Η γιορτή της Μπαμπέτ
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η γιορτή της Μπαμπέτ (πρωτότυπος τίτλος: Babettes gæstebud) είναι δανέζικη ταινία του 1987 σε σκηνοθεσία και σενάριο του Γκάμπριελ Άξελ. Το σενάριο βασίζεται σε ιστορία της Κάρεν Μπλίξεν.
Η γιορτή της Μπαμπέτ | |
---|---|
Σκηνοθεσία | Γκάμπριελ Άξελ |
Σενάριο | Γκάμπριελ Άξελ |
Ιστορία | της Κάρεν Μπλίξεν |
Πρωταγωνιστές | Στεφάν Οντράν Μποντίλ Κερ Μπιργκίτε Φέντερσπιλ |
Αφήγηση | Γκίτα Νόρμπι |
Κυκλοφορία | 1987 |
Διάρκεια | 102 λεπτά |
Προέλευση | Δανία |
Γλώσσα | Δανικά Σουηδικά Γαλλικά |
δεδομένα ( ) |
Η ταινία κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας[1] και το BAFTA Καλύτερης Μη Αγγλόφωνης Ταινίας,[2] ενώ ήταν υποψήφια για τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας.[3]
Δανία, 19ος αιώνας. Η Φιλίππα και η Μαρτίνα είναι δύο ηλικιωμένες αδερφές που ζουν σε ένα απομακρυσμένο χωριό στη Γιουτλάνδη. Είναι έντονα θρησκευόμενες, καθώς μεγάλωσαν με τον ιερέα πατέρα τους. Περνούν την καθημερινότητά τους με το να φροντίζουν ανήμπορους ανθρώπους και να συναντιούνται με τους εναπομείναντες υποστηρικτές του πατέρα τους.
Σε μια αναδρομή στο παρελθόν, ο πατέρας τους είναι αντίθετος στο να παντρευτούν οι κόρες του, οι οποίες είχαν πολλούς επίδοξους μνηστήρες. Ένας από αυτούς, ο λοχίας Λόρενς Λόβενχιλμ, ερωτεύεται τη Μαρτίνα, όμως λίγο καιρό αργότερα φεύγει γιατί καταλαβαίνει την κατάσταση στο σπίτι και αφοσιώνεται στην καριέρα του. Ένας άλλος, ο Ασίλ Παπέν, τραγουδιστής της όπερας στο Παρίσι, αποφασίζει να πάει στο χωριό για μία παύση από τη μουσική και ερωτεύεται τη Φιλίππα, η οποία τον απορρίπτει.
Τριανταπέντε χρόνια αργότερα, όταν πια ο πατέρας τους έχει πεθάνει, τους επισκέπτεται μια Γαλλίδα, η Μπαμπέτ, η οποία κρατά ένα γράμμα που έχει γράψει ο Ασίλ. Τις πληροφορεί ότι η Μπαμπέτ είναι φυγάς λόγω των γεγονότων της Παρισινής Κομμούνας και ζητά να την προσλάβουν ως υπηρέτρια. Εκείνες τις λένε πως δεν έχουν χρήματα για να της δώσουν, αλλά η Μπαμπέτ τους λέει πως θα το κάνει αμισθί.
Η Μπαμπέτ υπηρετεί τις δύο γυναίκες για 14 χρόνια και μια μέρα τους λέει ότι κέρδισε 10.000 φράγκα από ένα λαχείο. Τους λέει ότι για να τις τιμήσει θα ετοιμάσει το δείπνο που θα γίνει προς τιμην των 100 χρόνων από τη γέννηση του πατέρα τους και πως θα είναι ένα πραγματικό γαλλικό τραπέζι. Όσοι η Φιλίππα και η Μαρτίνα παρακολουοθούν τις ετοιμασίες, αντιλαμβάνονται ότι θα είναι πλουσιοπάροχο, γεγονός που θα κάνει τους ευσεβείς καλεσμένους να διαπράξουν την αμαρτία της πολυτέλειας και της απόλαυσης.
Στο δείπνο είναι καλεσμένος και ο Λόρενς Λόβενχιλμ, στρατηγός πλέον και νυμφευμένος με μία γυναίκα από τη βασιλική αυλή. Την ώρα που γευματίζει, λέει πως τέτοιο φαγητό έχει φάει ξανά στο Café Anglais στο Παρίσι. Επίσης, όσο προχωρά η βραδιά, οι καλεσμένοι χαλαρώνουν και νιώθουν πιο εύθυμα.
Στο τέλος, όταν φεύγουν όλοι, η Μπαμπέτ λέει στις δύο αδελφές πως θα παραμείνει στο χωριό και εκείνες εκπλήσσονται. Τους λέει πως η σεφ στο Café Anglais που προανέφερε ο Λόβενχιλμ ήταν εκείνη. Επίσης, τους λέει πως δεν έχει καθόλου χρήματα, καθώς τα ξόδεψε για το δείπνο, αφού ένα τραπέζι για δώδεκα στο Café Anglais κάνει 10.000 φράγκα. Η Μαρτίνα την αγκαλιάζει και της λέει ότι τώρα είναι φτωχή, και εκείνη απαντά πως ένας καλλιτέχνης δεν είναι ποτέ φτωχός. Η Μαρτίνα της λέει ότι στον Παράδεισο θα είναι μεγάλη καλλιτέχνης και πως θα γοητεύει τους αγγέλους.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.