Μακία (βλάστηση)

Η μακία (ή μακκία (από το ιταλικό macchia) ή μακί (από το γαλλικό maquis) ή μακκί) είναι τύπος θαμνώδους βλάστησης, η οποία αποτελείται από αείφυλλα σκληρόφυλλα φυτά (κυρίως από θάμνους με δερματώδη φύλλα) και από μικρά δένδρα.^[1] Ο όρος maquis προήλθε από τις παραθαλάσσιες περιοχές της Γαλλίας ή από την Κορσική και χρησιμοποιείται διεθνώς (στη γαλλική και πορτογαλική ως maquis, στην αγγλική ως maquis shrubland, στην ιταλική ως macchia mediterranea κ.ο.κ.).

Γεωγραφική κατανομή περιοχών με μακία ανά τον κόσμο

Εικόνα τυπικής μεσογειακής μακίας με αείφυλλους σκληρόφυλλους θάμνους

Φυλλίκι ή Λιόπρινος ή Φυλλιρέα (Phillyrea latifolia)

Γεωγραφική παρουσία

Η χαρακτηριστική αυτή φυτοκοινωνία ^[2] ή αλλιώς θαμνώδης διάπλαση ^[3] συναντάται σε υγρές περιοχές με μεσογειακό τύπο κλίματος και σε υψόμετρο από 0-600 μέτρα. Τα οικοσυστήματα της μακίας, συνήθως, συνιστούν μια στενή λωρίδα γύρω από τη Μεσόγειο, σε ακτές που είναι προφυλαγμένες από ψυχρούς βόρειους ή βορειοανατολικούς ανέμους. ^[4] Η μακία, εν περιλήψει, είναι ένας τυπικός Μεσογειακός θαμνότοπος ή θαμνώνας.^[5]

Χαρακτηριστικά

Στη μακία οι θάμνοι, που είναι γνωστοί και με τον όρο αείφυλλοι σκληρόφυλλοι θάμνοι, έχουν ύψος από 2-3 μέτρα. ^[6] Πολλάκις, η βλάστηση είναι τόσο πυκνή που σχηματίζεται ένα αδιαπέραστο τείχος.^[7] Τα κλαδιά τους είναι σκληρά και ξυλώδη, ενώ τα φύλλα τους, που έχουν σκούρο πράσινο χρώμα, είναι μικρά, παχιά με δερματώδη υφή. Οι ρίζες των φυτών είναι βαθιές, για να μπορούν να αντλούν υγρασία τις ζεστές και ξηρές περιόδους και να προσαρμόζονται στο κλίμα. Τα χαρακτηριστικά αυτά καθιστούν τις περιοχές με μακία ευαίσθητες στις πυρκαγιές, ^[8] παρότι τα περισσότερα είδη μακίας έχουν την τάση να αναγεννιούνται μετά από φωτιά. Πολλοί θαμνότοποι μακία των μεσογειακών χωρών οφείλονται επίσης στις ανθρωπογενείς πυρκαγιές.

Στα οικοσυστήματα της μεσογειακής μακίας βρίσκουν καταφύγιο ενδημικά και αποδημητικά δασικά και αγροτικά πουλιά.^[9]

Κατάλογος Φυτών

H σύνθεση της μακίας ποικίλλει ανάλογα με την περιοχή. ^[10] Χαρακτηριστικά είδη φυτών που συνήθως απαντώνται, ^[11] σε αλφαβητική σειρά, είναι τα εξής:

• Αγριελιά ή Ελιά η δασική (Olea europaea var. oleaster)
• Αγριοκουμαριά (Arbutus adrachnae) ^[12]
• Αγριοφυστικιά ή Τερέβινθος (Pistacia terebinthus)
• Αριά (Quercus ilex)
• Άσπρη Λαδανιά ή Κίστος ο σφακομηλόφυλλος (Cistus salviifolius) ^[13]
• Δάφνη η ευγενής (του Απόλλωνα) (Laurus nobilis)
• Θαμνοκυπάρισο ή Αγριοκυπάρισο (Juniperus phoenicea) ^[14]
• Κέδρος ή Άρκευθος (Juniperus)
• Κουμαριά ή Άρβουτος η κοινή (Arbutus unedo) ^[15]
• Κουτσουπιά ή Κέρκις η κερατονιοειδής (Cercis siliquastrum)
• Κράταιγος ο μονόγυνος ή Τρικοκιά (Crataegus monogyna)
• Μυρτιά ή Μύρτος ο κοινός (Myrtus communis)
• Πικροδάφνη ή Νήριον το ολέανδρον (Nerium oleander) ^[3]
• Πουρνάρι ή Πρίνος (Quercus coccifera)
• Ερείκη η δενδρώδης ή Ρείκι (Erica arborea)
• Ερείκη ή σπονδυλανθής ή φθινοπωρινό ρείκι ή σουσούρα (Erica manipuliflora)
• Σπάρτο ή Σπάρτιον το βουρλοειδές (Spartium junceum)
• Σχίνος (Pistacia lentiscus)
• Φυλλίκι ή Φυλλιρέα ή Λιόπρινος (Phillyrea latifolia) ^[16]
• Χαρουπιά ή Κερωνία (Ceratonia siliqua)
• Κότινος ο κογγύγριος ή Χρυσόξυλο (Cotinus coggygria) ^[3]

Φωτογραφικό Υλικό

• 
  Ρείκι (Erica arborea)
• 
  Σπάρτο ή Σπάρτιον το βουρλοειδές (Spartium junceum)
• 
  Δάφνη η ευγενής (του Απόλλωνα) (Laurus nobilis)
• 
  Άσπρη Λαδανιά (Cistus salviifolius)

-

• 
  Μυρτιά ή Μύρτος ο κοινός (Myrtus communis)
• 
  Σχίνος (Pistacia lentiscus)