Ευκαρπία Θεσσαλονίκης

Η Ευκαρπία είναι περιοχή του Πολεοδομικού Συγκροτήματος Θεσσαλονίκης. Μέχρι το 1934 η Κοινότητα Ευκαρπίας ανήκε στον Δήμο Θεσσαλονίκης. Με Προεδρικό Διάταγμα (έτος 2006) έγινε η διοικητική μετατροπή της Κοινότητας Ευκαρπίας σε Δήμο. Αποτελεί ομώνυμη δημοτική ενότητα του Δήμου Παύλου Μελά από το 2011 με την εφαρμογή του Προγράμματος «Καλλικράτης».^[1] Θεωρείται μια από τις ταχύτατα αναπτυσσόμενες συνοικίες της πόλης της Θεσσαλονίκης. Ο πληθυσμός ανέρχεται σε 15.416 κατοίκους^[2] (Απογραφή του 2011).

Νέα Ευκαρπία
Νέα Ευκαρπία
Χώρα	Ελλάδα
Διοικητική υπαγωγή	Δήμος Παύλου Μελά
Υψόμετρο	110 μέτρα
Πληθυσμός	15.416 (2021)
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Έχει συνολική έκταση 13.500 στρέμματα και πληθυσμό 6.646 κατοίκους, σύμφωνα με την τελευταία απόογραφή πληθυσμού το 2001. Ο πραγματικός πληθυσμός είναι κατά πολύ μεγαλύτερος και ανέρχεται σε περίπου 15.000 κατοίκους. Σε σύγκριση με τους υπόλοιπους δήμους του Πολεοδομικού Συγκροτήματος της Θεσσαλονίκης (Π.Σ.Θ) ο πρώην Δήμος Ευκαρπίας κατέχει τη 2η θέση ως προς την έκταση που καταλαμβάνει και τη 15η ως προς το μέγεθος του πληθυσμού. Από το 1991 μέχρι και σήμερα ο πληθυσμός του Δήμου παρουσίασε αύξηση της τάξης 22,5% σε σχέση με την προηγούμενη απογραφή , ενώ η αντίστοιχη αύξηση της χώρας ήταν κατά μέσο όρο 7%.

Η Νέα Ευκαρπία, όπως επίσης ονομάζεται, ιδρύθηκε μετά το 1922 από Μικρασιάτες πρόσφυγες από το Ουσάκ (Ευκαρπία) της Μικράς Ασίας, που βρισκόταν κοντά στην αρχαία ελληνική πόλη της Φρυγίας Τημένου Θύραι. Το Ουσάκ ήταν έδρα καζά (υποδιοίκηση) με κύριο άρχοντα τον καϊμακάμη (υποδιοικητή) και βρισκόταν σε έναν από τους εμπορικότερους δρόμους που ένωνε τη Σμύρνη, την Κιουτάχεια, το Αφιόν Καραχισάρ και τη Φιλαδέλφεια. Με τη Μικρασιατική Καταστροφή (1922) οι χριστιανοί κάτοικοι του Ουσάκ επιβιβάστηκαν στα τρένα της σιδηροδρομικής γραμμής – όσοι τα κατάφεραν – με προορισμό τη Σμύρνη  και έφθασαν στην ελεύθερη Ελλάδα ξεκινώντας μια νέα ζωή.

Ευκαρπία-Παπαδιαμάντη

Στην περιοχή υπήρχε παρουσία των Βλάχων από το Πάϊκο (Μικρά και Μεγάλα Λιβάδια), οι οποίοι φτιάχνουν τις πρώτες καλύβες τους στη Νέα Ευκαρπία το 1912, ενώ το καλοκαίρι επιστρέφουν στα Μεγάλα Λιβάδια. Αργότερα, εγκαταστάθηκαν Βλάχοι και από άλλες περιοχές, όπως από την περιοχή του Κοκκινοπλού Ολύμπου. Μετά τις βιαιοπραγίες των Γερμανών κατακτητών στην περίοδο της Κατοχής, αρκετοί Κοκκινοπλίτες διασκορπίστηκαν σε διάφορα μέρη της Ελλάδας (Δίον, Κατερίνη, Λάρισα, Ελασσόνα, Αθήνα και Θεσσαλονίκη). Στην περιοχή της Νέας Ευκαρπίας εγκαταστάθηκαν 3 οικογένειες από το Κοκκινοπλό, ενώ μέχρι τη δεκαετία του ΄80 ήταν περίπου 50.

Εξυπηρετείται κυρίως από τις γραμμές του ΟΑΣΘ 01, 28 και 38. Στα δυτικά της Ευκαρπίας βρίσκεται ο Σταθμός Μετεπιβίβασης Σταυρούπολης του ΟΑΣΘ.

Στην περιοχή βρίσκονται οι Ιεροί Ναοί Αγίου Γεωργίου, Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου, Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ & Άννης. Στην πλατεία βρίσκεται το παρεκκλήσιο των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, το οποίο κτίσθηκε σε ανάμνηση του Ναού των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης που υπήρχε στην Ευκαρπία (Ουσάκ) της Μικράς Ασίας. Επίσης στην Ευκαρπία βρίσκεται το γραφικό εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής στο ρέμα των εργατικών κατοικιών και το Αγίασμα του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου. Στην Ευξεινούπολη εδρεύουν οι ιεροί ναοί, Αγίου Σεραφείμ του Σαρώφ και Παναγιάς Γιατρίσσας ΓΟΧ.

Το παρεκκλήσι της Αγιας Παρασκευης

Συνοικίες

Οι περιοχές της Ευκαρπίας είναι:

Δ.Ε. Ευκαρπίας

• Νέα Ευκαρπία
• Ευξεινούπολη
• Εφεδρούπολη
• Τραυματιούπολη
• Ανθόκηποι
• Φιλοθέη