Πρόγραμμα Surveyor

Το Πρόγραμμα Surveyor (Επιθεωρητής) αφορούσε διαστημικό πρόγραμμα της NASA, στα πλαίσια του οποίου, μεταξύ των ετών 1966 και 1968, απεστάλησαν επτά διαστημικά σκάφη στη Σελήνη. Αρχικός στόχος του ήταν να καταδείξει τη δυνατότητα πραγματοποίησης μιας ομαλής προσσελήνωσης. Το πρόγραμμα εκτελέσθηκε από το Jet Propulsion Laboratory (JPL) της NASA ως προκαταρκτική άσκηση για το πρόγραμμα Απόλλων.

Το Surveyor 3 σε φωτογραφία που πήραν οι αστροναύτες του Απόλλων 12. (NASA)

Το τοπίο της προσσελήνωσης του Surveyor 7.

Τα διαστημικά σκάφη παρέμειναν στη Σελήνη, αφού καμία από τις αποστολές δεν προέβλεπε την επιστροφή τους στη γη. Μόνο το Απόλλων 12 συνέλεξε μερικά τμήματα του Surveyor 3 τα οποία και επέστρεψε στη γη. Η φωτογραφική του μηχανή είναι ένα από τα εκθέματα του εθνικού μουσείου αεροδιαστημικής National Air and Space Museum.

Στόχος του προγράμματος

Αρχικός στόχος του προγράμματος ήταν η προκαταρκτική εξάσκηση και επιτυχία μιας ομαλής προσελήνωσης. Πέρα από αυτό, το πρόγραμμα εκτέλεσε διάφορες άλλες ασκήσεις. Τα διαστημικά σκάφη πέτυχαν να κάνουν ελιγμούς στο ενδιάμεσο της πτήσης, ενώ τα σκάφη προσσελήνωσης μετέφεραν ειδικά επιστημονικά όργανα μέτρησης προκειμένου να βοηθήσουν στην αξιολόγηση της καταλληλότητας των περιοχών για την επικείμενη προσσελήνωση της προγραμματισμένης επανδρωμένης αποστολής Απόλλων 12. Ορισμένα από τα Surveyor ήταν επίσης εφοδιασμένα με πτυσσόμενες αρπάγες προς λήψη δειγμάτων για μηχανική εξέταση της σεληνιακής εδαφολογικής στερεότητας. Πριν από αυτό το πρόγραμμα, ήταν άγνωστο πόσο βαθύ είναι το επιφανειακό στρώμα σκόνης στη Σελήνη. Ένα βαθύ στρώμα σκόνης θα ήταν ακατάλληλο για την προσσελήνωση των αστροναυτών. Το πρόγραμμα Surveyor απέδειξε ότι οι συνθήκες τελικά ήταν ευνοϊκές.

Μερικές από τις αποστολές ήταν εφοδιασμένες με επιπλέον επιστημονικά όργανα για καθορισμό της χημικής σύνθεσης του εδάφους της σελήνης.

Οι αποστολές

Σημεία προσσελήνωσης των αποστολών Surveyor, Απόλλων και Λούνα στο φεγγάρι.

Από τις επτά αποστολές Surveyor που διεξήχθησαν, οι πέντε ήταν επιτυχείς, ενώ των Surveyor 2 και 4 ήταν αποτυχημένες.

• Surveyor 1
  • Εκτόξευση στις 30 Μαΐου 1966^[1]
  • σημείο προσσελήνωσης: Oceanus Procellarum στις 2 Ιουνίου 1966^[1]
• Surveyor 2
  • Εκτόξευση στις 20 Σεπτεμβρίου 1966^[2]
  • σημείο συντριβής: Copernicus crater στις 23 Σεπτεμβρίου 1966^[2]
• Surveyor 3
  • Εκτόξευση στις 17 Απριλίου 1967^[3]
  • σημείο προσσελήνωσης: Oceanus Procellarum στις 20 Απριλίου 1967^[3]
• Surveyor 4
  • Εκτόξευση στις 14 Ιουλίου 1967^[4]
  • σημείο συντριβής: Sinus Medii στις 17 Ιουλίου 1967^[4]
• Surveyor 5
  • Εκτόξευση στις 8 Σεπτεμβρίου 1967^[5]
  • σημείο προσσελήνωσης: Mare Tranquillitatis στις 11 Σεπτεμβρίου 1967^[5]
• Surveyor 6
  • Εκτόξευση στις 7 Νοεμβρίου 1967^[6]
  • σημείο προσσελήνωσης: Sinus Medii στις 10 Νοεμβρίου 1967^[6]
• Surveyor 7
  • Εκτόξευση στις 7 Ιανουαρίου 1968^[7]
  • σημείο προσσελήνωσης: Tycho crater στις 10 Ιανουαρίου 1968^[7]

Δείτε επίσης

• Πρόγραμμα Lunar Orbiter
• Πρόγραμμα Ρέιντζερ
• Πρόγραμμα Λούνα
• Πρόγραμμα Απόλλων