Σολάρις (ταινία, 2002)

Το Σολάρις (2002) του Στίβεν Σόντερμπεργκ, είναι ταινία βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας του Πολωνού συγγραφέα Στάνισλαβ Λεμ (που επίσης ενέπνευσε τον Αντρέι Ταρκόφσκι να δημιουργήσει μια ταινία με το ίδιο όνομα, το 1972).

Για την ομώνυμη ταινία του 1972, δείτε: Σολάρις (ταινία 1972).

Solaris
Σκηνοθεσία	Στίβεν Σόντερμπεργκ[1][2][3]
Παραγωγή	Τζέιμς Κάμερον, Jon Landau και Τζον Λαντάου
Σενάριο	Στίβεν Σόντερμπεργκ[4]
Βασισμένο σε	Σολάρις
Πρωταγωνιστές	Τζορτζ Κλούνεϊ[2][5][3], Natascha McElhone[2][5][6], Βαϊόλα Ντέιβις[5][7][4], Τζέρεμι Ντέιβις[2][5][6], Ούλριχ Τουκούρ[5][8][4], Τζον Τσο[5][4], Ελπίντια Κορίγιο[5][4] και Μάικλ Ένσαιν[5]
Μουσική	Κλιφ Μαρτίνεζ
Τραγούδι	Κλιφ Μαρτίνεζ
Φωτογραφία	Στίβεν Σόντερμπεργκ
Μοντάζ	Στίβεν Σόντερμπεργκ
Ενδυματολόγος	Μιλένα Κανονέρο
Εταιρεία παραγωγής	Lightstorm Entertainment
Διανομή	20th Century Fox, InterCom και Netflix
Πρώτη προβολή	29 Νοεμβρίου 2002
Διάρκεια	99'
Προέλευση	Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Γλώσσα	αγγλικά
Προϋπολογισμός	47.000.000 δολάριο ΗΠΑ
Ακαθάριστα έσοδα	30.002.758 δολάριο ΗΠΑ[9] και 14.973.382 δολάριο ΗΠΑ[9]
δεδομένα (π • σ • ε )

Υπόθεση

Η ταινία, όπως και η αντίστοιχη του Ταρκόφσκι, διαδραματίζεται σχεδόν αποκλειστικά σε έναν διαστημικό σταθμό, με κάποιες αναδρομές στο παρελθόν των πρωταγωνιστών. Ο ψυχίατρος Κρις Κέλβιν (Τζορτζ Κλούνεϊ) δέχεται ένα περίεργο μήνυμα από έναν φίλο του επιστήμονα, τον Γκιμπαριάν, που ζητά την βοήθειά του. Συγκεκριμένα τον καλεί να μεταβεί στον διαστημικό σταθμό που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη Σολάρις, όπου μελετούν τον μυστηριώδη ωκεανό που καλύπτει τον πλανήτη. Ο Κρις δέχεται να βοηθήσει. Φθάνοντας στο σταθμό, ανακαλύπτει ότι τα περισσότερα μέλη του πληρώματος έχουν πεθάνει ή εξαφανιστεί κάτω από περίεργες συνθήκες. Οι δυο μόνοι επιζώντες φαίνονται διστακτικοί όταν τους ζητά εξηγήσεις. Η σοκαριστική συνάντηση του στον σταθμό με την νεκρή γυναίκα του, θα τον οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι ο ωκεανός δημιουργεί ακριβή αντίγραφα ανθρώπων, που ανασύρονται από τη μνήμη των μελών του πληρώματος. Ο Κρις αγωνίζεται να κατανοήσει τα κίνητρα του ωκεανού, εξερευνά τις ίδιες του τις μνήμες και τα πιστεύω του, καθώς και την προοπτική μιας δεύτερης ευκαιρίας με τη γυναίκα του.

Το "Σολάρις" περιέχει αναφορές στις ταινίες "2001: Η Οδύσσεια του διαστήματος" (1968) και "Η Λάμψη" (1980) του Στάνλεϊ Κιούμπρικ, όπως και στο Zerkalo του Ταρκόφσκι.

Κριτική

Ο συγγραφέας του ομώνυμου βιβλίου, σχολιάζοντας την ταινία αναφέρει ότι απομακρύνεται πολύ από το θέμα του βιβλίου και εστιάζει σχεδόν αποκλειστικά στην σχέση μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών: "Ως ο συγγραφέας του Σολάρις, μου επιτρέπω να επαναλάβω ότι ήθελα μονάχα να δημιουργήσω ένα όραμα της συνάντησης του Ανθρώπου με κάτι το οποίο υπάρχει, πιθανόν μάλιστα να είναι και πανίσχυρο, πλην όμως δεν μπορεί να περιγραφεί με βάση τις ανθρώπινες έννοιες, ιδέες ή εικόνες. Για τον λόγο αυτό ονόμασα το βιβλίο Σολάρις και όχι "Έρωτας στο απώτερο Διάστημα".