Λανσοπραζόλη

Η λανσοπραζόλη, που πωλείται με την επωνυμία Prevacid μεταξύ άλλων, είναι φάρμακο που μειώνει το οξύ του στομάχου.^[2] Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της νόσου του πεπτικού έλκους, της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης και του συνδρόμου Zollinger-Ellison.^[3] Η αποτελεσματικότητα είναι παρόμοια με άλλους αναστολείς αντλίας πρωτονίων (PPIs).^[4] Λαμβάνεται από το στόμα. Η έναρξη δράσης χρειάζεται από μερικές ώρες και τη δράση της διαρκεί έως και δύο ημέρες.^[2]

Λανσοπραζόλη

Ονομασία IUPAC
(RS)-2-([3-methyl-4-(2,2,2-trifluoroethoxy)pyridin-2-yl]methylsulfinyl)-1H-benzo[d]imidazole
Κλινικά δεδομένα
Εμπορικές ονομασίες	Prevacid, άλλες
AHFS/Drugs.com	monograph
MedlinePlus	a695020
Δεδομένα άδειας	ΕΕ EMA: yes ΗΠΑ DailyMed: Lansoprazole
Κατηγορία ασφαλείας κύησης	AU: B3 [1] US: B (Χωρίς κίνδυνο σε μελέτες σε μη-ανθρώπους) [1]
Οδοί χορήγησης	Από το στόμα, ενδοφλεβίως (IV)
Κυκλοφορία
Κυκλοφορία	AU: S2, S3, & S4 UK: Prescription-only (POM) US: OTC / Rx-only
Φαρμακοκινητική
Βιοδιαθεσιμότητα	80% ή περισσότερο
Πρωτεϊνική σύνδεση	97%
Μεταβολισμός	Ήπαρ (μέσω CYP3A4 και CYP2C19)
Βιολογικός χρόνος ημιζωής	1,0–1,5 ώρες
Απέκκριση	Νεφρά και κόπρανα
Κωδικοί
Αριθμός CAS	103577-45-3 Y
Κωδικός ATC	A02BC03
PubChem	CID 3883
IUPHAR/BPS	7208
DrugBank	DB00448 Y
ChemSpider	3746 Y
UNII	0K5C5T2QPG Y
KEGG	D00355 Y
ChEBI	CHEBI:6375 Y
ChEMBL	CHEMBL480 Y
Χημικά στοιχεία
Χημικός τύπος	C16H14F3N3O2S
Μοριακή μάζα	369,36 g·mol−1
SMILES FC(F)(F)COc1ccnc(c1C)CS(=O)c2[nH]c3ccccc3n2
InChI InChI=1S/C16H14F3N3O2S/c1-10-13(20-7-6-14(10)24-9-16(17,18)19)8-25(23)15-21-11-4-2-3-5-12(11)22-15/h2-7H,8-9H2,1H3,(H,21,22) Y Key:MJIHNNLFOKEZEW-UHFFFAOYSA-N Y
(verify)

Συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν δυσκοιλιότητα, κοιλιακό άλγος και ναυτία.^[5] Σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες μπορεί να περιλαμβάνουν οστεοπόρωση, χαμηλό μαγνήσιο στο αίμα, λοίμωξη από Clostridium difficile και πνευμονία.^[2][5] Η χρήση κατά την εγκυμοσύνη και το θηλασμό είναι ασαφής.^[1] Λειτουργεί μπλοκάροντας H⁺/K⁺-ATPάση στα τοιχωματικά κύτταρα του στομάχου.^[2]

Η λανσοπραζόλη κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1984 και τέθηκε σε ιατρική χρήση το 1992.^[6] Διατίθεται ως γενόσημο φάρμακο.^[3] Το 2017, ήταν η 188η πιο συχνά συνταγογραφούμενη φαρμακευτική αγωγή στις Ηνωμένες Πολιτείες, με πάνω από τρία εκατομμύρια συνταγές.^[7][8]