Κερκ Ντάγκλας

Ο Κερκ Ντάγκλας (Αγγλικά: Kirk Douglas, πραγματικό όνομα Ισούρ Ντανιέλοβιτς^[20], 9 Δεκεμβρίου 1916 – 5 Φεβρουαρίου 2020) ήταν Αμερικανός ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, παραγωγός ταινιών και συγγραφέας. Αποτελεί έναν από τους αστέρες της Χρυσής Εποχής του Χόλιγουντ. Είναι γνωστός για τις ταινίες: Αμάρτημα του παρελθόντος (Out of the Past, 1947), Φλογισμένα πάθη (Champion, 1949), Αστυνομική ιστορία (Detective Story , 1951), Το τελευταίο ατού (Ace in the Hole, 1951), Η ωραία και το κτήνος (The Bad and the Beautiful, 1952), 20 χιλιάδες λεύγες υπό τη θάλασσα (20000 Leagues Under the Sea, 1954), Η ζωή ενός ανθρώπου (Lust for Life, 1956), Σταυροί στο μέτωπο (Paths of Glory, 1957), Σπάρτακος (Spartacus, 1960) και Επτά ημέρες του Μαΐου (Seven Days in May, 1964). Προτάθηκε τρεις φορές για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου χωρίς να το κερδίσει ποτέ και το 1995 η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών του απένειμε Τιμητικό Όσκαρ για τα 50 χρόνια παρουσίας ως δημιουργική και ηθική δύναμη στον κόσμο του κινηματογράφου. Έχει επίσης βραβευτεί από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου με βραβείο προσφοράς στην 7η τέχνη και το 1999 το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον κατέταξε στη 17η θέση της λίστας με τους μεγαλύτερους αστέρες όλων των εποχών.

Κερκ Ντάγκλας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Kirk Douglas (Αγγλικά)
Γέννηση	9  Δεκεμβρίου 1916[1][2][3] Amsterdam
Θάνατος	5  Φεβρουαρίου 2020[4][5][6] Μπέβερλι Χιλς[7][8][9]
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Τόπος ταφής	Westwood Village Memorial Park Cemetery
Κατοικία	Χόλυγουντ Amsterdam Νέα Υόρκη
Χώρα πολιτογράφησης	Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Θρησκεία	Συντηρητικός Ιουδαϊσμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Αγγλικά[10]
Ομιλούμενες γλώσσες	Αγγλικά[10][11][12] Γαλλικά[13] Γίντις
Σπουδές	Αμερικανική Ακαδημία Δραματικών Τεχνών (έως 1941)[14] St. Lawrence University
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	παραγωγός ταινιών ηθοποιός τηλεόρασης ηθοποιός ταινιών σκηνοθέτης κινηματογράφου σεναριογράφος δημιουργός γραπτών έργων στρατιώτης ηθοποιός θεάτρου ηθοποιός σκηνοθέτης παραγωγός φιλάνθρωπος στρατιωτικός συγγραφέας
Αξιοσημείωτο έργο	20.000 λεύγες κάτω από την θάλασσα The Vikings Η ζωή ενός ανθρώπου Paths of Glory Σπάρτακος
Περίοδος ακμής	1946 - 2008
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ
Οικογένεια
Σύζυγος	Νταϊάνα Ριλ (1943–1951) Αν Μπάιντενς (1954–2020)
Τέκνα	Μάικλ Ντάγκλας[15] Τζόελ Ντάγκλας[15] Πίτερ Ντάγκλας[15] Έρικ Ντάγκλας[15]
Γονείς	Harry Danielovitch[16] και Bertha Sanglel[16]
Οικογένεια	Douglas family
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	Υπολοχαγός/Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ
Πόλεμοι/μάχες	Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής του Φεστιβάλ Καννών
Βραβεύσεις	Εθνικό Μετάλλιο Τεχνών Χρυσή Σφαίρα για τον Καλύτερο Άνδρα Ηθοποιό σε Δραματική ταινία (1956) Χρυσή Σφαίρα Σέσιλ Ντε Μιλ (1967) τιμητικό βραβείο Σεζάρ (1980) Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας (16  Ιανουαρίου 1981)[17] AFI Life Achievement Award (1991) Βραβείο Κένεντι (1994) Τιμητικό Όσκαρ (1995) βραβείο συνολικής προσφοράς του σωματείου ηθοποιών (1999) Χρυσή Άρκτος (2001) βραβεία Σεζάρ Βραβεία Σωματείου Ηθοποιών (1999) Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής American Campaign Medal Μετάλλιο Εκστρατείας Ασίας-Ειρηνικού Μετάλλιο Νίκης Β´ Παγκοσμίου Πολέμου Αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ (2  Αυγούστου 1960)[18][19] Silver Shell for Best Actor (1958)
Ιστότοπος
www.kirkdouglas.com
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Βιογραφία

Ο Κερκ Ντάγκλας γεννήθηκε στο Άμστερνταμ της Νέας Υόρκης το 1916. Το πραγματικό του όνομα είναι Ισούρ Ντανιέλοβιτς. Οι γονείς του ήταν ο Χέρσελ Χάρι Ντανιέλοβιτς και η Μπράινα Μπέρθα Σάνγκελ, Εβραίοι μετανάστες από τη Λευκορωσία^[21][22][23]. Ο αδελφός του πατέρα του μετανάστευσε πρώτος στις Η.Π.Α. και χρησιμοποίησε το επίθετο Ντέμσκι, αντί του Ντανιέλοβιτς. Όταν η οικογένεια του Ντάγκλας μεταφέρθηκε στις Η.Π.Α. χρησιμοποίησε επίσης το επίθετο Ντέμσκι. Ο Ντάγκλας μεγάλωσε αποκαλούμενος Ίζι Ντέμσκι, το οποίο άλλαξε σε Κερκ Ντάγκλας πριν καταταγεί στο ναυτικό κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου^[24].

Προερχόμενος από φτωχή οικογένεια, ο μικρός Κερκ Ντάγκλας πουλούσε τρόφιμα σε ανθρακωρύχους για να βοηθήσει την κατάσταση στο σπίτι του. Αργότερα όντας ήδη διάσημος δήλωσε σε συνέντευξή του ότι άλλαξε τουλάχιστον 40 δουλειές πριν γίνει ηθοποιός^[25]. Κατά τη φοίτησή του στο Λύκειο, συμμετείχε σε σχολικές θεατρικές παραστάσεις και διαπίστωσε ότι το μόνο πράγμα για το οποίο ήταν σίγουρος στη ζωή του ήταν η επιθυμία του να γίνει ηθοποιός^[26]. Μην μπορώντας να πληρώσει τα δίδακτρα, εισήχθη στο πανεπιστήμιο St. Lawrence έχοντας δανειστεί χρήματα τα οποία επέστρεψε δουλεύοντας ως κηπουρός ή ως επιστάτης. Ήταν επίσης μέλος της ομάδας πάλης του πανεπιστημίου^[27].

Ο Κερκ Ντάγκλας κατά την αποφοίτησή του από το κολέγιο το 1939.

Οι υποκριτικές του ικανότητες δεν πέρασαν απαρατήρητες από την Αμερικανική Ακαδημία Δράματος στη Νέα Υόρκη, όπου και του παραχωρήθηκε υποτροφία. Μια από τις συμφοιτήτριές του ήταν η Μπέτι Τζόαν Πέρσκε, η οποία έγινε αργότερα γνωστή ως Λορίν Μπακόλ. Η Μπακόλ είχε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της καριέρας του Ντάγκλας^[28]. Άλλη μια συμφοιτήτριά του ήταν η νεαρή ηθοποιός Νταϊάνα Ντιλ, την οποία αργότερα παντρεύτηκε. Όταν αποφοίτησε από τη δραματική σχολή, ο Ντάγκλας έκανε το ντεμπούτο του στο Μπρόντγουεϊ, στη θεατρική παράσταση Spring Again.

Ο Ντάγκλας κατετάγη στο ναυτικό το 1941, αφότου οι Η.Π.Α. μπήκαν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Πήρε απαλλαγή το 1944 όμως, ως τραυματίας πολέμου. Τον Μαΐου του 1943, ενώ βρισκόταν στο μέτωπο, είδε μια φωτογραφία της Νταΐάνα Ντιλ, της πρώην του συμφοιτήτριας στο εξώφυλλο του περιοδικού Life και είπε στους συμπολεμιστές του ότι μια μέρα επρόκειτο να την παντρευτεί. Το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς το ζευγάρι παντρεύτηκε και μαζί απέκτησαν δυο παιδιά, τον ηθοποιό Μάικλ Ντάγκλας και τον Τζόελ. Χώρισαν όμως το 1951^[29][30].

Μετά τον πόλεμο, ο Ντάγκλας επέστρεψε στη Νέα Υόρκη, όπου δούλεψε ως εκφωνητής στο ραδιόφωνο, ανέλαβε επίσης θεατρικές δουλειές. Έλαβε καλές κριτικές για την εμφάνισή του στο θεατρικό Kiss and Tell, το οποίο του απέφερε κι άλλους ρόλους. Ο Ντάγκλας είχε σκοπό να παραμείνει στο θέατρο, αλλά η Λορίν Μπακόλ τον βοήθησε να λάβει τον πρώτο του κινηματογραφικό ρόλο στην ταινία του 1946 Αμαρτωλές γυναίκες (The Strange Love of Martha Ivers, 1946) πλάι στην Μπάρμπαρα Στάνγουικ. Ο παραγωγός της ταινίας Χαλ Ουόλις όδευε προς τη Νέα Υόρκη προκειμένου να βρει νέα ταλέντα κι η Λορίν Μπακόλ τον συμβούλεψε να επισκεφτεί τον Ντάγκλας που έκανε πρόβες για το θεατρικό έργο The Wind is Ninety. Ο Ντάγκλας παρέμεινε στο Μπρόντγουεϊ για ολόκληρη τη σεζόν κι έπειτα πήγε στο Χόλιγουντ όπου συμμετείχε στην ταινία του Χαλ Ουόλις Αμαρτωλές γυναίκες στο ρόλο ενός αδύναμου άνδρα που κυριεύεται από μια αδίστακτη γυναίκα, σε αντίθεση με τους ρόλους που επρόκειτο να αναλάβει στη συνέχεια που είχαν να κάνουν με αδίστακτους άνδρες^[31][32].

Καριέρα

Ο ρόλος του αδίστακτου παραγωγού του Χόλιγουντ Τζόναθαν Σιλντς, στην ταινία Η Ωραία και το Κτήνος, αποτελεί έναν από τους πολλούς σκληροτράχηλους χαρακτήρες της φιλμογραφίας του Ντάγκλας.

Επόμενη ταινία του, μετά το Αμαρτωλές γυναίκες ήταν το φιλμ νουάρ Αμάρτημα του παρελθόντος (Out of the Past, 1947), έπειτα συμμετείχε στην κινηματογραφική μεταφορά του δράματος του Ευγένιου Ο'Νηλ Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα (Mourning Becomes Electra) πλάι στις Ρόζαλιντ Ράσελ και Κατίνα Παξινού. Το 1949 εμφανίστηκε στο Μπρόντγουεϊ στη θεατρική παράσταση του Άντον Τσέχοφ Τρεις αδελφές^[33] και παράλληλα ανέλαβε τον πρώτο του πρωταγωνιστικό ρόλο ως σύζυγος της Αν Σόδερν στην ταινία του Τζόζεφ Λ. Μάνκιεβιτς Ένα γράμμα σε τρεις γυναίκες (A Letter to Three Wives, 1949). Την ίδια χρονιά έλαβε την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου στην ταινία Φλογισμένα πάθη (Champion, 1949). Το 1950 πρωταγωνίστησε στην ταινία του Μάικλ Κερτίζ Η γυναίκα των χιμαίρων (Young Man with a Horn) πλάι στη φίλη του Λορίν Μπακόλ και την Ντόρις Ντέι, καθώς και στην κινηματογραφική μεταφορά του θεατρικού του Τένεσι Γουίλιαμς Γυάλινος κόσμος (The Glass Menagerie). Ο ρόλος του πυγμάχου με τη σκληρή καρδιά στην ταινία Φλογισμένα πάθη του άνοιξε τον δρόμο για την τελική καταξίωση, η οποία ήρθε το 1951 με τη συμμετοχή του στην ταινία του Γουίλιαμ Γουάιλερ Αστυνομική ιστορία (A Detective Story) όπου υποδύεται έναν σκληροτράχηλο αστυνομικό που πληροφορείται ότι η σύζυγός του έχει κάνει έκτρωση στο παρελθόν, καθώς και στην ταινία του Μπίλι Γουάιλντερ Το τελευταίο ατού (Ace in the Hole) όπου ερμήνευσε το ρόλο ενός δημοσιογράφου χωρίς ηθικούς φραγμούς που εκμεταλλεύεται την είδηση του δράματος ενός ανθρακωρύχου παγιδευμένου στο ορυχείο που εργάζεται μετά από έκρηξη. Ο Ντάγκλας έλαβε ακόμη μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου στην ταινία του Βινσέντε Μινέλι Η ωραία και το κτήνος (The Bad and the Beautiful) όπου εμφανίστηκε στο πλευρό της Λάνα Τέρνερ, υποδυόμενος έναν μεγαλοπαραγωγό του Χόλιγουντ που πατά επί πτωμάτων για να επιτύχει το σκοπό του. Το 1954 ίδρυσε την εταιρία Bryna Productions αφιερωμένη στη μητέρα του και με αυτόν τον τρόπο κατάφερε να αποδεσμευτεί από το σύστημα των στούντιο του Χόλιγουντ. Το 1954 ανέλαβε το ρόλο του ναυτικού Νεντ στην κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος του Ιούλιου Βερν 20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα και το 1956 έλαβε την τρίτη και τελευταία του υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για τη σκιαγράφηση του Βίνσεντ βαν Γκογκ στην ταινία του Βινσέντε Μινέλι Η ζωή ενός ανθρώπου (Lust for Life) έχασε όμως το βραβείο από τον Γιουλ Μπρίνερ. Χρόνια αργότερα έγραψε στην αυτοβιογραφία του: Η συμμετοχή μου σε εκείνη την ταινία ήταν οδυνηρή. Όχι μόνο λόγω του γεγονότος ότι έμοιαζα με τον Βαν Γκονγκ, αλλά κι επειδή είχα την ίδια ηλικία με εκείνον όταν αυτοκτόνησε. Ο σκηνοθέτης Βινσέντε Μινέλι δήλωσε επίσης: Ο Κερκ Ντάγκλας κατάφερε να σκιαγραφήσει ένα αξιομνημόνευτο και συγκινητικό πορτραίτο ενός καλλιτέχνη, παγιδευμένο από το άγχος κι από τον φόβο της τρέλας. Σύμφωνα με την άποψή μου ο Κερκ θα έπρεπε να έχει κερδίσει το Όσκαρ^[34]. Το 1957, ο ηθοποιός συνεργάστηκε για πρώτη με τον σκηνοθέτη Στάνλεϊ Κιούμπρικ, γυρίζοντας μια από τις σημαντικότερες ταινίες της καριέρας του το Σταυροί στο μέτωπο (Paths of Glory, 1957), ταινία με αντιμιλιταριστικό μήνυμα που διαδραματίζεται στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Ντάγκλας συνεργάστηκε άλλη μια φορά με τον Κιούμπρικ το 1960 για την ταινία Σπάρτακος (Spartacus). Η εν λόγω ταινία επρόκειτο να γυριστεί αρχικά από τον Άντονι Μαν, όταν όμως ξεκίνησαν τα γυρίσματα δεν έμεινε ικανοποιημένος και προσέλαβε τον Κιούμπρικ. Ο Ντάγκλας ήταν επίσης παραγωγός της ταινίας και κατάφερε να συγκεντρώσει 12 εκατομμύρια δολάρια για την πραγματοποίησή της^[35]. Η ταινία σηματοδότησε επίσης την επιστροφή του Ντάλτον Τράμπο στο Χόλιγουντ. Ο σεναριογράφος συγκαταλεγόταν ανάμεσα στους φιλοκομμουνιστές της Μαύρης Λίστας του Χόλιγουντ κι είχε εξοστρακιστεί από την πουριτανική κοινωνία. Συνέχισε να υπογράφει σενάρια για μεγάλες χολιγουντιανές παραγωγές χρησιμοποιώντας ψευδώνυμα. Ο Ντάγκλας μεσολάβησε στο να πιστωθεί κανονικά το όνομά του στους τίτλους έναρξης της ταινίας^[20]. Ο Σπάρτακος έκανε τεράστια επιτυχία, αλλά λόγω του γεγονότος ότι μέρος των λήψεων του Μαν είχαν διατηρηθεί αναλλοίωτες δεν τη θεωρούσε ως ολοκληρωτικά δικό του έργο.

Ο Ντάγκλας πρωταγωνίστησε με επιτυχία σε πολλές ταινίες του είδους γουέστερν, με σημαντικότερες τις: Η επέλαση των χιλίων κεραυνών (The Big Sky, 1952) του Χάουαρντ Χοκς και Αίμα στον πράσινο βάλτο (Gunfight at the O.K. Corral, 1957)του Τζον Στέρτζις, όπου εμφανίστηκε πλάι στο φίλο του Μπαρτ Λάνκαστερ. Ο Ντάγκλας γύρισε 7 ταινίες μαζί με τον Μπαρτ Λάνκαστερ, οι οποίες είναι οι εξής: Ματωμένες αλυσίδες (I Walk Alone, 1948), Αίμα στον πράσινο βάλτο (Gunfight at the O.K. Corral, 1957), Επαναστάται του διαβόλου (The Devil's Disciple 1959), Οι 5 ύποπτοι (The List of Adrian Messenger), Επτά ημέρες του Μαΐου (Seven Days in May, 1964), Νίκη στο Έντεμπι (Victory at Entebbe)και Τα σκληρά καρύδια (Tough Guys). Σε αυτές τις ταινίες ο Ντάγκλας αναλάμβανε πάντα δευτεραγωνιστικό ρόλο πλάι στον Λάνκαστερ. Κατά τα τέλη της δεκαετίας του '60 άρχισε να περιορίζει τις κινηματογραφικές του εμφανίσεις. Εμφανίστηκε στο πλευρό του γιου του Μάικλ Ντάγκλας στην ταινία του 2003 Δεσμοί οικογένειας (It Runs in the Family). Τελευταία του ταινία ήταν το Trumbo το 2007.

Ο Ντάγκλας το 2011

Παρά τις τρεις του υποψηφιότητες για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου, ο Ντάγκλας δεν κέρδισε ποτέ το αγαλματίδιο. Το 1996 η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών τον βράβευσε με Τιμητικό Όσκαρ για τη συνολική συνεισφορά στην 7η τέχνη. Τον Ιανουάριο του 1981 έλαβε από τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Τζίμι Κάρτερ το Μετάλλιο της Ελευθερίας. Για τη συμβολή του στη βιομηχανία κινηματογράφου, ο Ντάγκλας έχει ένα αστέρι στο νούμερο 6263 της Λεωφόρου της Δόξας του Χόλιγουντ. Το αστέρι του στη λεωφόρο της Δόξας είναι ένα από τα τέσσερα που έχουν κλαπεί (μαζί με εκείνα των Τζέιμς Στιούαρτ, Γκρέγκορι Πεκ και Τζιν Όντρι) κι έχουν έπειτα αντικατασταθεί^[36].

Προσωπική ζωή

Ο Ντάγκλας υπήρξε παντρεμένος από το 1944 μέχρι το 1951 με την Νταϊάνα Ντιλ με την οποία απέκτησε δυο γιους, τον Μάικλ και τον Τζόελ. Ο μεγαλύτερος του γιος, ο Μάικλ Ντάγκλας είναι επίσης ηθοποιός. Ξαναπαντρεύτηκε το 1954 με την Αν Μπάιντενς με την οποία έμεινε παντρεμένος μέχρι τον θάνατό του και με την οποία έχει αποκτήσει άλλους δυο γιους, τον Πίτερ και τον Έρικ. Ο Έρικ Ντάγκλας πέθανε από χρήση ναρκωτικών το 2004.

Το 1964, ο Κερκ Ντάγκλας περιόδευσε σε ελληνικά χωριά ως πρεσβευτής καλής θελήσεως. Απεσταλμένος του Σχεδίου Μαθητικών Συσσιτίων επισκέφτηκε σχολεία, μίλησε και για τη δική του παιδική ηλικία, τονίζοντας ότι και εκείνος έπαιρνε σχολικό συσσίτιο, και για "το χρέος της ανθρωπότητας στον ελληνικό πολιτισμό". Οι δημοσιογράφοι τον βρήκαν προσηνή και ευφυή. Στην Αθήνα συνομίλησε με τους φοιτητές στο πανεπιστήμιο, έδωσε διαλέξεις, φωτογραφήθηκε με τη γυναίκα του στην Ακρόπολη και αποχώρησε ύστερα από ολιγοήμερη παραμονή^[37].

Ο Ντάγκλας πέθανε στις 5 Φεβρουαρίου 2020, σε ηλικία 103 ετών, στο σπίτι του στο Μπέβερλι Χιλς της Καλιφόρνιας.^[38][39][40]

Βραβεία και Υποψηφιότητες

Βραβεία Ακαδημίας Κινηματογράφου

Βράβευση:

• 1996: Τιμητικό Όσκαρ

Υποψηφιότητα:

• 1949: Α' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία Φλογισμένα πάθη
• 1952: Α' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία Η ωραία και το κτήνος
• 1956: Α' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία Η ζωή ενός ανθρώπου

Χρυσές Σφαίρες

Βράβευση:

• 1956: Ανδρικής Ερμηνείας σε Δράμα για την ταινία Η ζωή ενός ανθρώπου

Βραβείο Κύκλου Κριτικών Νέας Υόρκης

Βράβευση:

• 1951: Α' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία Αστυνομική ιστορία
• 1956: Α' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία Η ζωή ενός ανθρώπου

Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου

Βράβευση:

• 1991: Βραβείο Προσφοράς στην 7η Τέχνη

Φιλμογραφία

Κινηματογραφικές ταινίες

Έτος	Τίτλος		Ρόλος
	Πρωτότυπος	Ελληνικός
1946	The Strange Love of Martha Ivers	Αμαρτωλές γυναίκες [41]	Γουόλτερ Ονίλς
1947	Mourning Becomes Electra	Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα	Πίτερ Νάιλς
	Out of the Past	Αμαρτωλοί και δολοφόνοι [41]	Γουίτ
	I Walk Alone	Ματωμένες αλυσίδες	Νολ Τέρνερ
1948	The Walls of Jericho	Τα τείχη της Ιεριχούς	Τάκερ Γουέτζ
	My Dear Secretary		Όουεν Γουοτερμπέρι
1949	A Letter to Three Wives	Ένα γράμμα σε τρεις γυναίκες	Τζορτζ Φιπς
	Champion	Ο πρωταθλητής	Μιτζ Κέλι
1950	Young Man with a Horn	Η γυναίκα των χιμαιρών	Ρικ Μάρτιν
	The Glass Menagerie	Γυάλινος κόσμος	Τζιμ Οκόνορ
1951	Along the Great Divide	Δρόμος γεμάτος αίμα	βοηθός σερίφη Λεν Μέρικ
	Ace in the Hole	Το τελευταίο ατού [42]	Τσακ Τέιτουμ
	Detective Story	Αστυνομική ιστορία	ντετέκτιβ Τζέιμς Μακλίοντ
1952	The Big Trees	Τα μεγάλα δέντρα [41]	Τζιμ Φάλον
	The Big Sky	Η επέλαση των χιλίων κεραυνών	Τζιμ Ντίκινς
	The Bad and the Beautiful	Η ωραία και το κτήνος	Τζόναθαν
1953	The Story of Three Loves	Ιστορία τρελών ερώτων	Πιέρ Νάρβαλ
	The Juggler	Δεσμώτης του παρελθόντος	Χανς Μιούλερ
	Un acte d'amour	Κίτρινο διαβατήριο	Ρόμπερτ Τέλερ
1954	20,000 Leagues Under the Sea	20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα [43]	Νεντ Λαντ
	Ulisse	Ομήρου Οδύσσεια [43]	Οδυσσέας
1955	The Racers	Ρώμη, Παρίσι, Μόντε Κάρλο	Τζίνο Μποργκέζα
	Man Without a Star	Χωρίς συρματοπλέγματα [41]	Ντέμπσι Ρέι
	The Indian Fighter	Η ανταρσία άρχισε	Τζόνι Χοκς
1956	Lust for Life	Η ζωή ενός ανθρώπου	Βίνσεντ βαν Γκογκ
	Top Secret Affair	Αυστηρώς απόρρητο	Μέλβιλ Α. Γκούντγουιν
1957	Gunfight at the O.K. Corral	Αίμα στον πράσινο βάλτο [43]	Ντοκ Χόλιντεϊ
	Paths of Glory	Σταυροί στο μέτωπο [42]	συνταγματάρχης Νταξ
1958	The Vikings	Οι Βίκινγκς [43]	Άιναρ
1959	Last Train from Gun Hill	Το τελευταίο τρένο από το Γκαν Χιλ [43]	Ματ Μόργκαν
	The Devil's Disciple	Επαναστάτες του Διαβόλου	Ρίτσαρντ Ντάντζεον
	Operation Petticoat	Επιχείρηση κομπινεζόν	ναυτικός
1960	Strangers When We Meet	Θ' ανταμώσουμε σαν ξένοι	Λάρι Κόε
	Spartacus	Σπάρτακος [43]	Σπάρτακος
1961	Town Without Pity	Υπόθεση βιασμού	Στιβ Γκάρετ
	The Last Sunset	Το τελευταίο ηλιοβασίλεμα	Μπρένταν Ομέλεϊ (Μπρεν)
1962	Lonely Are the Brave	Μόνοι είναι οι γενναίοι [42]	Τζον Μπερνς (Τζακ)
	Two Weeks in Another Town	Δύο εβδομάδες σ' άλλη πόλη	Τζακ Άντρους
1963	The Hook	Αυτός που πρέπει να πεθάνει	Πι Τζέι Μπρίσκο
	The List of Adrian Messenger	Οι 5 ύποπτοι	Τζορτζ Μπράουμαν / Άτλι / Πίθιαν
	For Love or Money	Για αγάπη ή για χρήματα	Τζέντρι
1964	Seven Days in May	Επτά ημέρες του Μαΐου	συνταγματάρχης Μάρτιν Κάσεϊ
1965	In Harm's Way	Πρώτη νίκη	Έντινγκτον
	The Heroes of Telemark	Οι ήρωες του Τέλεμαρκ [41]	Ρολφ
1966	Cast a Giant Shadow	Τα 4 λιοντάρια της ερήμου	συνταγματάρχης Ντέιβιντ Μάρκους (Μίκι)
	Paris brûle-t-il?	Κάψτε το Παρίσι	στρατηγός Τζορτζ Πάτον
1967	The War Wagon	Οι ακατανίκητοι [41]	Λόμαξ
	The Way West	Ο δρόμος για τη Δύση [41]	γερουσιαστής Γουίλιαμ Τζ. Τάντλοκ
1968	A Lovely Way to Die	Ένας ωραίος τρόπος για να πεθάνεις	Τζέιμσον Σουίλερ
	The Brotherhood	Σάντα μάμα	Φρανκ Τζινέτα
	The Legend of Silent Night		αφηγητής (φωνή)
1969	The Arrangement	Ο συμβιβασμός [42]	Έντι Άντερσον
1970	There Was a Crooked Man...	Ήταν ένας παλιάνθρωπος [41]	Πάρις Πίτμαν Τζούνιορ
1971	The Light at the Edge of the World	Ο φάρος στην άκρη του κόσμου	Ντέντον
	A Gunfight		Γουίλ Τένερεϊ
	Catch Me a Spy	Αποκαλύψεις ενός κατασκόπου	Αντρέι
1972	Un uomo da rispettare	Ένα αξιοσέβαστο κάθαρμα	Στιβ Γουάλας
1973	Scalawag	Ο άρχων των ωκεανών	Πεγκ
1974	Mousey	Ανελέητο κυνηγητό	Τζορτζ Άντερσον
1975	Posse	Απόσπασμα καταδιώξεως [41]	Χάουαρντ Νάιτινγκεϊλ
	Once Is Not Enough	Μια φορά δεν φτάνει	Μάικ Γουέιν
1977	Holocaust 2000	Το σπέρμα του Σατανά [43]	Ρόμπερτ Κέιν
1978	The Fury	Οργισμένος γίγαντας [43]	Πίτερ
1979	The Villain	Τζακ, ο σκανδαλιάρης	Τζακ
	Home Movies		δρ Τατλ
1980	Saturn 3	Κρόνος 3: Επανάσταση στα άστρα [43]	Άνταμ
	The Final Countdown	Αεροπλανοφόρο Νίμιτς: Επιστροφή στην κόλαση [43]	κυβερνήτης Μάθιου Γιέλαντ
1982	The Man from Snowy River	Ο άνθρωπος απ' το χιονισμένο ποτάμι [43]	Χάρισον
1983	Eddie Macon's Run	Η τελευταία καταδίωξη [43]	Καρλ Μάρζακ (Μπάστερ)
1984	Draw!	Η μονομαχία	Χάρι Χόλαντ
1986	Tough Guys	Τα σκληρά καρύδια [43]	Άρτσι Λονγκ
1991	Oscar	Δύο γυναίκες, τρεις βαλίτσες κι εγώ [43]	Εντουάρντο Προβολόνε
	Veraz		Κουέντιν
1994	Greedy	Άπληστοι κληρονόμοι [41]	θείος Τζο
1999	Diamonds		Χάρι Ατζένσκι
2003	It Runs in the Family	Δεσμοί οικογένειας [41]	Μίτσελ Γκρόμπεργκ
2004	Illusion		Ντόναλντ Μπέινς

Παραπομπές

1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26  Απριλίου 2014.
2. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Kirk-Douglas. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
3. (Αγγλικά) SNAC. w6m04gs1. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
4. «Kirk Douglas, Hollywood Legend, Dead At 103». (Αμερικανικά αγγλικά) HuffPost. Νέα Υόρκη. Ανακτήθηκε στις 5  Φεβρουαρίου 2020.
5. «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia. 0022893.
6. GeneaStar. kirkdouglask.
7. «Kirk Douglas, a Star of Hollywood’s Golden Age, Dies at 103». (Αγγλικά) The New York Times. The New York Times Company, A. G. Sulzberger. Μανχάταν. Ανακτήθηκε στις 6  Φεβρουαρίου 2020.
8. «Kirk Douglas, Chiseled Actor From Hollywood’s Golden Age, Has Died». (Αγγλικά) The Wall Street Journal. Dow Jones & Company. Νέα Υόρκη. Ανακτήθηκε στις 6  Φεβρουαρίου 2020.
9. «Muere Kirk Douglas a los 103 años». (Ισπανικά) ABC. Ανακτήθηκε στις 6  Φεβρουαρίου 2020.
10. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 138933967. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
11. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn20020126011. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
12. CONOR.SI. 25350499.
13. www.huffingtonpost.fr/entry/quand-kirk-douglas-racontait-chez-pivot-en-francais-le-role-qui-la-le-plus-marque_fr_5e3bc2ebc5b6b70886fa25f8.
14. «Notable Past Students». Αμερικανική Ακαδημία Δραματικών Τεχνών. Ανακτήθηκε στις 15  Ιανουαρίου 2020.
15. www.lavanguardia.com/cine/20200206/473306631345/kirk-douglas-vida-imagenes.html.
16. Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
17. «Presidential Medal of Freedom Remarks at the Presentation Ceremony.». Presidential Medal of Freedom Remarks at the Presentation Ceremony. 16  Ιανουαρίου 1981.
18. Ανακτήθηκε στις 6  Ιουνίου 2021.
19. Λεωφόρος της Δόξας στο Χόλυγουντ. walkoffame.com/kirk-douglas/.
20. Douglas, Kirk. Let's Face It. John Wiley & Sons, 2007. ISBN 0-470-08469-3.
21. Kirk Douglas Biography (1916–)
22. «Kirk Douglas returns to Judaism». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2012.
23. Tugend, Tom (December 12, 2006). «Lucky number 90». The Jerusalem Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-07-13. https://web.archive.org/web/20110713123853/http://fr.jpost.com/servlet/Satellite?cid=1164881875567&pagename=JPost%2FJPArticle%2FShowFull. Ανακτήθηκε στις December 12, 2006.
24. Douglas, Kirk (2007). Let's face it: 90 years of living, loving, and learning. John Wiley and Sons. σελίδες 3. ISBN 0-470-08469-3.
25. Thomas, Tony. The Films of Kirk Douglas. Citadel Press, New York, 1991. ISBN 0-8065-1217-2. p. 12.
26. Thomas, Tony. The Films of Kirk Douglas. Citadel Press, New York, 1991. ISBN 0-8065-1217-2. p. 11
27. Thomas, Tony. The Films of Kirk Douglas. Citadel Press, New York, 1991. ISBN 0-8065-1217-2. p. 15.
28. Thomas, Tony. The Films of Kirk Douglas. Citadel Press, New York, 1991. ISBN 0-8065-1217-2. p. 18
29. Thomas, Tony. The Films of Kirk Douglas. Citadel Press, New York, 1991. ISBN 0-8065-1217-2. p. 17.
30. «The Bermudian: Bermuda and Hollywood. March 1946». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2012.
31. Thomas, Tony. The Films of Kirk Douglas. Citadel Press, New York, 1991. ISBN 0-8065-1217-2. p. 33.
32. Thomas, Tony. The Films of Kirk Douglas. Citadel Press, New York, 1991. ISBN 0-8065-1217-2. p. 19.
33. Mosel, Leading Lady: The World and Theatre of Katharine Cornell
34. Thomas, Tony. The Films of Kirk Douglas. Citadel Press, New York, 1991. ISBN 0-8065-1217-2. p. 7.
35. Thomas, Tony. The Films of Kirk Douglas. Citadel Press, New York, 1991. ISBN 0-8065-1217-2. p. 168.
36. «Hollywood Walk of Fame». Guide to and locations of the stars on Hollywood Boulevard. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2008.
37. Επισκέψεις ηθοποιών στην Αθήνα, Ιστορικό Λεύκωμα 1964, σελ. 152, Καθημερινή (1997)
38. McLellan, Dennis (2020-02-05). «Kirk Douglas dead at 103; 'Spartacus' star helped end Hollywood blacklist». Los Angeles Times. https://www.latimes.com/local/obituaries/la-me-kirk-douglas-snap-story.html. Ανακτήθηκε στις 2020-02-06.
39. Berkvist, Robert (2020-02-05). «Kirk Douglas, a Star of Hollywood's Golden Age, Dies at 103». The New York Times. https://www.nytimes.com/2020/02/05/obituaries/kirk-douglas-dead.html. Ανακτήθηκε στις 2020-02-06.
40. «Kirk Douglas: Πέθανε σε ηλικία 103 ετών ο θρύλος του Χόλιγουντ». NewsIT. 6 Φεβρουαρίου 2020.
41. «Κερκ Ντάγκλας - Ταινίες». www.dvd-trailers.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2022.
42. «Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης: Αφιέρωμα στον Κερκ Ντάγκλας». Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. 19 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2022.
43. «Κερκ Ντάγκλας ταινίες στις οποίες έχει πάρει μέρος». www.athinorama.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2022.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Κερκ Ντάγκλας

• Κερκ Ντάγκλας, σελίδα στον ιστότοπο Cine.gr (Ελληνικά)
• Κερκ Ντάγκλας στην IMDb (Αγγλικά)