Διαζύγιο αλά Ιταλικά

Το Διαζύγιο αλά Ιταλικά (ιταλ.: Divorzio all'italiana) είναι ταινία της Κομέντια αλ'ιταλιάνα του 1961 σε σκηνοθεσία Πιέτρο Τζέρμι. Το σενάριο έγραψε ο ίδιος ο Τζέρμι σε συνεργασία με τους Έννιο Ντε Κοντσίνι, Αλφρέντο Τζαννέττι και Ατζένορε Ινκρότσι, έχοντας ως πηγή έμπνευσης το μυθιστόρημα του Τζοβάννι Αρπίνο Un delitto d'onore. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι οι Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι, Ντανιέλλα Ρόκκα, Στεφανία Σαντρέλι, Λάντο Μπουτζάνκα και Λεοπόλντο Τριέστε. Η ταινία συμμετείχε στο Φεστιβάλ των Καννών το 1962^[2] και βραβεύτηκε με Όσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου.

Διαζύγιο αλά Ιταλικά
Σκηνοθεσία	Πιέτρο Τζέρμι
Παραγωγή	Φράνκο Κριστάλντι
Σενάριο	Ένιο Ντε Κοντσίνι, Πιέτρο Τζέρμι, Αλφρέντο Τζανέτι και Ατζενόρε Κρότσι
Πρωταγωνιστές	Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, Ντανιέλα Ρόκα, Στεφανία Σαντρέλι, Λεοπόλντο Τριέστε, Οντοάρντο Σπαντάρο, Λάντο Μπουζάνκα, Σάρο Αρκιντιάκονο, Πιέτρο Τόρντι, Ρέντζο Μαρινιάνο, Αντόνιο Άκουα και Ντανιέλα Ιλιότσι[1]
Μουσική	Κάρλο Ρουστικέλι
Φωτογραφία	Λεονίντα Μπαρμπόνι και Κάρλο Ντι Πάλμα
Μοντάζ	Ρομπέρτο Τσινκουίνι
Εταιρεία παραγωγής	Lux Film και Vides Cinematografica
Διανομή	Lux Film και Netflix
Πρώτη προβολή	20/12/1961
Κυκλοφορία	1961
Διάρκεια	108 λεπτά
Προέλευση	Ιταλία
Γλώσσα	Ιταλικά
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Πλοκή

Ο Βαρόνος Φερντινάντο "Φέφε" Τσεφαλού (Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι), είναι Σικελός γαλαζοαίματος που έχει βαρεθεί τη ζωή με τη σύζυγό του Ροζαλία (Ντανιέλλα Ρόκκα). Ένα καλοκαίρι η ξαδελφή του Άντζελα (Στεφάνια Σαντρέλλι), μαθήτρια σε κολέγιο της Κατάνιας, επιστρέφει στη μικρή κωμόπολη για να περάσει τις διακοπές της και ο Φέφε την ερωτεύεται. Η Άντζελα ανταποκρίνεται στο φλερτ του Φέφε, ο οποίος θέλει να ξεφορτωθεί τη σύζυγό του. Ο ιταλικός νόμος, δεν επιτρέπει το διαζύγιο, αλλά δικαιολογεί το φόνο όταν διαπράττεται για ζητήματα τιμής (ο δολοφόνος φυλακίζεται για μικρό χρονικό διάστημα). Ο Φέφε προσπαθεί να βρει εραστή για τη σύζυγό του για να την πιάσει στα πράσα ενώ τον απατά και να τη σκοτώσει έχοντας την εύνοια του νόμου με το μέρος του.

Πληροφορίες

Στην ταινία έκανε την πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση η τότε 17χρονη Στεφάνια Σαντρέλλι.

Πολιτικό υπόβαθρο της ταινίας

Η κωμωδία του Πιέτρο Τζέρμι, σατιρίζει τις συνήθειες και τη νοοτροπία των κατοίκων του ιταλικού νότου κατά τη δεκαετία του '60. Ο Τζέρμι με την ταινία αυτή ασκεί σκληρή κριτική στο ιταλικό κράτος, στην ιταλική κυβέρνηση, στους νόμους και πάνω από όλα στην καθολική εκκλησία, η οποία καταδικάζει το διαζύγιο. Ο Τζέρμι κάνει αναφορές πάνω στην επιρροή της εκκλησίας στον ανθρώπινο νου, μέσω του ιερέα που εμφανίζεται στην αρχή της ταινίας που καθοδηγεί το ποιμνίο του στην ψήφο υπέρ του Χριστιανικού Κόμματος. Στην Ιταλία της δεκαετίας του '60 το διαζύγιο δεν υποστηριζόταν από το νόμο. Το 1965 ξεκίνησαν οι εργασίες της νομιμοποίησής του και μετά από 5 χρόνια παρά τις αντιδράσεις από το κόμμα της Χριστιανικής Δημοκρατίας, το διαζύγιο εντάχθηκε στην ιταλική νομοθεσία με την υποστήριξη του Ριζοσπαστικού Κόμματος και του Σοσιαλιστικού Κόμματος (Νόμος Φορτούνα-Μπασλίνι). Η θέσπιση του νόμου υπέρ του διαζυγίου από την Ιταλική Βουλή συνάντησε αντιδράσεις από τόσο από την εκκλησία, όσο και από εκπροσώπους της Δεξιάς. Το 1974 πραγματοποιήθηκε δημοψήφισμα, το οποίο υπερψήφισε το θεσμό του διαζυγίου με ποσοστό 59,3% και ο νόμος για το διαζύγιο υπέστη αλλαγές από τα νομοσχέδια που θεσπίστηκαν το 1978 και το 1987^[3].

Βραβεία

Η ταινία βραβεύτηκε τόσο από το φεστιβάλ των Καννών, όσο και από την Αμερικανική Ακαδημία του Κινηματογράφου, όπου απέσπασε όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου. Ο Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι που έδωσε μια από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας του προτάθηκε για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου αλλά έχασε από τον θρυλικό Άττικους Φιντς του Γκρέγκορι Πεκ στην ταινία Σκιές στη σιωπή (To Kill A Mockingbird, 1962).

Βραβεία Ακαδημίας Κινηματογράφου (Όσκαρ)

Βράβευση:

• Πρωτότυπου Σεναρίου - Έννιο Ντε Κοντσίνι, Πιέτρο Τζέρμι, Αλφρέντο Τζαννέττι & Ατζένορε Ινκρότσι

Υποψηφιότητα:

• Σκηνοθεσίας - Πιέτρο Τζέρμι
• Α' Ανδρικού Ρόλου - Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι

Παραπομπές

1. (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
2. «Festival de Cannes: Divorce, Italian Style». festival-cannes.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2009.
3. Μπορεί κανείς να δημιουργήσει μια κωμωδία έξυπνη, γρήγορη και αιχμηρή χρησιμοποιώντας ακόμα και ένα άρθρο του ποινικού κώδικα (στη συγκεκριμένη περίπτωση το άρθρο 587). Αν η τέχνη μπορεί να έχει ως πηγή έμπνευσης την αγανάκτηση, τότε αυτό είναι το κύριο χαρακτηριστικό της ταινίας. Έτσι ο Τζέρμι ως απογοητευμένος ηθικολόγος αφήνει όλη του τη χολή να κυλίσει σε μια φάρσα πικρή και ποτισμένη από δηλητήριο, η οποία βρίσκει διέξοδο μέσα από τις ερμηνείες των πρωταγωνιστών και ιδιαίτερα μέσα από εκείνη του Μαστρογιάννι. Από το Il Morandini - Dizionario dei Film, Zanichelli 2007.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Διαζύγιο αλά Ιταλικά στην IMDb (Αγγλικά)
• Διαζύγιο αλά Ιταλικά στο AllMovie (Αγγλικά)
• Διαζύγιο αλά Ιταλικά στο Rotten Tomatoes (Αγγλικά)
• Διαζύγιο αλά Ιταλικά στο TCMDB (Αγγλικά)
• Διαζύγιο αλά Ιταλικά στο AlloCine (Γαλλικά)
• Διαζύγιο αλά Ιταλικά στο Cine.gr (αρχειοθετημένος)