Γάλλος ζωγράφος και χαράκτης (1761-1826) From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Σαρλ-Πωλ Λαντόν (γαλλικά: Charles Paul Landon) (12 Οκτωβρίου 1760 – 5 Μαρτίου 1826) ήταν Γάλλος νεοκλασικός ζωγράφος και συγγραφέας έργων ιστορίας της τέχνης.[15]
Σαρλ Πωλ Λαντόν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Charles Paul Landon (Γαλλικά) |
Γέννηση | 12 Οκτωβρίου 1761[1][2] ή 12 Οκτωβρίου 1760[3] Νονάν-λε-Πεν[4] |
Θάνατος | 5 Μαρτίου 1826[5][4][6] Παρίσι[7][4] |
Τόπος ταφής | Κοιμητήριο του Περ-Λασαίζ[8] και Grave of Landon |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία[9] |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[10] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ζωγράφος χαράκτης ιστορικός της τέχνης[11] συγγραφέας[12] βιβλιοπώλης[13] κριτικός τέχνης[13] δημοσιογράφος[13] |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Marie-Pauline Soyer |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | έφορος (1816–1826, Μουσείο του Λούβρου) |
Βραβεύσεις | βραβείο της Ρώμης (1792)[4] Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής[14] |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Λαντόν γεννήθηκε στο Νονάν της Νορμανδίας. Απόγονος, μέσω της μητέρας του, του γλύπτη Ζαν Γκουζόν, προορίζονταν από τους γονείς του για τον εκκλησιαστικό κλάδο και έλαβε πολύ καλή μόρφωση. Έχοντας, ωστόσο, κλίση για τις τέχνες, πήγε στο Παρίσι το 1785 και σπούδασε ζωγραφική κοντά στον Φρανσουά-Αντρέ Βενσάν και στη συνέχεια στο εργαστήριο του Ζαν-Μπατίστ Ρενιώ, όπου γνωρίστηκε και ανέπτυξε δια βίου φιλία με τον Ρομπέρ Λεφέβρ. Χωρίς να διακόψει την πορεία των καλλιτεχνικών του σπουδών, ο κόμης του Αρτουά, μελλοντικός Κάρολος Ι΄ της Γαλλίας, ταυτόχρονα, του ανέθεσε την παράδοση μαθημάτων σχεδίου στα παιδιά του, τον δούκα της Ανγκουλέμ και τον δούκα του Μπερί.
Το 1792, κέρδισε το βραβείο της Ρώμης με τον πίνακα Ο Ελεάζαρ προτιμά τον θάνατο από το έγκλημα της παράβασης του νόμου. Έτσι, ταξίδεψε για σπουδές στη Γαλλική Ακαδημία της Ρώμης, όπου έμεινε για πέντε χρόνια. Μετά την επιστροφή του από την Ιταλία, στις ταραγμένες συνθήκες της Γαλλικής Επανάστασης, φαίνεται ότι εγκατέλειψε τη ζωγραφική και στράφηκε στη συγγραφή, άρχισε να εκθέτει πάλι από το 1795 και συνέχισε κατά διαστήματα μέχρι το 1814.[16]
Κατά την επιστροφή του από τη μετανάστευση, ο δούκας του Μπερί τον διόρισε ζωγράφο στην υπηρεσία του. Με την τέλεια γνώση που απέκτησε για τα αριστουργήματα του Μουσείου του Λούβρου, το 1816 διορίστηκε επιμελητής των πινάκων του στέμματος. Έγινε γραμματέας της Ακαδημίας Ζωγραφικής και Γλυπτικής, ανταποκριτής του Ινστιτούτου της Γαλλίας και μέλος πολλών λόγιων εταιρειών.
Περισσότερο από τη ζωγραφική του, ο Λαντόν είναι γνωστός για τις πολλές δημοσιεύσεις του σχετικά με τα μουσεία και τα Σαλόν της εποχής του. Κατά τη διάρκεια της ζωής του εξέδωσε σχεδόν εκατό τόμους. Ήταν συνεργάτης του περιοδικού Εφημερίδα Τεχνών, Επιστημών και Λογοτεχνίας (Journal des arts, des sciences et de la littérature). Ήταν επίσης συνιδιοκτήτης της Gazette de France, όπου δημοσιεύονταν εκτεταμένες δημοσιεύσεις για τα ετήσια Σαλόν του Παρισιού.[17]
Το συγγραφικό έργο του περιλαμβάνει
Ο Λαντόν πέθανε στα καθήκοντά του ως επιμελητής του Μουσείου του Λούβρου στις 5 Μαρτίου 1826. Ενταφιάσθηκε στο Παρίσι στο κοιμητήριο Περ Λασαίζ.
Η κόρη του Μαρί-Πωλίν ήταν επίσης χαράκτρια.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.