Ρόμπερτ Σάουδι

Ο Ρόμπερτ Σάουδυ (αγγλικά: Robert Southey, 12 Αυγούστου 1774 – 21 Μαρτίου 1843) ήταν Άγγλος ποιητής της ρομαντικής σχολής. Με τους Ουίλλιαμ Ουόρντσγουορθ και Σάμιουελ Τέυλορ Κόλεριτζ είναι ο τρίτος από τους Ποιητές των Λιμνών. Οι νεανικές ριζοσπαστικές του απόψεις έγιναν σταθερά πιο συντηρητικές και από το 1813 εξελέγη βραβευμένος ποιητής και διορίστηκε επίσημος αυλικός ποιητής της βασιλικής οικογένειας μέχρι τον θάνατό του.^[17]

Ρόμπερτ Σάουδι
Ο Ρόμπερτ Σάουδι σε ηλικία 31 ετών
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Robert Southey (Αγγλικά)
Γέννηση	12  Αυγούστου 1774[1][2][3] Μπρίστολ[1][2][4]
Θάνατος	21  Μαρτίου 1843[1][2][3] Keswick[5]
Τόπος ταφής	Κάμπρια
Χώρα πολιτογράφησης	Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας (έως 1801)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Αγγλικά[6][7]
Σπουδές	Κολέγιο Μπέλιολ[8] Σχολείο του Ουέστμινστερ[8][9]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	συγγραφέας[10] ποιητής[8][11] ιστορικός βιογράφος πολιτικός[12] μεταφραστής
Οικογένεια
Σύζυγος	Edith Fricker (από 1795)[13][14] Caroline Anne Southey (από 1839)[13][14]
Τέκνα	Margaret Edith Southey[15][13] Edith May Southey[15][13] Herbert Castle Southey[15][13] Emma Southey[15][13] Bertha Southey[15][13] Katherine Southey[15][13] Isabel Southey[15][13] Charles Cuthbert Southey[15][13]
Γονείς	Robert Southey[8][13] και Margaret Hill[15][13]
Αδέλφια	Henry Herbert Southey[13]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Βραβευμένος ποιητής του Ηνωμένου Βασιλείου (1813–1843) μέλος της 8ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (Ιουνίου 1826 – Δεκέμβριος 1826, Downton)[16]
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Ρόμπερτ Σάουδυ γεννήθηκε στις 12 Αυγούστου 1774 στο Μπρίστολ και ήταν γιος εμπόρου λευκών ειδών. Φοίτησε στο σχολείο του Ουέστμινστερ. αλλά αποβλήθηκε μετά από τέσσερα χρόνια επειδή δημοσίευσε ένα άρθρο κατά της σωματικής τιμωρίας των μαθητών σε περιοδικό που εξέδωσε ο ίδιος. Στη συνέχεια σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, όπου έφθασε «με την καρδιά γεμάτη ποίηση και συναισθήματα, το κεφάλι γεμάτο Ρουσσώ και Βέρθερο, και τις θρησκευτικές μου αρχές κλονισμένες από τον Γκίμπον». Εκείνη την εποχή γνώρισε τον Κόλεριτζ. ^[18]Σε νεαρή ηλικία, ήταν έντονα επαναστατικός και ένθερμος υποστηρικτής της Γαλλικής Επανάστασης, όπως αποδεικνύεται από το ποίημά του Ιωάννα της Λωρραίνης, που έγραψε με επαναστατικό πνεύμα το 1792. Οι ριζοσπαστικές του απόψεις τον έφεραν κοντά με τον Κόλεριτζ και μαζί κατέστρωσαν το σχέδιο να σχηματίσουν μια ουτοπική κοινότητα στις όχθες του ποταμού Σασκουεχάνα στην Πενσυλβάνια, έχοντας πείσει αρκετούς άλλους φίλους να συμμετάσχουν. Ωστόσο, τίποτε δεν προέκυψε από αυτή την ιδέα. Το 1794 μαζί με τον Κόλεριτζ έγραψαν το δράμα Η πτώση του Ροβεσπιέρου.^[19]

Το 1795 ο Σάουδυ παντρεύτηκε την παιδική του φίλη Ήντιθ Φράικερ, της οποίας η αδερφή Σάρα παντρεύτηκε τον Κόλεριτζ. Στα τέλη του 1795 ταξίδεψε στην Πορτογαλία. Οι εμπειρίες αυτού του ταξιδιού φαίνεται ότι τον απέσπασαν από τις ριζοσπαστικές πολιτικές του ιδέες. Το μεγαλύτερο μέρος της ποίησής του που είναι γνωστό σήμερα γράφτηκε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, συμπεριλαμβανομένου του αντιπολεμικού ποιήματος The Battle of Blenheim.^[20]

Πορτρέτο του Ρόμπερτ Σάουδυ σε ηλικία 21 ετών, 1795

Από το 1800 έως το 1801 ο Σάουδυ ταξίδεψε πάλι στην Πορτογαλία και την Ισπανία. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου οι απόψεις του έγιναν συντηρητικές, κάτι που απογοήτευσε τη γενιά των νεότερων ρομαντικών όπως τον Πέρσυ Σέλλεϋ και τον λόρδο Μπάυρον. Επιστρέφοντας στην Αγγλία, εγκαταστάθηκε κοντά στο Κέσγουικ στην περιοχή των Λιμνών στη Βορειοδυτική Αγγλία, κοντά στους Ουίλλιαμ Ουόρντσγουορθ και Σάμιουελ Τέυλορ Κόλεριτζ, όπου παρέμεινε για το υπόλοιπο της ζωής του.

Τα επόμενα χρόνια έγραψε κυρίως ιστορικά επικά ποιήματα και μετέφρασε πολλά έργα από τα γαλλικά και τα ισπανικά. Η φήμη του ως ποιητής είχε αυξηθεί σε τέτοιο βαθμό που από το 1807 ο Σάουδυ έλαβε κρατική επιχορήγηση και το 1813 εξελέγη βραβευμένος ποιητής και διορίστηκε επίσημος αυλικός ποιητής της βασιλικής οικογένειας, τίτλος που συνδέονταν με την υποχρέωση να γράφει ωδές αφιερωμένες στα μέλη της βασιλικής οικογένειας σε διάφορες επίσημες περιστάσεις. Ο Σάουδυ επικρίθηκε από πολλούς σύγχρονους, ιδιαίτερα τον Μπάυρον, για δουλοπρέπεια προς τον μονάρχη και απομάκρυνση από τα νεανικά ιδανικά του.

Το 1834 η σύζυγός του αρρώστησε με άνοια. Τη φρόντισε μέχρι το θάνατό της, τον Νοέμβριο του 1837 και το 1839 παντρεύτηκε την ποιήτρια Κάρολαϊν Ανν Μπόουλς, με την οποία αλληλογραφούσε από το 1818 και συνεργαζόταν από το 1822. Μόλις τρεις μήνες μετά τον γάμο, τον Σεπτέμβριο του 1839, ο Σάουδυ αρρώστησε επίσης από άνοια. Πέθανε στο Κέσγουικ στις 21 Μαρτίου 1843.^[21]

Έργα (επιλογή)

Ποίηση

• Wat Tyler (1794)^[22]
• The Fall of Robespierre (1794) (με τον Σάμιουελ Τέυλορ Κόλεριτζ)
• Joan of Arc (1792)
• After Blenheim (1798)
• Thalaba, the Destroyer (1801)
• Metrical Tales (1804)
• Madoc (1805)
• The Curse of Kehama (1810)
• Triumphal Song (1814)
• Roderick the Last of the Goths (1814)
• A Vision of Judgment (1821)

Πεζογραφία

• Amadis of Gaul (1803)
• Palmerin of England (1807)
• Chronicle of the Cid (1808)
• History of the Brazils (1810–19)
• Letters of Don Manuel Espriella from England to Spain
• Letters from Spain and Portugal, and Travels in those Countries (Γράμματα από την Ισπανία και την Πορτογαλία και Ταξίδια σ' αυτές τις χώρες)
• An Account of the Madras System of Education, founded by Dr. Andrew Bell; Sir Thomas More’s Cooloquies upon the Progress and Prospects of Society
• Omniana
• Book of the Church (Βιβλίο της Εκκλησίας)
• History of the Peninsular War (1823–28) Ιστορία του Πολέμου της Χερσονήσου (1823–28)
• Essays Moral and Political (Δοκίμια Ηθικά και Πολιτικά)

Υπήρξε επίσης πολυγραφότατος επιστολογράφος, λογοτεχνικός μελετητής, δοκιμιογράφος, ιστορικός και βιογράφος. Έγραψε τις βιογραφίες των Τζον Μπάνυαν, Τζον Ουέσλεϋ, Ουίλλιαμ Κούπερ, Όλιβερ Κρόμγουελ και Χόρας Νέλσον.

Παραπομπές

1. «Краткая литературная энциклопедия». (Ρωσικά) Συνοπτική Λογοτεχνική Εγκυκλοπαίδεια. Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1962.
2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118798146. Ανακτήθηκε στις 14  Αυγούστου 2015.
3. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb121100793. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
4. «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb121100793. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
7. CONOR.SI. 46788195.
8. «Oxford Dictionary of National Biography» (Αγγλικά) Oxford University Press. Οξφόρδη. 2004. 26056.
9. Ανακτήθηκε στις 7  Μαΐου 2020.
10. «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
11. (Τσεχικά) Olomouc City Library regional database. tritius.kmol.cz/authority/775044. Ανακτήθηκε στις 26  Σεπτεμβρίου 2024.
12. (Αγγλικά) Hansard 1803–2005. mr-robert-southey. Ανακτήθηκε στις 22  Απριλίου 2022.
13. «Kindred Britain»
14. p12991.htm#i129903. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
15. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
16. (Αγγλικά) The History of Parliament. 1820-1832/member/southey-robert-1774-1843.
17. . «britannica.com/biography/Robert-Southey».
18. . «englishhistory.net/poets/robert-southey/».
19. . «newworldencyclopedia.org/entry/Robert_Southey».
20. . «poetryfoundation.org/poets/robert-southey».
21. . «knarf.english.upenn.edu/Southey/bio».
22. . «romantic-circles.org/editions/wattyler/intro». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2023. More than one of |archiveurl= και |archive-url= specified (βοήθεια); More than one of |archivedate= και |archive-date= specified (βοήθεια)