Λίβια

Η Λίβια (καταλανικά, Llívia (ΔΦΑ: ˈʎiβiə)) είναι πόλη της φυσικής επαρχίας της Σερδάνια, της επαρχίας της Ζιρόνα, στην Κοινότητα της Καταλωνίας στην Ισπανία. Πρόκειται για εξκλάβιο της Ισπανίας εντός του γαλλικού νομού των Ανατολικών Πυρηναίων, με συνολικό πληθυσμό περί τους 1.589 κατοίκους (2009).^[4]

Αυτό το λήμμα αφορά την πόλη της Ισπανίας. Για το παρώνυμο ιστορικό πρόσωπο, δείτε: Λιβία.

Λίβια
Έμβλημα
Λίβια
Χώρα	Ισπανία[1]
Διοικητική υπαγωγή	Σερδάνια
Έκταση	12,9 km²[2]
Υψόμετρο	1.224 μέτρα[2]
Πληθυσμός	1.506 (2023)[3]
Ταχ. κωδ.	17527
Ζώνη ώρας	UTC+01:00
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Από την κυρίως ειπείν Ισπανία τη χωρίζει ένα πέρασμα φάρδους περίπου 2 χμ², το οποίο περιλαμβάνει τις γαλλικές κοινότητες της Υρ και Μπουρ-Μαντάμ.

Στα αξιοθέατα της Λίβιας περιλαμβάνεται ένα από τα παλαιότερα φαρμακεία της Ευρώπης, το οποίο χρονολογείται από τον 15^ο αιώνα. Το φαρμακείο Εστέβε, όπως είναι γνωστό, διαθέτει τα λεγόμενα αλμπαρέλλι (μεσαιωνικά κεραμικά για φαρμακευτική χρήση), καθώς και μια από τις αρχαιότερες συλλογές φαρμακευτικών συνταγολογίων στην Ευρώπη.

Ιστορικά στοιχεία

Η Λίβια κατοικούνταν από τους ρωμαϊκούς χρόνους, στη θέση της οποίας υπήρχε οικισμός (oppidum) των Ιβήρων με το τοπωνύμιο Julia Libica. Στην κλασική εποχή αποτέλεσε την αρχαία πρωτεύουσα της Σερδάνια, ενώ κατά τον Μεσαίωνα αντικαταστάθηκε από το Χιξ (τη σημερινή Μπουρ-Μαντάμ). Το 672 μ.Χ., επί Βησιγότθων η ακρόπολή της –το castrum Libiae– καταλήφθηκε από τον Φλάβιο Παύλο έναντι του Βάμβα, ενώ περί τον 8^ο αιώνα η πόλη της Σερδάνια υπήρξε πιθανότατα πεδίο μάχης ανάμεσα στον Ανδαλουσιανό Αμπντούλ Ραμάν αλ Γκαφίκι και τον Μαυριτανό επαναστάτη Μουνούζα, η συμμαχία του οποίου με τον Εύδη της Ακουιτανίας δεν τού απέφερε τη νίκη.^[5]

Το 1659, με τη Συνθήκη των Πυρηναίων αποδόθηκαν στο Γαλλικό Στέμμα διάφορες περιοχές, μεταξύ των οποίων και η Σερδάνια· η Λίβια ωστόσο διατήρησε την καταλανική της ταυτότητα, αφού η συνθήκη προέβλεπε την παράδοση χωριών και όχι πόλεων, ιδιότητα που διατηρούσε ως αρχαία πρωτεύουσα της Σερδάνια.^[6]

Με το τέλος του Ισπανικού Εμφυλίου το 1939, η Λίβια προτάθηκε να αποδοθεί στους ηττημένους Δημοκρατικούς, χωρίς ωστόσο κάτι τέτοιο να πραγματοποιηθεί.^[7]

Στις μέρες μας αποτελεί επίσημα έδαφος της Ισπανίας, ενώ οι κάτοικοί της ομιλούν τα καστιλιάνικα, τα καταλανικά και σε μικρότερο βαθμό τα γαλλικά.

Παραπομπές

1. Wiki Loves Monuments monuments database. 13  Νοεμβρίου 2017. tools.wmflabs.org/heritage/api/api.php?action=search&format=json&srcountry=es&srlang=es&srid=RI-53-0000098.
2. www.idescat.cat/pub/?id=aec&n=925&t=2016.
3. Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικών της Ισπανίας: Municipal Register of Spain of 2023. 13  Δεκεμβρίου 2023.
4. Idescat. Fitxes municipals. Llívia
5. Monumenta Germaniae Historica, Auctores Antiquissimi, p. 361, and Roger Collins, The Arab Conquest of Spain, 710-797, Malden, Massachusetts: Blackwell Publishers, 1989, p. 89
6. Capdevila i Subirana, Joan: Historia del deslinde de la frontera Hispano-Francesa. Del tratado de los Pirineos (1659) a los tratados de Bayona (1856–1868), Ed. Ministerio de Fomento, Centro Nacional de Información Geográfica, Madrid, 2009, pp. 146–149. ISBN 978-84-416-1480-2 (Spanish)
7. Robinson, G. W. S. (1959). «EXCLAVES». Annals of the Association of American Geographers 49 (3): 283–295. doi:10.1111/j.1467-8306.1959.tb01614.x. ISSN 0004-5608.

• Λεξιλογικός ορισμός του Λίβια στο Βικιλεξικό