From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Κυβέρνηση Θεόδωρου Δηλιγιάννη 1885 (Απρίλιος 1885 - Απρίλιος 1886) ανέλαβε την εξουσία μετά τη νίκη της στις εκλογές του 1885.
![]() |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
![]() | |
Βασιλευομένη Δημοκρατία | |
![]() | |
Ημερομηνία σχηματισμού | 19 Απριλίου 1885 |
---|---|
Ημερομηνία διάλυσης | 30 Απριλίου 1886 |
Πρόσωπα και δομές | |
Αρχηγός Κράτους | Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας |
Πρόεδρος Κυβέρνησης | Θεόδωρος Δηλιγιάννης |
Συνολικός αριθμός Μελών | 8 |
Ιστορία | |
Εκλογές | Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1885 |
Θητεία νομοθετικού σώματος | 9 Μαΐου 1885 - 5 Νοεμβρίου 1886 ( Ι΄ κοινοβουλευτική περίοδος) |
Προηγούμενη | Κυβέρνηση Χαρίλαου Τρικούπη 1882 |
Διάδοχη | Κυβέρνηση Δημήτριου Βάλβη 1886 |
Ο Δηλιγιάννης, παίρνοντας και τις ψήφους των οπαδών του Κουμουνδούρου -(απεβίωσε 26 Φεβρουαρίου 1883)- κατάφερε να αποσπάσει μια άνετη εκλογική νίκη, που στο Κοινοβούλιο μετατράπηκε σε μεγάλη πλειοψηφία βουλευτικών εδρών. Συγκεκριμένα, στη νέα Βουλή, που άρχισε τις εργασίες της στις 9 Μαΐου του 1885 και σε σύνολο 245 εδρών οι οπαδοί του Δεληγιάννη έλαβαν 185 έδρες, του Τρικούπη 55 και οι Δημοκρατικοί (ομάδα με κέντρο τον Ρόκκο Χοϊδά, που ζητούσε κατάλυση της μοναρχίας) 5.[1]
Η κυβέρνηση Δηλιγιάννη κατάργησε ή μείωσε κάποιους από τους φόρους που είχε επιβάλλει η προηγούμενη κυβέρνηση: κατάργησε τον νόμο για τον φόρο στα σπίρτα και μείωσε περίπου στο μισό, το φόρο στο τσιγαρόχαρτο και στο πετρέλαιο που διακινούσε το δημόσιο.
Οι κακοί χειρισμοί της κυβέρνησης Δηλιγιάννη [2]απέναντι στην πραξικοπηματική προσάρτηση της Ανατολικής Ρωμυλίας στη Βουλγαρία που έγινε στις 6 Σεπτεμβρίου του 1885, και που είχαν σαν αποτέλεσμα τον ναυτικό αποκλεισμό των Αθηνών από τα πολεμικά πλοία της Αγγλίας, Γερμανίας, Αυστρο-Ουγγαρίας και Ιταλίας, οδήγησαν τον Δηλιγιάννη σε παραίτηση.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.