Μάχη του Λιτλ Μπίγκχορν

Μάχη του Λιτλ Μπίγκχορν
	Μεγάλος Πόλεμος των Σιου του 1876
	Η Πάλη του Κάστερ του Τσαρλς Μάριον Ράσελ
Χρονολογία	25-26 Ιουνίου 1876
Τόπος	Ποταμός Λιτλ Μπίγκχορν, Μοντάνα, ΗΠΑ
Έκβαση	Μεγάλη νίκη του συνασπισμού Ινδιάνων
Αντιμαχόμενοι
Λακότα ; Ντακότα ; Βόρειοι Τσεγιέν ; Αραπάχο	ΗΠΑ ; Ανιχνευτές Κρου ; Ανιχνευτές Αρίκαρα
Ηγετικά πρόσωπα
Καθιστός Ταύρος ; Τρελό Άλογο ; Αρχηγός Χολή ; Κουτσός Λευκός Άνδρας ; Διπλό Φεγγάρι	Τζωρτζ Κάστερ ; Μάρκους Ρένο ; Φρέρντερικ Μπέντιν ; Μάιλς Κίοου ; Τζέημς Κάλχουν
Εμπλεκόμενες μονάδες
Άτακτο τμήμα	7ο Σύνταγμα Ιππικού
Δυνάμεις
900–2.500	647
Απώλειες
31 νεκροί συν 10 άμαχοι ; πάνω από 160 τραυματίες	268 νεκροί, 49 τραυματίες ; (6 αργότερα υπέκυψαν)

Η Μάχη του Λιτλ Μπίγκχορν πραγματοποιήθηκε στις 25-26 Ιουνίου 1876, κοντά στον ομώνυμο ποταμό στον Ινδιάνικο Καταυλισμό Κρου στην Επικράτεια της Μοντάνα των ΗΠΑ, μεταξύ ενός συνασπισμού δυνάμεων των ινδιάνικων φυλών Λακότα, Βόρειων Τσεγιέν και Αραπάχο και του 7ου Συντάγματος Ιππικού του στρατού των ΗΠΑ. Η μάχη, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την ήττα των αμερικανικών δυνάμεων, ήταν το πιο σημαντικό γεγονός του Μεγάλου Πολέμου των Σιου του 1876.

Γρήγορες Πληροφορίες Μάχη του Λιτλ Μπίγκχορν, Χρονολογία ...

Κλείσιμο

Η μάχη κατέληξε σε συντριπτική νίκη για τους Λακότα, Βόρειους Τσεγιέν και Αραπάχο, με επικεφαλής πολλούς σημαντικούς πολέμαρχους, συμπεριλαμβανομένου του Τρελού Αλόγου και του Αρχηγού Χολή, και εμπνεύστηκαν από τα οράματα του Καθιστού Ταύρου (Tȟatȟáŋka Íyotake). Το 7ο Σύνταγμα Ιππικού των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένης της Επιλαρχίας Κάστερ, μιας δύναμης 700 ανδρών υπό την ηγεσία του αντισυνταγματάρχη Τζωρτζ Άμστρονγκ Κάστερ, υπέστη μεγάλη ήττα. Πέντε από τις 12 ίλες του 7ου Ιππικού αφανίστηκαν και ο Κάστερ σκοτώθηκε, όπως και δύο από τους αδελφούς του, ένας ανιψιός και ένας γαμπρός. Ο συνολικός αριθμός απωλειών των ΗΠΑ περιλάμβανε 268 νεκρούς και 55 σοβαρά τραυματίες (έξι υπέκυψαν στα τραύματά τους),^[1] συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων ινδιάνων ανιχνευτών Κρου και δύο ινδιάνων ανιχνευτών Πώνυ.

Ήταν η μεγαλύτερη νίκη των ιθαγενών επί των αποίκων, αλλά ανεπαρκής τελικά για να τους χαρίσει κάποια ανεξαρτησία ή αυτονομία. Είναι πασίγνωστη στον κόσμο κυρίως λόγω του μεγάλου αριθμού κινηματογραφικών ταινιών, βιβλίων ακόμη και τραγουδιών που εκδόθηκαν γύρω από το θέμα. Είναι από τις καλύτερα μελετημένες αναμετρήσεις της ιστορίας. Η φήμη της βασίστηκε κυρίως στη συνεχιζόμενη μεγάλη δημοτικότητα της ως συναρπαστική ιστορία και όχι στην πραγματική στρατιωτική αξία της: Δεν απέτρεψε την τελική συντριβή των ιθαγενών. Ήταν η καλύτερα οργανωμένη εξέγερσή τους κατά των αποίκων, αλλά ήταν πλέον πολύ αργά. Η ήττα για τους Αμερικανούς προήλθε από καθαρή υποτίμηση του εχθρού λόγω κακής πληροφόρησης γι' αυτόν: οι ιθαγενείς σ' όλες τις προηγούμενες συγκρούσεις τους ήταν πολύ λίγοι και με οπλισμό τεχνολογικά παρωχημένο. Σ' αυτήν τη μάχη ήταν αρκετοί και καλά οπλισμένοι, με επαναληπτικές καραμπίνες που δεν είχε το 7ο Σύνταγμα Ιππικού.

Η δημόσια ανταπόκριση στο Μεγάλο Πόλεμο των Σιου ποικίλλει αμέσως μετά τη μάχη. Η χήρα του Κάστερ αμέσως δραστηριοποιήθηκε ώστε να εξωραΐσει τη μνήμη του συζύγου της, και κατά τις επόμενες δεκαετίες ο Κάστερ και τα στρατεύματά του έφτασαν να θεωρηθούν εμβληματικά, ακόμη και ηρωικά, στοιχεία στην αμερικανική ιστορία, μια κατάσταση που κράτησε ως τη δεκαετία του 1960. Η μάχη, και συγκεκριμένα οι δράσεις του Κάστερ, έχουν μελετηθεί εκτενώς από τους ιστορικούς.^[2]

Χάρτης κινήσεων στην ευρύτερη περιοχή
Χάρτης κινήσεων Επιλαρχιών του 7ου ΣΙ
Τοπογραφικός χάρτης του πεδίου της μάχης
Παράταξη και κινήσεις στρατευμάτων
Η σφαγή του Κάστερ στο Μπιγκ Χορν της Μοντάνα
Το πεδίο της μάχης το 2008

[1]
Scott, Douglas D· και άλλοι. (2013). Archaeological Perspectives on the Battle of the Little Bighorn. Norman, OK: University of Oklahoma Press. σελ. 244. ISBN 0806132922. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις Ιανουαρίου 17, 2017.
[2]
Kershaw, Robert (2005). Red Sabbath: The Battle of Little Bighorn. Ian Allan Publishing. σελίδες vi–5. ISBN 978-0-7110-3325-2.