Ιταλός καλαθοσφαιριστής From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ντίνο Μενεγκίν (Dino Meneghin, γεννήθηκε 18 Ιανουαρίου 1950) είναι Ιταλός πρώην καλαθοσφαιριστής, πρωταγωνιστική μορφή του αθλήματος στη χώρα του και την Ευρώπη κατά τις δεκαετίες του 1970 και του '80. Με ύψος 2,04 μέτρα και αρκετά ογκώδης, αγωνιζόταν ως πίβοτ (η θέση του σέντερ- 5 στην τότε ορολογία).[1] Η καριέρα του διήρκεσε 28 ολόκληρα χρόνια (όλα σε επίπεδο Α' κατηγορίας) κατακτώντας συνολικά 33 τίτλους, πρόλαβε δε να αγωνιστεί ως αντίπαλος με το γιο του Αντρέα. Μετά την αποχώρησή του, έχει διατελέσει πρόεδρος της Ιταλικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης (2009).[2][3]
  | |
|---|---|
 | |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Εθνικότητα | Ιταλός |
| Γέννηση | 18 Ιανουαρίου 1950 Αλάνο ντι Πιάβε, περιφ. Βένετο, Ιταλία |
| Ύψος | 2,04 μ. |
| Στοιχεία καριέρας | |
| Ντραφτ | 1970 - 182ος (Ατλάντα Χοκς) |
| Θέση | πίβοτ |
| Καριέρα σε συλλόγους | |
1966-1980 Παλακανέστρο Βαρέζε1980-1990 Ολίμπια Μιλάνου1990-1993 Παλακανέστρο Τριέστε1993-1994 Ολίμπια Μιλάνου | |
| Εθνικές ομάδες | |
| Ως παίκτης: | |
| 1969 - 1984 | Εθνική Ιταλίας |
Θεωρείται ένα από τα καλύτερα «βαριά πεντάρια» όλων των εποχών στην Ευρώπη, καθώς και ο κορυφαίος καλαθοσφαιριστής στην ιστορία του ιταλικού μπάσκετ. Στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης και αργυρός ολυμπιονίκης με την Εθνική Ιταλίας, ενώ σε συλλογικό επίπεδο έχει το ρεκόρ συμμετοχών σε τελικούς και τίτλους Ευρωλίγκας (τότε Κύπελλο Πρωταθλητριών), 13 και 7 αντίστοιχα, τις 3 με τριπλ κράουν. Το 1991 ψηφίστηκε 8ος καλύτερος παίκτης όλων των εποχών της FIBA (πλην NBA).[4] To 2003 έγινε μέλος του Naismith Memorial Basketball Hall of Fame, αν και ποτέ δεν αγωνίστηκε στο ΝΒΑ. Το 2008, με τη συμπλήρωση μισού αιώνα από την έναρξη των ευρωπαϊκών διασυλλογικών διοργανώσεων, ψηφίστηκε ανάμεσα στους 50 σημαντικότερους συντελεστές της Ευρωλίγκας.[5] Το 2010 έγινε μέλος του Hall of Fame της FIBA, ο δεύτερος Ιταλός μετά τον Πιερλουίτζι Μαρτζοράτι.
Ο Ντίνο Μενεγκίν ξεκίνησε το μπάσκετ στην Παλακανέστρο Βαρέζε (τότε Ίνις από το όνομα του χορηγού) και προωθήθηκε στην ανδρική ομάδα το 1966, σε ηλικία μόλις 16 ετών. Το 1970 επελέγη από τους Ατλάντα Χοκς στo ντραφτ του ΝΒΑ, αλλά συνέχισε στη Βαρέζε. Ήταν ο πρώτος Ιταλός που πέτυχε την επιλογή από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.[6] Ήταν αναντικατάστατο στέλεχος της πεντάδας στην εντυπωσιακή δεκαετία του '70, όταν συμμετείχε και στους δέκα τελικούς του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης, κερδίζοντας τους πέντε. Κατέκτησε επίσης δύο Κύπελλα Κυπελλούχων και τρία Διηπειρωτικά, ενώ σε εθνικό επίπεδο αναδείχθηκε επτά φορές πρωταθλητής Ιταλίας και τέσσερις κυπελλούχος.[2][7]
Το καλοκαίρι του 1980, μετά από 14 χρόνια στη Βαρέζε, μεταγράφηκε στην Ολίμπια Μιλάνου. Έμεινε στην ομάδα καθ' όλη τη δεκαετία, προσθέτοντας στο παλμαρέ του πέντε ακόμα πρωταθλήματα και δύο κύπελλα Ιταλίας, ένα Κύπελλο Κόρατς, δύο Πρωταθλητριών και ένα Διηπειρωτικό. Στις 19 Νοεμβρίου 2019 η ομάδα του Μιλάνου απέσυρε τη φανέλα με το νούμερο 11 προς τιμή του.[8][9]
Το 1990 και παρότι είχε κλείσει τα 40, υπέγραψε στην Παλακανέστρο Τριέστε (τότε Στεφανέλ), με την οποία αγωνίστηκε για τρία χρόνια. Το 1993 επέστρεψε στην Ολίμπια για να κλείσει την καριέρα του στο τέλος της σεζόν σε ηλικία 44 ετών. Ο συνολικός απολογισμός του στο ιταλικό πρωτάθλημα είναι 827 αγώνες (παραμένει ρεκόρ στην Ιταλία) και 8.560 πόντοι.[10] Κατά την αγωνιστική σεζόν 1990-91, ο Ντίνο Μενεγκίν τέθηκε αντίπαλος, για πρώτη φορά σε επίσημο αγώνα, με τον 17χρονο (τότε) γιο του Αντρέα Μενεγκίν, επίσης επαγγελματία αθλητή καλαθόσφαιρας.
Με την Εθνική Ιταλίας, ο Μενεγκίν έκανε ντεμπούτο σε μεγάλο τουρνουά στο Ευρωμπάσκετ του 1969. Έως τους Ολυμπιακούς του Λος Άντζελες (1984) ήταν κάθε καλοκαίρι παρών στις διεθνείς διοργανώσεις, με εξαίρεση δύο χρονιές που η ομάδα δεν είχε προκριθεί: 8 Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, 2 Παγκόσμια και 4 Ολυμπιακούς Αγώνες.[11]
Το 1980 (Ολυμπιακοί της Μόσχας) αναδείχθηκε αργυρός ολυμπιονίκης.[12] Το 1983, στο Ευρωμπάσκετ της Γαλλίας, φόρεσε το μοναδικό του χρυσό μετάλλιο, το οποίο είχε μεγάλη συμβολική σημασία - ήταν η πρώτη φορά που έσπαγε η παντοκρατορία των «ανατολικών» στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Εκείνη τη χρονιά ψηφίστηκε καλύτερος Ευρωπαίος παίκτης για δεύτερη φορά (η πρώτη ήταν το 1980).[13][14] Με την εθνική ομάδα έλαβε μέρος σε συνολικά 271 αγώνες και πέτυχε 2.847 πόντους.[15][16]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
