Γεώργιος Μιχαλάκης

Ο Γεώργιος Μιχαλάκης ή Μανωλάκης ήταν αγωνιστής του 1821, γνωστός και σαν καπετάν Γεωργάκης Μανωλάκης.

Γεώργιος Μιχαλάκης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	περί το 1780 Λεωνίδι ή Πραστός Τσακωνιάς
Θάνατος	1839 Λεωνίδι Κυνουρίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	Οπλαρχηγός του 1821
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχες	Ελληνική Επανάσταση του 1821
δεδομένα

Βιογραφικά στοιχεία

Η καταγωγή του ήταν από την Τσακωνιά, και ζούσε στο Λεωνίδι. Κατά τον βιογράφο του Θάνο Βαγενά προεπαναστατικά ήταν Κλέφτης, συνεργαζόμενος με το σώμα του περίφημου καπετάν-Ζαχαριά Μπαρμπιτσιώτη, μαζί με τον Μιχάλη Γκιόρα απ' την Καστάνιτσα.

Αν και δεν φέρεται μυημένος στα της Φιλικής Εταιρίας, εν τούτοις μαζί με το γαμπρό του Θεόδωρο Βαρβέρη και άλλους οικείους του ετοίμαζαν κρυφά όπλα και πολεμοφόδια και τ' αποθήκευαν στο σπίτι του [που σώζεται ως τις μέρες μας], τους τελευταίους μήνες πριν τον ξεσηκωμό.

Κατά την ανακήρυξη της Επανάστασης στις 16 Μαρτίου στο Λενίδι, εκλέχθηκε οπλαρχηγός των Πραστιωτών-Λενιδιωτών.

Πήρε μέρος στην πολιορκία της Μονεμβασιάς μαζί με τον ανηψιό του Γεώργιο Γούλενο, τον Εμμ. Τζούχλο και άλλους, σύνολο διακόσιοι πενήντα. Μετά την άλωση του φρουρίου αυτού, του οποίου ανέλαβε τη φρουραρχία για δύο μόνον ημέρες, αναχώρησε για την πολιορκία της Τριπολιτσάς. Το παρακάτω δημοτικό τραγούδι περιγράφει τη συμμετοχή του καπ. Γεωργάκη και των παλληκαριών του στα γεγονότα:

« Εσείς χελιδονάκια μου, που πάτε στον αέρα

δώστε μαντάτα στο Μοριά σ' όλα τα βιλαέτια,

πατήσαν τη Μονοβασιά, το παινεμένο κάστρο.

Καρτέρα μας Ντροπολιτσά, σε πέντε-δέκα μέρες

θα 'ρθουν τα τσακωνόπουλα κι ο καπετάν Γιωργάκης

να δεις πραστιώτικο σπαθί, τσακώνικο ντουφέκι »

Φθάνοντας στα περίχωρα της Τριπολιτσάς αμέσως μετά τη μάχη της Γράνας (10/8/1821), συνενώθηκε με το υπόλοιπο τσακώνικο στράτευμα που από τα τέλη Μαρτίου βρισκόταν εκεί υπό τον καπ. Παν.Σαράντη, και αφού «έπιασαν το πηγάδι της Βολιμής» έμειναν εκεί μέχρι την άλωση της πόλης που έγινε στις 23/9/1821 με εγχείρημα του μπουλουξή του Μανόλη Δούνια. Αργότερα πήρε μέρος και στις μάχες κατά του Δράμαλη στην Αργολίδα και το Παλιόκαστρο του Άργους. Κατά την μάχη των Δερβενακίων τοποθετήθηκε από τον Κολοκοτρώνη στην Κλένια, όπου στάθηκε και πολέμησε με πολύ ζήλο. Συμμετείχε και σε άλλες μάχες υπό τις διαταγές του Θ. Κολοκοτρώνη.

Αργότερα, επί Όθωνος χαρακτηρίστηκαν σαν Αξκοί διαφόρων βαθμών αρκετοί πρώην οπλαρχηγοί, ανάμεσα στους οποίους κι ο καπ. Γεωργάκης Μιχαλάκης Ταγματάρχης^{[lower-greek 2]} Όπως και πολλοί άλλοι έπεσε σε δυσμένεια ακόμη και συναγωνιστών του (όπως οι προαναφερθέντες Εμμ. Τζούχλος, Μαν. Δούνιας και άλλοι που έστειλαν αναφορά στην τότε Κυβέρνηση εναντίον του το 1824), αλλά και των οθωνικών κυβερνήσεων, γιαυτό κι ο ανηψιός του Γιαννάκης Σαραντάρης, που αγωνίστηκε μαζί του σαν Υπαξκός, γράφει στο τέλος των "Ιστορικών Σημειώσεών" του :

«… Εις τα αυτά όλα ουδείς αποζημιώθη ούτε εβραβεύτη ως και άλλοι αγωνισταί. Επειδήτις εβαστούσαμε υπό τας διαταγάς του Θεμιστοκλέος Γενικού οπλαρχηγού Θ. Κολοκοτρώνη. Μόνον τον Μανωλάκη ταγματάρχη το δε Σαρά[ν]τη λοχαγό, διά τούτο επήγαν εις τον άδη.»

Ο καπ. Γεωργάκης απεβίωσε το 1839.^{[lower-greek 3]}

Ήταν παντρεμένος με την Θωμαή Κ. Τροχάνη, και είχαν τέσσερις γιούς και μιά κόρη.

Σημειώσεις

1. Ιδρύθηκε αρχικά με το Β.Δ. της 18-9-1835. Αργότερα με το Β. Δ. της 1ης Ιανουαρίου 1838, Η ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΦΑΛΑΓΞ διαιρέθηκε σε δύο Φάλαγγες : Α...Η ΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΦΑΛΑΓΞ όπου όλοι ελάμβαναν μισθό και Β...Η ΠΡΟΙΚΟΔΟΤΗΜΕΝΗ ΦΑΛΑΓΞ στην οποία μετετέθησαν από την ΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ όσοι επιθυμούσαν αντί μισθού να λάβουν χωράφια από το κράτος.
2. Με το Β.Δ. της 20-5-1838 [ΦΕΚ 18/20-5-1838] το οποίο αναφέρει : «Επομένως χαρακτηρίζομεν: Ως Ταγματάρχας... τον Γεωργάκην Μιχαλάκην εκ Λενίδης» (sic). Σκοπός ήταν να προικοδοτηθούν σαν μέλη της Βασιλικής Φάλαγγος ^{[lower-greek 1]} με «εθνικές γαίες», εφ’ όσον όμως ήταν ακτήμονες. Συνεπώς η απονομή του βαθμού του Ταγματάρχη ήταν μόνον τιμητική, αφού δεν ήταν ακτήμονας.
3. Ό καπετάν Γεωργάκης είχε αποβιώσει, κατά τον Θ. Βαγενά προ της 15/10/1841 [βλ. «Ο καπ. Γεωργάκης Μανωλάκης…», σελ 133-134.], ενώ κατά νεώτερες έρευνες σύμφωνα με τους φακέλλους των ΓΑΚ, κατά το μεταξύ της 20^ης  Νοεμβρίου 1838 που «έκανε τη διαθήκη του», και της 24^ης Απριλίου 1839 χρονικό διάστημα, και όχι το φθινόπωρο του 1841.

Πηγές

• Φώτιος Χρυσανθόπουλος, επιμ. (1888). Βίοι Πελοποννησίων ανδρών και των εξώθεν εις την Πελοπόννησον ελθόντων κληρικών, στρατιωτικών και πολιτικών των αγωνισαμένων τον αγώνα της επαναστάσεως. Αθήνα: Σταύρος Ανδρόπουλος, Τυπογραφείο Π. Δ. Σακελλαρίου. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2010.\
• Θάνου Βαγενά, "Ιστορικά Τσακωνιάς και Λεωνιδίου", έκδ. με δαπάνη του Δήμου Λεωνιδίου, Αθήνα 1971, Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών.
• Θάνου Βαγενά, «Ο Καπετάν Γεωργάκης Μανωλάκης-Μιχαλάκης», Αθήνα 1973, έκδ. Συλλόγου «Λεωνίδιον».
• Κωστή Ι. Τσούχλου, «Οι Τσάκωνες το '21», έκδ. Αδελφότητος Κυνουριέων.
• Συλλογικό, «Χρονικά των Τσακώνων», τόμοι Α’ έως ΚΓ’ , Αθήνα 1956-2018, έκδ. Αρχείου της Τσακωνιάς.