Ζυλ Νταλού

Ο Ζυλ Νταλού (Jules Dalou, 31 Δεκεμβρίου 1838 – 15 Απριλίου 1902) ήταν Γάλλος γλύπτης.

Ζυλ Νταλού
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Jules Dalou (Γαλλικά)
Γέννηση	31  Δεκεμβρίου 1838[1][2][3] Παρίσι
Θάνατος	15  Απριλίου 1902[1][2][4] Παρίσι
Τόπος ταφής	Κοιμητήριο του Μονπαρνάς και Tombe de Jules Dalou
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία[5][6]
Σπουδές	Εθνική Σχολή Τεχνών Διακόσμησης και Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού
Ιδιότητα	γλύπτης[7], μέλος της κομμούνας του Παρισιού[8] και καλλιτέχνης[6]
Κίνημα	New Sculpture, Ρεαλισμός και d:Q56378393
Είδος τέχνης	προσωπογραφία
Καλλιτεχνικά ρεύματα	New Sculpture, Ρεαλισμός και d:Q56378393
Σημαντικά έργα	The Triumph of the Republic, Mirabeau répondant à Dreux-Brézé, La Fraternité, Monument à Delacroix, Triomphe de Silène και Monument to Scheurer-Kestner
Βραβεύσεις	Ταξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής (18  Νοεμβρίου 1899), Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής (13  Ιουλίου 1883) και Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής (21  Σεπτεμβρίου 1889)
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Μνημείο του Ευγένιου Ντελακρουά (1890). Έργο του Γάλλου γλύπτη Ζυλ Νταλού. Παρίσι, Κήπος του Λουξεμβούργου

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Ζυλ Νταλού, με τη μεσολάβηση του μεγάλου Γάλλου γλύπτη Ζαν-Μπατίστ Καρπώ, έγινε δεκτός το 1854, σε ηλικία δεκαέξι ετών, στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού κοντά στον γλύπτη Ωγκυστέν Ντυρέ (Augustin Duret). Αργότερα, συνεργάστηκε με τον Καρπώ στη διακόσμηση πολλών παρισινών μεγάρων.

Κατά την περίοδο της Κομμούνας, διορίζεται έφορος του Λούβρου. Μετά την πτώση όμως της Κομμούνας, αναγκάστηκε να αυτοεξοριστεί στην Αγγλία από το 1871 ως το 1880, όπου εργάστηκε και το έργο του εκτιμήθηκε πολύ, ώστε η βασίλισσα Βικτωρία να του δώσει μια παραγγελία για ένα παρεκκλήσιο στο Frogmore. Μετά την αμνηστία που παραχωρήθηκε, επέστρεψε στο Παρίσι και πήρε μέρος σε διαγωνισμό για το άγαλμα της Δημοκρατίας. Κερδίζει το πρώτο βραβείο στην παγκόσμια έκθεση του 1889.

Καλλιτεχνική δημιουργία

Ο Ζυλ Νταλού εργάστηκε επί μία εικοσαετία για το μνημείο «Θρίαμβος της Δημοκρατίας» (1879 – 1899, Triomphe de la Republique) στην Πλατεία του Έθνους (Place de la Nation) στο Παρίσι. Η μνημειώδης και δυναμική σύνθεση του μνημείου χαρακτηρίζεται από την επίδραση μιας μπαρόκ τεχνοτροπίας: η ανδρική μορφή πάνω σ’ ένα λιοντάρι αντιπροσωπεύει το Πνεύμα της Ελευθερίας, ο σιδηρουργός την Εργασία, η καλυμμένη μ’ ένα ένδυμα γυναίκα τη Δικαιοσύνη και η γυμνή γυναίκα την Ειρήνη. Η τέχνη του Νταλού στην αριστουργηματική αυτή γλυπτική του σύνθεση συνδυάζει το ρεαλισμό με ένα καθαρό συμβολισμό.

Ανάμεσα στα πολλά έργα του Νταλού, που βρίσκονται στο Παρίσι περιλαμβάνονται: «Μνημείο του στρατηγού Λεκλαίρ» (1895), «Ο Θρίαμβος του Σειληνού» (1899, Κήπος του Λουξεμβούργου), «Μνημείο του Ευγένιου Ντελακρουά» (1890, Κήπος του Λουξεμβούργου) και το ταφικό μνημείο του δημοσιογράφου του 19ου αιώνα Βικτόρ Νουάρ (1890, Κοιμητήριο Περ Λασαίζ).

Παραπομπές

1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 149721710. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
2. «Aimé-Jules Dalou» (Ολλανδικά) 109318.
3. «Aime Jules Dalou». (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας. LH//649/54.
4. «Aimé Jules Dalou» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00046104. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
5. (Αγγλικά, Μποκμάλ, Σουηδικά, Φινλανδικά, Δανικά, Εσθονικά) KulturNav. 12  Φεβρουαρίου 2016. f28bcc6d-cb3d-4534-8d7e-7db0e76632f0. Ανακτήθηκε στις 25  Φεβρουαρίου 2016.
6. www.workwithdata.com/person/jules-dalou-1838. Ανακτήθηκε στις 4  Νοεμβρίου 2024.
7. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 2  Μαρτίου 2019. 500115274. Ανακτήθηκε στις 10  Αυγούστου 2021.
8. www.commune1871.org/la-commune-de-paris/histoire-de-la-commune/illustres-communards/854-aime-jules-dalou-sculpteur-et-communard.

Πηγές

• Georges Belleiche: “Statues de Paris: Les Rues de la Rive Droite”, pp. 164- 165 & 214, Massin Editeur, Paris, 2006.
• Georges Belleiche: “Statues de Paris: Les Rues de la Rive Gauche”, pp. 15, 107, 112 & 123, Massin Editeur, Paris, 2006.
• Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα, λήμμα «Νταλού, Ζυλ», τόμ. 45, σελ. 405 - 406, Εκδόσεις Πάπυρος, Αθήνα, 1996.
• Χέρμπερτ Ρηντ: «Λεξικό Εικαστικών Τεχνών», λήμμα «Νταλού, Ζυλ», σελ. 228, Εκδόσεις ΥΠΟΔΟΜΗ, Αθήνα, 1986.