρια αμυντικά καθήκοντα σε μια εποχή που το μερίδιο της δημοσιότητας και της καταξίωσης πήγαινε στον Γκάλη και στον Γιαννάκη κατά κύριο λόγο. Κατάφερε με τις εμφανίσεις του να θεωρείται ισότιμο μέλος μιας τέτοιας εθνικής και ένας από τους τέσσερις σημαντικούς πυλώνες γύρω από τους οποίους εξελίσσονταν το παιχνίδι.^[9][10] Στη διοργάνωση έχει μέσο όρο 8,6 πόντους με καλύτερο παιχνίδι τον ημιτελικό με τη Γιουγκοσλαβίας, όπου σημείωσε 18 πόντους.^[11][12]

Δύο χρόνια αργότερα κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Ζάγκρεμπ. Με δικό του τρίποντο στο τέλος του ημιτελικού αγώνα εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης, η εθνική νίκησε 81–80 και πέρασε στον τελικό της διοργάνωσης.^[9][13] Είχε μέσο όρο 10 πόντους με καλύτερο παιχνίδι του αυτό του ημιτελικού με 12.^[14]

Συμμετείχε ακόμα στα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα του 1991,1993,1995 και 1997. Στις διοργανώσεις του 1993 και του 1995 μέλος της καλύτερης πεντάδας, στη δεύτερη δε διοργάνωση της Αθήνας ήταν πρώτος σκόρερ της εθνικής ομάδας με 10,6 πόντους. Στο Ευρωμπάσκετ του 1997 διετέλεσε αρχηγός της Εθνικής ομάδας.^[15] Αγωνίστηκε σε τρία Παγκόσμια Πρωταθλήματα του 1986, 1990, 1994 όπως και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996.

• Συμμετοχές: 220
• Πόντοι: 2.269
• Μ.Ο.: 10,31

Τα 20 καλύτερα σκοραρίσματα

Πόντοι	Αγώνας	Διοργάνωση	Κατηγορία
32	1990-08-09 Ελλάδα 102–93 Ισπανία	Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 1990	Ανδρών
26	1994-08-08 Ελλάδα 74–71 Καναδάς	Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 1994	Ανδρών
24	1992-05-27 Ελλάδα 94–95 Ισπανία	Διεθνές Τουρνουά	Ανδρών
24	1990-08-19 Ελλάδα 94–97 Βραζιλία	Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 1990	Ανδρών
22	1985-05-18 Ελλάδα 72–68 Βουλγαρία	Βαλκανικοί Αγώνες 1985	Ανδρών
22	1986-06-14 Ελλάδα 78–93 Ιταλία	Φιλικός	Ανδρών
22	1987-12-23 Ελλάδα 84–76 Αυστραλία	Φιλικός	Ανδρών
21	1992-05-29 Ελλάδα 85–89 Ιταλία	Διεθνές Τουρνουά	Ανδρών
21	1990-08-08 Ελλάδα 95–103 ΗΠΑ	Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 1990	Ανδρών
21	1990-07-24 Ελλάδα 100–85 Κίνα	Τουρνουά Ακρόπολις 1990	Ανδρών
21	1989-11-19 Ελλάδα 113–91 Δανία	Φιλικός	Ανδρών
21	1987-01-04 Ελλάδα 87–101 Ισραήλ	Διεθνές Τουρνουά	Ανδρών
21	1987-12-22 Ελλάδα 86–95 Αυστραλία	Φιλικός	Ανδρών
21	1988-06-21 Ελλάδα 106–94 Πολωνία	Διεθνές Τουρνουά	Ανδρών
20	1992-06-22 Ελλάδα 77–73 Ισλανδία	Προολυμπιακό Τουρνουά 1992	Ανδρών
19	1985-05-19 Ελλάδα 99–81 Ρουμανία	Βαλκανικοί Αγώνες 1985	Ανδρών
19	1986-07-10 Ελλάδα 98–80 Νότια Κορέα	Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 1986	Ανδρών
19	1994-06-30 Ελλάδα 83–84 Γερμανία	Διεθνές Τουρνουά	Ανδρών
19	1995-06-22 Ελλάδα 73–89 Λιθουανία	Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 1995	Ανδρών
19	1995-06-23 Ελλάδα 67–61 Ιταλία	Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 1995	Ανδρών

Τίτλοι με την Εθνική Ελλάδας

• Χρυσό μετάλλιο : Ευρωμπάσκετ 1987
• Αργυρό μετάλλιο : Ευρωμπάσκετ 1989

Ατομικοί

• 2 φορές Καλύτερη πεντάδα Ευρωμπάσκετ: 1993, 1995
• Πολυτιμότερος παίχτης στο Τουρνουά Ακρόπολις: (1996)

Παραπομπές

1. «Οι 10 Άγιοι του ελληνικού μπάσκετ». Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2021.
2. «Οι είκοσι μεγαλύτεροι Έλληνες παίκτες όλων των εποχών – Μέρος Δεύτερο». Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2021.
3. «Η... απόσυρση του Φάνη Χριστοδούλου στην Πάρο και η επαναδραστηριοποίηση του στο μπάσκετ». Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2022.
4. «Φάνης Χριστοδούλου: Επίσημη η μεγάλη επιστροφή στον Πανιώνιο!». Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2022.
5. «Φάνης Χριστοδούλου: Μεγάλος αλλά… «Μπέμπης»». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουνίου 2024. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2024.
6. «Πώς κατέληξε ο Φάνης στον Πανιώνιο». Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2022.
7. «Ο Φάνης Χριστοδούλου έγινε 50 ετών – Η Πάρος, οι τρεις κόρες και το πρακτορείο». Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2022.
8. «Οι φανέλες που θα μείνουν για πάντα ψηλά! | Page 4 of 8». Eurohoops. 14 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2020.
9. «Μπέμπης με ύψος 2 μέτρων και 3 ελατοστών!». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2021.
10. «Ο θρίαμβος της Εθνικής Ελλάδος στο Ευρωμπάσκετ του 1987». Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2022.
11. «FIBA : 1987 European Championship for Men : Theofanis Christodoulou». Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2022.
12. «Νίκος Γκάλης, Εθνική Ελλαδας: Όταν ο «γκάνγκστερ» νίκησε τον Πέτροβιτς και τους «Πλάβι»». Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2022.
13. «Βάλ' το, χοντρό αγόρι μου». Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2021.
14. «FIBA : 1989 European Championship for Men : Theofanis Christodoulou». Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2022.
15. «FIBA : 1995 European Championship for Men : Theofanis Christodoulou». Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2022.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Φάνης Χριστοδούλου, στατιστικά στοιχεία αθλητή στον επίσημο ιστότοπο της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης (Ελληνικά).
• Φάνης Χριστοδούλου, βιογραφικό στο Olympionikes.gr
• Οι υποψήφιοι για το FIBA Hall Of Fame
• «Φάνης Χριστοδούλου: I did it my way!»
• Στον (βιο)ρυθμό του 1987!