Το Κύπελλο Ιταλίας (ιταλικά: Coppa Italia) είναι η ετήσια ποδοσφαιρική διοργάνωση του θεσμού του κυπέλλου της Ιταλίας. Είναι η δεύτερη πιο σημαντική διοργάνωση ποδοσφαίρου της Ιταλίας, μετά το ιταλικό πρωτάθλημα (Σέριε Α), και διοργανώθηκε για πρώτη φορά το 1922, αλλά διακόπηκε για να ξαναρχίσει το 1936. Διακόπηκε ξανά το 1943 και επανήλθε το 1958, οπότε και διεξάγεται χωρίς διακοπή.
Διοργανωτής | Ιταλική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου |
---|---|
Ίδρυση | 1922 |
Χώρα | Ιταλία |
Αριθμός ομάδων | 78 |
Τοπικά κύπελλα | Σούπερ Καπ |
Προκρίνει σε | Γιουρόπα Λιγκ |
Τρέχων κάτοχος | Γιουβέντους (15ος τίτλος) |
Περισ. κατακτήσεις | Γιουβέντους (15 τίτλοι) |
Ιστοσελίδα | legaseriea.it |
Πολυμέσα σχετικά με τη διοργάνωση | |
Η κάτοχος του ιταλικού κυπέλλου αποκτά το δικαίωμα να φορά μια τρίχρωμη κονκάρδα με τα εθνικά χρώματα της Ιταλίας και εξασφαλίζει τη συμμετοχή της στο ΟΥΕΦΑ Γιουρόπα Λιγκ της επόμενης αγωνιστικής περιόδου. Σε περίπτωση που η κάτοχος έχει εξασφαλίσει μέσω του πρωταθλήματος τη συμμετοχή της στο Τσάμπιονς Λιγκ, η φιναλίστ του τελικού την αντικαθιστά στο Γιουρόπα Λιγκ. Η κυπελλούχος Ιταλίας επίσης αγωνίζεται στο εθνικό Σούπερ Καπ απέναντι στην πρωταθλήτρια Ιταλίας, ενώ σε περίπτωση που μία ομάδα έχει κατακτήσει και τους δύο τίτλους, η φιναλίστ του κυπέλλου είναι αυτή που συμμετέχει στον αγώνα του εκάστοτε Σούπερ Καπ.
Όποιος σύλλογος κατακτήσει το κύπελλο δέκα φορές, έχει το δικαίωμα να προσθέσει ένα ασημένιο αστέρι στο έμβλημά του, ανάλογο με το χρυσό αστέρι που αντιστοιχεί στις δέκα κατακτήσεις του εθνικού πρωταθλήματος, κάτι που το κατάφερε η Γιουβέντους, η οποία είναι και η πιο επιτυχημένη ομάδα του θεσμού με 15 κατακτήσεις. Είναι επίσης ο σύλλογος με τις περισσότερες συμμετοχές σε τελικούς, 22 στο σύνολο. Συνολικά δεκαέξι ομάδες έχουν κατακτήσει το κύπελλο και άλλες δέκα έχουν φτάσει στον τελικό ως φιναλίστ.
Τρόπαιο
Το αρχικό τρόπαιο της πρώτης διοργάνωσης του Κυπέλλου Ιταλίας, που κέρδισε το 1922 η Βάντο, καταστράφηκε κατά τη διάρκεια της φασιστικής περιόδου. Η FIGC δημιούργησε ένα αντίγραφο το 1992, με την ευκαιρία των εβδομήντα χρόνων από τη νίκη της Βαντέζε στη διοργάνωση, που επί του παρόντος εκτίθεται στα κεντρικά γραφεία της Κάζα ντι Ρισπαρμίο ντι Σαβόνα στο Vado Ligure. Όπως και το προηγούμενο, το κύπελλο που δίνονταν από το 1936 έως το 1943, καθώς και αυτό που χρησιμοποιήθηκε από το 1958 έως το 1959, ήταν στυλιστικά πολύ διαφορετικά από το σημερινό.[1]
Αν και η επανέναρξη του διοργάνωσης σε μόνιμη βάση είχε ήδη υλοποιηθεί εδώ και δύο χρόνια, μόλις το 1960, πιο συγκεκριμένα στις 30 Μαΐου, η Lega Nazionale Professionisti, ενόψει του τελικού της δωδέκατης διοργάνωσης, αποφάσισε να παρήγγειλε το σημερινό τρόπαιο που είναι από καθαρό χρυσό, του οποίου η κατασκευή ανατέθηκε σε μια εξειδικευμένη εταιρεία του Μιλάνου και είχε τότε αξία δυόμισι εκατομμύρια λιρέτες.
Σύστημα διεξαγωγής
Κατά καιρούς έχουν χρησιμοποιηθεί διάφοροι τρόποι διεξαγωγής του Κυπέλλου Ιταλίας. Σύμφωνα με το ισχύον σύστημα, 78 ομάδες συμμετέχουν στη διοργάνωση, ενώ ο τελικός είναι μονός και διεξάγεται στο Ολίμπικο της Ρώμης. Η διαδικασία έχει ως εξής:
- Πρώτη φάση: μονοί αγώνες
- Πρώτος γύρος: Διασταυρώνονται 18 σύλλογοι από την Λέγκα Προ Πρίμα Ντιβιζιόνε, 9 σύλλογοι από την Λέγκα Προ Σεκόντα Ντιβιζιόνε και 9 σύλλογοι από την Σέριε Δ
- Δεύτερος γύρος: Όλοι οι σύλλογοι από την Σέριε Β προστίθενται στους 18 νικητές του πρώτου γύρου
- Τρίτος γύρος: Οι σύλλογοι στις θέσεις 9–20 από τη Σέριε Α της προηγούμενης περιόδου προστίθενται στους 20 νικητές τους δεύτερου γύρου
- Τέταρτος γύρος: Διασταυρώνονται οι 16 νικητές του τρίτου γύρου
- Δεύτερη φάση: διπλοί αγώνες
- Γύρος των 16: Οι σύλλογοι στις θέσεις 1–8 από τη Σέριε Α της προηγούμενης περιόδου διασταυρώνονται με τους 8 νικητές του τέταρτου γύρου
- Προημιτελικοί
- Ημιτελικοί: διπλοί αγώνες
- Τελικός: μονός αγώνας στο Ολίμπικο της Ρώμης
Τελικοί
E | Επαναληπτικός |
† | Αποτέλεσμα μετά από παράταση |
* | Ο αγώνας οδηγήθηκε στα πέναλτι |
Μονοί τελικοί 1922–1937
Διπλός τελικός 1938
Περίοδος | Γηπεδούχος | Σκορ | Φιλοξενούμενος | Πόλη | |
---|---|---|---|---|---|
1937–38 | Τορίνο | 1–3 | Γιουβέντους | Τορίνο | |
Γιουβέντους | 2–1 | Τορίνο | Τορίνο | ||
Η Γιουβέντους κέρδισε με συνολικό σκορ 5–2 |
Μονοί τελικοί 1939–1967
Περίοδος | Νικητής | Σκορ | Φιναλίστ | Πόλη |
---|---|---|---|---|
1938–39 | Ίντερ | 2–1 | Νοβάρα | Μιλάνο |
1939–40 | Φιορεντίνα | 2–0 | Τζένοα | Φλωρεντία |
1940–41 | Βενέτσια | 3–3 † | ΑΣ Ρόμα | Ρώμη |
1–0 Ε | Βενετία | |||
1941–42 | Γιουβέντους | 1–1 † | ΑΚ Μίλαν | Μιλάνο |
4–1 Ε | Τορίνο | |||
1942–43 | Τορίνο | 4–0 | Βενέτσια | Μιλάνο |
1958 | Λάτσιο | 1–0 | Φιορεντίνα | Ρώμη |
1958–59 | Γιουβέντους | 4–1 | Ίντερ | Μιλάνο |
1959–60 | Γιουβέντους | 3–2 † | Φιορεντίνα | Μιλάνο |
1960–61 | Φιορεντίνα | 2–0 | Λάτσιο | Φλωρεντία |
1961–62 | ΣΣΚ Νάπολι | 2–1 | ΣΠΑΛ | Ρώμη |
1962–63 | Αταλάντα | 3–1 | Τορίνο | Μιλάνο |
1963–64 | ΑΣ Ρόμα | 0–0 † | Τορίνο | Ρώμη |
1–0 Ε | Τορίνο | |||
1964–65 | Γιουβέντους | 1–0 | Ίντερ | Ρώμη |
1965–66 | Φιορεντίνα | 2–1 † | Καταντσάρο | Ρώμη |
1966–67 | ΑΚ Μίλαν | 1–0 | Πάντοβα | Ρώμη |
Τελικοί σε όμιλο 1968–1971
Περίοδος | Ομάδα | Βαθμοί | Ν | Ι | Η | ΤΥ | ΤΚ | ΔΤ |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1970–71 | ||||||||
ΑΚ Μίλαν | 7 | 3 | 1 | 2 | 10 | 9 | +1 | |
Τορίνο | 7 | 3 | 1 | 2 | 9 | 9 | – | |
Φιορεντίνα | 6 | 2 | 2 | 2 | 9 | 5 | +4 | |
ΣΣΚ Νάπολι | 4 | 1 | 2 | 3 | 7 | 12 | –7 | |
Λόγω ισοβαθμίας, επιπλέον αγώνας Τορίνο–Μίλαν 0–0 (5–3 στα πέναλτι), η Τορίνο κέρδισε το κύπελλο |
Μονοί τελικοί 1972–1980
Περίοδος | Νικητής | Σκορ | Φιναλίστ | Πόλη | Σημειώσεις |
---|---|---|---|---|---|
1971–72 | ΑΚ Μίλαν | 2–0 | ΣΣΚ Νάπολι | Ρώμη | |
1972–73 | ΑΚ Μίλαν | 1–1 * | Γιουβέντους | Ρώμη | [α] |
1973–74 | Μπολόνια | 1–1 * | Παλέρμο | Ρώμη | [β] |
1974–75 | Φιορεντίνα | 3–2 | ΑΚ Μίλαν | Ρώμη | |
1975–76 | ΣΣΚ Νάπολι | 4–0 | Βερόνα | Ρώμη | |
1976–77 | ΑΚ Μίλαν | 2–0 | Ίντερ | Μιλάνο | |
1977–78 | Ίντερ | 2–1 | ΣΣΚ Νάπολι | Ρώμη | |
1978–79 | Γιουβέντους | 2–1 † | Παλέρμο | Νάπολη | |
1979–80 | ΑΣ Ρόμα | 0–0 * | Τορίνο | Ρώμη | [γ] |
Διπλοί τελικοί 1981–2007
Περίοδος | Γηπεδούχος | Σκορ | Φιλοξενούμενος | Γήπεδο | Πόλη | Σημειώσεις |
---|---|---|---|---|---|---|
1980–81 | ΑΣ Ρόμα | 1–1 | Τορίνο | Ολίμπικο | Ρώμη | |
Τορίνο | 1–1 * | ΑΣ Ρόμα | Κομουνάλε | Τορίνο | [δ] | |
Συνολικό σκορ 2–2, η Ρόμα κέρδισε με 4–2 στα πέναλτι | ||||||
1981–82 | Ίντερ | 1–0 | Τορίνο | Σαν Σίρο | Μιλάνο | |
Τορίνο | 1–1 | Ίντερ | Κομουνάλε | Τορίνο | ||
Η Ίντερ κέρδισε με συνολικό σκορ 2–1 | ||||||
1982–83 | Βερόνα | 2–0 | Γιουβέντους | Μαρκ'Αντόνιο Μπεντεγκόντι | Βερόνα | |
Γιουβέντους | 3–0 † | Βερόνα | Κομουνάλε | Τορίνο | ||
Η Γιουβέντους κέρδισε με συνολικό σκορ 3–2 | ||||||
1983–84 | Βερόνα | 1–1 | ΑΣ Ρόμα | Μαρκ'Αντόνιο Μπεντεγκόντι | Βερόνα | |
ΑΣ Ρόμα | 1–0 | Βερόνα | Ολίμπικο | Ρώμη | ||
Η Ρόμα κέρδισε με συνολικό σκορ 2–1 | ||||||
1984–85 | ΑΚ Μίλαν | 0–1 | ΟΚ Σαμπντόρια | Σαν Σίρο | Μιλάνο | |
ΟΚ Σαμπντόρια | 2–1 | ΑΚ Μίλαν | Λουίτζι Φεράρις | Γένοβα | ||
Η Σαμπντόρια κέρδισε με συνολικό σκορ 3–1 | ||||||
1985–86 | ΟΚ Σαμπντόρια | 2–1 | ΑΣ Ρόμα | Λουίτζι Φεράρις | Γένοβα | |
ΑΣ Ρόμα | 2–0 | ΟΚ Σαμπντόρια | Ολίμπικο | Ρώμη | ||
Η Ρόμα κέρδισε με συνολικό σκορ 3–2 | ||||||
1986–87 | ΣΣΚ Νάπολι | 3–0 | Αταλάντα | Σαν Πάολο | Νάπολη | |
Αταλάντα | 0–1 | ΣΣΚ Νάπολι | Ατλέτι Ατζούρι ντ' Ιτάλια | Μπέργκαμο | ||
Η Νάπολι κέρδισε με συνολικό σκορ 4–0 | ||||||
1987–88 | ΟΚ Σαμπντόρια | 2–0 | Τορίνο | Λουίτζι Φεράρις | Γένοβα | |
Τορίνο | 2–1 † | ΟΚ Σαμπντόρια | Κομουνάλε | Τορίνο | ||
Η Σαμπντόρια κέρδισε με συνολικό σκορ 3–2 | ||||||
1988–89 | ΣΣΚ Νάπολι | 1–0 | ΟΚ Σαμπντόρια | Σαν Πάολο | Νάπολη | |
ΟΚ Σαμπντόρια | 4–0 | ΣΣΚ Νάπολι | Τζιοβάνι Τσίνι | Κρεμόνα | ||
Η Σαμπντόρια κέρδισε με συνολικό σκορ 4–1 | ||||||
1989–90 | Γιουβέντους | 0–0 | ΑΚ Μίλαν | Κομουνάλε | Τορίνο | |
ΑΚ Μίλαν | 0–1 | Γιουβέντους | Σαν Σίρο | Μιλάνο | ||
Η Γιουβέντους κέρδισε με συνολικό σκορ 1–0 | ||||||
1990–91 | ΑΣ Ρόμα | 3–1 | ΟΚ Σαμπντόρια | Ολίμπικο | Ρώμη | |
ΟΚ Σαμπντόρια | 1–1 | ΑΣ Ρόμα | Λουίτζι Φεράρις | Γένοβα | ||
Η Ρόμα κέρδισε με συνολικό σκορ 4–2 | ||||||
1991–92 | Γιουβέντους | 1–0 | Πάρμα | Ντέλε Άλπι | Τορίνο | |
Πάρμα | 2–0 | Γιουβέντους | Ένιο Ταρντίνι | Πάρμα | ||
Η Πάρμα κέρδισε με συνολικό σκορ 2–1 | ||||||
1992–93 | Τορίνο | 3–0 | ΑΣ Ρόμα | Ντέλε Άλπι | Τορίνο | |
ΑΣ Ρόμα | 5–2 | Τορίνο | Ολίμπικο | Ρώμη | ||
Συνολικό σκορ 5–5, η Τορίνο κέρδισε με τον κανόνα των εκτός έδρας γκολ | ||||||
1993–94 | Ανκόνα | 0–0 | ΟΚ Σαμπντόρια | Ντελ Κονέρο | Ανκόνα | |
ΟΚ Σαμπντόρια | 6–1 | Ανκόνα | Λουίτζι Φεράρις | Γένοβα | ||
Η Σαμπντόρια κέρδισε με συνολικό σκορ 6–1 | ||||||
1994–95 | Γιουβέντους | 1–0 | Πάρμα | Ντέλε Άλπι | Τορίνο | |
Πάρμα | 0–2 | Γιουβέντους | Ένιο Ταρντίνι | Πάρμα | ||
Η Γιουβέντους κέρδισε με συνολικό σκορ 3–0 | ||||||
1995–96 | Φιορεντίνα | 1–0 | Αταλάντα | Αρτέμιο Φράνκι | Φλωρεντία | |
Αταλάντα | 0–2 | Φιορεντίνα | Ατλέτι Ατζούρι ντ' Ιτάλια | Μπέργκαμο | ||
Η Φιορεντίνα κέρδισε με συνολικό σκορ 3–0 | ||||||
1996–97 | ΣΣΚ Νάπολι | 1–0 | Βιτσέντζα Κάλτσιο | Σαν Πάολο | Νάπολη | |
Βιτσέντζα Κάλτσιο | 3–0 | ΣΣΚ Νάπολι | Ρομέο Μέντι | Βιτσέντζα | ||
Η Βιτσέντζα κέρδισε με συνολικό σκορ 3–1 | ||||||
1997–98 | ΑΚ Μίλαν | 1–0 | Λάτσιο | Σαν Σίρο | Μιλάνο | |
Λάτσιο | 3–1 | ΑΚ Μίλαν | Ολίμπικο | Ρώμη | ||
Η Λάτσιο κέρδισε με συνολικό σκορ 3–2 | ||||||
1998–99 | Πάρμα | 1–1 | Φιορεντίνα | Ένιο Ταρντίνι | Πάρμα | |
Φιορεντίνα | 2–2 | Πάρμα | Αρτέμιο Φράνκι | Φλωρεντία | ||
Συνολικό σκορ 3–3, η Πάρμα κέρδισε με τον κανόνα των εκτός έδρας γκολ | ||||||
1999–00 | Λάτσιο | 2–1 | Ίντερ | Ολίμπικο | Ρώμη | |
Ίντερ | 0–0 | Λάτσιο | Σαν Σίρο | Μιλάνο | ||
Η Λάτσιο κέρδισε με συνολικό σκορ 2–1 | ||||||
2000–01 | Πάρμα | 0–1 | Φιορεντίνα | Ένιο Ταρντίνι | Πάρμα | |
Φιορεντίνα | 1–1 | Πάρμα | Αρτέμιο Φράνκι | Φλωρεντία | ||
Η Φιορεντίνα κέρδισε με συνολικό σκορ 2–1 | ||||||
2001–02 | Γιουβέντους | 2–1 | Πάρμα | Ντέλε Άλπι | Τορίνο | |
Πάρμα | 1–0 | Γιουβέντους | Ένιο Ταρντίνι | Πάρμα | ||
Συνολικό σκορ 2–2, η Πάρμα κέρδισε με τον κανόνα των εκτός έδρας γκολ | ||||||
2002–03 | ΑΣ Ρόμα | 1–4 | ΑΚ Μίλαν | Ολίμπικο | Ρώμη | |
ΑΚ Μίλαν | 2–2 | ΑΣ Ρόμα | Σαν Σίρο | Μιλάνο | ||
Η Μίλαν κέρδισε με συνολικό σκορ 6–3 | ||||||
2003–04 | Λάτσιο | 2–0 | Γιουβέντους | Ολίμπικο | Ρώμη | |
Γιουβέντους | 2–2 | Λάτσιο | Ντέλε Άλπι | Τορίνο | ||
Η Λάτσιο κέρδισε με συνολικό σκορ 4–2 | ||||||
2004–05 | ΑΣ Ρόμα | 0–2 | Ίντερ | Ολίμπικο | Ρώμη | |
Ίντερ | 1–0 | ΑΣ Ρόμα | Σαν Σίρο | Μιλάνο | ||
Η Ίντερ κέρδισε με συνολικό σκορ 3–0 | ||||||
2005–06 | ΑΣ Ρόμα | 1–1 | Ίντερ | Ολίμπικο | Ρώμη | |
Ίντερ | 3–1 | ΑΣ Ρόμα | Σαν Σίρο | Μιλάνο | ||
Η Ίντερ κέρδισε με συνολικό σκορ 4–2 | ||||||
2006–07 | ΑΣ Ρόμα | 6–2 | Ίντερ | Ολίμπικο | Ρώμη | |
Ίντερ | 2–1 | ΑΣ Ρόμα | Σαν Σίρο | Μιλάνο | ||
Η Ρόμα κέρδισε με συνολικό σκορ 7–4 |
Μονοί τελικοί 2008–σήμερα
Περίοδος | Νικητής | Σκορ | Φιναλίστ | Γήπεδο | Πόλη | Σημειώσεις |
---|---|---|---|---|---|---|
2007–08 | ΑΣ Ρόμα | 2–1 | Ίντερ | Ολίμπικο | Ρώμη | |
2008–09 | Λάτσιο | 1–1 * | ΟΚ Σαμπντόρια | Ολίμπικο | Ρώμη | [ε] |
2009–10 | Ίντερ | 1–0 | ΑΣ Ρόμα | Ολίμπικο | Ρώμη | |
2010–11 | Ίντερ | 3-1 | Παλέρμο | Ολίμπικο | Ρώμη | |
2011–12 | ΣΣΚ Νάπολι | 2–0 | Γιουβέντους | Ολίμπικο | Ρώμη | |
2012–13 | Λάτσιο | 1–0 | ΑΣ Ρόμα | Ολίμπικο | Ρώμη | |
2013–14 | ΣΣΚ Νάπολι | 3–1 | Φιορεντίνα | Ολίμπικο | Ρώμη | |
2014–15 | Γιουβέντους | 2–1 † | Λάτσιο | Ολίμπικο | Ρώμη | |
2015–16 | Γιουβέντους | 1–0 † | ΑΚ Μίλαν | Ολίμπικο | Ρώμη | |
2016–17 | Γιουβέντους | 2–0 | Λάτσιο | Ολίμπικο | Ρώμη | |
2017–18 | Γιουβέντους | 4–0 | ΑΚ Μίλαν | Ολίμπικο | Ρώμη | |
2018–19 | Λάτσιο | 2–0 | Αταλάντα | Ολίμπικο | Ρώμη | |
2019–20 | ΣΣΚ Νάπολι | 0–0* | Γιουβέντους | Ολίμπικο | Ρώμη | [στ] |
2020–21 | Γιουβέντους | 2–1 | Αταλάντα | Στάδιο Μαπέι | Ρέτζο Εμίλια | |
2021–22 | Ίντερ | 4–2 † | Γιουβέντους | Ολίμπικο | Ρώμη | |
2022–23 | Ίντερ | 2–1 | Φιορεντίνα | Ολίμπικο | Ρώμη | |
2023–24 | Γιουβέντους | 1–0 | Αταλάντα | Ολίμπικο | Ρώμη |
Τίτλοι ανά σύλλογο
Σύλλογος | Τίτλοι | Φιναλίστ | Χρονιές |
---|---|---|---|
Γιουβέντους | 1938, 1942, 1959, 1960, 1965, 1979, 1983, 1990, 1995, 2015, 2016, 2017, 2018, 2021, 2024 | ||
ΑΣ Ρόμα | 1964, 1969, 1980, 1981, 1984, 1986, 1991, 2007, 2008 | ||
Ίντερ | 1939, 1978, 1982, 2005, 2006, 2010, 2011, 2022, 2023 | ||
Λάτσιο | 1958, 1998, 2000, 2004, 2009, 2013, 2019 | ||
Φιορεντίνα | 1940, 1961, 1966, 1975, 1996, 2001 | ||
ΣΣΚ Νάπολι | 1962, 1976, 1987, 2012, 2014, 2020 | ||
Τορίνο | 1936, 1943, 1968, 1971, 1993 | ||
ΑΚ Μίλαν | 1967, 1972, 1973, 1977, 2003 | ||
ΟΚ Σαμπντόρια | 1985, 1988, 1989, 1994 | ||
Πάρμα | 1992, 1999, 2002 | ||
Μπολόνια | 1970, 1974 | ||
Αταλάντα | 1963 | ||
Τζένοα | 1937 | ||
Βενέτσια | 1941 | ||
Βάντο | 1922 | ||
Βιτσέντσα | 1997 | ||
Ελλάς Βερόνα | - | ||
Παλέρμο | - | ||
Κάλιαρι | - | ||
Ουντινέζε | - | ||
Αλεσάντρια | - | ||
Νοβάρα | - | ||
ΣΠΑΛ | - | ||
Καταντσάρο | - | ||
Πάντοβα | - | ||
Ανκόνα | - |
Το 1968–1971 έγιναν τελικοί σε όμιλο με συμμετοχή τεσσάρων ομάδων, από αυτές υπολογίζονται οι δύο πρώτοι ως νικητής και φιναλίστ.
- Σημειώσεις
Κορυφαίοι ποδοσφαιριστές
Συμμετοχές
Θέση | Παίκτης | Περίοδος | Αγώνες |
---|---|---|---|
1 | Ρομπέρτο Μαντσίνι | 1981–2001 | 73 |
2 | Ρομπέρτο Μπάτζο | 1982–2004 | 65 |
Φάουστο Σάλσανο | 1979–2000 | ||
4 | Πιέτρο Φάννα | 1975–1993 | 59 |
5 | Αλεσάντρο Αλτομπέλι | 1973–1990 | 55 |
Τζιανλούκα Βιάλι | 1980–1996 | ||
7 | Πάολο Πουλίτσι | 1966–1985 | 54 |
8 | Μαουρίτσιο Γκανζ | 1985–2007 | 52 |
Νίκολα Κάκια | 1987–2005 | ||
10 | Φραντσέσκο Τόττι | 1992–2017 | 46 |
Πιέτρο Πάολο Βίρντις | 1973–1991 | ||
12 | Αντρέα Καρνεβάλε | 1978–1996 | 45 |
Όσκαρ Νταμιάνι | 1968–1986 | ||
Ντανιέλε Μασάρο | 1979–1989 | ||
15 | Πιέτρο Αναστάζι | 1966–1981 | 44 |
Τζουζέπε Τζιανίνι | 1981–1996 1997–1999 | ||
17 | Τζιανκάρλο Μαρότσι | 1982–2000 | 43 |
18 | Ρομπέρτο Μπονισένια | 1963–1980 | 42 |
Φρανσέσκο Φλάκι | 1993–2010 | ||
Μάσιμο Αγκοστίνι | 1982–2008 | ||
Τζουζέπε Ινκοτσιάτι | 1981–1995 | ||
22 | Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο | 1993–2012 | 41 |
Βιτσέντζο Ντ' Αμίκο | 1972–1988 | ||
Ντομένικο Κάσο | 1971–1989 |
Κορυφαίοι σκόρερς
Λογότυπο
Το λογότυπο του κυπέλλου έχει εξελιχθεί με το πέρασμα του χρόνου. Το 2018 παρουσιάστηκε το νέο λογότυπο του κυπέλλου.[3]
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.