κατάλογος εγχειρήματος Wikimedia From Wikipedia, the free encyclopedia
Τα Ελληνικά Τάγματα Αριστείας καθιερώθηκαν το 1829 κατά τη διάρκεια της Δ' Εθνικής Συνέλευσης του Άργους, όμως το σχετικό Διάταγμα υπεγράφη στο Ναύπλιο από τον Βασιλιά Όθωνα στις 20 Μαΐου 1833. Αρχικά δημιουργήθηκε το Τάγμα του Σωτήρος για να τιμηθούν οι αγωνιστές της Απελευθέρωσης. Η απονομή του Μεγαλόσταυρου του Τάγματος του Σωτήρος αποτελεί την ύψιστη τιμητική διάκριση και μεταξύ των πρώτων τιμηθέντων ήταν ο Ανδρέας Μιαούλης το 1835, οι Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος και Λάζαρος Κουντουριώτης το 1836, οι Ανδρέας Ζαΐμης, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και Γεώργιος Κουντουριώτης το 1837 και ο Κωνσταντίνος Κανάρης το 1864.
Με την πάροδο του χρόνου δημιουργήθηκαν διαφορετικά Τάγματα Αριστείας. Όλα τα Τάγματα λειτουργούν ως αναμνηστικά: για παράδειγμα το Τάγμα του Σωτήρος έχει ως θέμα τη Θεία αρωγή στον Αγώνα του 1821.
Ιεραρχία ενεργών ταγμάτων αριστείας ανά περίοδο
1833-1915
1915-1925
1925-1926
1926-1935
1935-1936
1936-1948
1948-1973
1973-1975
1975-σήμερα
Το Τάγμα του Γεωργίου Α΄, δεύτερο ιστορικά, καταργήθηκε όσες φορές και το πολίτευμα της μοναρχίας: το 1925,[2] το 1973[3] και οριστικά το 1975, με τον ισχύοντα νόμο περί ταγμάτων αριστείας. Νεότερο τάγμα αποτελεί το Τάγμα της Τιμής, που ιδρύθηκε το 1975. Τα τάγματα Αγίων Γεωργίου και Κωνσταντίνου και Αγίων Όλγας και Σοφίας, συνεχίζουν να απονέμονται ως δυναστικά τάγματα από τον Βασιλικό Οίκο της Ελλάδας. Απονομές μετά το 1973 δεν αναγνωρίζονται από το Ελληνικό Κράτος.
Το Τάγμα της Αξίας θεσπίστηκε το 1973 ως αναμνηστικό για την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους το 1822 με το Σύνταγμα του 1822. Ωστόσο, δεν καθορίστηκε ποτέ ο τύπος του με Προεδρικό Διάταγμα και παρέμεινε ανενεργό μέχρι την κατάργηση του Ν.Δ. 179/1973 το 1975.
Όπως τα περισσότερα τάγματα αριστείας διεθνώς, που ακολουθούν το πρότυπο της γαλλικής Λεγεώνας της Τιμής, τα ελληνικά τάγματα αριστείας αποτελούνται από πέντε βαθμούς και ιεραρχικά είναι οι εξής:
Με το Ν.Δ. 179/1973, οι βαθμοί του Ιππότη του Χρυσού Σταυρού και του Ιππότη του Αργυρού Σταυρού μετονομάζονταν σε Μέλος και Εταίρο του εκάστοτε τάγματος. Ο ισχύων νόμος 106/1975 αντέστρεψε αυτή την αλλαγή.
Στο παρελθόν, τα διάσημα επιστρέφονταν μετά το θάνατο του τιμηθέντος, πλέον όμως διατηρούνται μεταβιβαζόμενα ως αναμνηστικά στους κληρονόμους του τιμηθέντος.
Αρχηγέτης των Ταγμάτων Αριστείας θεωρείται ο εκάστοτε Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο οποίος είναι αρμόδιος για την απονομή τους, σύμφωνα με το άρθρο 46 παράγραφο 2 του Συντάγματος και τις διατάξεις του νόμου 106/1975[4], με πρόταση του Υπουργού Εξωτερικών.
Σύμφωνα με τον Νόμο 106/1975, στις προτάσεις του Υπουργού Εξωτερικών γνωμοδοτεί το Συμβούλιο Ταγμάτων Αριστείας, για απονομή σε Έλληνες πολίτες, ομογενείς, Αξιωματικούς και Δημοσίους Λειτουργούς. Η επιλογή των προσώπων που θα τιμηθούν γίνεται ως επιβράβευση για το έργο τους στην πατρίδα και μπορεί να είναι άνθρωποι των επιστημών, των γραμμάτων, του αθλητισμού, των τεχνών, της ναυτιλίας, της φιλανθρωπίας κ.λ.π
Το Συμβούλιο Ταγμάτων Αριστείας, που συγκροτείται με απόφαση του Υπουργού Εξωτερικών για θητεία δύο χρόνων, απαρτίζεται από[4]:
Όσοι έχουν ήδη τιμηθεί με Τάγμα Αριστείας δικαιούνται να φέρουν τα απονεμηθέντα παράσημά τους, εφ' όρου ζωής, εκτός από αυτούς που έχουν διαγραφεί από το μητρώο τάγματός τους λόγω περιπτώσεων που γράφονται στον Ποινικό Κώδικα ή με απόφαση του Συμβουλίου των Ταγμάτων Αριστείας αν κρίνουν ότι η διατήρηση της τιμής και της ανάρτησης των παρασήμων προκαλεί κοινή δυσφορία και θίγει το γόητρο του Τάγματος. Μετά το θάνατο των τιμηθέντων, τα απονεμηθέντα σ΄ αυτούς παράσημα, περνούν για φύλαξη στην κατοχή των νόμιμων κληρονόμων τους.[4]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.