From Wikipedia, the free encyclopedia
Η ναυτιλία είναι μια επιχειρηματική δραστηριότητα με ιστορία 5.000 ετών και ένας από τους πιο επικερδείς κλάδους μεταφορών στον κόσμο.[1] Χάρις την παγκοσμιοποίηση και την ανάπτυξη του παγκόσμιου εμπορίου, ο κλάδος των θαλάσσιων μεταφορών άνθισε και το 2004 εκτοξεύθηκε, με τον παγκόσμιο στόλο να μεταφέρει περίπου το 90% των εξαγωγών, αξίας 8.9 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.[2]
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μορφοποίηση ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές μορφοποίησης της Βικιπαίδειας. |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η ναυτιλία και γενικότερα η μεταφορά αγαθών είναι μια από τις πιο βασικές προϋποθέσεις για τα πρώιμα στάδια της οικονομικής ανάπτυξης μιας περιοχής. Η πιο ακέραια ιδεολογία σε μια καπιταλιστική κοινωνία είναι ο καταμερισμός της εργασίας. Αυτό όμως συνεπάγεται ότι το πλεόνασμα παραγωγής πρέπει να πωληθεί και να μεταφερθεί, και εκεί έρχεται η ναυτιλία να παίξει τον ρόλο της.[3] Ήδη από το 3000 π.Χ. στη Μεσοποταμία, οι έμποροι είχαν καταλάβει ότι η μεταφορά αγαθών μέσω θαλάσσης ήταν πολύ πιο γρήγορη, οικονομική και μπορούσε να καλύψει πολύ μεγαλύτερη έκταση από ότι η παραδοσιακή μεταφορά μέσω ξηράς.[4]
Στα 5.000 έτη της ναυτιλίας, το κέντρο του θαλάσσιου εμπορίου έχει αλλάξει πολλές φορές και φαίνεται να κινείται επάνω σε μια νοητή γραμμή η οποία έχει ως κατεύθυνση τα δυτικά. Η γραμμή αυτή ξεκινάει στη Μεσοποταμία το 3.000 π.Χ. και καταλήγει στη Σαγκάη της Κίνας.[5][6]
Μέχρι και τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο η Ευρώπη κυριαρχούσε στην παγκόσμια ναυτιλία, κατέχοντας τα τρία τέταρτα σε εξαγωγές και σχεδόν τα δύο τρίτα σε εισαγωγές παγκόσμια. Η Ευρώπη εξήγαγε βιομηχανικά προϊόντα ενώ εισήγαγε πρώτες ύλες για την παραγωγή τους από τρίτες χώρες, ένα μοντέλο το οποίο είχε ήδη καθιερωθεί από τον 19ο αιώνα. Καθοριστικός παράγοντας για την ανάπτυξη της ναυτιλίας εκείνη την περίοδο ήταν και η μετάβαση από τα ιστιοφόρα στα ατμόπλοια με την έλευση της βιομηχανικής επανάστασης.[8][9] Ως φυσικό επόμενο, οι Ευρωπαϊκές χώρες κατείχαν το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου στόλου. Μέχρι και το τέλος του αιώνα το Ηνωμένο Βασίλειο ήταν η ακλόνιστη ναυτιλιακή παγκόσμια δύναμη, έχοντας το 45% του παγκόσμιου στόλου με τις Η.Π.Α., τη Γερμανία, τη Νορβηγία, τη Γαλλία και την Ιαπωνία να την ακολουθούν.
Η περίοδος χάριτος η οποία διήρκησε πάνω από έναν αιώνα κράτησε μέχρι τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα οικονομικά στοιχεία του 19ου αιώνα πολλαπλασιάστηκαν με την έλευση των δύο παγκόσμιων πολέμων του 20ου. Αρχικά, η δημιουργία τεράστιων διεθνών επιχειρήσεων στην Ευρώπη και στις Η.Π.Α. και η συγκέντρωσή τους σε τεράστια βιομηχανικά συγκροτήματα με συνεχείς συγχωνεύσεις των μικρομεσαίων επιχειρήσεων είχε ως αποτέλεσμα την εκθετική αύξηση της παγκόσμιας παραγωγής. Από την άλλη, η αναζήτηση για αγορές πέραν από την Ευρώπη οι οποίες θα μπορούσαν να απορροφήσουν αυτό το κύμα βιομηχανικής παραγωγής έφεραν σε αντιπαράθεση τις πρωτεύουσες του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γερμανίας, της Γαλλίας και των Η.Π.Α. με διεθνείς επενδύσεις κεφαλαίου να γίνονται σε όλο τον κόσμο. Αυτό είχε ως κατάληξη τη δημιουργία πολυεθνικών εταιρειών και τραπεζών τα οποία οδήγησαν σε μονοπώλια σε διεθνή αλλά και παγκόσμιο επίπεδο.[10]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.