Ραντεβού στο Παρίσι

Ραντεβού στο Παρίσι
	Κινηματογραφική αφίσα
Σκηνοθεσία	Στάνλεϊ Ντόνεν
Παραγωγή	Στάνλεϊ Ντόνεν
Σενάριο	Πίτερ Στόουν
Πρωταγωνιστές	Κάρι Γκραντ ; Όντρεϊ Χέπμπορν ; Γουόλτερ Ματάου ; Τζέιμς Κόμπερν
Μουσική	Χένρι Μαντσίνι
Φωτογραφία	Τσαρλς Λανγκ
Μοντάζ	Τζιμ Κλαρκ
Ενδυματολόγος	Hubert de Givenchy
Εταιρεία παραγωγής	Stanley Donen Films
Διανομή	Universal Studios και Netflix
Πρώτη προβολή	12/5/1963
Κυκλοφορία	1963
Διάρκεια	113 λεπτά
Προέλευση	Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Γλώσσα	Αγγλικά
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Το Ραντεβού στο Παρίσι (Πρωτότυπος Τίτλος Charade), γνωστό και με τον τίτλο Ο Γρίφος, είναι Αμερικανική ρομαντική κομεντί μυστηρίου του 1963 σε σκηνοθεσία Στάνλεϊ Ντόνεν^[1]. Πρωταγωνιστούν οι Όντρεϊ Χέπμπορν, Κάρι Γκραντ και Γουόλτερ Ματάου. Η ταινία αναμειγνύει τρία κινηματογραφικά είδη: το θρίλερ μυστηρίου, την κωμωδία και το ρομαντικό δράμα. Η ταινία φημίζεται μέχρι και σήμερα για το ευρηματικό της σενάριο, για τη μουσική επένδυση του Χένρι Μαντσίνι, για το γεγονός ότι τα εξωτερικά της γυρίσματα έγιναν στο Παρίσι και για τη σεκάνς των τίτλων την οποία δημιούργησε ο Μορίς Μπίντερ. Η ταινία έλαβε θετικές κριτικές μετά την πρεμιέρα της. Η ταινία λόγω του ιδιαίτερού της κινηματογραφικού στυλ που παραπέμπει στον Χίτσκοκ, αποκαλείται ως Η καλύτερη χιτσκοκική ταινία που δεν γυρίστηκε από τον Χίτσκοκ^[2].

Γρήγορες Πληροφορίες Ραντεβού στο Παρίσι, Σκηνοθεσία ...

Κλείσιμο

Remove ads

Η Ρετζίνα Λάμπερτ (Όντρεϊ Χέπμπορν), μια Αμερικανίδα που μένει στο Παρίσι, επιστρέφει στην πόλη από διακοπές στην Ελβετία με σκοπό να χωρίσει τον σύζυγό της, Τσαρλς, εφόσον έχει καταλάβει ότι της έχει πει ψέματα και της κρατάει μυστικά σχετικά με τις δραστηριότητές του. Πριν καταφέρει να τον δει όμως, πληροφορείται για το θάνατό του σ' ένα τρένο που τον μετέφερε από το Παρίσι στη Μπορντό. Πληροφορείται επίσης ότι ο Τσαρλς ετοιμαζόταν να φύγει από τη Γαλλία για την Αμερική, έχοντας πουλήσει όλη του την περιουσία για 250.000 δολάρια, τα οποία δεν βρέθηκαν μαζί του στο τρένο. Η Ρετζίνα πληροφορείται επίσης από τον Χάμιλτον Μπαρθόλομιου (Γουόλτερ Ματάου), πράκτορα της ΣΙΑ, ότι ο Τσαρλς καταζητούταν από τις αρχές των Η.Π.Α. μαζί με άλλους τέσσερις άνδρες για την κλοπή ράβδων χρυσού, που προορίζονταν για τη γαλλική αντίσταση κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Η αμερικανική κυβέρνηση θέλει πίσω τα χρήματα του συζύγου της ως αποζημίωση για την κλοπή του χρυσού, όπως επίσης και οι τρεις από τους τέσσερις συνεργούς του που παραβρέθηκαν στην κηδεία του. Η γυναίκα όμως δεν ξέρει που βρίσκονται τα χρήματα και η ζωή της βρίσκεται σε κίνδυνο. Ξεκινάει λοιπόν ένα παιχνίδι καταδίωξης στο οποίο η Ρετζίνα με τη βοήθεια του Πίτερ Τζόσουα (Κάρι Γκραντ) ενός μυστηριώδους άνδρα που γνώρισε στο τρένο, προσπαθεί να ξεφύγει από τους διώκτες της και να βρει στοιχεία πάνω στο μυστηριώδη θάνατο του συζύγου της. Παράλληλα η Ρετζίνα ερωτεύεται τον Πίτερ, αλλά δεν του έχει απόλυτη εμπιστοσύνη, εφόσον διαπιστώνει ότι κι εκείνος της κρατάει πολλά μυστικά.

Remove ads

Όταν οι σεναριογράφοι Πίτερ Στόουν και Μαρκ Μπεμ, παρουσίασαν το σενάριο τους The Unsuspecting Wife σε διάφορους χολιγουντιανούς παραγωγούς το 1961 δεν μπορούσαν να το πουλήσουν. Τότε ο Στόουν άλλαξε τον τίτλο του σε Charade και το δημοσίευσε σε συνέχειες στο περιοδικό Redbook κεντρίζοντας την προσοχή όλων των παραγωγών του Χόλιγουντ που το είχαν σκαρτάρει νωρίτερα. Γρήγορα τα δικαιώματα αγοράστηκαν από τον Στάνλεϊ Ντόνεν και ο Στόουν το διασκεύασε για τη μεγάλη οθόνη, δίνοντας εύσημα και στον Μπεμ. Ο Ντόνεν ήθελε για τους πρωταγωνιστικούς ρόλους τους Κάρι Γκραντ και Όντρεϊ Χέπμπορν. Η ταινία γυρίστηκε το φθινόπωρο του 1962 και η Χέμπορν βρισκόταν ήδη στο Παρίσι όπου είχε ολοκληρώσει τα γυρίσματα της ταινίας Καυτό Παρίσι (Paris When It Sizzles), η οποία έκανε πρεμιέρα μετά την πρεμιέρα του Ραντεβού στο Παρίσι λόγω προβλημάτων που συναντήθηκαν από την παραγωγή. Η ταινία Ραντεβού στο Παρίσι προβλήθηκε τον Δεκέμβριο του 1963 και μια της ατάκα επρεπε να ντουμπλαριστεί εφόσον έφερνε στο νου τις νωπές μνήμες από την πρόσφατη δολοφονία του Τζον Κένεντι κι αυτή ήταν η ατάκα: σε οποιαδήποτε στιγμή θα μπορούσαμε να σκοτωθούμε (το σκοτωθούμε αντικαταστάθηκε από το εξολοθρευτούμε). Ο Κάρι Γκραντ που κόντευε τα 60 ανησυχούσε για τη φανερή του διαφορά ηλικίας (25 ετών) από την 33χρονη, τότε, Όντρεϊ Χέπμπορν και τον έκανε να αισθάνεται άβολα για τις ερωτικές τους σκηνές. Προκειμένου να τον ικανοποιήσουν οι Ντόνεν και Στόουν προσέθεσαν ατάκες που φανέρωναν τους δισταγμούς του για τη διαφορά ηλικίας του με τη Ρετζίνα (Χέπμπορν) και έκαναν τη νεαρή γυναίκα να φαίνεται ως ο κυνηγός στη σχέση τους^[3].

Remove ads

Η ταινία έλαβε γενικά καλές κριτικές και φέρει βαθμολογία 91% fresh από την ιστοσελίδα Rotten Tomatoes που συγκεντρώνει τις απόψεις των κριτικών^[4]. Ο Μπόσλεϊ Κράουδερ των New York Times, τη χαρακτήρισε μείγμα μεταξύ των σοφιστικέ κωμωδιών της δεκαετίας του '30 και του Στη Σκιά των Τεσσάρων Γιγάντων (North by Northwest, 1959) του Χίτσκοκ.

Η ταινία χάρισε στους πρωταγωνιστές της υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα Ερμηνείας σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ. Ο Χένρι Μανσίνι έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ Πρωτότυπου Τραγουδιού και η Όντρεϊ Χέπμπορν έλαβε το βραβείο BAFTA για την ερμηνεία της.

Βραβεία Ακαδημίας Κινηματογράφου (Όσκαρ)

Υποψηφιότητα:

Πρωτότυπου τραγουδιού - Charade Χένρι Μαντσίνι

Έχοντας προϋπολογισμό 3 εκατομμυρίων δολαρίων^[5], η ταινία έκανε εισπράξεις 13,4 εκατομμυρίων δολαρίων^[6].

[1]
«Charade». TCM database. Turner Classic Movies. Ανακτήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2016.
[2]
Greydanus, Steven D. «Charade». Decent Films. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2015.
[3]
Eastman, John (1989). Retakes: Behind the Scenes of 500 Classic Movies. Ballantine Books. σελίδες 57–58. ISBN 0-345-35399-4.
[4]
«Charade». Rotten Tomatoes. 5 Δεκεμβρίου 1963. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2015.
[5]
Walker, Alexander (1974). Hollywood, England. Stein and Day. σελ. 341.
[6]
«Movie: Charade». The Numbers. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2011.