Ντέσι Μπουτέρσε
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ντεζιρέ Ντελάνο Μπουτέρσε (Desiré Delano Bouterse, 1945-)[6] είναι στρατιωτικός και πολιτικός από το Σουρινάμ, πρόεδρος του Εθνικού Δημοκρατικού Κόμματος (NDP) και πρόεδρος της χώρας από το 2010 ως το 2020.[7] Ήρθε στην εξουσία με πραξικόπημα το 1980 και κυβέρνησε ουσιαστικά ντε φάκτο ως δικτάτορας μέχρι την παραίτησή του. Μετά την επαναφορά της δημοκρατίας στη χώρα, επιχείρησε ξανά να γίνει πρόεδρος διά της εκλογικής οδού, αρχικά χωρίς αποτέλεσμα. Κατηγορήθηκε για τις μαζικές δολοφονίες που έλαβαν χώρα κατά τη δεκαετία του '80 και του δόθηκε αμνηστία στη χώρα του. Έπειτα από εγχώριες και διεθνείς αντιδράσεις, η αμνηστία ήρθη με δικαστική απόφαση και ο Μπουτέρσε καταδικάστηκε σε κάθειρξη 20 ετών τον Νοέμβριο του 2019.
| Ντέσι Μπουτέρσε | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Desiré Delano Bouterse (Ολλανδικά) και Desi Bouterse (Ολλανδικά) |
| Γέννηση | 13 Οκτωβρίου 1945[1][2][3] Domburg |
| Χώρα πολιτογράφησης | Σουρινάμ Βασίλειο των Κάτω Χωρών |
| Θρησκεία | Πεντηκοστιανισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ολλανδικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ολλανδικά |
| Σπουδές | Royal Military School |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός στρατιωτικός |
| Περίοδος ακμής | 2014[4] |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | National Democratic Party και Megacombinatie |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ingrid Bouterse-Waldring (από 1990)[5] Ingrid Bouterse-Figueira (από 1970) |
| Τέκνα | Dino Bouterse |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | αντισυνταγματάρχης |
| Πόλεμοι/μάχες | 1980 Surinamese coup d'état |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Πρόεδρος του Σουρινάμ (2010–2020) President pro tempore of the Union of South American Nations (2013–2014) |
| Βραβεύσεις | Honorary Order of the Yellow Star |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Γεννήθηκε στο Παραμαρίμπο του Σουρινάμ στις 13 Οκτωβρίου του 1945.[8] Μετά την ανεξαρτησία της χώρας του ενεπλάκη στον εμφύλιο πόλεμο που ακολούθησε. Στις 25 Φεβρουαρίου του 1980 εκδηλώθηκε στρατιωτικό πραξικόπημα και ο Μπουτέρσε έγινε αρχηγός του Εθνικού Στρατιωτικού Συμβουλίου. Στις 13 Αυγούστου του ιδίου έτους ονομάστηκε πρόεδρος για δύο ημέρες και τον διαδέχθηκε στις 15 Αυγούστου 1980 ο Χέντρικ Ρούντολφ Τσιν Α. Τσεν.[9] Στις 4 Φεβρουαρίου του 1982 έγινε ξανά πρόεδρος για βραχύβια θητεία, ως τις 8 Φεβρουαρίου.[10] Ενώ τον διαδέχθηκε ο Ράμντατ Μισιέρ , στην πραγματικότητα ήταν ο άνθρωπος που είχε την εξουσία και ήλεγχε το στρατό. Έπειτα από τις δύο τουλάχιστον απόπειρες πραξικοπήματος του 1982, επιβλήθηκαν περιοριστικά μέτρα, τα οποία ήρθησαν το 1983.[11] To 1985 ψηφίστηκε νέο Σύνταγμα, που ενδυνάμωσε τις εξουσίες του Στρατού. Η διεθνής βοήθεια προς τη χώρα , που είχε διακοπεί μετά τις σφαγές του 1982, επανήλθε το 1987, όταν το καθεστώς επέτρεψε τη διεξαγωγή εκλογών. Την περίοδο του καθεστώτος Μπουτέρσε, συστάθηκε ο Εθνικός Οργανισμός Γυναικών και η Ένωση Νεολαίας του Σουρινάμ.[12] Στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, ο Μπουτέρσε σύναψε σχέσεις με κράτη όπως η Λιβύη (το 1985).[13]
Ο Μπουτέρσε παραιτήθηκε από την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων το 1990. [8]. Την ίδια χρονιά ο στρατιωτικός ανέτρεψε τον πρόεδρο σε ένα ακόμα πραξικόπημα, με αποτέλεσμα η διεθνής βοήθεια να διακοπεί ξανά. Μάλιστα το πραξικόπημα του 1990 ήταν αναίμακτο και έγινε γνωστό ως "τηλεφωνικό πραξικόπημα".[14] Το 1991 αποχώρησε από το στρατό και επέτρεψε τη διεξαγωγή εκλογών. Στη συνέχεια αφιερώθηκε στην οργάνωση του στρατοκρατικού κόμματός του. Το κόμμα του έλαβε μόλις 15 έδρες στη Βουλή στις εκλογές που διεξήχθησαν στις 23 Μαΐου του 1996. Ο πρόεδρος και στενός συνεργάτης του, Ζυλ Βάιντενμπος , τον όρισε σύμβουλό του, πράγμα που του έδωσε διπλωματική ασυλία. Έτσι, οι ολλανδικές αρχές δεν μπόρεσαν να τον συλλάβουν.
Ο Μπουτέρσε κατηγορείται για τις διαβόητες δολοφονίες του Δεκεμβρίου, που έγιναν το 1982 και για τα γεγονότα στο χωριό Μπόσνεγκερ της Μοϊουάνα, το 1986. Έχει κατηγορηθεί επίσης για παράνομο εμπόριο ναρκωτικών και καταδικάστηκε σε 11ετή κάθειρξη στην Ολλανδία ερήμην τον Ιούλιο του 1999, για διακίνηση κοκαΐνης.[15] Εναντίον του εκκρεμεί διεθνές ένταλμα σύλληψης από τις ολλανδικές αρχές, γεγονός που καθιστά σχεδόν αδύνατο να εγκαταλείψει τη χώρα του. Το Σουρινάμ αδυνατεί να τον εκδώσει επειδή είναι πρώην αρχηγός κράτους.
Ο ίδιος ο Μπουτέρσε έχει αρνηθεί οποιαδήποτε συμμετοχή στις δολοφονίες που έγιναν στις 8 Δεκεμβρίου του 1982 στο Φορτ Ζεελάντια, κατά τις οποίες 15 αντιφρονούντες σκοτώθηκαν με πυροβολισμούς. Ο άλλοτε δικτάτορας δήλωσε ότι δεν ήταν παρών και ότι την εντολή για τις εκτελέσεις είχε δώσει ο επικεφαλής , Πάουλ Μπαγκουάντας (Paul Bhagwandas), ο οποίος απεβίωσε το 1996. Ωστόσο, ο Μπουτέρσε ανέλαβε τις πολιτικές ευθύνες.[16]
Στις 22 Ιουλίου του 2002 παραιτήθηκε η υφυπουργός Εσωτερικών της νέας ολλανδικής κυβέρνησης, Φιλομένα Μπίλχουτ, από το ακροδεξιό κόμμα Λίστα Πιμ Φόρτουιν.[17] Η παραίτηση έγινε μετά την αποκάλυψη ότι η Μπίλχουτ συμμετείχε στο παρελθόν σε παραστρατιωτική οργάνωση, που υποστήριζε τον Μπουτέρσε.
Το 2005 ήταν υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές, αλλά απέτυχε να εκλεγεί.
Στις βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 25 Μαΐου 2010,[18] ο συνασπισμός "Μέγας Συνδυασμός" ("Mega Combination") που συμπεριλαμβάνει το Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα του Μπουτέρσε αναδείχθηκε νικητής των εκλογών,[19] με το κυβερνών κόμμα Νέο Μέτωπο (NF) να συγκεντρώνει γύρω στο 22,5%.
Το κοινοβούλιο συνήλθε στις 19 Ιουλίου 2010 και εξέλεξε πρόεδρο τον Μπουτέρσε με 36 ψήφους επί συνόλου 50.[20] Η μοναδική του αντίπαλος, Τσαντρικαπερσάντ Σαντόκι, έλαβε 13 ψήφους.[21] Ο Μπουτέρσε ορκίστηκε τον Αύγουστο του 2010. Στις 14 Ιουλίου 2015 το κοινοβούλιο τον εξέλεξε ξανά στο αξίωμα του προέδρου.[22]. Η ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης του Μπουτέρσε έγινε στις 12 Αυγούστου.
Στις 23 Ιουνίου 2020 ο Μπουτέρσε ανακοίνωσε ότι δεν θα καταλάμβανε την έδρα του στην Εθνοσυνέλευση παρότι είχε εκλεγεί βουλευτής στις γενικές εκλογές εκείνης της χρονιάς.[23] Επίσης, δεν ήταν ξανά υποψήφιος για το αξίωμα του Προέδρου. Ο μοναδικός υποψήφιος, Τσεν Σαντόχι, εξελέγη πρόεδρος χωρίς αντίπαλο στις 13 Ιουλίου, και ο Μπουτέρσε αποσύρθηκε από την πολιτική ζωή στις 16 Ιουλίου.[24][25]
Ο πρώην δικτάτορας καταζητείται από την Ιντερπόλ και εκκρεμεί εναντίον του διεθνές ένταλμα σύλληψης. Ωστόσο, απαγορεύεται στο Σουρινάμ η έκδοση των πολιτών του.[26] Για τις σφαγές του 1982 παραπέμφθηκε σε δίκη, όμως η Εθνοσυνέλευση παρέτεινε την αμνηστία σε εκείνον το 2012. Ο νόμος με τον οποίο χορηγήθηκε η αμνηστία (εγκρίθηκε δύο μήνες πριν την έκδοση της ετυμηγορίας στη δίκη), ο οποίος προκάλεσε εσωτερική και διεθνή κατακραυγή, άρθηκε με δικαστική απόφαση. Έπειτα από την αναγκαστική συνέχιση της δίκης του, ο Μπουτέρσε καταδικάστηκε σε φυλάκιση 20 ετών στις 29 Νοεμβρίου 2019.[27] Επίσης, θεωρείται ύποπτος για τη σφαγή του 1986 στο χωριό Μοϊουάνα στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, με τη συμμετοχή ενός πρώην σωματοφύλακά του.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
