Ντίνο Μενεγκίν

Ο Ντίνο Μενεγκίν (Dino Meneghin, γεννήθηκε 18 Ιανουαρίου 1950) είναι Ιταλός πρώην διεθνής καλαθοσφαιριστής, πρωταγωνιστική μορφή του αθλήματος στη χώρα του και την Ευρώπη κατά τις δεκαετίες του 1970 και του '80.^[1] Με ύψος 2,04 μέτρα και αρκετά ογκώδης, αγωνιζόταν ως πίβοτ (η θέση του σέντερ).^[2] Η καριέρα του διήρκεσε 28 ολόκληρα χρόνια (όλα σε επίπεδο Α' κατηγορίας) κατακτώντας συνολικά 33 τίτλους, πρόλαβε δε να αγωνιστεί ως αντίπαλος με το γιο του Αντρέα. Μετά την αποχώρησή του, έχει διατελέσει πρόεδρος της Ιταλικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης (2009).^[3][4]

Ντίνο Μενεγκίν
Προσωπικά στοιχεία
Εθνικότητα	Ιταλός
Γέννηση	18 Ιανουαρίου 1950 (1950-01-18) (75 ετών) Αλάνο ντι Πιάβε, περιφ. Βένετο, Ιταλία
Ύψος	2,04 μ.
Στοιχεία καριέρας
Ντραφτ	1970 - 182ος (Ατλάντα Χοκς)
Θέση	Σέντερ
Καριέρα σε συλλόγους
1966-19800 Παλακανέστρο Βαρέζε 1980-19900 Ολίμπια Μιλάνου 1990-19930 Παλακανέστρο Τριέστε 1993-19940 Ολίμπια Μιλάνου
Εθνικές ομάδες
Ως παίκτης:	0
1969 - 1984	0 Εθνική Ιταλίας
Τίτλοι Ολυμπιακοί Αγώνες 1980 Μόσχα Ιταλία Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα FIBA 1973 Δυτ. Γερμανία Ιταλία 1975 Γιουγκοσλαβία Ιταλία 1983 Γαλλία Ιταλία

Θεωρείται ένα από τα καλύτερα «βαριά πεντάρια» όλων των εποχών στην Ευρώπη, καθώς και ο κορυφαίος καλαθοσφαιριστής στην ιστορία του ιταλικού μπάσκετ. Στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης και αργυρός ολυμπιονίκης με την Εθνική Ιταλίας, ενώ σε συλλογικό επίπεδο έχει το ρεκόρ συμμετοχών σε τελικούς και τίτλους Ευρωλίγκας (τότε Κύπελλο Πρωταθλητριών), 13 και 7 αντίστοιχα, τις 3 με τριπλ κράουν. Το 1991 ψηφίστηκε 8ος καλύτερος παίκτης όλων των εποχών της FIBA (πλην NBA).^[5] To 2003 έγινε μέλος του Naismith Memorial Basketball Hall of Fame, αν και ποτέ δεν αγωνίστηκε στο ΝΒΑ. Το 2008, με τη συμπλήρωση μισού αιώνα από την έναρξη των ευρωπαϊκών διασυλλογικών διοργανώσεων, ψηφίστηκε ανάμεσα στους 50 σημαντικότερους συντελεστές της Ευρωλίγκας.^[6] Το 2010 έγινε μέλος του Hall of Fame της FIBA, ο δεύτερος Ιταλός μετά τον Πιερλουίτζι Μαρτζοράτι.

Καριέρα σε συλλόγους

Ο Ντίνο Μενεγκίν ξεκίνησε το μπάσκετ στην Παλακανέστρο Βαρέζε (τότε Ίνις από το όνομα του χορηγού) και προωθήθηκε στην ανδρική ομάδα το 1966, σε ηλικία μόλις 16 ετών. Το 1970 επελέγη από τους Ατλάντα Χοκς στo ντραφτ του ΝΒΑ, αλλά συνέχισε στη Βαρέζε. Ήταν ο πρώτος Ιταλός που πέτυχε την επιλογή από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.^[7] Ήταν αναντικατάστατο στέλεχος της πεντάδας στην εντυπωσιακή δεκαετία του '70, όταν συμμετείχε και στους δέκα τελικούς του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης, κερδίζοντας τους πέντε. Κατέκτησε επίσης δύο Κύπελλα Κυπελλούχων και τρία Διηπειρωτικά, ενώ σε εθνικό επίπεδο αναδείχθηκε επτά φορές πρωταθλητής Ιταλίας και τέσσερις κυπελλούχος.^[3][8]

Το καλοκαίρι του 1980, μετά από 14 χρόνια στη Βαρέζε, μεταγράφηκε στην Ολίμπια Μιλάνου. Έμεινε στην ομάδα καθ' όλη τη δεκαετία, προσθέτοντας στο παλμαρέ του πέντε ακόμα πρωταθλήματα και δύο κύπελλα Ιταλίας, ένα Κύπελλο Κόρατς, δύο Πρωταθλητριών και ένα Διηπειρωτικό. Στις 19 Νοεμβρίου 2019 η ομάδα του Μιλάνου απέσυρε τη φανέλα με το νούμερο 11 προς τιμή του.^[9][10]

Το 1990 και παρότι είχε κλείσει τα 40, υπέγραψε στην Παλακανέστρο Τριέστε (τότε Στεφανέλ), με την οποία αγωνίστηκε για τρία χρόνια. Το 1993 επέστρεψε στην Ολίμπια για να κλείσει την καριέρα του στο τέλος της σεζόν σε ηλικία 44 ετών. Ο συνολικός απολογισμός του στο ιταλικό πρωτάθλημα είναι 827 αγώνες (παραμένει ρεκόρ στην Ιταλία) και 8.560 πόντοι.^[11] Κατά την αγωνιστική σεζόν 1990-91, ο Ντίνο Μενεγκίν τέθηκε αντίπαλος, για πρώτη φορά σε επίσημο αγώνα, με τον 17χρονο (τότε) γιο του Αντρέα Μενεγκίν, επίσης επαγγελματία αθλητή καλαθόσφαιρας.

Εθνική ομάδα

Με την Εθνική Ιταλίας, ο Μενεγκίν έκανε ντεμπούτο σε μεγάλο τουρνουά στο Ευρωμπάσκετ του 1969. Έως τους Ολυμπιακούς του Λος Άντζελες (1984) ήταν κάθε καλοκαίρι παρών στις διεθνείς διοργανώσεις, με εξαίρεση δύο χρονιές που η ομάδα δεν είχε προκριθεί: 8 Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, 2 Παγκόσμια και 4 Ολυμπιακούς Αγώνες.^[12]

Το 1980 (Ολυμπιακοί της Μόσχας) αναδείχθηκε αργυρός ολυμπιονίκης.^[13] Το 1983, στο Ευρωμπάσκετ της Γαλλίας, φόρεσε το μοναδικό του χρυσό μετάλλιο, το οποίο είχε μεγάλη συμβολική σημασία - ήταν η πρώτη φορά που έσπαγε η παντοκρατορία των «ανατολικών» στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Εκείνη τη χρονιά ψηφίστηκε καλύτερος Ευρωπαίος παίκτης για δεύτερη φορά (η πρώτη ήταν το 1980).^[14][15] Με την εθνική ομάδα έλαβε μέρος σε συνολικά 271 αγώνες και πέτυχε 2.847 πόντους.^[16][17]

Τίτλοι

Διοργανώσεις εθνικών ομάδων

• Ευρωμπάσκετ (1): 1983

Διοργανώσεις συλλόγων

• Πρωτάθλημα Ιταλίας (12): 1969, 1970, 1971, 1973, 1974, 1977, 1978, 1982, 1985, 1986, 1987, 1989
• Κύπελλο Ιταλίας (6): 1969, 1970, 1971, 1973, 1986, 1987
• Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης (7): 1970, 1972, 1973, 1975, 1976, 1987, 1988
• Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης (2): 1967, 1980
• Κύπελλο Κόρατς (1): 1985
• Διηπειρωτικό Κύπελλο (4): 1967, 1970, 1973, 1987

Ατομικές διακρίσεις

• Το 1991 επιλέχτηκε ανάμεσα στους 50 καλύτερους μπασκετμπολίστες όλων των εποχών της ΦΙΜΠΑ (πλην NBA) : 8η θέση
• Μέλος του Naismith Memorial Basketball Hall of Fame από το 2003
• Μέλος του FIBA Hall of Fame από το 2010
• 1980: Mr. Europa
• 1983: Mr. Europa, Euroscar
• 2008: 50 Σπουδαιότεροι Συνεισφέροντες της Ευρωλίγκα (2008)

Παραπομπές

1. «Best European Basketball Players of All Time». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2022.
2. «Dino Meneghin». Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2021.
3. «Final Four club legend: Dino Meneghin, Milan». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2021.
4. «Ντ. Μενεγκίν: Ο Ιταλός γητευτής των τίτλων στο μπάσκετ». Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2021.
5. «FIBA's 50 Greatest Players». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2021.
6. «50 GREATEST CONTRIBUTORS LIST». Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2021.
7. «DINO MENEGHIN». Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2021.
8. «Ντίνο Μενεγκίν: Ο κορυφαίος Ιταλός όλων των εποχών!». Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2021.
9. «ELEVEN FOREVER: THE LEGENDARY CAREER OF DINO MENEGHIN AND WHY HE WORE NUMBER 11». Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2021.
10. «L'Olimpia Milano ritira la "11" di Dino Meneghin: "Una sorpresa e un onore"». Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2021.
11. «Lega Basket Serie A (Italy) - Points». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2021.
12. «Dino Meneghin». Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2021.
13. «INTERNATIONAL OLYMPIC COMMITTEE : DINO MENEGHIN». Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2021.
14. «FIBA Europe : Sports Statistics». Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2021.
15. «DIAMANTIDIS NAMED MISTER EUROPE 2007». Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2021.
16. «ΜΕΝΕΓΚΙΝ ΝΤΙΝΟ (MENEGHIN DINO)». Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2021.
17. «Η Ιταλία είχε πάντα παικταράδες». Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2021.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Ντίνο Μενεγκίν

• Basketball's ultimate winner - επίσημος ιστοχώρος της FIBA Europe
• Dino Meneghin (1966-94) - επίσημος ιστοχώρος της Ευρωλίγκας
• Dino Meneghin - Naismith Memorial Basketball Hall of Fame
• Αναλυτικά στατιστικά καριέρας Αρχειοθετήθηκε 2021-10-04 στο Wayback Machine.