From Wikipedia, the free encyclopedia
Με το όνομα Επαναστατική Επιτροπή ονομάσθηκαν διάφορες στρατιωτικές χούντες στην σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας.
Η Επαναστατική Επιτροπή, (αρχικά αναφερόμενη ως Επαναστατική Επιτροπή Εθνικής Σωτηρίας,[1]) που συγκροτήθηκε πριν το Κίνημα της 11ης Σεπτεμβρίου 1922, αποτελείτο αρχικά από 12 ανώτερους αξιωματικούς, με τη μετέπειτα προσθήκη 2 "παραγόντων του εσωτερικού".[2]
Η αρχική, βραχύβια σύνθεση είχε ως εξής[3][4][5]:
Τα δύο μέλη "εσωτερικού" που προστέθηκαν αργότερα[πότε;] ήταν ο πλοίαρχος Αλέξανδρος Χατζηκυριάκος και ο συνταγματάρχης Λουκάς Σακελλαρόπουλος.
Περισσότερο προβεβλημένη ήταν η πενταμελής Εκτελεστική Επιτροπή της Επαναστάσεως,[7] η οποία αποτέλεσε και την τελευταία και κύρια έκφανση της Επαναστατικής Επιτροπής κατόπιν του Κινήματος. Αρχικά αποτελείτο από τους:
Ο Φωκάς σύντομα αντιλήφθηκε ότι στην Επιτροπή επικρατούσαν αδιάλλακτα στοιχεία και αποχώρησε.[9] Τον αντικατέστησε ο Αγησίλαος Γέροντας.[10]
Μετά το σχηματισμό της Κυβερνήσεως Γονατά στις 14 Νοεμβρίου του 1922, η τυπική δικαιοδοσία της πενταμελούς Επιτροπής, που αφορούσε κυρίως την Δίκη των έξι, εκχωρήθηκε στον Νικόλαο Πλαστήρα,[11] ο οποίος έκτοτε υπέγραφε τις Αποφάσεις της Επαναστάσεως ως "ο Αρχηγός".[12] Μετά την ολοκλήρωση της εκκαθάρισης των φιλοβασιλικών στο στράτευμα και τις εκλογές του 1923, έπαψε να ασκεί την εξουσία.
Η βραχύβια Επαναστατική Επιτροπή, που συγκροτήθηκε μετά το Κίνημα Κονδύλη της 10ης Οκτωβρίου 1935, αποτελείτο από τους:
Η Επιτροπή, αποτελούμενη από τους αρχηγούς των τριών όπλων, εμφανίστηκε σε προκήρυξη ως η υπαίτια για την παραίτηση της Κυβέρνησης Τσαλδάρη και ως αυτή που υπέδειξε τον Γεώργιο Κονδύλη για Πρωθυπουργό,[14] κατόπιν όμως της ανάληψης της πρωθυπουργίας από τον Κονδύλη απουσιάζει εντελώς ως θεσμικό σώμα.
Η Επαναστατική Επιτροπή, που εμφανίσθηκε μετά το Πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, αποτελείτο αρχικά από μία διευρυμένη σύνθεση 14[15] ή 17 αξιωματικών,[16] τα κορυφαία δηλαδή στελέχη των φατριών της "Επαναστάσεως".[17]
Ο όρος "Επαναστατική Επιτροπή" χρησιμοποιήθηκε σε επίσημα έγγραφα για μία και μόνο φορά, στη διακήρυξη διορισμού του Γεωργίου Ζωιτάκη ως Αντιβασιλέως, όπου αναφέρονται μόνον τα ονόματα των Παπαδόπουλου, Παττακού και Μακαρέζου.[18]
Τυχόν παράλληλος σχεδιασμός για ένα σκιώδες "Επαναστατικό Συμβούλιο" σαράντα ενός μελών[15] ουδέποτε πραγματοποιήθηκε,[19] ενώ, η ύπαρξη της ίδιας της Επαναστατικής Επιτροπής έχει αμφισβητηθεί από τον διευθυντή του ΓΕΝ/Α2 επί χούντας, αντιπλοίαρχο Π. Νικολόπουλο.[20]
Αν και ο Παπαδόπουλος κατόρθωσε να κυριαρχήσει, η δράση του δεν μπορεί να θεωρηθεί ανεξάρτητη από τις αποφάσεις της Επιτροπής[21]: τον Αύγουστο του 1970, στην κορύφωση ενδο-δικτατορικής κρίσης, οι Λαδάς και Ασλανίδης, έχοντες την υποστήριξη και άλλων πραξικοπηματιών, επιχείρησαν να αναγάγουν την Επιτροπή στο κύριο όργανο λήψεως αποφάσεων, φανερώς προτιθέμενοι να "εκθρονίσουν" τον Παπαδόπουλο από τη θέση του Πρωθυπουργού. Στο περιστατικό αυτό, ο Παπαδόπουλος υπέβαλλε την παραίτηση του ενώπιον της Επιτροπής η οποία, αν και έγινε δεκτή, δε πραγματώθηκε μετά από παρέμβαση του Ιωαννίδη.[22]
Το όνομα της Επαναστατικής Επιτροπής θα εμφανισθεί, επίσης, στο σημείωμα που διεμήνυσε στον Παπαδόπουλο την ανατροπή του από τον "αόρατο" Ιωαννίδη, στις 25 Νοεμβρίου του 1973.[23]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.