Γιούζεφ Μπραντ

Ο Γιούζεφ Μπραντ (Πολωνικά: Józef Brandt) (1841-1915) ήταν Πολωνός ζωγράφος, εκπρόσωπος της Σχολής του Μονάχου. Οι πίνακές του απεικονίζουν κυρίως μάχες και τη στρατιωτική ζωή του 17ου αιώνα αλλά και τη ζωή των Πολωνών αγροτών.^[10]

Γιούζεφ Μπραντ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Józef Stanisław Adam Brandt (Πολωνικά)
Γέννηση	11  Φεβρουαρίου 1841[1][2][3] ή 1841[4] Στσεμπζέσιν[5]
Θάνατος	12  Ιουνίου 1915[1][2][6] ή 1915[4] Ράντομ[7][5]
Τόπος ταφής	Ράντομ
Χώρα πολιτογράφησης	Βασίλειο της Πολωνίας (1815-1915)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Πολωνικά[8] Γερμανικά Ρωσικά
Σπουδές	Κεντρική Σχολή Παρισίων Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ζωγράφος[9]
Αξιοσημείωτο έργο	Battle of Chocim
Οικογένεια
Τέκνα	Krystyna Maria Brandt
Γονείς	Jan Alfons Brandt
Οικογένεια	d:Q125266518
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Βαυαρικό Μαξιμιλιανό Τάγμα για τις Επιστήμες και Τέχνες (1898)
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Γιούζεφ Μπραντ γεννήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 1841 στο Στσεμπζέσιν, στη νοτιοανατολική Πολωνία, γόνος γνωστής και πλούσιας οικογένειας γιατρών στη Βαρσοβία. Ο παππούς του, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας, έλαβε τίτλο ευγενείας το 1824, ως πράξη αναγνώρισης του επιστημονικού του έργου. Η πρώτη επαφή του Γιούζεφ με την τέχνη έγινε μέσω της μητέρας του, η οποία ήταν ταλαντούχα ερασιτέχνης ζωγράφος, με μαθήματα πιθανώς από τον πατέρα της, διάσημο αρχιτέκτονα. Ήταν η πρώτη που του έδωσε μαθήματα σχεδίου. Μετά τον θάνατο του συζύγου της το 1846, ο πεντάχρονος Γιούζεφ και η μητέρα του εγκαταστάθηκαν σε κτήμα κοντά στο Ράντομ. ^[11]

Το 1858, μετά την ολοκλήρωση της βασικής του εκπαίδευσης, ο Μπραντ έφυγε για το Παρίσι για να σπουδάσει μηχανικός αλλά πείστηκε από τον ζωγράφο Γιούλιους Κόσακ να εγκαταλείψει τη μηχανική και να ασχοληθεί επαγγελματικά με τη ζωγραφική. Σπούδασε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου με δασκάλους τον ζωγράφο στρατιωτικών θεμάτων Φραντς Άνταμ, ο οποίος έπαιξε ζωτικό ρόλο στη διαμόρφωση του ταλέντου του νεαρού καλλιτέχνη, και τον Καρλ φον Πιλότυ.

Οι θετικές κριτικές που έτυχε το έργο του και το μεγάλο ενδιαφέρον από συλλέκτες τέχνης ήταν σημαντικοί παράγοντες στην απόφασή του να μείνει μόνιμα στο Μόναχο. Η ίδρυση του δικού του εργαστηρίου το 1870 τον ανέδειξε σε ηγέτη της πολωνικής καλλιτεχνικής αποικίας στο Μόναχο. Συχνά βοηθούσε νέους καλλιτέχνες που έφταναν στην πρωτεύουσα της Βαυαρίας, τόσο καλλιτεχνικά όσο και οικονομικά. Αποτελούσε μέλος της κοινωνικής ελίτ του Μονάχου και ήταν φίλος του πρίγκιπα αντιβασιλέα Λεοπόλδου.

Μετά τον γάμο του το 1877, περνούσε κάθε καλοκαίρι στο κτήμα της συζύγου του στο Ορόισκο κοντά στο Ράντομ.

Πέθανε στις 12 Ιουνίου 1915 στο Ράντομ. Το αρχοντικό του στο Ορόισκο μαζί με το γύρω πάρκο λειτουργεί σήμερα ως το Κέντρο Πολωνικής Γλυπτικής.^[12]

Βραβεύσεις- Διακρίσεις

Αναχώρηση του Γιαν Γ΄ Σομπιέσκι και στρατευμάτων του από το παλάτι του Βιλάουφ (1887), Εθνικό μουσείο Βαρσοβίας

Ο Μπραντ έφτασε στο απόγειο της σταδιοδρομίας του στις δεκαετίες του 1870 και του 1880. Μετά την παρουσίαση της Μάχης της Βιέννης κατά τη διάρκεια της Παγκόσμιας Έκθεσης το 1873 τιμήθηκε με το παράσημο του Φραντς Ζόζεφ. Το 1875 ορίστηκε μέλος της Ακαδημίας Καλών Τεχνών του Βερολίνου και το 1878 ονομάστηκε επίτιμος καθηγητής της Ακαδημίας Καλών Τεχνών του Μονάχου, ένας από τους μαθητές του ήταν ο Άλφρεντ Κοβάλσκι. Επιπλέον, το 1881 του απονεμήθηκε το παράσημο του Αγίου Μιχαήλ. Το 1892, έλαβε το παράσημο του Τάγματος της Αξίας του Βαυαρικού Στέμματος και τιμήθηκε με τον τίτλο του Ιππότη. ^[13]

Το 1890 έγινε μέλος της κριτικής επιτροπής της Παγκόσμιας Έκθεσης. Είχε επίσης και άλλες διακρίσεις: το χρυσό μετάλλιο το 1891 στο Βερολίνο, παράσημα του Τάγματος της Καθολικής Ισαβέλλας το 1893 και του Βαυαρικού Τάγματος Μαξιμιλιανού για την Επιστήμη και την Τέχνη το 1898. Το 1900 έγινε επίτιμο μέλος της Ακαδημίας των Καλών Τεχνών στην Πράγα. Πριν από αυτό, το 1894, του ζητήθηκε να αντικαταστήσει τον αείμνηστο Χένρικ Ροντακόφσκι ως διευθυντής της Σχολής Καλών Τεχνών στην Κρακοβία, αλλά δεν αποδέχτηκε τη θέση. Αν και ήταν αναγνωρισμένος σε όλη την Ευρώπη, δεν ξέχασε την πατρίδα του. Τακτικά έστελνε τα έργα του σε διάφορες εκθέσεις που διοργανώνονταν στην Πολωνία, ιδιαίτερα από την Εταιρεία για την Ενθάρρυνση των Καλών Τεχνών, καθώς ήταν μέλος από το 1874, και στην Εταιρεία Φίλων Καλών Τεχνών της Κρακοβίας. ^[14]

Επιλογή έργων

• 
  Δεύτερη πολιορκία της Βιέννης (1873) Μουσείο Πολωνικού Στρατού
• 
  Ο Γιαν Κάρολ Χοντκιέβιτς στη Μάχη του Χοτίν (1865) Εθνικό Μουσείο, Βαρσοβία
• 
  Ο Στέφαν Τσαρνιέτσκι στην πολιορκία του Κόλντιν (1870), Εθνικό Μουσείο, Βαρσοβία
• 
  Καταυλισμός Ζαποροζιανών Κοζάκων (1880)
• 
  Πολωνός Ουσσάρος (1890) Πολωνικό μουσείο Ράπερσβιλ
• 
  Γάμος Κοζάκων (1893)
• 
  Επιθεώρηση των τροπαίων (1905)
• 
  Μπογκουροντζίτσα (1909), Εθνικό Μουσείο, Βαρσοβία

Παραπομπές

1. rkd.nl/explore/artists/12087. Ανακτήθηκε στις 22  Αυγούστου 2017.
2. «Josef von Brandt». (Ολλανδικά) RKDartists. 12087.
3. «Josef von Brandt». (Αγγλικά) Benezit Dictionary of Artists. Oxford University Press. 2006. B00025676. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
4. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js20221148796. Ανακτήθηκε στις 2  Μαΐου 2022.
5. zi.4.7.b.
6. (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. brandt-josef.
7. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
8. CONOR.SI. 56680035.
9. The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/60063. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
10. . «artvee.com/artist/jozef-brandt/».
11. . «culture.pl/en/artist/jozef-brandt».
12. . «culture.pl/en/place/the-centre-for-polish-sculpture».
13. . «artnet.com/artists/josef-von-brandt/».
14. . «polishequestrianlegends.com/jozef-brandt/».

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Józef Brandt στο Wikimedia Commons