Κωνσταντίνος Αρτέμης

Ο Κωνσταντίνος Αρτέμης (Αμοργός, 1878 - Αθήνα, 1972) ήταν Έλληνας αγιογράφος και ζωγράφος. Υπήρξε μαθητής του Νικηφόρου Λύτρα στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πολυτεχνείου της Αθήνας. Βραβεύτηκε το 1900, μαζί με τον Ν. Οθωναίο, με το Θωμαΐδειο και Χρυσοβέργειο βραβείο. Φοίτησε στην Αγιογραφική Σχολή της Αυτοκρατορικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Αγίας Πετρούπολης από το 1901 ως το 1904 με δάσκαλό του τον I. L. Rjepin. Όταν επέστρεψε στην Αθήνα διορίστηκε καθηγητής καλλιγραφίας και ιχνογραφίας στη Βαρβάκειο. Θεωρείται εκπρόσωπος του καλλιτεχνικού κινήματος των Ναζαρηνών στην Ελλάδα.

Κωνσταντίνος Αρτέμης
Γέννηση	1878
Θάνατος	1972
Ιδιότητα	ζωγράφος
δεδομένα (π • σ • ε )

Έργα του (τοιχογραφίες και εικόνες) υπάρχουν στους εξής ναούς: της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο Κεφαλάρι, του Αγίου Βασιλείου, Μετσόβου-Μπουμπουλίνας, των Παμμεγίστων Ταξιαρχών στο Πεδίον του Άρεως, της Αγίας Παρασκευής Μεγάρων, Κοιμήσεως της Θεοτόκου στη Μύρινα Λήμνου, Αγίου Σπυρίδωνος Αμοργού, Αγίου Νικολάου Καρύστου και αλλού.

Βιβλιογραφία

• Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών, λήμμα Κωνσταντίνος Αρτέμης (της Ευθυμίας Γεωργιάδου-Κούντουρα).
• Άνθιμου Ρούσσα, Ο Άγιος Βασίλειος (της οδού Μετσόβου Αθηνών). Ιστορία και τέχνη. Αφιέρωμα εις τον Κωνσταντίνον Αρτέμην, Αθήνα 1973.
• Β. Φριλίγκου, Ο Αγιογράφος Κωνσταντίνος Φανέλλης και το έργο του (κεφάλαιο Α΄, "Η Σχολή των Ναζαρηνών στη δυτική Ευρώπη και στην Ελλάδα"), Αθήνα 2002.
• Γιάννη Ρηγόπουλου, Μελέτες μεταβυζαντινής και νεοελληνικής τέχνης, Αθήνα 2013.
• Δημήτρη Παπαστάμου, Η επίδραση της ναζαρινής σκέψης στη νεοελληνική εκκλησιαστική ζωγραφική, Εθνική Πινακοθήκη. Μουσείον Αλεξάνδρου Σούτζου, Αθήνα 1977.