Ρόκα (φυτό)

Η ρόκα είναι μονοετές, ποώδες φυτό, η οποία ανήκει στο γένος Έρουκα (Eruca) της οικογένειας των Κραμβοειδών (συν. Σταυρανθών).

Ρόκα
Ρόκα
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Φυτά (Plantae) Συνομοταξία: Αγγειόσπερμα (Magnoliophyta) Ομοταξία: Δικοτυλήδονα (Magnoliopsida) Τάξη: Κραμβώδη (Brassicales) Οικογένεια: Κραμβοειδή (Brassicaceae) ή Σταυρανθή (Cruciferae) Γένος: Έρουκα (Eruca) Είδος: E. sativa
Διώνυμο
Έρουκα η ήμερη (Eruca sativa) Mill.

Χαρακτηριστικά

Βρίσκεται στις περιοχές της Μεσογείου αυτοφυής (άγρια ρόκα) ή καλλιεργείται, ενώ έχει εγκλιματιστεί και στη βόρεια Αμερική. Η καταγωγή της είναι από τη νοτιοανατολική Ασία. Επίσης ευδοκιμεί σε υγρό έδαφος

Η ρόκα είναι χειμωνιάτικο φυτό ενώ ανθίζει από το Μάρτιο έως τον Ιούνιο. Το ύψος του φυτού φτάνει τα 80 χιλιοστά με βλαστούς που διακλαδίζονται. Τα άνθη της, που έχουν διάμετρο 2-4 εκατοστά, είναι λευκά με πορφυρές φλέβες ή κιτρινωπά διατεταγμένα και σχηματίζουν ταξιανθίες. Τα φύλλα της είναι πτερωτά και ο καρπός είναι μικρός και κωνικός, ραμφοειδής και φέρει σπόρια ωοειδή,κίτρινου χρώματος.

Κατανάλωση

Ο βλαστός και τα φύλλα της ρόκας τρώγονται σε διάφορες σαλάτες, ενώ σε ορισμένες περιοχές μαγειρεύεται μαζί με κρέας (παραδοσιακό Σλοβένικο πιάτο). Η γεύση της είναι πιπεράτη, αρωματική και ελαφρώς πικρή.

Ένα είδος σαλάτας με ρόκα, παρμεζάνα, λιαστές ντομάτες και μπαλσάμικο ξίδι είναι πολύ δημοφιλές στις Ιταλία, Ισπανία και στην Ελλάδα. Τα τελευταία χρόνια η ζήτηση έχει αυξηθεί και υπάρχουν καλλιέργειες σε πολλές περιοχές. Η άγρια ρόκα έχει πιο πιπεράτη γεύση και πιο έντονο άρωμα από τη καλλιεργούμενη.

Από τα σπόρια του φυτού λαμβάνεται ένα ελαφρώς καυστικό έλαιο που χρησιμοποιείται στη φαρμακευτική.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Eruca vesicaria subsp. sativa στο Wikimedia Commons
• Λεξιλογικός ορισμός του ρόκα στο Βικιλεξικό