Έλληνας ηθοποιός και πολιτικός From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Λυκούργος Καλλέργης (Χουμέρι Ρεθύμνης, 7 Μαρτίου 1914 - Αθήνα, 27 Αυγούστου 2011) του Σταύρου ήταν Έλληνας ηθοποιός, σκηνοθέτης, καθηγητής δραματικής, λογοτέχνης, μεταφραστής και βουλευτής του ΚΚΕ.
| Λυκούργος Καλλέργης | |
|---|---|
.jpg) Ο Λυκούργος Καλλέργης σε σκηνή από την ταινία Αθώα ή ένοχη (1963) | |
| Βουλευτής Α΄ Αθηνών του Ελληνικού Κοινοβουλίου | |
| Περίοδος 20 Νοεμβρίου 1977 – 19 Σεπτεμβρίου 1981 | |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 7 Μαρτίου 1914, Χουμέρι Ρεθύμνης |
| Θάνατος | 27 Αυγούστου 2011 (97 ετών) Αθήνα |
| Υπηκοότητα | Ελλάδα |
| Πολιτικό κόμμα | ΚΚΕ |
| Σύζυγος |
|
| Παιδιά | 2 |
| Επάγγελμα | πολιτικός[1] ηθοποιός σκηνοθέτης μεταφραστής ηθοποιός τηλεόρασης |
Γεννήθηκε στις 7 Μαρτίου του 1914 στην Κρήτη, στο Χουμέρι Μυλοποτάμου. Πατέρας του ήταν ο πρωτοπόρος σοσιαλιστής ηγέτης και οργανωτής της πρώτης εργατικής πρωτομαγιάς στην Ελλάδα, Σταύρος Καλλέργης. Μετοίκισε στην Αθήνα σε ηλικία 10 ετών και μετέπειτα, τελειώνοντας τη μέση εκπαίδευση και τη στρατιωτική του θητεία, ξεκίνησε σπουδές στη δραματική σχολή της Λαϊκής Σκηνής του Καρόλου Κουν. [2] Στη σκηνή ανεβαίνει για πρώτη φορά το 1934 με τον ίδιο θίασο στον πρωταγωνιστικό ρόλο του «Πανάρετου» στην περίφημη παράσταση του θιάσου στην Ερωφίλη του Γεώργιου Χορτάτση.
Ιδρυτικό μέλος και πρωταγωνιστής του Θεάτρου Τέχνης (1942-1950), ο Λυκούργος Καλλέργης προσέφερε πάνω από 60 χρόνια υπηρεσίας στο ελληνικό θέατρο, περίοδος κατά την οποία πήρε μέρος σε πολλά έργα, δράματα και κωμωδίες. Υπήρξε επίσης αναγνωρισμένο πρωταγωνιστικό στέλεχος σε διάφορους θιάσους του ελεύθερου θεάτρου και επί 18 χρόνια πρωταγωνιστής του Εθνικού, του οποίου και διετέλεσε καθηγητής της Δραματικής Σχολής. Συμμετείχε σε παραγωγές στην Αθήνα, την επαρχία και το εξωτερικό, ερμηνεύοντας εξέχοντες ρόλους σε θεατρικά έργα του ελληνικού και διεθνούς δραματολογίου: αρχαία τραγωδία, Σαίξπηρ, Ίψεν, Τσέχωφ, Στρίνμπεργκ, Πιραντέλλο, Γκόγκολ, Γκόρκι, κ.ά.. Στη θεατρική του πορεία συνάντησε και συνεργάστηκε με τη Μαρίκα Κοτοπούλη, την Κατερίνα Ανδρεάδη, τον Αιμίλιο Βεάκη, την Κατίνα Παξινού, την Κυβέλη, τον Αλέξη Μινωτή κ.ά..
Μετά τη Μεταπολίτευση ασχολήθηκε με την πολιτική και το 1977 εξελέγη βουλευτής του ΚΚΕ στην Α΄ Περιφέρεια Αθηνών.
Υπήρξε μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, όπου για μια δεκαετία υπήρξε Γενικός Γραμματέας (1956-1957) και για μικρό διάστημα Πρόεδρος. Επίσης υπήρξε Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος – Ακροάματος καθώς και Αντιπρόεδρος του Ταμείου Συντάξεως Ηθοποιών. Στο διεθνή χώρο είχε λάβει μέρος στα Συνέδρια για την Ειρήνη στη Φραγκφούρτη (1976) και τη Σόφια (1977). Ήταν επίσης μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, επίτιμο μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών του Πειραιά και επίτιμο μέλος του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός.
Ήταν ο μόνος Έλληνας ηθοποιός που είχε τιμηθεί με το «Βραβείο Πιραντέλλο» [εκκρεμεί παραπομπή], ενώ είχε λάβει και το «Βραβείο Βεάκη» [εκκρεμεί παραπομπή] καθώς και τιμητικές διακρίσεις από τον Δήμο Αθηναίων, πολλούς δήμους της χώρας, πολιτιστικούς συλλόγους και φορείς.
Στις 14 Μαΐου 2007 αναγορεύτηκε Επίτιμος Διδάκτωρ του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών [3].
Ο Λυκούργος Καλλέργης είχε νυμφευθεί σε πρώτο γάμο τη θανούσα ηθοποιό Μαρία Φωκά, με την οποία απέκτησε μία κόρη, την Ισμήνη. Από το 1972 ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό Τζένη Κολλάρου και απέκτησε ένα γιο, τον Σταύρο.
Ο Λ. Καλλέργης πέθανε στις 27 Αυγούστου 2011 σε ηλικία 97 ετών.[4] Το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν στην εντατική πτέρυγα του νοσοκομείου «Γ. Γεννηματάς», καθώς η επιβαρυμένη υγεία του είχε επιδεινωθεί έπειτα από επέμβαση στο ισχίο.[5]
| Έτος | Τίτλος | Ρόλος |
|---|---|---|
| 1949 | Ο κόκκινος βράχος | Άγγελος Μαρίνης |
| 1950 | Θύελλα στον φάρο (Το σφάλμα μιας μητέρας) | καπεταν-Μπόχαλης |
| 1958 | Ο Μιμίκος και η Μαίρη | Βέμπερ, πατέρας Μαίρης |
| 1959 | Το νησί των γενναίων | ταγματάρχης φον Έρχαρτ |
| Ο Αλή Πασάς και η κυρα-Φροσύνη | ||
| 1960 | Ραντεβού στην Κέρκυρα [6] | εφοπλιστής Λανίτης |
| Στην πόρτα της κολάσεως | παπάς | |
| Ο ξένος της νύχτας | ||
| Πόθοι στα στάχυα | Αντώνης Τσάκας | |
| Ραντεβού στη Βενετία | πλοίαρχος Μαρκάτος | |
| Αμαρτωλά νιάτα | πατέρας | |
| 1961 | Ενώ σφύριζε το τρένο | αστυνόμος Παπαγιάννης |
| 1962 | Οργή | γιατρός |
| Κατρακύλισμα στον βούρκο | Πατεράκης | |
| 1963 | Αμαρτίες γονέων [7] | Νίκος Βαλέρης |
| Σκάνδαλα στο νησί του έρωτα | Δαρζέντας | |
| Συντρίμμια της ζωής | αστυνόμος | |
| Αθώα ή ένοχη | δικηγόρος υπεράσπισης | |
| Καρδιές στην καταιγίδα | πατέρας Βασίλη | |
| Η καρδιά της μάνας | ||
| Λίγο πριν ξημερώσει | ψυχίατρος Σγούρος | |
| 1964 | Ευχή και κατάρα | Πέτρος Βελλίδης |
| Παιδί μου δεν αμάρτησα | ||
| Ευχή και κατάρα | Πέτρος Βελλίδης | |
| 1965 | Θα ζήσω για σένα | Αρβανίτης |
| Οι καταφρονεμένοι | Φαίδων Κάραλης | |
| Ο νικητής | Βασίλης Βασιλειάδης | |
| 1967 | Ήθελε να γίνει βασιλιάς | Γερόλυμος |
| Η ώρα της δικαιοσύνης | Φώτης Αντωνιάδης | |
| 1968 | Ραντεβού με μια άγνωστη | πρόεδρος δικαστηρίου |
| Ένα κορίτσι αλλιώτικο | ||
| Το κορίτσι του λούνα παρκ | Χρήστος Λαμπρινός | |
| Πήρε ο άνεμος τα όνειρά μου | Βασιλειάδης | |
| Η ζωή ενός ανθρώπου | Βασίλης Χατζηπέτρος | |
| Ζήσε για την αγάπη μας | ||
| Οι ελπίδες που ναυάγησαν | Δεληγιάννης | |
| Οι άνδρες δεν λυγίζουν ποτέ | ||
| Η ώρα της οργής | Γιώργος Μπαμίχας | |
| 1969 | Ας με κρίνουν οι ένορκοι | Χρήστος |
| Το κορίτσι του 17 | ||
| Το φθινόπωρο μιας καρδιάς | ||
| Τελευταίο αντίο | ||
| Η δίκη ενός αθώου | ||
| Κυνηγημένη προσφυγοπούλα | άγνωστος | |
| Στον ίλιγγο της ζωής | Τίμος Γεωργίου | |
| Στον ίσκιο του Θεού | Λεωνίδας Μαντίκας | |
| Το τελευταίο αντίο | Νίκος Βαλίδης [8] | |
| Η Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου | Εμίν Αγάς | |
| 1970 | Η Μεσόγειος φλέγεται | Δελής |
| Φουκαράδες και λεφτάδες | Βασίλης Βρανάς | |
| Η άγνωστη της νύχτας | Φερώνης | |
| Δεν υπάρχουν λιποτάκτες (Μεγάλες προσδοκίες) | ||
| Μια γυναίκα στην Αντίσταση | συνταγματάρχης Κωλέτης | |
| 1971 | Sex 13 Μποφώρ [9] | Νικόλας |
| Μια γυναίκα, μια αγάπη, μια ζωή | Καλφάρας | |
| 1972 | Ο άγνωστος εκείνης της νύχτας | Καίσαρης |
| Επιχείρηση Κράιπε, ο τάφος του Γ΄ Ράιχ | ||
| Στη θύελλα της μεγάλης αγάπης | ||
| Ένα κορίτσι που τα θέλει όλα | Νέστορας | |
| 1975 | Ο Χριστός ξανασταυρώνεται | παπα-Γρηγόρης |
| 1979 | Απόδραση στην Αθήνα | παπάς |
| 2001 | Αλέξανδρος και Αϊσέ |
| Σελίδα περιεχομένου | Έτος | Κανάλι |
|---|---|---|
| Κεκλεισμένων των θυρών | 1972|1972 | ΕΙΡΤ |
| Στησιχόρου 73 | 1972|1972 | ΥΕΝΕΔ |
| Ανήσυχα νιάτα | 1973|1973 | ΕΙΡΤ |
| Πατέρες της λευτεριάς | 1973|1973 | ΕΙΡΤ |
| Ο Χριστός ξανασταυρώνεται | 1975|1975 | ΕΙΡΤ |
| Οι Πανθέοι | 1977|1977 | ΕΡΤ |
| Γυναικείες μορφές της ελληνικής ιστορίας | 1982|1982 | ΕΡΤ |
| Τα ξύλινα σπαθιά | 1983|1983 | ΕΡΤ |
| Ερωτόκριτος (1984) | 1984|1984 | ΕΡΤ |
| Ημέρες οργής | 1991|1991 | ΕΤ1 |
Συμπληρωματικός πίνακας θεατρικών παραστάσεων στις οποίες συμμετείχε ο Καλλέργης ως ηθοποιός
Όλες οι πληροφορίες προέρχονται από το έντυπο πρόγραμμα της κάθε παράστασης ή/και από σχετικά δελτία τύπου.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
