Περικλής Κοροβέσης

Ο Περικλής Κοροβέσης (Αργοστόλι, 20 Ιουλίου 1941 - Αθήνα, 11 Απριλίου 2020) ήταν Έλληνας συγγραφέας, λογοτέχνης, ποιητής, ακτιβιστής και πολιτικός της Αριστεράς. Επέδειξε σημαντική αντιδικτατορική δράση και υπέστη βασανιστήρια και φυλακίσεις επί Χούντας.^[2]

Περικλής Κοροβέσης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Περικλής Κοροβέσης (Ελληνικά)
Γέννηση	20 Ιουνίου 1941 Αργοστόλι
Θάνατος	11 Απριλίου 2020 (78 ετών) Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Ελληνικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Ελληνικά Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	Συγγραφέας, δημοσιογράφος και πολιτικός
Εργοδότης	Ελευθεροτυπία Η Εφημερίδα των Συντακτών Γαλέρα
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς - Προοδευτική Συμμαχία
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	μέλος της Βουλής των Ελλήνων (2007–2009, εκλογική περιφέρεια Α΄ Αθηνών)[1]
δεδομένα

Βιογραφικά στοιχεία

Σπούδασε Θέατρο με τον Δημήτρη Ροντήρη, σημειολογία με τον Ρολάν Μπαρτ και παρακολούθησε μαθήματα των Πιερ Βιντάλ-Νακέ, Μαρσέλ Ντετιέν, Κορνήλιου Καστοριάδη και άλλων στο Παρίσι. Από μικρή ηλικία μετείχε στο μαχητικό δημοκρατικό κίνημα της αριστεράς. Φυλακίστηκε και εξορίστηκε επί Χούντας.

Ο Κοροβέσης κατέγραψε στο βιβλίο του «Ανθρωποφύλακες» τα βασανιστήρια και τις φυλακίσεις επί Χούντας στο ΕΑΤ-ΕΣΑ. Το βιβλίο κυκλοφόρησε πρώτα το 1969 σε λίγα αντίτυπα στη Γενεύη κι έπειτα, μεταφρασμένο σε πολλές γλώσσες, φανέρωσε σε ολόκληρο τον κόσμο το πραγματικό πρόσωπο της δικτατορίας των συνταγματαρχών. Βαρύνουσας σημασίας ήταν η κατάθεση του Κοροβέση στο Συμβούλιο της Ευρώπης.^[3][4] Η Χούντα, βέβαιη για την καταδίκη της, έσπευσε να αποχωρήσει από το Συμβούλιο, παραδεχόμενη εμμέσως τις καταθέσεις του Κοροβέση και των άλλων θυμάτων της που κατόρθωσαν και έφθασαν στο βήμα του Στρασβούργου. Ουσιαστικά επρόκειτο για αποπομπή της Ελλάδας από το Συμβούλιο της Ευρώπης.^[5][6][7][8]

Μετά τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη από την οργάνωση 17Ν, το 1989, η εφημερίδα Έθνος δημοσίευσε συκοφαντικό άρθρο με υπογραφή της Αγγελικής Νικολούλη,^[9] το οποίο προσπαθούσε να εμπλέξει τον Περικλή Κοροβέση.^[10][11][12] Η κατηγορία αποδείχθηκε ανυπόστατη και η εφημερίδα αναγκάστηκε να απολογηθεί.^[13]

Πέθανε στις 11 Απριλίου του 2020 στην Αθήνα.

Συγγραφικό έργο

Λογοτεχνία

Το πρώτο και πιο γνωστό του βιβλίο είναι οι Ανθρωποφύλακες (1969), όπου περιγράφονται τα βασανιστήρια στα οποία προέβαινε η Χούντα των Συνταγματαρχών και η προσωπική του εμπειρία. Αρχικά κυκλοφόρησε κρυφά, αλλά αργότερα μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες.^[14]

Έκτοτε έχει δημοσιεύσει και άλλα βιβλία, όπως Αριστερή Ανακύκλωση, Παράπλευρες καθημερινές απώλειες, Γυναίκες ευσεβείς του πάθους, Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική, Στο κέντρο του περιθωρίου, κλπ.

Εκτός από πεζά, έχει συγγράψει και θεατρικά (π.χ. Tango Bar), αλλά και παιδικά έργα.

Αρθρογραφία

Έχει εργαστεί ως αρθρογράφος στις εφημερίδες Ελευθεροτυπία, Η Εποχή και στην Εφημερίδα των Συντακτών. Επίσης, έχει συνεργαστεί με διάφορα περιοδικά, πολιτικά ή λογοτεχνικά, όπως η Γαλέρα.

Πολιτική σταδιοδρομία

Τοπική αυτοδιοίκηση

Το 1998 εκλέχθηκε δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο Αθηναίων, με το συνδυασμό του Λέοντα Αυδή (ΚΚΕ).^[15][16][17]

Κοινοβουλευτική δραστηριότητα

Ο Περικλής Κοροβέσης υπήρξε βουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στο ξεκίνημα του. Συγκεκριμένα το 2007 εκλέχθηκε στην Α΄ Αθηνών. Μετείχε στη Διαρκή Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής και ήταν μέλος της Διπλωματικής Αντιπροσωπείας για τη φιλία και συνεργασία με τα κοινοβούλια της Γεωργίας, Νότιας Αφρικής και Σουηδίας^[18]. Το 2009 αποχώρησε από το κόμμα.^[19][20]

Παραπομπές και σημειώσεις

1. Βουλή των Ελλήνων. 05dd73b6-4f31-48ba-a56a-4cb75ba6ccb7. Ανακτήθηκε στις 23  Απριλίου 2022.
2. «Περικλής Κοροβέσης: Ελεύθερος είναι όποιος προσφέρει στον άλλο τον οργασμό του». web.archive.org. 28 Απριλίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαΐου 2019.
3. Όταν ο Περικλής Κοροβέσης επέστρεφε νικητής στο κελί των βασανιστηρίων, news247.gr, 11 Απριλίου 2020
4. Ο άνθρωπος που ξεμπρόστιασε μια δικτατορία, ΝΙΚΟΛΑΣ ΖΩΗΣ, 11.04.2020, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
5. 12.12.2019, Οταν η Ελλάδα «αποχώρησε» από το Συμβούλιο της Ευρώπης, ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
6. Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 02.04.2018 Ευρωπαϊκό ράπισμα στη χούντα, Ε. ΠΕΝΤΑΛΙΟΥ
7. 20.07.2013, «Χωρίς τη Μαρία, δεν θα είχαμε πετύχει την καταδίκη της χούντας», Ιωάννα Σωτήρχου
8. Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 11.04.2020 Εφυγε από τη ζωή ο Περικλής Κοροβέσης
9. Πρωτοσέλιδο 29/9/1989: "Ιδού ο δολοφόνος"
10. Περιοδικό Υποβρύχιο, Τεύχος 18 (5 Μαρτίου 2016). «Περικλής Κοροβέσης - (Μάλλον μια συζήτηση παρά μια) συνέντευξη στο Βαγγέλη Δαβιτίδη». web.archive.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016.
11. «Οι άλλοι πρωταγωνιστές «Λένε ότι είμαι ο πρώτος αναρχικός βουλευτής»». ΤΑ ΝΕΑ. 22 Σεπτεμβρίου 2007.
12. Θεοδωράκης, Σταύρος (2010). Οι άνθρωποί μου. Αθήνα: εκδόσεις Ποταμός. σελ. 282-285. ISBN 978-960-6691-59-1. ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΚΟΡΟΒΕΣΗΣ «η βλακεία ξέρει. η ευφυΐα διερωτάται»
13. «Διακινητές συκοφαντιών». Η Εφημερίδα των Συντακτών. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2019.
14. ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. «ΕΛΛΗΝΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ & ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΕΣ - ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 16ης ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2007 ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 7ης ΙΟΥΝΙΟΥ 2009» (PDF). σελ. 72.
15. «Ποιοι εξελέγησαν (και επισήμως) δημοτικοί σύμβουλοι στην Αθήνα». Τα Νέα. 21 Νοεμβρίου 1998. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Δεκεμβρίου 2019.
16. «rizospastis.gr - Με την ορμή διαδήλωσης». ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ. 25 Σεπτεμβρίου 1998.
17. «ΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ - Περικλής Κοροβέσης». LiFO. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2019.
18. «Βιογραφικό Περικλή Κοροβέση». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Αυγούστου 2009. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2008.
19. «50 χρόνια απ' το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου | Spiegel: «Όταν η Δημοκρατία πέθανε στην κοιτίδα της»». iPop. 21 Απριλίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Δεκεμβρίου 2019.
20. «Π. Κοροβέσης: Ό, τι αριστερό είχε ο ΣΥΡΙΖΑ, το έχει χάσει». allovergreece.gr. 14 Οκτωβρίου 2016.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Το ιστολόγιο του Περικλή Κοροβέση
• Το "επίσημο" βιογραφικό του Περικλή Κοροβέση
• Το συγγραφικό έργο του
• Διαβάστε ελεύθερα τα θεατρικά έργα του "Επιχείρησις Ιουδίθ" και "Tango Bar"