Λίθος Λουντ

Η λίθος Λουντ είναι ένας μεγάλιθος στην κοινότητα Μπάουερ (Bower) του Κέιθνες (Caithness), στην περιοχή των Χάιλαντς (Highland) της Σκωτίας, περίπου έξι χιλιόμετρα νότια του Καστλτάουν (Castletown).

Λίθος Λουντ
Είδος	cairn[1]
Γεωγραφικές συντεταγμένες
Διοικητική υπαγωγή	Χάιλαντ[2]
Χώρα	Ηνωμένο Βασίλειο
Προστασία	scheduled ancient monument (από 1938)[2]
δεδομένα (π)

Η λίθος είχε θεωρηθεί πως ήταν η ταφική πλάκα του Ljot, δούκα του Νορβηγικού Όρκνεϊ του 10ου αιώνα. Με ύψος όμως τριών μέτρων, μοιάζει ψηλότερο από κάθε τι άλλο πιθανόν να χρησιμοποιούσαν οι Νορβηγοί του δέκατου αιώνα. Είναι μία από τις πιο εντυπωσιακές όρθιες λίθους του Κέιθνες, ενώ ο όγκος και το μέγεθός του είναι συγκρίσιμα με αυτά των λίθων του κύκλου του Μπρόντγκαρ στο Όρκνεϊ.

Περίπου 30 μέτρα από τη λίθο Λουντ βρίσκεται πεσμένη μία δεύτερη πέτρα η οποία, όταν ήταν όρθια, θεωρείται πως βρισκόταν πίσω της, κοιτάζοντας προς την κατεύθυνση της δύσης του ήλιου του θερινού ηλιοστασίου του Βορείου ημισφαιρίου. Στο βιβλίο «The Standing Stones of Caithness» (2003) ο Leslie J. Myatt υπολογίζει την ευθυγράμμιση, από την πεσμένη πέτρα μέχρι την λίθο Λουντ, στις 322 μοίρες^[3]. Αυτή η ευθυγράμμιση φαίνεται να προτείνει μία δύση του θερινού ηλιοστασίου που είναι βορειότερα από ότι θα έπρεπε σε αυτό το γεωγραφικό πλάτος. Όμως με υψόμετρο 75 μέτρων οι πέτρες βρίσκονται ψηλότερα σε σχέση με τον ορίζοντα του Ατλαντικού που βρίσκεται σε αυτή την κατεύθυνση. Η ευθυγράμμιση των δύο λίθων διαφέρει από αυτή του ταφικού μνημείου του Maeshowe, το οποίο κτίστηκε έτσι ώστε το φως του ήλιου να διεισδύει στον τύμβο κατά την διάρκεια της δύσης του ήλιου του χειμερινού ηλιοστασίου.

Το όνομα του Ljot είναι πολύ κοντά σε αυτό του Λοτ ή Loth (Lot ή Loth), του μυστικιστικού βασιλιά του Όρκνεϊ και του Λόθιαν (Lothian), στον Αρθουριανό θρύλο, ενώ στο «Κέλτικοι Μύθοι και Θρύλοι» ο Τσαρλς Σκούιρ αναγνωρίζει τον Lot ως ενσάρκωση ενός βρετανικού Θεού γνωστού στον μεσαιωνικό Ουαλικό μύθο ως Lludd Llaw Eraint^[4]. Οι σύγχρονοι μελετητές είναι πιο σκεπτικοί με αυτή τη σύνδεση.

Παραπομπές

1. Canmore. canmore.org.uk/site/8852.
2. portal.historicenvironment.scot/designation/SM487.
3. Leslie J Myatt, The Standing Stones of Caithness, 2003
4. (Gresham, Celtic Myths and Legends, 1912, page 359 as republished by Paragon 1998, ISBN 0-7525-2676-6)

Δείτε επίσης

• Καρδιά του Νεολιθικού Όρκνεϊ
  • Το Ταφικό Μνημείο Maeshowe (Maeshowe)
  • Λίθοι του Στέννες (Standing Stones of Stenness)
  • Ο Κύκλος του Μπρόντγκαρ (Ring of Brodgar)
  • Νεολιθικός Οικισμός Skara Brae (Skara Brae)