From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Μοσέ Σαφντί (Moshe Safdie) είναι ισραηλινός αρχιτέκτονας.
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης. Αίτιο: εσωτερικοί σύνδεσμοι, ξένα ονόματα Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων. |
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Γεννήθηκε στη Χάιφα, Ισραήλ, το 1938. Φοίτησε σε σχολείο στο Ισραήλ κατά τη διάρκεια των ετών διαμόρφωσης του κράτους, μετακόμισε στον Καναδά με την οικογένειά του ως έφηβος, και τελικά αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο McGill το 1961 με πτυχίο στην αρχιτεκτονική. Το 1959, παντρεύτηκε τη Nina Nusynowicz με την οποία έχει ένα γιο και μία κόρη, ενώ το 1981, παντρεύτηκε τη φωτογράφο Michal Ronnen, με την οποία απέκτησε δύο κόρες.
Αφού εργάστηκε στο πλευρό του Louis I. Kahn στη Φιλαδέλφεια, επέστρεψε στο Μόντρεαλ, αναλαμβάνοντας την επίβλεψη του ρυθμιστικού σχεδίου για τη Διεθνή και Παγκόσμια Έκθεση του 1967 (Expo 67) όπου έγινε επίσης η προσαρμογή της πτυχιακής του εργασίας Habitat '67 ως κυρίαρχο στοιχείο της έκθεσης. To Habitat, το οποίο άνοιξε το 1967, σύντομα έγινε ένα από τα πρότυπα διαρκείας του 20ού αιώνα που εκφράζει την ουτοπική αστική ζωή, για το οποίο και του απονεμήθηκε το 1967 το βραβείο Construction Man of the Year από το Engineering News Record και το Massey Medal for Architecture στον Καναδά.
Το 1970 ο Safdie ίδρυσε ένα υποκατάστημα του γραφείου του στην Ιερουσαλήμ, όπου άρχισε μια έντονη ενασχόληση με την ανοικοδόμησή της. Ήταν υπεύθυνος για μεγάλα τμήματα της αποκατάστασης της Παλιάς Πόλης και την ανοικοδόμηση του νέου κέντρου, που συνδέει την Παλαιά και Νέα πόλη. Με τα χρόνια, η συμμετοχή του επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει: τη νέα πόλη του Modi'in, το νέο Γιαντ Βασέμ Μουσείο του Ολοκαυτώματος, το Rabin Memorial Center, και το Εθνικό (Ben Gurion) Αεροδρόμιο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Safdie επίσης ενεπλάκη στον αναπτυσσόμενο κόσμο, δουλεύοντας στη Σενεγάλη, το Ιράν, τη Σιγκαπούρη, και την καναδική Αρκτική.
Το 1978, μετά τη διδασκαλία στα Yale, McGill, και Ben Gurion Πανεπιστήμια, ο Safdie μετέφερε την κατοικία του και την κύρια έδρα του στη Βοστώνη και έγινε διευθυντής του Προγράμματος Αστικού Σχεδιασμού και καθηγητής (Ian Woodner) της Αρχιτεκτονικής και Αστικού Σχεδιασμού στο Χάρβαρντ. Στις δεκαετίες που ακολούθησαν ήταν υπεύθυνος για το σχεδιασμό των έξι από τα κυριότερα δημόσια ιδρύματα στον Καναδά , συμπεριλαμβανομένου του Museum of Civilization στο Κεμπέκ, την Εθνική Πινακοθήκη του Καναδά και τη Δημόσια Βιβλιοθήκη του Βανκούβερ – με όλα, πλην ενός από τα έξι έργα, να έχουν κερδίσει σε διεθνείς και εθνικούς διαγωνισμούς.
Από τότε, ο Safdie έχει βραβευτεί για πολλές μεγάλες προμήθειες στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά, το Ισραήλ και την Ασία. Αυτές περιλαμβάνουν διάφορα μουσεία, όπως το Telfair Museum of Art στη Σαβάννα (Τζώρτζια), το Μουσείο Peabody Essex στο Σάλεμ (Μασαχουσέτη), το Πολιτιστικό Κέντρο Skirball στο Λος Άντζελες (Καλιφόρνια), και το Crystal Bridges Museum of American Art στο Bentonville (Αρκάνσας). Ακόμα, για εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις όπως το Eleanor Roosevelt College στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο, δημόσια κτίρια, όπως το Springfield, Ομοσπονδιακό Δικαστικό Μέγαρο της Μασαχουσέτης και το Ινστιτούτο Ειρήνης των Ηνωμένων Πολιτειών με έδρα στην Ουάσιγκτον, DC, κέντρα τέχνης , όπως το Kaufmann Center for the Performing Arts στο Κάνσας Σίτι (Μιζούρι) και τη δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Salt Lake City. Εκτός από τα μεγάλα έργα πολεοδομίας, το έργο του Safdie περιλαμβάνει δύο αεροδρόμια: το Lester B. Pearson International Airport στο Τορόντο (σε κοινοπραξία με τους Adamson Associates και Skidmore, Owings & Merrill), και το Διεθνές Αεροδρόμιο Ben Gurion στο Ισραήλ.
Τα έργα του Moshe Safdie είναι γνωστά για τις εντυπωσιακές καμπύλες τους, τις συστοιχίες γεωμετρικών σχημάτων, τη χρήση παραθύρων, και την καίρια τοποθέτηση των υπαιθρίων και των χώρων πρασίνου. Οι γραφές και τα σχέδια του τονίζουν την ανάγκη για τη δημιουργία χώρων ζωτικής σημασίας, με νόημα και χωρίς αποκλεισμούς που ενισχύουν τη συλλογικότητα, με ιδιαίτερη προσοχή στην ουσία ενός συγκεκριμένου τόπου, της γεωγραφίας και του πολιτισμού. Αυτοπεριγράφεται μοντερνιστής.
Κατασκευασμένα:
Ήταν το έργο με το οποίο ο Moshe Safdie ανακαλύφθηκε. Το Habitat 67 έγινε ένα θεματικό περίπτερο στην Expo 67 όπου εισέβαλαν χιλιάδες επισκέπτες που ήρθαν από όλο τον κόσμο θαυμαζοντάς το, ενώ στην κορυφή του υπήρξε η προσωρινή κατοικία πολλών αξιωματούχων που περνούσαν από το Μόντρεαλ. Αυτό το συγκρότημα κατοικιών έγινε όχι μόνο κύρια κατοικία για 158 singles, ζευγάρια και οικογένειες, αλλά και μια πραγματική κοινότητα της οποίας το στυλ και η ποιότητα της ζωής είναι αξιοζήλευτη σε όλο τον Καναδά. 354 κύβοι από ένα υπέροχο γκρι-μπεζ χρώμα έχουν δημιουργηθεί ο ένας πάνω στον άλλο σε ποικίλους συνδυασμούς για να σχηματίσουν 158 κατοικίες που βρίσκονται μεταξύ ουρανού και γης, μεταξύ της πόλης και του ποταμού, μεταξύ πρασίνου και φωτός. Οι κατοικίες συνδέονται μεταξύ τους μέσω ανελκυστήρων και πεζοδρομίων σε διάφορα επίπεδα που δίνουν πρόσβαση στις κατοικίες. Μια επαναστατική ιδέα αστικών κατοικιών, το Habitat '67 τροποποιεί την κατοικία της οικογένειας ως μονάδα ώστε να μπορεί να υπάρχει συνοπτικά και αβίαστα στο περιβάλλον υψηλής πυκνότητας της πόλης. Το Habitat 67 λάμπει ακόμα, περισσότερο από 35 χρόνια μετά τη δημιουργία του. Ο Moshe Safdie συνεχίζει να δίνει τις συμβουλές του για τα έργα ανακαίνισης των κατοίκων, προκειμένου να διατηρηθεί η αρχιτεκτονική ακεραιότητα, η ασφάλεια και η αρμονία του συγκροτήματος.
Το σχέδιο του Safdie κέρδισε σε περιορισμένο ανταγωνισμό το 1983 και αναπτύχθηκε σε συνεργασία με τον Parkin. Το βασικό σχήματος L σχέδιο του κτιρίου έχει κατά μήκος της πλευράς εισόδου του μια προστιθέμενη από γυαλί και τσιμέντο κιονοστοιχία . Αυτή ενώνει τελετουργικά το εν μέρει κλειστό περίπτερο εισόδου με το κύριο κομβικό σημείο της όλης ανάπτυξης, τη Μεγάλη Αίθουσα. Από αυτό το τεράστιο, κρύσταλλινο, πολυεπίπεδο περίπτερο, ‘δρόμοι’ αναπτύσσονται γύρω από ένα συμμετρικό φυτό προς τις διάφορες δημόσιες γκαλερί, καθεμία από τις οποίες έχει μια αναγνωρίσιμη είσοδο. Οι γκαλερί έχουν μια ωραία αίσθηση της ενότητας, είναι γενικά καλά φωτισμένες και έχουν μια αξιοζήλευτη ευρυχωρία σε σύγκριση με μερικές πιο πρόσφατα σχεδιασμένες Ευρωπαϊκή γκαλερί.
Υπό κατασκευή:
ΒΙΒΛΙΑ
Εκτός από τα πολυάριθμα άρθρα στη θεωρία και άσκηση της αρχιτεκτονικής ο Safdie έχει γράψει και αρκετά βιβλία όπως :
Housing in North America. Montreal: McGill University School of Architecture, 1960. A Study of Thomas Stent. Montreal: 1960.
Ο Safdie έχει παρουσιαστεί επίσης σε διάφορες ταινίες όπως οι: Moshe Safdie, the power of Architecture (Donald Winkler, 2004), My Architect (Nathaniel Kahn, 2003), the Sound of the Carceri (Francois Girard, 1997).
Έχει καταταχθεί μεταξύ των ελίτ αρχιτεκτόνων στον κόσμο σήμερα. Ο Moshe Safdie είναι πέρα από κάθε αμφισβήτηση αρχιτέκτονας μεγάλης πολιτιστικής σημασίας. Ένα από τα κύρια μέσα για την κατανόηση της μοναδικής συμβολής του Safdie στη σύγχρονη αρχιτεκτονική είναι μέσα από τη μελέτη των διαφόρων σταδίων του έργου του που διατίθεται από διαφορετικούς τύπους εγγράφων και πραγματοποιήθηκε στο Αρχείο Safdie. Η καναδική Αρχιτεκτονική Συλλογή John Bland που βρίσκεται στο Πανεπιστήμιο McGill είναι η κύρια αποθήκη του Αρχείου Moshe Safdie και διαθέτει περισσότερα από 100.000 σχέδια, πάνω από εκατό μέτρα αρχεία του έργου του, περισσότερα από εκατό sketchbooks, εκτεταμένη φωτογραφική τεκμηρίωση, εκατοντάδες πινακίδες παρουσίασης και ορισμένα μοντέλα. Το 1993, η Καναδική Αρχιτεκτονική Συλλογή ήταν ο παραλήπτης μιας ερευνητικής επιχορήγησης 180.000 δολαρίων ώστε να οργανώσει σε καταλόγους τις εκτεταμένες εκμεταλλεύσεις του Αρχείου Safdie. Το αποτέλεσμα αυτής της επιχορήγησης ήταν η δημοσίευση το 1996 του βραβευμένου τόμου Moshe Safdie: Buildings and Projects, 1967-1992.
Το 2019 του απονεμήθηκε το Βραβείο Βολφ στις Τέχνες.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
