Σοφιστές
Δάσκαλος της ρητορικής, της φιλοσοφίας, της λογικής και των επιστημών, κυρίως στην Αρχαία Ελλάδα From Wikipedia, the free encyclopedia
Με τον όρο σοφιστές εννοούνται οι εκπρόσωποι της Σοφιστικής κίνησης στην αρχαιότητα, δηλαδή οι επ’ αμοιβή διδάσκαλοι της ρητορικής, της εριστικής και της πολιτικής τέχνης, καθώς επίσης της φιλοσοφίας, της λογικής και των επιστημών. Οι πρώτοι που κατηύθυναν τη φιλοσοφία στον ανθρωποκεντρισμό και στη γνωσιολογία[1], εκφράζοντας με αυτόν τον τρόπο τη δυνατότητα του ανθρώπου να γνωρίσει τον υλικό κόσμο μέσω της σύγκρισης, της παρατήρησης και της επαγωγής, απαλλαγμένο από την επέμβαση υπερφυσικών παραγόντων.
Έδωσαν ιδιαίτερη σημασία στη μελέτη του κόσμου βάσει των αισθήσεων, δίνοντας έμφαση στη διαδικασία του «σκεπτικισμού», διαμορφώνοντας παράλληλα την άποψη ότι η γνώση, η αλήθεια και οι αξίες είναι έννοιες σχετικές. Σύμφωνα με την μαρτυρία του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη επιδόθηκαν προοδευτικά στη διατύπωση σοφισμάτων, μέσω των οποίων υποστήριζαν παράδοξες απόψεις, παραβιάζοντας συγκαλυμμένα τους νόμους της λογικής[2]. Ιδιαίτερη ανταπόκριση βρήκε η Σοφιστική ανάμεσα στους οπαδούς της εριστικής τέχνης, μέλη της Μεγαρικής σχολής.
Σημαντικοί σοφιστές
Οι πλέον περίφημοι σοφιστές της αρχαιότητας ήταν οι:
- Αντιφών ο ρήτωρ[3]
- Γοργίας
- Θρασύμαχος
- Ιππίας
- Καλλικλής
- Κρατύλος
- Λυκόφρων
- Πρόδικος
- Πρωταγόρας
- Αλκιδάμας
- Κριτίας
Παραπομπές
Βιβλιογραφία
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.