Σαΐντ Τζαλίλι

Ο Σαΐντ Τζαλίλι (περσικά: سعید جلیلی‎‎; 6 Σεπτεμβρίου 1965) είναι Ιρανός Συντηρητικός πολιτικός και διπλωμάτης, που υπηρέτησε ως Γραμματέας του Ανωτάτου Συμβουλίου Ασφαλείας του Ιράν από το 2007 έως το 2013. Αυτή την στιγμή είναι μέλος του συμβουλίου Διάκρισης Συμφερόντων του Ιράν και ήταν επίσης ο διαπραγματευτής επί των Πυρηνικών του Ιράν.^[2]

Σαΐντ Τζαλίλι سعید جلیلی
Ο Τζαλίλι το 2021
Μέλος του Συμβουλίου Διάκρισης Συμφερόντων
Εν ενεργεία Ανέλαβε καθήκοντα 12 Σεπτεμβρίου 2013
Πρόεδρος	Μαχμούτ Αχμεντινετζάντ
Ηγέτης	Ακμπάρ Ραφσαντζάνι, Αλί Μοχάντι-Κερμάνι (Προσωρινός), Μαχμούντ Χασεμί Σαχρούντι, Σαντέκ Λαριτζάνι
Γραμματέας του Ανωτάτου Συμβουλίου Ασφαλείας του Ιράν
Περίοδος 20 Οκτωβρίου 2007 – 10 Σεπτεμβρίου 2013
Προκάτοχος	Αλί Λαριτζάνι
Διάδοχος	Αλί Σαμχανί
Διαπραγματευτής επί των Πυρηνικών του Ιράν
Περίοδος 21 Οκτωβρίου 2007 – 5 Σεπτεμβρίου 2013
Πρόεδρος	Μαχμούτ Αχμεντινετζάντ
Αναπληρωτής	Αλί Μπαγκερή
Προκάτοχος	Αλί Λαριτζάνι
Διάδοχος	Μοχάμεντ Τζαβάντ Ζαρίφ
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση	6 Σεπτεμβρίου 1965 (1965-09-06) (59 ετών), Μασχάντ, Ιράν
Υπηκοότητα	Ιράν ! Ιράν
Πολιτικό κόμμα	Ανεξάρτητος
Σύζυγος	Φατεμέχ Σατζαντί (ν. 1993)[1]
Παιδιά	1
Κατοικία	Λαβιζάν, Τεχεράνη[1]
Σπουδές	Πανεπιστήμιο Ιμάμ Σαντέκ
Υπογραφή
Ιστοσελίδα	drjalily.com
Στρατιωτική υπηρεσία
Πίστη	Ιράν ! Ιράν
Υπηρεσία/κλάδος	5η Μεραρχία Νασρ
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Προηγουμένως ήταν αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών για ευρωπαϊκές και αμερικανικές υποθέσεις, ενώ ήταν ανεπιτυχής υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές του 2013, καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση. Ήταν επίσης υποψήφιος στις εκλογές του 2021, αλλά αποσύρθηκε υπέρ του Εμπραχίμ Ραϊσί πριν από τις εκλογές. Ο Τζαλίλι διεκδίκησε την προεδρία ξανά στις πρόωρες εκλογές του 2024, αλλά ηττήθηκε από τον Μασούντ Πεζεσκιάν στον δεύτερο γύρο.^[3][4]

Ο Τζαλίλι ήταν στρατιώτης στον πόλεμο Ιράν-Ιράκ και έχασε μέρος του δεξιού ποδιού του κατα την διάρκεια της πολιορκίας της Βασόρας.^[5] Μετά από αυτό το γεγονός, κέρδισε τον τίτλο του "ζωντανού μάρτυρα".^[6] Είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος στις πολιτικές επιστήμες και διδάσκει τη "διπλωματία του Προφήτη" στο Πανεπιστήμιο Ιμάμ Σαντίκ.^[7] Το 2009, ο Τζαλίλι ανακηρύχθηκε ως ένας από τους 500 ανθρώπους με τη μεγαλύτερη επιρροή στον μουσουλμανικό κόσμο.^[8] Η θητεία του ως επικεφαλής διαπραγματευτής για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν χαρακτηρίστηκε από μια ασυμβίβαστη προσέγγιση.^[9]

Ο Τζαλίλι είναι γνωστός για τις σταθερά σκληροπυρηνικές θέσεις του και την συγκρουσιακή ρητορική του κατά της Δύσης, ενώ παράλληλα πιέζει για ισχυρότερες σχέσεις με Ρωσία και Κίνα. Υποστηριζόμενος από το φονταμενταλιστικό Μέτωπο Παϊντάρι, αποδίδει τα οικονομικά προβλήματα του Ιράν στις διεθνείς κυρώσεις και απορρίπτει την κοινωνική φιλελευθεροποίηση. Αυτό του έχει αποφέρει σημαντική επιρροή αλλά και δυσφορία μεταξύ των πιο ρεαλιστικών παρατάξεων εντός του ιρανικού κατεστημένου.^[9]

Παραπομπές

1. «تمام اطلاعات خانوادگی کاندیداهای ریاست جمهوری یازدهم». Isna. 13 Ιανουαρίου 2014.
2. «Iran’s presidential election heads to a runoff after reformist wins most votes». https://edition.cnn.com/2024/06/29/middleeast/iran-presidential-election-runoff-inconclusive-first-round-intl/index.html. Ανακτήθηκε στις 2023-07-05.
3. «Iran election: Hardliners dominate presidential candidates». BBC News (στα Αγγλικά). 10 Ιουνίου 2024. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2024.
4. Wintour, Patrick (2024-07-06). «Reformist Masoud Pezeshkian wins Iran presidential election». The Guardian. https://www.theguardian.com/world/article/2024/jul/06/iran-reformist-masoud-pezeshkian-extends-lead-in-presidential-election-count. Ανακτήθηκε στις 2024-07-07.
5. «مرکز اسناد انقلاب اسلامی - تصاویر منتشر نشده از دکتر سعید جلیلی». 8 Ιουνίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2024.
6. Garrett Nada· Helia Ighani (11 Ιουνίου 2013). «Old War Haunts New Election». United States Institute of Peace. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2013.
7. «موضوع پایان نامه دکترای جلیلی چیست؟ + دانلود خلاصه - مشرق نیوز». 30 Μαΐου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2024.
8. «The 500 Most Influential Muslims». Center of Muslim-Christian Understanding. 2009. http://www.yale.edu/worldfellows/fellows/documents/500MostInfluentialMuslims.pdf. Ανακτήθηκε στις 19 July 2013.
9. «Iran’s supreme leader is terrified of people power». The Economist. ISSN 0013-0613. https://www.economist.com/middle-east-and-africa/2024/06/29/irans-supreme-leader-is-terrified-of-people-power. Ανακτήθηκε στις 2024-08-10.