Κοσμογραφία

Η κοσμογραφία είναι η επιστήμη που χαρτογραφεί τα γενικά χαρακτηριστικά του κόσμου ή του Σύμπαντος, περιγράφοντας τόσο τον ουρανό όσο και τη Γη (χωρίς όμως να επεμβαίνει στη γεωγραφία ή την αστρονομία). Το έργο του 14ου αιώνα 'Aja'ib al-makhluqat wa-ghara'ib al-mawjudat από τον άραβα γιατρό Ζαχαρία αλ-Καζβίνι θεωρείται ως ένα πρώιμο έργο της κοσμογραφίας.

Η παραδοσιακή Ινδουιστική, Βουδιστική και Τζαϊνιστική κοσμογραφία σχηματοποιεί ένα σύμπαν που επικεντρώνεται στο όρος Μέρου (Mount Meru) που περιβάλλεται από ποτάμια, ηπείρους και θάλασσες. Αυτές οι κοσμογραφίες θέτουν ένα σύμπαν που δημιουργείται και καταστρέφεται επανειλημμένα σε κύκλους χρόνου τεράστιων μήκων.

Εύκολες Κατοχές των Χωρικών – από τον Χόλμπαϊν, στο "Cosmographie" του Μύνστερ (Βασιλεία, 1552, τόμος).

Το 1551, ο Μαρτίν Κορτές ντε Αλμπάκαρ, από τη Σαραγόσα της Ισπανίας, δημοσίευσε το Breve compendio de la esfera y del arte de navegar. Μεταφράστηκε στα αγγλικά και ανατυπώθηκε αρκετές φορές, το έργο είχε μεγάλη επιρροή στη Βρετανία για πολλά χρόνια. Έθεσε σφαιρικά διαγράμματα και ανέφερε τη μαγνητική απόκλιση και την ύπαρξη μαγνητικών πόλων.

Το βιβλίο του 1652 του Πίτερ Χίιλιν Cosmographie (διευρυμένο από τον Μικρόκοσμό του το 1621) ήταν μια από τις πρώτες προσπάθειες να περιγραφεί ολόκληρος ο κόσμος στα αγγλικά και ήταν η πρώτη γνωστή περιγραφή της Αυστραλίας και μεταξύ των πρώτων της Καλιφόρνιας. Το βιβλίο έχει 4 ενότητες, εξετάζοντας τη γεωγραφία, την πολιτική και τους πολιτισμούς της Ευρώπης, της Ασίας, της Αφρικής και της Αμερικής, με μια προσθήκη στο Τέρρα Ινκόγκνιτα (Terra Incognita), συμπεριλαμβανομένης της Αυστραλίας, και επεκτείνοντας στην Ουτοπία, στο Άλβχεϊμ και στη "Χώρα της Ιπποσύνης".

Το 1659, ο Τόμας Πόρτερ δημοσίευσε μια μικρότερη αλλά εκτεταμένη κατανοητή περιγραφή ολόκληρου του κόσμου, η οποία περιελάμβανε επίσης μια χρονογραφία των παγκόσμιων γεγονότων από τη Δημιουργία προς τα εμπρός. Όλα αυτά αποτελούσαν μέρος μιας μεγάλης τάσης στην Ευρωπαϊκή Αναγέννηση να διερευνήσει (και ίσως να κατανοήσει) τον γνωστό κόσμο.

Επίσης, η λέξη χρησιμοποιούταν συνήθως από τον Ρίτσαρντ Μπάκμινστερ Φούλερ στις ομιλίες του.

Στην αστροφυσική, ο όρος "κοσμογραφία" αρχίζει να χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις προσπάθειες προσδιορισμού της μεγάλης κλίμακας γεωμετρίας και κινηματικής του παρατηρούμενου σύμπαντος, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε συγκεκριμένη κοσμολογική θεωρία ή μοντέλου.^[1][2]

Δείτε επίσης

• Αντρέας Κελλάριους
• Ιούλιος Σίλερ
• Άτλας Ουρανού

Παραπομπές

1. Weinberg, Steven (1972). Gravitation and Cosmology: Principles and Applications of the General Theory of Relativity. Wiley. σελίδες 407–463. ISBN 0-471-92567-5.
2. Visser, Matt (2005). «Cosmography: Cosmology without the Einstein equations». General Relativity and Gravitation 37 (9): 1541–1548. doi:10.1007/s10714-005-0134-8. Bibcode: 2005GReGr..37.1541V. https://archive.org/details/sim_general-relativity-and-gravitation_2005-09_37_9/page/1541.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

wiktionary logo

Το Βικιλεξικό έχει σχετικό λήμμα:   κοσμογραφία