Άγγλος συγγραφέας From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Τζούλιαν Μπαρνς (αγγλικά: Julian Patrick Barnes) (γεννημένος στις 19 Ιανουαρίου 1946) είναι Άγγλος συγγραφέας, δοκιμιογράφος, κριτικός λογοτεχνίας και ένας από τους εξέχοντες εκπροσώπους της μεταμοντέρνας αγγλικής λογοτεχνίας. Το 2011 κέρδισε το βραβείο Μπούκερ και το 2021 το βραβείο Ιερουσαλήμ.[21]
Ο Τζούλιαν Πάτρικ Μπαρνς γεννήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 1946 στην πόλη Λέστερ της κεντρικής Αγγλίας. Από το 1957 έως το 1964 φοίτησε στο City of London School. Στη συνέχεια σπούδασε στο κολλέγιο Μώντλιν του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, στο τμήμα σύγχρονων δυτικοευρωπαϊκών γλωσσών. Το 1968 αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο με άριστα. Μετά την αποφοίτησή του, εργάστηκε για τρία χρόνια ως λεξικογράφος στο Αγγλικό Λεξικό της Οξφόρδης. Στη συνέχεια εργάστηκε ως κριτικός και λογοτεχνικός συντάκτης σε πολιτιστικά ειδησεογραφικά περιοδικά. Από το 1979 έως το 1986 εργάστηκε ως κριτικός τηλεόρασης σε εφημερίδες μεταξύ των οποίων και για την εφημερίδαThe Observer.[22]
Ήταν παντρεμένος με τη λογοτεχνική του πράκτορα Πατ Κάβανα, με την οποία ζούσαν στο Βόρειο Λονδίνο έως τον θάνατό της το 2008.
Μετά από πολλές δημοσιεύσεις σε λογοτεχνικά περιοδικά, δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα, Μέτρολαντ (1980), το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο Σόμερσετ Μωμ. Το μυθιστόρημα αναφέρεται στην ιστορία ενός νεαρού από τα προάστια του Λονδίνου που ταξιδεύει στο Παρίσι ως φοιτητής στη δεκαετία του 1960 και επιστρέφει τελικά στο Λονδίνο. Πραγματεύεται θέματα ιδεαλισμού και σεξουαλικής πίστης και είναι δομημένο σε τρία μέρη, που είναι μια κοινή επανάληψη στο έργο του συγγραφέα. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, ο Μπαρνς έγραψε τέσσερα αστυνομικά μυθιστορήματα με το ψευδώνυμο Νταν Κάβανα (ο Μπαρνς είχε παντρευτεί πρόσφατα τη λογοτεχνική πράκτορα Πατ Κάβανα).
Το δεύτερο μυθιστόρημά του Πριν εκείνη με γνωρίσει (1982) περιλαμβάνει μια πιο σκοτεινή αφήγηση, μια ιστορία εκδίκησης και ζηλοτυπίας ενός ιστορικού που έχει εμμονή με το παρελθόν της δεύτερης συζύγου του. Το πρωτοποριακό μυθιστόρημα του Μπαρνς Ο παπαγάλος του Φλωμπέρ διαφοροποιήθηκε από την παραδοσιακή γραμμική δομή των προηγούμενων μυθιστορημάτων του και παρουσίαζε μια αποσπασματική βιογραφική ιστορία ενός ηλικιωμένου γιατρού, ο οποίος μελετά τον ρόλο του συγγραφέα στη δημιουργική διαδικασία εστιάζοντας με εμμονή στη ζωή του Γκυστάβ Φλωμπέρ, συγγραφέας που επηρέασε το έργο του Μπαρνς. [23]
Το 1989, ο Μπαρνς δημοσίευσε το μυθιστόρημα Ιστορία του κόσμου σε 10½ κεφάλαια, το οποίο είναι επίσης ένα μη γραμμικό μυθιστόρημα και χρησιμοποιεί ποικίλα στυλ γραφής για να αναζητήσει απαντήσεις σε μια σειρά από φιλοσοφικά ερωτήματα σχετικά με την ουσία του ανθρώπου, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του, αμφισβητώντας τις αντιληπτές έννοιες της ανθρώπινης ιστορίας και της ίδιας της γνώσης.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, ο Μπαρνς έγραψε επιπλέον μυθιστορήματα και δημοσιογραφικά έργα. Το 1991, δημοσίευσε το Περί ανέμων, για ένα σύγχρονο ερωτικό τρίγωνο, στο οποίο οι τρεις χαρακτήρες παρουσιάζουν στον αναγνώστη την ιστορία από την άποψή τους, αναφερόμενοι στα ίδια γεγονότα. Ακολούθησε μια συνέχεια που δημοσιεύτηκε το 2000 με τίτλο Έρωτας και ούτω καθ' εξής, στο οποίο οι χαρακτήρες επανέρχονται δέκα χρόνια αργότερα. Το μυθιστόρημα Ο σκαντζόχοιρος (1992) διαδραματίζεται σε μια μετακομμουνιστική φανταστική χώρα στην Ανατολική Ευρώπη, και συνδυάζοντας διαφορετικά στιλ - από τον εσωτερικό μονόλογο ως το δημοσιογραφικό ρεπορτάζ - αναφέρεται στη δίκη ενός πρώην κομμουνιστή ηγέτη για εγκλήματα κατά της χώρας του. Το Αγγλία, Αγγλία (1998) είναι ένα χιουμοριστικό μυθιστόρημα που εξερευνά την ιδέα της εθνικής ταυτότητας. Ο Μπαρνς είναι δεινός γαλλόφιλος και το βιβλίο του Cross Channel του 1996 είναι μια συλλογή 10 διηγημάτων που ερευνούν τη σχέση της Βρετανίας με τη Γαλλία. Επέστρεψε επίσης στο θέμα της Γαλλίας στο Something to Declare, μια συλλογή δοκιμίων για γαλλικά θέματα. Το 1988 χρίστηκε ιππότης του Γαλλικού Τάγματος Τεχνών και Γραμμάτων. [24]
Ο Μπαρνς προτάθηκε για το βραβείο Μπούκερ τρεις φορές κατά τη διάρκεια της δημιουργικής του καριέρας και το κέρδισε το 2011. Το 2005, το Άρθουρ και Τζoρτζ - μια φανταστική αφήγηση ενός αληθινού εγκλήματος που διερευνήθηκε από τον Άρθουρ Κόναν Ντόιλ, εκτόξευσε την καριέρα του και ήταν υποψήφιο για το βραβείο Μπούκερ, το οποίο τελικά έλαβε το 2011 για το μυθιστόρημά του Ένα κάποιο τέλος. Το 2021 κέρδισε το βραβείο Ντέιβιντ Κοέν και το βραβείο Ιερουσαλήμ.[25]
Το 2021 κέρδισε το ρωσικό λογοτεχνικό βραβείο Γιάσναγια Πολιάνα στην κατηγορία Ξένη Λογοτεχνία για το βιβλίο Χωρίς να φοβάμαι τίποτα πια. Το 2013 δημοσίευσε το έργο Τα τρία επίπεδα της ζωής, αφιερωμένο στη σύζυγό του που πέθανε το 2008.
Τα μυθιστορήματα Μέτρολαντ, Έρωτας και ούτω καθ' εξής και Ένα κάποιο τέλος διασκευάστηκαν σε ταινίες στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
.jpg)
