"Το μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας" είναι θεατρικό έργο του Γρηγορίου Ξενόπουλου.
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Το μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας | |
|---|---|
| Συγγραφέας | Γρηγόριος Ξενόπουλος |
| Παγκόσμια πρώτη παράσταση | 1904 |
| Ρόλοι | Κοντέσσα Βαλέραινα, Κόντε Μανώλης, Κοντέσσα Τασία, Τζώρτζης Πάπουζας, Όρσολα και Παυλάκης |
| Γλώσσα πρωτότυπου | Ελληνικά |
Η οικογένεια της γριάς Βαλέραινας, δηλαδή η ίδια με τον γιο της, Μανώλη, τη γυναίκα του, Τασία, και τον γιο τους, Παυλάκη, βρίσκονται σε κατάσταση ένδειας. Η γριά Βαλέραινα διαχειρίζεται ένα μυστικό γιατροσόφι που πέρασε από γενιά σε γενιά μέσα στην οικογένειά της εδώ και 250 χρόνια για ασθένειες των ματιών. Προκειμένου να ζήσουν πωλούν τα βιβλία της βιβλιοθήκης τους, ενώ ο Μανώλης επιδιώκει να διοριστεί αστυνομικός. Η κατάσταση αυτή της ανέχειας παρωθεί τα μέλη της οικογένειάς της να πωλήσουν το μυστικό γιατροσόφι. Όμως η Βαλέραινα επιθυμεί η διαχείριση του φαρμάκου να γίνεται αφιλοκερδώς. Ο απατεώνας Τζώρτζης Πάπουζας τους πιέζει να τους πουλήσουν το φάρμακο. Η γριά Βαλέραινα προμηθεύεται δηλητήριο. Η νύφη της, Τασία, αποσπά το μυστικό χωρίς να δεσμευθεί να το κρατήσει. Τελικά αποκαλύπτει το μυστικό, που είναι μια απλή συνταγή, και αυτοκτονεί. Τότε φτάνει ο Μανώλης με δύο νέα: διορίστηκε αστυνομικός και συνελήφθη ο Πάπουζας ως απατέωνας. Η θυσία της γριάς Κοντέσσας δεν έχει νόημα πια και πεθαίνοντας ζητά να ζήσει. Η νύφη της υπόσχεται να κρατήσει το μυστικό.
- Κοντέσσα Βαλέραινα
- Μανώλης, ο γιος της κοντέσσας
- Τασία, η νύφη της κοντέσσας
- Παυλάκης, ο γιος του Μανώλη και της Τασίας
- Όρσολα, η υπηρέτρια
- Τζώρτζης Πούπουζας, ο έμπορος[1]
Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος διασκεύασε ένα πεζογράφημα του 1897 με τίτλο του Το μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας, που διαδραματίζεται στη Ζάκυνθο, σε θεατρικό έργο και ανέβηκε το 1904 στη Νέα Σκηνή του Χρηστομάνου με μικρή απήχηση στο κοινό. Ο ίδιος ο Ξενόπουλος το θεωρούσε ένα από τα καλύτερα έργα του. Δεν τυπώθηκε στους πρώτους τόμους των θεατρικών έργων (1913, 1922) και αυτοτελώς δημοσιεύται το 1928. Το 1918 ξαναπαίχτηκε από το θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία. Το γραφικό περιβάλλον της επαρχίας δεν έχει ως πρωταγωνιστές στη σκηνή λαϊκούς ανθρώπους, αλλά την ξεπεσμένη αριστοκρατία των Επτανήσων, η οποία πιστεύει σε λαϊκές δεισιδαιμονίες και σε παλιά γιατροσόφια.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
