κινηματογραφική ταινία From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Τελευταίο Τραγούδι (αγγλικά : The Last Song) είναι μια ρομαντική ταινία σε σκηνοθεσία Τζούλι αν Ρόμπινσον.
Η παρακάτω περίληψη πλοκής του έργου που αφορά το λήμμα είναι ημιτελής. |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Το Τελευταίο Τραγούδι | |
---|---|
Σκηνοθεσία | Julie Anne Robinson |
Παραγωγή | Άνταμ Σάνκμαν |
Σενάριο | Νίκολας Σπαρκς |
Βασισμένο σε | The Last Song |
Πρωταγωνιστές | Γκρεγκ Κινίαρ[1][2][3], Λίαμ Χέμσγουορθ[4][2][3], Κέλι Πρέστον[2][3], Kate Vernon[3], Nick Searcy[3], Bobby Coleman[1][3], Carly Chaikin[3], Ρόντα Γκρίφις[3] και Μάιλι Σάιρους |
Μουσική | Έαρον Ζίγκμαν |
Φωτογραφία | Τζον Λίντλεϊ |
Μοντάζ | Nancy Richardson |
Ενδυματολόγος | Louise Frogley |
Εταιρεία παραγωγής | Touchstone Pictures και Offspring Entertainment |
Διανομή | Walt Disney Studios Motion Pictures, Fórum Hungary[5], Netflix και Disney+ |
Πρώτη προβολή | 31 Μαρτίου 2010[6], 2 Απριλίου 2010, 29 Απριλίου 2010 (Γερμανία)[7] και 3 Ιουνίου 2010 (Ουγγαρία)[5] |
Διάρκεια | 107 λεπτά |
Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Γλώσσα | Αγγλικά |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Νίκολας Σπαρκς [8], το 15ο βιβλίο του, The Last Song , που σηματοδοτεί μια νέα στροφή στην καριέρα του Νίκολας Σπαρκς: όχι μόνο γιατί μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη την ίδια χρονιά με την έκδοσή του, αλλά και γιατί το σενάριο υπογράφει για πρώτη φορά ο ίδιος ο Σπαρκς.
Μετά το χωρισμό των γονιών της, η Βερόνικα «Ρόνι» Μίλερ (Μάιλι Σάιρους) απομακρύνθηκε ουσιαστικά από τον πατέρα της (Γκρεγκ Κινίαρ). Στα 17 της, η μητέρα της τη στέλνει να περάσει μαζί του το καλοκαίρι, σε μια μικρή και ήσυχη παραλιακή πόλη. Κι ενώ αρχικά αντιστέκεται στην επανασύνδεσή της με τον πατέρα της, τα γεγονότα θα αλλάξουν σιγά-σιγά τη στάση της… Ένα συναρπαστικό ταξίδι πατέρα και κόρης, που προσπαθούν να αναθερμάνουν τη σχέση τους, αλλά και μια συναισθηματική περιπέτεια ενός έφηβου κοριτσιού που γνωρίζει για πρώτη φορά τον έρωτα.
Γνωστά ονόματα του σύγχρονου μουσικού στερεώματος, διανθίζουν το soundtrack της ταινίας: One Republic, VHS or Beta, Eskimo Joe, The Paper Raincoat, Ra Ra Riot, Jose Gonzales, Iron & Wine, Alpha Rev, Edwin McCain, Allstar Weekend, Valora, The Ravonettes και Aaron Zigman. Και, φυσικά, η Μάιλι Σάιρους συνεισφέρει δύο πρωτότυπα τραγούδια: “When I Look At You” και “I Hope You Find It”. Το “When I Look At You”, που δίνει το μουσικό στίγμα του έργου, αρχικά προοριζόταν για το επόμενο προσωπικό άλμπουμ της Μάιλι. «Στην πορεία των γυρισμάτων όμως κατάλαβα ότι αυτό το τραγούδι περιγράφει ολόκληρη την ταινία. Είναι ένα ερωτικό τραγούδι που όμως μιλάει και για τον Θεό, την οικογένεια, την αγάπη», λέει, η πρωταγωνίστρια. Το soundtrack της ταινίας κυκλοφόρησε ηλεκτρονικά από την Hollywood Records στις 23 Μαρτίου 2010.
Για τα γυρίσματα της ταινίας επιλέχθηκε το μικροσκοπικό νησί Τάιμπι, που βρίσκεται στον Ατλαντικό Ωκεανό, απέναντι από τις ακτές της Τζόρτζια. Με πέντε χιλιόμετρα αμμώδεις ακτές, μια παραδοσιακή προβλήτα βγαλμένη από το παρελθόν και μόλις 4000 μόνιμους κατοίκους, το νησί προσέφερε την αυθεντική ατμόσφαιρα που αναζητούσαν παραγωγοί και σκηνοθέτης. «Θυμίζει παλιότερες κοινωνίες, όπου οι άνθρωποι αφήνουν πάντα ξεκλείδωτες τις πόρτες τους και αισθάνεσαι παντού ασφαλής. Δεν υπάρχουν πια πολλά μέρη σαν το Τάιμπι» περιγράφει η Ρόμπινσον.
Ειδικά για το σπίτι του Στιβ, η ομάδα παραγωγής έψαχνε ένα κτίσμα που να δίνει την αίσθηση μιας σχετικής εγκατάλειψης. Τελικά βρέθηκε ένα σπίτι του 1911, που όμως ήταν σε πολύ καλή κατάσταση, οπότε ο καλλιτεχνικός διευθυντής Νέλσον Κόουτς κλήθηκε να το φθείρει τεχνητά. «Με το σπίτι του Στιβ θέλαμε να δείξουμε πώς είναι να ζεις πραγματικά σε ένα παραλιακό μέρος, χωρίς να υπάρχει καθόλου η αίσθηση του resort» εξηγεί ο Κόουτς. Σημαντικές σκηνές της ταινίας εκτυλίσσονται επίσης στους αμμόλοφους, μπροστά από το σπίτι του Στιβ, όπου η Ρόνι ανακαλύπτει και προστατεύει μια φωλιά από θαλάσσιες χελώνες. Οι παραγωγοί πήραν ειδική άδεια από το Τμήμα Φυσικής Προστασίας της Τζόρτζια να φτιάξουν το δικό τους αμμόλοφο, στο σημείο που εξυπηρετούσε καλύτερα την κινηματογράφηση. Ο αμμόλοφος δημιουργήθηκε με πλήρη οικολογική συνείδηση και σεβασμό στην ισορροπία του οικοσυστήματος, και γι’ αυτό διατηρήθηκε στο νησί ακόμα και μετά το τέλος των γυρισμάτων. Οι θαλάσσιες χελώνες που φαίνονται στην ταινία δημιουργήθηκαν εξ ολοκλήρου σε ηλεκτρονικό υπολογιστή, στο στάδιο του post-production.
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής δημιούργησε ένα πολύχρωμο οπτικό αποτέλεσμα για το έργο, φροντίζοντας παράλληλα να μην υπάρχουν παρόμοιοι χρωματικοί κώδικες με τη σειρά και την ταινία της Χάνα Μοντάνα: «Αποφύγαμε το ροζ, τα ελεκτρίκ και τα νέον ενώ επιλέξαμε κυρίως τις πορτοκαλί, πράσινες και μπλε αποχρώσεις». Για τις ανάγκες του έργου έπρεπε να κατασκευαστεί και μία εκκλησία με ένα εντυπωσιακό βιτρό πάνω από την Άγια Τράπεζα. «Χρειάστηκα τουλάχιστον 60 ώρες για να σχεδιάσω το βιτρό. Κι επιπλέον έπρεπε να βρω πώς θα κατασκευαστεί το συντομότερο δυνατόν» σχολιάζει ο Κόουτς, που είχε στη διάθεσή του 11 εβδομάδες για να ετοιμαστεί πλήρως για τα γυρίσματα. Όσον αφορά στα κουστούμια, ειδικά στην περίπτωση της Ρόνι εξυπηρετούν και την αφηγηματική εξέλιξη του έργου. «Δείχνουν την εξέλιξη του χαρακτήρα της, το πώς αλλάζει στην πορεία του έργου. Καθώς γνωρίζει τον έρωτα και στη συνέχεια αρχίζει να συγχωρεί τον πατέρα της, τα ρούχα της γίνονται πιο θηλυκά» εξηγεί η παραγωγός Τζένιφερ Γκίμπγκοτ.
Η ταινία ήταν υποψήφια για 13 βραβεία και από αυτά κέρδισε τα 5.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.