Κύπελλο Ιταλίας (ποδόσφαιρο ανδρών)

Το Κύπελλο Ιταλίας (ιταλικά: Coppa Italia) είναι η ετήσια ποδοσφαιρική διοργάνωση του θεσμού του κυπέλλου της Ιταλίας. Είναι η δεύτερη πιο σημαντική διοργάνωση ποδοσφαίρου της Ιταλίας, μετά το ιταλικό πρωτάθλημα (Σέριε Α), και διοργανώθηκε για πρώτη φορά το 1922, αλλά διακόπηκε για να ξαναρχίσει το 1936. Διακόπηκε ξανά το 1943 και επανήλθε το 1958, οπότε και διεξάγεται χωρίς διακοπή.

Κύπελλο Ιταλίας

Διοργανωτής	Ιταλική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου
Ίδρυση	1922
Χώρα	Ιταλία
Αριθμός ομάδων	78
Τοπικά κύπελλα	Σούπερ Καπ
Προκρίνει σε	Γιουρόπα Λιγκ
Τρέχων κάτοχος	Γιουβέντους (15ος τίτλος)
Περισ. κατακτήσεις	Γιουβέντους (15 τίτλοι)
Ιστοσελίδα	legaseriea.it
Πολυμέσα σχετικά με τη διοργάνωση
wikidata (π • σ • ε )

Η κάτοχος του ιταλικού κυπέλλου αποκτά το δικαίωμα να φορά μια τρίχρωμη κονκάρδα με τα εθνικά χρώματα της Ιταλίας και εξασφαλίζει τη συμμετοχή της στο ΟΥΕΦΑ Γιουρόπα Λιγκ της επόμενης αγωνιστικής περιόδου. Σε περίπτωση που η κάτοχος έχει εξασφαλίσει μέσω του πρωταθλήματος τη συμμετοχή της στο Τσάμπιονς Λιγκ, η φιναλίστ του τελικού την αντικαθιστά στο Γιουρόπα Λιγκ. Η κυπελλούχος Ιταλίας επίσης αγωνίζεται στο εθνικό Σούπερ Καπ απέναντι στην πρωταθλήτρια Ιταλίας, ενώ σε περίπτωση που μία ομάδα έχει κατακτήσει και τους δύο τίτλους, η φιναλίστ του κυπέλλου είναι αυτή που συμμετέχει στον αγώνα του εκάστοτε Σούπερ Καπ.

Όποιος σύλλογος κατακτήσει το κύπελλο δέκα φορές, έχει το δικαίωμα να προσθέσει ένα ασημένιο αστέρι στο έμβλημά του, ανάλογο με το χρυσό αστέρι που αντιστοιχεί στις δέκα κατακτήσεις του εθνικού πρωταθλήματος, κάτι που το κατάφερε η Γιουβέντους, η οποία είναι και η πιο επιτυχημένη ομάδα του θεσμού με 15 κατακτήσεις. Είναι επίσης ο σύλλογος με τις περισσότερες συμμετοχές σε τελικούς, 22 στο σύνολο. Συνολικά δεκαέξι ομάδες έχουν κατακτήσει το κύπελλο και άλλες δέκα έχουν φτάσει στον τελικό ως φιναλίστ.

Τρόπαιο

Το πρώτο τρόπαιο του Κυπέλλου Ιταλίας (1922)

Το αρχικό τρόπαιο της πρώτης διοργάνωσης του Κυπέλλου Ιταλίας, που κέρδισε το 1922 η Βάντο, καταστράφηκε κατά τη διάρκεια της φασιστικής περιόδου. Η FIGC δημιούργησε ένα αντίγραφο το 1992, με την ευκαιρία των εβδομήντα χρόνων από τη νίκη της Βαντέζε στη διοργάνωση, που επί του παρόντος εκτίθεται στα κεντρικά γραφεία της Κάζα ντι Ρισπαρμίο ντι Σαβόνα στο Vado Ligure. Όπως και το προηγούμενο, το κύπελλο που δίνονταν από το 1936 έως το 1943, καθώς και αυτό που χρησιμοποιήθηκε από το 1958 έως το 1959, ήταν στυλιστικά πολύ διαφορετικά από το σημερινό.^[1]

Αν και η επανέναρξη του διοργάνωσης σε μόνιμη βάση είχε ήδη υλοποιηθεί εδώ και δύο χρόνια, μόλις το 1960, πιο συγκεκριμένα στις 30 Μαΐου, η Lega Nazionale Professionisti, ενόψει του τελικού της δωδέκατης διοργάνωσης, αποφάσισε να παρήγγειλε το σημερινό τρόπαιο που είναι από καθαρό χρυσό, του οποίου η κατασκευή ανατέθηκε σε μια εξειδικευμένη εταιρεία του Μιλάνου και είχε τότε αξία δυόμισι εκατομμύρια λιρέτες.

Σύστημα διεξαγωγής

Κατά καιρούς έχουν χρησιμοποιηθεί διάφοροι τρόποι διεξαγωγής του Κυπέλλου Ιταλίας. Σύμφωνα με το ισχύον σύστημα, 78 ομάδες συμμετέχουν στη διοργάνωση, ενώ ο τελικός είναι μονός και διεξάγεται στο Ολίμπικο της Ρώμης. Η διαδικασία έχει ως εξής:

• Πρώτη φάση: μονοί αγώνες
  • Πρώτος γύρος: Διασταυρώνονται 18 σύλλογοι από την Λέγκα Προ Πρίμα Ντιβιζιόνε, 9 σύλλογοι από την Λέγκα Προ Σεκόντα Ντιβιζιόνε και 9 σύλλογοι από την Σέριε Δ
  • Δεύτερος γύρος: Όλοι οι σύλλογοι από την Σέριε Β προστίθενται στους 18 νικητές του πρώτου γύρου
  • Τρίτος γύρος: Οι σύλλογοι στις θέσεις 9–20 από τη Σέριε Α της προηγούμενης περιόδου προστίθενται στους 20 νικητές τους δεύτερου γύρου
  • Τέταρτος γύρος: Διασταυρώνονται οι 16 νικητές του τρίτου γύρου
• Δεύτερη φάση: διπλοί αγώνες
  • Γύρος των 16: Οι σύλλογοι στις θέσεις 1–8 από τη Σέριε Α της προηγούμενης περιόδου διασταυρώνονται με τους 8 νικητές του τέταρτου γύρου
  • Προημιτελικοί
  • Ημιτελικοί: διπλοί αγώνες
• Τελικός: μονός αγώνας στο Ολίμπικο της Ρώμης

Τελικοί

E	Επαναληπτικός
†	Αποτέλεσμα μετά από παράταση
*	Ο αγώνας οδηγήθηκε στα πέναλτι

Μονοί τελικοί 1922–1937

Περίοδος	Νικητής	Σκορ	Φιναλίστ	Πόλη
1922	Βάντο	†1–0 †	Ουντινέζε	Βάντο Λιγκούρε
1935–36	Τορίνο	5–1	Αλεσάντρια	Γένοβα
1936–37	Τζένοα	1–0	ΑΣ Ρόμα	Φλωρεντία

Διπλός τελικός 1938

Περίοδος	Γηπεδούχος	Σκορ	Φιλοξενούμενος	Πόλη
1937–38	Τορίνο	1–3	Γιουβέντους	Τορίνο
	Γιουβέντους	2–1	Τορίνο	Τορίνο
	Η Γιουβέντους κέρδισε με συνολικό σκορ 5–2

Μονοί τελικοί 1939–1967

Περίοδος	Νικητής	Σκορ	Φιναλίστ	Πόλη
1938–39	Ίντερ	2–1	Νοβάρα	Μιλάνο
1939–40	Φιορεντίνα	2–0	Τζένοα	Φλωρεντία
1940–41	Βενέτσια	†3–3 †	ΑΣ Ρόμα	Ρώμη
		Ε1–0 Ε		Βενετία
1941–42	Γιουβέντους	†1–1 †	ΑΚ Μίλαν	Μιλάνο
		Ε4–1 Ε		Τορίνο
1942–43	Τορίνο	4–0	Βενέτσια	Μιλάνο
1958	Λάτσιο	1–0	Φιορεντίνα	Ρώμη
1958–59	Γιουβέντους	4–1	Ίντερ	Μιλάνο
1959–60	Γιουβέντους	†3–2 †	Φιορεντίνα	Μιλάνο
1960–61	Φιορεντίνα	2–0	Λάτσιο	Φλωρεντία
1961–62	ΣΣΚ Νάπολι	2–1	ΣΠΑΛ	Ρώμη
1962–63	Αταλάντα	3–1	Τορίνο	Μιλάνο
1963–64	ΑΣ Ρόμα	†0–0 †	Τορίνο	Ρώμη
		Ε1–0 Ε		Τορίνο
1964–65	Γιουβέντους	1–0	Ίντερ	Ρώμη
1965–66	Φιορεντίνα	†2–1 †	Καταντσάρο	Ρώμη
1966–67	ΑΚ Μίλαν	1–0	Πάντοβα	Ρώμη

Τελικοί σε όμιλο 1968–1971

Περίοδος	Ομάδα	Βαθμοί	Ν	Ι	Η	ΤΥ	ΤΚ	ΔΤ
1967–68
	Τορίνο	9	3	3	0	9	2	+7
	ΑΚ Μίλαν	7	2	3	1	8	6	+2
	Ίντερ	4	1	2	3	7	10	–3
	Μπολόνια	4	1	2	3	7	13	–6
Η Τορίνο κέρδισε το κύπελλο

Περίοδος	Ομάδα	Βαθμοί	Ν	Ι	Η	ΤΥ	ΤΚ	ΔΤ
1968–69
	ΑΣ Ρόμα	9	3	3	0	11	5	+6
	Κάλιαρι	6	2	2	2	9	8	+1
	Φότζια	5	1	3	2	8	12	–4
	Τορίνο	4	0	4	2	6	9	–3
Η Ρόμα κέρδισε το κύπελλο

Περίοδος	Ομάδα	Βαθμοί	Ν	Ι	Η	ΤΥ	ΤΚ	ΔΤ
1969–70
	Μπολόνια	9	4	1	1	11	2	+9
	Τορίνο	8	4	0	2	9	7	+2
	Κάλιαρι	5	1	3	2	5	9	–4
	Βαρέζε	2	0	2	4	3	10	–7
Η Μπολόνια κέρδισε το κύπελλο

Περίοδος	Ομάδα	Βαθμοί	Ν	Ι	Η	ΤΥ	ΤΚ	ΔΤ
1970–71
	ΑΚ Μίλαν	7	3	1	2	10	9	+1
	Τορίνο	7	3	1	2	9	9	–
	Φιορεντίνα	6	2	2	2	9	5	+4
	ΣΣΚ Νάπολι	4	1	2	3	7	12	–7
Λόγω ισοβαθμίας, επιπλέον αγώνας Τορίνο–Μίλαν 0–0 (5–3 στα πέναλτι), η Τορίνο κέρδισε το κύπελλο

Μονοί τελικοί 1972–1980

Περίοδος	Νικητής	Σκορ	Φιναλίστ	Πόλη	Σημειώσεις
1971–72	ΑΚ Μίλαν	2–0	ΣΣΚ Νάπολι	Ρώμη
1972–73	ΑΚ Μίλαν	*1–1 *	Γιουβέντους	Ρώμη	[α]
1973–74	Μπολόνια	*1–1 *	Παλέρμο	Ρώμη	[β]
1974–75	Φιορεντίνα	3–2	ΑΚ Μίλαν	Ρώμη
1975–76	ΣΣΚ Νάπολι	4–0	Βερόνα	Ρώμη
1976–77	ΑΚ Μίλαν	2–0	Ίντερ	Μιλάνο
1977–78	Ίντερ	2–1	ΣΣΚ Νάπολι	Ρώμη
1978–79	Γιουβέντους	†2–1 †	Παλέρμο	Νάπολη
1979–80	ΑΣ Ρόμα	*0–0 *	Τορίνο	Ρώμη	[γ]

Διπλοί τελικοί 1981–2007

Περίοδος	Γηπεδούχος	Σκορ	Φιλοξενούμενος	Γήπεδο	Πόλη	Σημειώσεις
1980–81	ΑΣ Ρόμα	1–1	Τορίνο	Ολίμπικο	Ρώμη
	Τορίνο	*1–1 *	ΑΣ Ρόμα	Κομουνάλε	Τορίνο	[δ]
	Συνολικό σκορ 2–2, η Ρόμα κέρδισε με 4–2 στα πέναλτι
1981–82	Ίντερ	1–0	Τορίνο	Σαν Σίρο	Μιλάνο
	Τορίνο	1–1	Ίντερ	Κομουνάλε	Τορίνο
	Η Ίντερ κέρδισε με συνολικό σκορ 2–1
1982–83	Βερόνα	2–0	Γιουβέντους	Μαρκ'Αντόνιο Μπεντεγκόντι	Βερόνα
	Γιουβέντους	†3–0 †	Βερόνα	Κομουνάλε	Τορίνο
	Η Γιουβέντους κέρδισε με συνολικό σκορ 3–2
1983–84	Βερόνα	1–1	ΑΣ Ρόμα	Μαρκ'Αντόνιο Μπεντεγκόντι	Βερόνα
	ΑΣ Ρόμα	1–0	Βερόνα	Ολίμπικο	Ρώμη
	Η Ρόμα κέρδισε με συνολικό σκορ 2–1
1984–85	ΑΚ Μίλαν	0–1	ΟΚ Σαμπντόρια	Σαν Σίρο	Μιλάνο
	ΟΚ Σαμπντόρια	2–1	ΑΚ Μίλαν	Λουίτζι Φεράρις	Γένοβα
	Η Σαμπντόρια κέρδισε με συνολικό σκορ 3–1
1985–86	ΟΚ Σαμπντόρια	2–1	ΑΣ Ρόμα	Λουίτζι Φεράρις	Γένοβα
	ΑΣ Ρόμα	2–0	ΟΚ Σαμπντόρια	Ολίμπικο	Ρώμη
	Η Ρόμα κέρδισε με συνολικό σκορ 3–2
1986–87	ΣΣΚ Νάπολι	3–0	Αταλάντα	Σαν Πάολο	Νάπολη
	Αταλάντα	0–1	ΣΣΚ Νάπολι	Ατλέτι Ατζούρι ντ' Ιτάλια	Μπέργκαμο
	Η Νάπολι κέρδισε με συνολικό σκορ 4–0
1987–88	ΟΚ Σαμπντόρια	2–0	Τορίνο	Λουίτζι Φεράρις	Γένοβα
	Τορίνο	†2–1 †	ΟΚ Σαμπντόρια	Κομουνάλε	Τορίνο
	Η Σαμπντόρια κέρδισε με συνολικό σκορ 3–2
1988–89	ΣΣΚ Νάπολι	1–0	ΟΚ Σαμπντόρια	Σαν Πάολο	Νάπολη
	ΟΚ Σαμπντόρια	4–0	ΣΣΚ Νάπολι	Τζιοβάνι Τσίνι	Κρεμόνα
	Η Σαμπντόρια κέρδισε με συνολικό σκορ 4–1
1989–90	Γιουβέντους	0–0	ΑΚ Μίλαν	Κομουνάλε	Τορίνο
	ΑΚ Μίλαν	0–1	Γιουβέντους	Σαν Σίρο	Μιλάνο
	Η Γιουβέντους κέρδισε με συνολικό σκορ 1–0
1990–91	ΑΣ Ρόμα	3–1	ΟΚ Σαμπντόρια	Ολίμπικο	Ρώμη
	ΟΚ Σαμπντόρια	1–1	ΑΣ Ρόμα	Λουίτζι Φεράρις	Γένοβα
	Η Ρόμα κέρδισε με συνολικό σκορ 4–2
1991–92	Γιουβέντους	1–0	Πάρμα	Ντέλε Άλπι	Τορίνο
	Πάρμα	2–0	Γιουβέντους	Ένιο Ταρντίνι	Πάρμα
	Η Πάρμα κέρδισε με συνολικό σκορ 2–1
1992–93	Τορίνο	3–0	ΑΣ Ρόμα	Ντέλε Άλπι	Τορίνο
	ΑΣ Ρόμα	5–2	Τορίνο	Ολίμπικο	Ρώμη
	Συνολικό σκορ 5–5, η Τορίνο κέρδισε με τον κανόνα των εκτός έδρας γκολ
1993–94	Ανκόνα	0–0	ΟΚ Σαμπντόρια	Ντελ Κονέρο	Ανκόνα
	ΟΚ Σαμπντόρια	6–1	Ανκόνα	Λουίτζι Φεράρις	Γένοβα
	Η Σαμπντόρια κέρδισε με συνολικό σκορ 6–1
1994–95	Γιουβέντους	1–0	Πάρμα	Ντέλε Άλπι	Τορίνο
	Πάρμα	0–2	Γιουβέντους	Ένιο Ταρντίνι	Πάρμα
	Η Γιουβέντους κέρδισε με συνολικό σκορ 3–0
1995–96	Φιορεντίνα	1–0	Αταλάντα	Αρτέμιο Φράνκι	Φλωρεντία
	Αταλάντα	0–2	Φιορεντίνα	Ατλέτι Ατζούρι ντ' Ιτάλια	Μπέργκαμο
	Η Φιορεντίνα κέρδισε με συνολικό σκορ 3–0
1996–97	ΣΣΚ Νάπολι	1–0	Βιτσέντζα Κάλτσιο	Σαν Πάολο	Νάπολη
	Βιτσέντζα Κάλτσιο	3–0	ΣΣΚ Νάπολι	Ρομέο Μέντι	Βιτσέντζα
	Η Βιτσέντζα κέρδισε με συνολικό σκορ 3–1
1997–98	ΑΚ Μίλαν	1–0	Λάτσιο	Σαν Σίρο	Μιλάνο
	Λάτσιο	3–1	ΑΚ Μίλαν	Ολίμπικο	Ρώμη
	Η Λάτσιο κέρδισε με συνολικό σκορ 3–2
1998–99	Πάρμα	1–1	Φιορεντίνα	Ένιο Ταρντίνι	Πάρμα
	Φιορεντίνα	2–2	Πάρμα	Αρτέμιο Φράνκι	Φλωρεντία
	Συνολικό σκορ 3–3, η Πάρμα κέρδισε με τον κανόνα των εκτός έδρας γκολ
1999–00	Λάτσιο	2–1	Ίντερ	Ολίμπικο	Ρώμη
	Ίντερ	0–0	Λάτσιο	Σαν Σίρο	Μιλάνο
	Η Λάτσιο κέρδισε με συνολικό σκορ 2–1
2000–01	Πάρμα	0–1	Φιορεντίνα	Ένιο Ταρντίνι	Πάρμα
	Φιορεντίνα	1–1	Πάρμα	Αρτέμιο Φράνκι	Φλωρεντία
	Η Φιορεντίνα κέρδισε με συνολικό σκορ 2–1
2001–02	Γιουβέντους	2–1	Πάρμα	Ντέλε Άλπι	Τορίνο
	Πάρμα	1–0	Γιουβέντους	Ένιο Ταρντίνι	Πάρμα
	Συνολικό σκορ 2–2, η Πάρμα κέρδισε με τον κανόνα των εκτός έδρας γκολ
2002–03	ΑΣ Ρόμα	1–4	ΑΚ Μίλαν	Ολίμπικο	Ρώμη
	ΑΚ Μίλαν	2–2	ΑΣ Ρόμα	Σαν Σίρο	Μιλάνο
	Η Μίλαν κέρδισε με συνολικό σκορ 6–3
2003–04	Λάτσιο	2–0	Γιουβέντους	Ολίμπικο	Ρώμη
	Γιουβέντους	2–2	Λάτσιο	Ντέλε Άλπι	Τορίνο
	Η Λάτσιο κέρδισε με συνολικό σκορ 4–2
2004–05	ΑΣ Ρόμα	0–2	Ίντερ	Ολίμπικο	Ρώμη
	Ίντερ	1–0	ΑΣ Ρόμα	Σαν Σίρο	Μιλάνο
	Η Ίντερ κέρδισε με συνολικό σκορ 3–0
2005–06	ΑΣ Ρόμα	1–1	Ίντερ	Ολίμπικο	Ρώμη
	Ίντερ	3–1	ΑΣ Ρόμα	Σαν Σίρο	Μιλάνο
	Η Ίντερ κέρδισε με συνολικό σκορ 4–2
2006–07	ΑΣ Ρόμα	6–2	Ίντερ	Ολίμπικο	Ρώμη
	Ίντερ	2–1	ΑΣ Ρόμα	Σαν Σίρο	Μιλάνο
	Η Ρόμα κέρδισε με συνολικό σκορ 7–4

Μονοί τελικοί 2008–σήμερα

Περίοδος	Νικητής	Σκορ	Φιναλίστ	Γήπεδο	Πόλη	Σημειώσεις
2007–08	ΑΣ Ρόμα	2–1	Ίντερ	Ολίμπικο	Ρώμη
2008–09	Λάτσιο	*1–1 *	ΟΚ Σαμπντόρια	Ολίμπικο	Ρώμη	[ε]
2009–10	Ίντερ	1–0	ΑΣ Ρόμα	Ολίμπικο	Ρώμη
2010–11	Ίντερ	3-1	Παλέρμο	Ολίμπικο	Ρώμη
2011–12	ΣΣΚ Νάπολι	2–0	Γιουβέντους	Ολίμπικο	Ρώμη
2012–13	Λάτσιο	1–0	ΑΣ Ρόμα	Ολίμπικο	Ρώμη
2013–14	ΣΣΚ Νάπολι	3–1	Φιορεντίνα	Ολίμπικο	Ρώμη
2014–15	Γιουβέντους	†2–1 †	Λάτσιο	Ολίμπικο	Ρώμη
2015–16	Γιουβέντους	†1–0 †	ΑΚ Μίλαν	Ολίμπικο	Ρώμη
2016–17	Γιουβέντους	2–0	Λάτσιο	Ολίμπικο	Ρώμη
2017–18	Γιουβέντους	4–0	ΑΚ Μίλαν	Ολίμπικο	Ρώμη
2018–19	Λάτσιο	2–0	Αταλάντα	Ολίμπικο	Ρώμη
2019–20	ΣΣΚ Νάπολι	*0–0*	Γιουβέντους	Ολίμπικο	Ρώμη	[στ]
2020–21	Γιουβέντους	2–1	Αταλάντα	Στάδιο Μαπέι	Ρέτζο Εμίλια
2021–22	Ίντερ	†4–2 †	Γιουβέντους	Ολίμπικο	Ρώμη
2022–23	Ίντερ	2–1	Φιορεντίνα	Ολίμπικο	Ρώμη
2023–24	Γιουβέντους	1–0	Αταλάντα	Ολίμπικο	Ρώμη

Τίτλοι ανά σύλλογο

Διακριτικό κυπελλούχου Ιταλίας

Σύλλογος	Τίτλοι	Φιναλίστ	Χρονιές
Γιουβέντους	15	7	1938, 1942, 1959, 1960, 1965, 1979, 1983, 1990, 1995, 2015, 2016, 2017, 2018, 2021, 2024
ΑΣ Ρόμα	9	8	1964, 1969, 1980, 1981, 1984, 1986, 1991, 2007, 2008
Ίντερ	9	6	1939, 1978, 1982, 2005, 2006, 2010, 2011, 2022, 2023
Λάτσιο	7	3	1958, 1998, 2000, 2004, 2009, 2013, 2019
Φιορεντίνα	6	5	1940, 1961, 1966, 1975, 1996, 2001
ΣΣΚ Νάπολι	6	4	1962, 1976, 1987, 2012, 2014, 2020
Τορίνο	5	8	1936, 1943, 1968, 1971, 1993
ΑΚ Μίλαν	5	9	1967, 1972, 1973, 1977, 2003
ΟΚ Σαμπντόρια	4	3	1985, 1988, 1989, 1994
Πάρμα	3	2	1992, 1999, 2002
Μπολόνια	2	-	1970, 1974
Αταλάντα	1	5	1963
Τζένοα	1	1	1937
Βενέτσια	1	1	1941
Βάντο	1	-	1922
Βιτσέντσα	1	-	1997
Ελλάς Βερόνα	-	3	-
Παλέρμο	-	3	-
Κάλιαρι	-	1	-
Ουντινέζε	-	1	-
Αλεσάντρια	-	1	-
Νοβάρα	-	1	-
ΣΠΑΛ	-	1	-
Καταντσάρο	-	1	-
Πάντοβα	-	1	-
Ανκόνα	-	1	-

Το 1968–1971 έγιναν τελικοί σε όμιλο με συμμετοχή τεσσάρων ομάδων, από αυτές υπολογίζονται οι δύο πρώτοι ως νικητής και φιναλίστ.

Σημειώσεις

• ^α Η Μίλαν κέρδισε με 5–2 στα πέναλτι
• ^β Η Μπολόνια κέρδισε με 4–3 στα πέναλτι
• ^γ Η Ρόμα κέρδισε με 3–2 στα πέναλτι
• ^δ Η Ρόμα κέρδισε με 4–2 στα πέναλτι
• ^ε Η Λάτσιο κέρδισε με 6–5 στα πέναλτι
• ^στ Η Νάπολι κέρδισε με 4–2 στα πέναλτι

Κορυφαίοι ποδοσφαιριστές

Συμμετοχές

Θέση	Παίκτης	Περίοδος	Αγώνες
1	Ρομπέρτο Μαντσίνι	1981–2001	73
2	Ρομπέρτο Μπάτζο	1982–2004	65
	Φάουστο Σάλσανο	1979–2000
4	Πιέτρο Φάννα	1975–1993	59
5	Αλεσάντρο Αλτομπέλι	1973–1990	55
	Τζιανλούκα Βιάλι	1980–1996
7	Πάολο Πουλίτσι	1966–1985	54
8	Μαουρίτσιο Γκανζ	1985–2007	52
	Νίκολα Κάκια	1987–2005
10	Φραντσέσκο Τόττι	1992–2017	46
	Πιέτρο Πάολο Βίρντις	1973–1991
12	Αντρέα Καρνεβάλε	1978–1996	45
	Όσκαρ Νταμιάνι	1968–1986
	Ντανιέλε Μασάρο	1979–1989
15	Πιέτρο Αναστάζι	1966–1981	44
	Τζουζέπε Τζιανίνι	1981–1996 1997–1999
17	Τζιανκάρλο Μαρότσι	1982–2000	43
18	Ρομπέρτο Μπονισένια	1963–1980	42
	Φρανσέσκο Φλάκι	1993–2010
	Μάσιμο Αγκοστίνι	1982–2008
	Τζουζέπε Ινκοτσιάτι	1981–1995
22	Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο	1993–2012	41
	Βιτσέντζο Ντ' Αμίκο	1972–1988
	Ντομένικο Κάσο	1971–1989

Κορυφαίοι σκόρερς

Θέση	Παίκτης	Σύλλογος	Τέρματα	Παρ.
1	Αλεσσάντρο Αλτομπέλι	Μπρέσια, Ίντερ, Γιουβέντους	56	[2]
2	Ρομπέρτο Μπονισιένα	Ελλάς Βερόνα, Βαρέζε, Γιουβέντους, Κάλιαρι, Ίντερ	48
3	Τζουζέπε Σαβόλντι	Αταλάντα, Μπολόνια, Νάπολι	47
4	Τζιανλούκα Βιάλι	Κρεμονέζε, Σαμπντόρια, Γιουβέντους	43
5	Μπρούνο Τζορντάνο	Λάτσιο, Νάπολι, Άσκολι, Μπολόνια	38
	Πάολο Πουλίτσι	Τορίνο, Ουντινέζε, Φιορεντίνα
7	Ρομπέρτο Μπάτζο	Βιτσέντσα, Φιορεντίνα, Γιουβέντους, Μίλαν, Μπολόνια, Ίντερ, Μπρέσια	36
	Πιέτρο Αναστάζι	Βαρέζε, Γιουβέντους, Ίντερ, Άσκολι
9	Ρομπέρτο Μαντσίνι	Μπολόνια, Σαμπντόρια, Λάτσιο	33
10	Λουίτζι Ρίβα	Κάλιαρι	32
11	Ρομπέρτο Προύτσο	Τζένοα, Ρόμα, Φιορεντίνα	30
12	Ντιέγκο Μαραντόνα	Νάπολι	29
13	Αντρέα Καρνεβάλε	Αβελλίνο, Ρετζίνα, Κάλιαρι, Ουντινέζε, Νάπολι, Ρόμα, Πεσκάρα	28
	Τζιάνι Ριβέρα	Μίλαν
15	Φραντσέσκο Γκρατσιάνι	Αρέτσο, Τορίνο, Φιορεντίνα, Ρόμα, Ουντινέζε	27
16	Πιερίνο Πράτι	Μίλαν, Ρόμα	26
	Όσκαρ Νταμιάνι	Βιτσέντσα, Νάπολι, Γιουβέντους, Τζένοα, Μίλαν, Πάρμα
	Άλντο Σερένα	ΣΣΚ Μπάρι, Ίντερ, Μίλαν, Γιουβέντους
19	Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο	Γιουβέντους	25
	Αντόνιο Ντι Νατάλε	Έμπολι, Ουντινέζε
	Σάντρο Τοβαλιέρι	Αρέτσο, Ρόμα, Αβελλίνο, Ανκόνα, Αταλάντα, Ρετζίνα, Σαμπντόρια
	Γκαμπριέλ Μπατιστούτα	Φιορεντίνα, Ρόμα

Λογότυπο

Το λογότυπο του κυπέλλου έχει εξελιχθεί με το πέρασμα του χρόνου. Το 2018 παρουσιάστηκε το νέο λογότυπο του κυπέλλου.^[3]