Ουρούκ

Η Ουρούκ (σουμεριακή Unug, βιβλική Erech, ελληνική Ορχόη ή Ωρύγεια και αραβική وركاء Warka), ήταν αρχαία πόλη των Σουμερίων κι αργότερα της Βαβυλωνίας ανατολικά του ποταμού Ευφράτη, περίπου 230 χλμ. νοτιοανατολικά της Βαγδάτης. Στην περίοδο ακμή της, η Ουρούκ είχε έκταση 6 τετρ. χιλιομέτρων, ήταν περιφραγμένη με μεγάλα τείχη κι είχε 80.000 κατοίκους, αποτελώντας τη μεγαλύτερη πόλη του τότε γνωστού κόσμου.

Μνημείο Παγκόσμιας
Κληρονομιάς της UNESCO

Το Αχβάρ του νοτίου Ιράκ: Καταφύγιο βιοποικιλότητας και τοπίο των ερειπίων των πόλεων της Μεσοποταμίας
Επίσημο όνομα στον κατάλογο μνημείων Π.Κ.
Τμήμα του ναού της Ινάνα. Σήμερα βρίσκεται στο Μουσείο της Περγάμου.
Χώρα μέλος	Ιράκ
Τύπος	Μικτό
Κριτήρια	iii, v, ix, x
Ταυτότητα	1481
Ιστορικό εγγραφής
Εγγραφή	2016 (40ή συνεδρίαση)

Ουρούκ
Ουρούκ
Χώρα	Ιράκ
Διοικητική υπαγωγή	Σαμάβα
Ίδρυση	3200 π.Χ.[1]
Έκταση	541 εκτάριο, 292 εκτάριο και 450 εκτάριο[1]
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Ουρούκ ήταν μια από τις αρχαιότερες και σημαντικότερες πόλεις των Σουμερίων. Ήταν η πόλη του Γκιλγκαμές, ήρωα στο ομώνυμο έπος. Τα τείχη της πόλης, σύμφωνα με το μύθο, χτίστηκαν μετά από διαταγές του ίδιου του Γκιλγκαμές ή του προκατόχου του, Ενμερκάρ, ο οποίος φέρεται κι ως ο ίδιος ο ιδρυτής της πόλης. Ο Ενμερκάρ επίσης κατασκεύασε τον περίφημο ναό Εάννα, αφιερωμένο στη λατρεία της θεάς Ινάννα (Ιστάρ). Σύμφωνα με τον Στράβωνα, στην Ουρούκ και στη Νιρμουντ ιδρύθηκαν ιατρικές σχολές για τη διδασκαλία της θεραπευτικής.

Η Ουρούκ διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην πολιτική ιστορία της χώρας από πολύ νωρίς, ασκώντας εξουσία σε όλη τη Βαβυλωνία πριν τον καιρό του Σαργώνος. Αργότερα, επιφανής ήταν η παρουσία της στις εθνικές διαμάχες μεταξύ Βαβυλωνίων κι Ελαμιτών, η μυθική αφήγηση κι επεξήγηση των οποίων έχει ενσωματωθεί στο έπος του Γκιλγκαμές. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι στην ελληνιστική περίοδο κατά τον Μάρτιο του 270 π.Χ., από μια επιγραφή σε σφηνοειδή γραφή που βρέθηκε στους Όρχους (Ουρούκ) αναφέρεται μια Αντιόχεια στο κανάλι της Ιστάρ, μελετητές όπως ο Γκετζέλ Κοέν^[2] και ο Άντριου Έρκσαϊν^[3] συμπεραίνουν ότι η σουμεριακή Ουρούκ μετονομάστηκε σε Αντιόχεια από τον Αντίοχο Α΄ Σωτήρα.

Η Ουρούκ ανασκάφηκε για πρώτη φορά από μια ομάδα Γερμανών αρχαιολόγων πριν από την έναρξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Η αποστολή επέστρεψε το 1928 και συνέχισε τις ανασκαφές μέχρι το 1939. Ξεκίνησε πάλι το 1954 συστηματικές ανασκαφές, οι οποίες έφεραν στο φως κάποια αρχαία σουμεριακά έγγραφα και νομικές πινακίδες από την περίοδο των Σελευκιδών.

Παραπομπές

1. «Guinness World Records 2019» (Αγγλικά) Guinness World Records Limited. 6  Σεπτεμβρίου 2018. σελ. 162. ISBN-13 978-1-912286-46-1.
2. The Hellenistic Settlements in the East from Armenia and Mesopotamia to Bactria and India
3. A Companion to Hellenistic World