αμερικανική/βρετανική δραματική ταινία παραγωγής 2002 σε σκηνοθεσία Στίβεν Ντάλντρι From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι Ώρες (αγγλικά: The Hours) είναι αμερικανική/βρετανική δραματική ταινία παραγωγής 2002 σε σκηνοθεσία Στίβεν Ντάλντρι. Το σενάριο έγραψε ο Ντέιβιντ Χέαρ και είναι βασισμένο στο βραβευμένο με Πούλιτζερ, ομότιτλο μυθιστόρημα του Μάικλ Κάνινγκαμ.[13] Πρωταγωνιστούν οι Μέριλ Στριπ, Τζούλιαν Μουρ και Νικόλ Κίντμαν.
| Οι Ώρες | |
|---|---|
 | |
| Σκηνοθεσία | Στίβεν Ντάλντρι |
| Παραγωγή | Paramount Pictures Miramax Films |
| Σενάριο | Μάικλ Κάνινγκαμ (μυθιστόρημα) Ντέιβιντ Χέαρ (σενάριο) |
| Βασισμένο σε | The Hours |
| Πρωταγωνιστές | Μέριλ Στριπ[1][2][3], Τζούλιαν Μουρ[1][3][4], Νικόλ Κίντμαν[1][3][4], Εντ Χάρις[5][6][7], Τζεφ Ντάνιελς[5][7], Στίβεν Ντιλέιν[5][6][7], Τζον Σι Ράιλι[5][6][7], Κλαιρ Ντέινς[5][6][7], Τζακ Ροβέλο[5][6][7], Μιράντα Ρίτσαρντσον[5][6][7], Άλισον Τζάνεϊ[4][5][7], Τόνι Κολέτ[5][6][7], Λίντα Μπάσετ[5][6][7], Christian Coulson[5][6][7], Άιλιν Άτκινς[5][7], Λίντσεϊ Μάρσαλ[8], Μάικλ Κάλκιν[8], Μάργκο Μάρτιντεϊλ[8] και Κόλιν Στίντον[8] |
| Μουσική | Φίλιπ Γκλας |
| Φωτογραφία | Σέιμους ΜακΓάρβι |
| Μοντάζ | Πίτερ Μπόιλ |
| Ενδυματολόγος | Αν Ροθ |
| Εταιρεία παραγωγής | Miramax Films[9], Paramount Pictures[9] και Scott Rudin Productions[9] |
| Διανομή | Paramount Pictures και Netflix |
| Πρώτη προβολή |  27 Δεκεμβρίου 2002 |
| Διάρκεια | 114 λεπτά |
| Προέλευση | Ηνωμένο Βασίλειο[10] και Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής[11][10][12] |
| Γλώσσα | αγγλικά |
| δεδομένα () | |
Η ταινία αφηγείται την ιστορία τριών γυναικών, σε διαφορετικές εποχές, των οποίων οι ζωές επηρεάζονται από το βιβλίο Η κυρία Ντάλαγουεϊ της Βιρτζίνια Γουλφ. Οι τρεις γυναίκες είναι: η Κλαρίσα Βόγκαν, μια Νεοϋορκέζα που ετοιμάζει ένα πάρτι για τον άρρωστο φίλο της που πάσχει από aids, το 2001, η Λόρα Μπράουν, μια έγκυος νοικοκυρά που ζει στην Καλιφόρνια της δεκαετίας του '50, εγκλωβισμένη σε ένα γάμο που την κάνει δυστυχισμένη και η Βιρτζίνια Γουλφ στην Αγγλία της δεκαετίας του '20, που προσπαθεί να γράψει το βιβλίο της, ενώ παλεύει να ξεπεράσει την κατάθλιψη.
Οι Ώρες ήταν μια από τις πιο αναγνωρισμένες ταινίες του 2002. Κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους των Ηνωμένων Πολιτειών στις 25 Δεκεμβρίου 2002 σε περιορισμένο κύκλωμα αιθουσών και δύο μέρες αργότερα σε ευρύτερη διανομή. Έλαβε εξαιρετικά σχόλια από τους κριτικούς[14] και απέφερε 108,8 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.[15] Απέσπασε 9 υποψηφιότητες για Όσκαρ στην 75η Απονομή των Βραβείων, μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Διασκευασμένου Σεναρίου, Β' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του Εντ Χάρις, Β' Γυναικείου Ρόλου για την Μουρ, κερδίζοντας εκείνο του Α' Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της Κίντμαν.[16]
Το 1923, η συγγραφέας Βιρτζίνια Γουλφ γράφει το βιβλίο της Κυρία Νταλαγουέι στο σπίτι της στην Αγγλία. Το 1951, στο Λος Άντζελες η νοικοκυρά Λόρα Μπράουν προσπαθεί να αποδράσει από τη βαρετή καθημερινότητά της διαβάζοντας το ίδιο βιβλίο. Το 2001, στη Νέα Υόρκη, η Κλαρίσα Βόγκαν είναι σαν την ηρωίδα του βιβλίου που γράφει η Γουλφ, η οποία ετοιμάζει ένα πάρτυ προς τιμήν του καλού της φίλου Ρίτσαρντ, έναν ποιητή που πάσχει από aids που πρόκειται να λάβει βραβείο για την καριέρα του.
Η Βιρτζίνια, που πάσχει από κατάθλιψη, νιώθει παγιδευμένη μέσα στο σπίτι της, ελεγχόμενη συνέχεια από το σύζυγό της Λέοναρντ. Η Γουλφ περιμένει ανυπόμονα την επίσκεψη της αδερφή της Βανέσα και των παιδιών της. Αφού φεύγουν, η Βιρτζίνια πηγαίνει στο σταθμό του τραίνου, με προορισμό το κεντρικό Λονδίνο, όπου την προλαβαίνει ο Λέοναρντ και τη γυρίζει πίσω στο σπίτι. Ο Λέοναρντ εκφράζει τη συνεχή αγωνία που αισθάνεται, φοβούμενος μην κάνει και άλλη απόπειρα αυτοκτονίας η Βιρτζίνια. Αυτή του απαντάει ότι και η ίδια αισθάνεται την ίδια αγωνία, φοβούμενη την επιστροφή της στο ψυχιατρείο.
Η Λόρα Μπράουν, έγκυος στο δεύτερο παιδί, περνάει τις μέρες της στο σπίτι με τον ήσυχο γιο της Ρίτσι. Παντρεύτηκε το σύζυγό της, Νταν, μόλις τέλειωσε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και στην επιφάνεια, ζούνε το αμερικανικό όνειρο. Παρ' όλα αυτά είναι πολύ δυστυχισμένη. Αυτή και ο Ρίτσι ετοιμάζουν μια τούρτα για τα γενέθλια του Νταν, αλλά το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό. Δεν το βάζει όμως κάτω και φτιάχνει άλλη τούρτα. Με το γλυκό να είναι πολύ καλύτερο, καθαρίζει την κουζίνα και αφήνει το Ρίτσι στη κυρία Λατς, για να πάει για ψώνια. Πηγαίνει όμως σε ένα ξενοδοχείο σκοπεύοντας να αυτοκτονήσει. Πριν το κάνει, αρχίζει να διαβάζει το βιβλίο Κυρία Νταλαγουέι και αποκοιμιέται. Ξυπνώντας από ένα όνειρο στο οποίο το δωμάτιο γεμίζει με νερό, αλλάζει γνώμη, παίρνει τον Ρίτσι και επιστρέφουν σπίτι, όπου η οικογένεια γιορτάζει τα γενέθλια του Νταν.
Η Κλαρίσα είναι αγχωμένη με το πάρτι που ετοιμάζει για το Ρίτσαρντ, κυρίως επειδή η υγεία του όλο και χειροτερεύει. Οι δυο τους είχαν σχέση όταν πήγαιναν στο κολέγιο, αλλά ο Ρίτσαρντ μετά προτίμησε να κάνει σχέσεις κυρίως με άντρες. Και η Κλαρίσα όμως είναι ομοφυλόφιλη και συζεί με τη Σάλι Λέστερ εδώ και 10 χρόνια, που μαζί με την κόρη της Τζούλια, τη βοηθούν να κάνει τις ετοιμασίες. Τελικά, αποκαλύπτεται ότι ο Ρίτσαρντ, είναι ο γιος της Λόρα, Ρίτσι. Όταν η Κλαρίσα φτάνει στο διαμέρισμά του να τον βοηθήσει να ντυθεί, τον βρίσκει σε φάση πανικού. Της ομολογεί ότι προσπαθούσε να μείνει στη ζωή για χάρη της, αλλά δεν μπορεί πια να το κάνει και πέφτει από το παράθυρο. Αργότερα τη νύχτα, ενημερωμένη για την αυτοκτονία του γιου της, φτάνει στο διαμέρισμα η Λόρα. Αποκαλύπτει ότι εγκατέλειψε την οικογένειά της, μετά τη γέννηση της κόρης της, για να μπορέσει να κρατήσει τη ψυχική της υγεία.
Ο αρχικός τίτλος του μυθιστορήματος της Γουλφ, "Κυρία Νταλαγουέι" ήταν "Οι Ώρες". Ενώ η ταινία βρισκόταν στο στάδιο του μοντάζ, ο παραγωγός Σκοτ Ρούντιν δέχτηκε τηλεφώνημα από το συγγραφέα του βιβλίου, Μάικλ Κάνινγκαμ, ζητώντας του να δει υλικό από την ταινία. Η μητέρα του Κάνιγχαμ βρισκόταν στο τελικό στάδιο καρκίνου και επιθυμούσε να δει ένα από τα έργα του να μετατρέπεται σε ταινία. Ο Ρούντιν συνέθεσε ένα 20λεπτο και το παρέδωσε στον Κάνιγχαμ. Όταν ήρθε ο καιρός για τις υποψηφιότητες των Όσκαρ, η ταινία προκάλεσε προβλήματα στις εταιρίες Paramount και Miramax, καθώς δεν ήταν σίγουροι για το αν θα έθεταν την Νικόλ Κίντμαν υποψήφια στην κατηγορία β' γυναικείου ρόλου (όπου θα ήταν συνυποψήφια με τις άλλες δυο συμπρωταγωνίστριές της) ή α' γυναικείου ρόλου (αν και ο ρόλος της, σε σχέση με τους άλλους δύο, είναι ο μικρότερος).[17]
Η Νικόλ Κίντμαν φόραγε ψεύτικη μύτη και έμαθε να γράφει με το δεξί χέρι για να μοιάζει στην Βιρτζίνια Γουλφ. Ο παραγωγός Σκοτ Ρούντιν, έδωσε μάχη με τον πρόεδρο της Miramax Χάρβεϊ Γουάινσταϊν για την προσθετική μύτη της Κίντμαν και τη μουσική του Φίλιπ Γκλας, τα οποία ο Γουάινστάϊν απεχθανόταν.[17]
Ο ρόλος της Λόρα Μπράουν στην αρχή προτάθηκε στις Έμιλυ Γουάτσον και Γκουίνεθ Πάλτροου. Η Νικόλ Κίντμαν ήταν η μόνη επιλογή των Ντάλντρι και Ρούντιν για το ρόλο της Γουλφ. Οι σκηνές της Τζούλιαν Μουρ γυρίστηκαν πρώτα, μετά της Μέριλ Στριπ και τελικώς της Κίντμαν. Από τις τρεις βασικές πρωταγωνίστριες, μόνο η Στριπ με τη Μουρ μοιράζονται μία σκηνή. Αυτό το βλέπουμε στο τέλος της ταινίας, όταν η Λόρα επισκέπτεται την Κλαρίσα. Φοβούμενοι οι παραγωγοί της ταινίας, ότι το μακιγιάζ της Τζούλιαν Μουρ ως Λόρα Μπράουν του 2001 δε θα πετύχει, προσέλαβαν την ηθοποιό Μπέτσι Μπλερ να παίξει την ηλικιωμένη Λόρα. Η Μπελ γύρισε σκηνές με τη Μέριλ Στριπ αλλά το αποτέλεσμα δεν άρεσε στον Ντάλντρι και έτσι κάλεσε πίσω τη Μουρ και ξαναγύρισαν τις σκηνές. Αυτό έγινε ένα χρόνο αφού τέλειωσαν τα γυρίσματα των σκηνών της και όταν καλέστηκε πίσω, η Μουρ ήταν εφτά μηνών έγκυος.[17]
Με προϋπολογισμό 25.000.000 δολάρια[15] η ταινία Οι Ώρες έκανε άνοιγμα τριημέρου στη 10η θέση με 3 εκατομμύρια δολάρια.[15] Οι συνολικές εισπράξεις στο αμερικανικό box office έφτασαν τα 41,6 εκατομμύρια δολάρια και στον υπόλοιπο κόσμο συγκέντρωσε 67,1 εκατομμύρια δολάρια.[15] Παγκοσμίως απέφερε 108,8 εκατομμύρια δολάρια.[15]
| Οργάνωση | Κατηγορία | Υποψήφιος | Αποτέλεσμα |
|---|---|---|---|
| Όσκαρ[16] | Καλύτερης Ταινίας | Υποψηφιότητα | |
| Καλύτερης Σκηνοθεσίας | Στίβεν Ντάλντρι | Υποψηφιότητα | |
| Καλύτερου Προσαρμοσμένου Σεναρίου | Ντέιβιντ Χέαρ | Υποψηφιότητα | |
| Α' Γυναικείου Ρόλου | Νικόλ Κίντμαν | Νίκη | |
| Β' Γυναικείου Ρόλου | Τζούλιαν Μουρ | Υποψηφιότητα | |
| Β' Ανδρικού Ρόλου | Εντ Χάρις | Υποψηφιότητα | |
| Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής | Φίλιπ Γκλας | Υποψηφιότητα | |
| Κοστούμια | Αν Ροθ | Υποψηφιότητα | |
| Καλύτερου Μοντάζ | Πίτερ Μπόιλ | Υποψηφιότητα | |
| Χρυσές Σφαίρες[18] | Καλύτερη Ταινία - Δράμα | Νίκη | |
| Σκηνοθεσία | Στίβεν Ντάλντρι | Υποψηφιότητα | |
| Α' Γυναικείου Ρόλου - Δράμα | Νικόλ Κίντμαν | Νίκη | |
| Β' Γυναικείου Ρόλου | Μέριλ Στριπ | Υποψηφιότητα | |
| Β' Ανδρικού Ρόλου | Εντ Χάρις | Υποψηφιότητα | |
| Μουσική | Φίλιπ Γκλας | Υποψηφιότητα | |
| Σενάριο | Ντέιβιντ Χέαρ | Υποψηφιότητα | |
| Screen Actors Guild Awards[19] | Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία σε Πρωταγωνιστικό Ρόλο | Νικόλ Κίντμαν | Υποψηφιότητα |
| Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία σε Δευτεραγωνιστικό Ρόλο | Τζούλιαν Μουρ | Υποψηφιότητα | |
| Καλύτερη Ανδρική Ερμηνεία σε Δευτεραγωνιστικό Ρόλο | Εντ Χάρις | Υποψηφιότητα | |
| Καλύτερη Ερμηνεία από Καστ | Υποψηφιότητα | ||
| BAFTA[20] | Καλύτερη Ταινία | Υποψηφιότητα | |
| Σκηνοθεσία | Στίβεν Ντάλντρι | Υποψηφιότητα | |
| Διασκευασμένο Σενάριο | Ντέιβιντ Χέαρ | Υποψηφιότητα | |
| Α' Γυναικείου Ρόλου | Μέριλ Στριπ | Υποψηφιότητα | |
| Α' Γυναικείου Ρόλου | Νικόλ Κίντμαν | Νίκη | |
| Β' Ανδρικού Ρόλου | Εντ Χάρις | Υποψηφιότητα | |
| Β' Γυναικείου Ρόλου | Τζούλιαν Μουρ | Υποψηφιότητα | |
| Καλύτερη Βρετανική Ταινία | Υποψηφιότητα | ||
| Μοντάζ | Πίτερ Μπόιλ | Υποψηφιότητα | |
| Μουσική | Φίλιπ Γκλας | Νίκη | |
| Μακιγιάζ & Κομμώσεις | Τζο Άλεν, Κόνορ Ο' Σάλιβαν & Ιβάνα Πρίμορακ | Υποψηφιότητα | |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
