Η Δήμητρα Παπίου (πραγματικό όνομα: Δήμητρα Στεγιαννίδου) (Δράμα[1], 25 Ιουλίου 1960) είναι Ελληνίδα τραγουδίστρια.
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Γεννήθηκε στη Δράμα το 1960 όπου και έμεινε μέχρι το 14ο έτος της ηλικίας της, οπότε και μετανάστευσε με την οικογένειά της στη Γερμανία[1]. Λίγα χρόνια αργότερα, επέστρεψε και πάλι στη Δράμα, όπου άρχισε να τραγουδά σε νυχτερινά κέντρα της πόλης, ενώ στην πορεία συνέχισε την καριέρα της στη Θεσσαλονίκη.
Τα πρώτα χρόνια, η καταξίωση και η παύση
Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 η Δήμητρα Παπίου αρχίζει να φαίνεται ως μία πολλά υποσχόμενη λαϊκή τραγουδίστρια και το 1990 κυκλοφορεί τον πρώτο προσωπικό της δίσκο με τίτλο «Με σβησμένα φώτα», με τραγούδια που τη μουσική έγραψε ο Χάρης Καλούδης και τους στίχους ο Κώστας Βίρβος. Το ομότιτλο τραγούδι αποτέλεσε μεγάλη ραδιοφωνική επιτυχία και μια διαχρονική επιτυχία της Δήμητρας Παπίου.
Το 1991, κυκλοφορεί ο δεύτερος δίσκος της καλλιτέχνιδος που τιτλοφορείται «Το μόνο σίγουρο». Η δουλειά αυτή είναι πολυσυλλεκτική από άποψη δημιουργών αφού συμμετέχουν διάφοροι συνθέτες και στιχουργοί, ανάμεσα στους οποίους ο Γιάννης Καραλής, ο Χρήστος Σκαλτσουνάκης και ο Τάσος Χαμουρτιάδης.
Καθώς περνά ο καιρός, η Δήμητρα Παπίου κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος στη λαϊκή μουσική σκηνή της χώρας και το 1992 κυκλοφορεί ο τρίτος της προσωπικός δίσκος που έχει τίτλο «Θα 'μαι εδώ» και περιέχει δώδεκα τραγούδια, τα έξι σε στίχους Ελένης Γιαννατσούλια και μουσική Αλέξη Παπαδημητρίου, ενώ τα υπόλοιπα σε μουσική και στίχους του Νίκου Δουλάμη. Το τραγούδι «Η νύχτα θέλει νάζια» των Γιαννατσούλια και Παπαδημητρίου αποτέλεσε τη μεγαλύτερη επιτυχία που προέκυψε από το συγκεκριμένο δίσκο.
Το επόμενο δισκογραφικό βήμα της Δήμητρας Παπίου πραγματοποιείται μετά απουσία τριών χρόνων, το 1995 με το δίσκο «Αχ, κυρία αμαρτία», που αποτελεί ένα λαϊκό δίσκο μεν, με κάποιες έντεχνες επιρροές, όμως. Τη μεγαλύτερη επιτυχία του δίσκου αυτού αποτελεί το τραγούδι «Γέλα, καρδούλα μου» και ακολουθεί το «Και όχι μόνο» και τα δύο δημιουργήματα των Παπαδημητρίου και Γιαννατσούλια.
Το 1997, η τραγουδίστρια συνεργάζεται με το συνθέτη Μιχάλη Κουμπιό κυκλοφορώντας το δίσκο «Πλατεία Ελευθερίας», με ακόμα σαφέστερους τους έντεχνους προσανατολισμούς. Πέρα από το τραγούδι «Δίχως μάχη» και ίσως το τραγούδι «Η Δράμα είναι το σώμα μου», από στίχο του οποίου προέκυψε κι ο τίτλος, ο δίσκος δεν είχε την επιτυχία που είχαν οι προηγούμενες δουλειές της τραγουδίστριας. Ο δίσκος αυτός της Παπίου αποτελεί την τελευταία της δισκογραφική παρουσία κατά τη δεκαετία του '90 καθώς αποφασίζει να αποσυρθεί από το χώρο στο αποκορύφωμα της καριέρας της. Στην απόφαση αυτή συνηγορούν δύο λόγοι σύμφωνα με την ίδια. Ο πρώτος έχει να κάνει με προσωπικά της θέματα, αφού τότε γνωρίζει το σύζυγό της και θέλει να αφοσιωθεί σ' αυτόν, ενώ παράλληλα δηλώνει ότι έχει κουραστεί από τις απαιτήσεις της νυχτερινής ζωής.
Η επιστροφή και η στροφή του ρεπερτορίου
Μεσολαβεί ένα μεγάλο διάστημα απουσίας της καλλιτέχνιδος από τα μουσικά πράγματα και το 2000 η Δήμητρα Παπίου επιστρέφει με νέο ύφος μουσικά πλέον, καθώς κάνει δυναμικό comeback με το τραγούδι του Σταμάτη Κραουνάκη «Αυτή η νύχτα μένει» για την ομώνυμη ταινία του Νίκου Παναγιωτόπουλου και στρέφεται στο έντεχνο ρεπερτόριο. Η συνεργασία της αυτή με τον Κραουνάκη εγκαινιάζει μια νέα εποχή για τη Δήμητρα Παπίου. Λίγα χρόνια αργότερα, ανεβάζει μουσική παράσταση στο «House of Art», η οποία κυκλοφορεί το 2002 σε live cd με το γενικό τίτλο «Νέα γυναίκα μόνη τραγουδά». Κατά την ίδια χρονιά, συμμετέχει και στο soundtrack της ταινίας «Κουράστηκα να σκοτώνω τους αγαπητικούς σου» με δύο τραγούδια του Σταμάτη Κραουνάκη. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας αυτής η Δήμητρα Παπίου δεν προχωρά σε κάποιο άλλο δισκογραφικό βήμα, αλλά συμμετέχει σε δίσκους συναδέλφων της, ερμηνεύοντας κάποια κομμάτια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ενός τέτοιου δίσκου αποτελεί ο «Γυναικείος ρόλος» του Γεράσιμου Νεόφυτου, όπου τα 15 τραγούδια του άλμπουμ μοιράζονται η Δήμητρα Παπίου, η Μάρθα Φριντζήλα κι η Ηρώ Σαΐα.
Η επόμενη προσωπική δισκογραφική δουλειά της κυκλοφορεί το 2010 με τίτλο «Έμαθε η καρδιά» και η τραγουδίστρια συνεργάζεται με πολλούς αξιόλογους συνθέτες και στιχουργούς, που με κάποιους απ' αυτούς είχε συνεργαστεί παλιότερα, αλλά και με άλλους με τους οποίους συνεργαζόταν πρώτη φορά. Πρόκεται για τους Σταμάτη Κραουνάκη, Κώστα Λειβαδά, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Λίνα Νικολακοπούλου, Λίνα Δημοπούλου, Δάφνη Αλεξανδρή, Κώστα Μπαλταζάνη και Δήμο Αναστασιάδη. Κατά την ίδια σεζόν η καλλιτέχνις παρουσίαζε μία μουσική παράσταση με τίτλο «Απλά Δήμητρα» στην Αθηναΐδα.
- Με σβησμένα φώτα (1990)
- Το μόνο σίγουρο (1991)
- Θα 'μαι εδώ (1992)
- Αχ, κυρία αμαρτία (1995)
- Πλατεία Ελευθερίας (1997)
- Νέα γυναίκα μόνη τραγουδά (2002)
- Έμαθε η καρδιά (2010)
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
