Ο Γεώργιος Ιακώβου είναι Ελληνοκύπριος διπλωμάτης και πολιτικός. Διετέλεσε Υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου.
| Γεώργιος Ιακώβου | |
|---|---|
| Υπουργός Εξωτερικών | |
| Περίοδος 22 Σεπτεμβρίου 1983 – 27 Φεβρουαρίου 1993 | |
| Πρόεδρος | Σπύρος Κυπριανού Γιώργος Βασιλείου |
| Προκάτοχος | Νίκος Ρολάνδης |
| Διάδοχος | Αλέκος Μιχαηλίδης |
| Υπουργός Εξωτερικών | |
| Περίοδος 1 Μαρτίου 2003 – 12 Ιουνίου 2006 | |
| Πρόεδρος | Τάσσος Παπαδόπουλος |
| Προκάτοχος | Ιωάννης Κασουλίδης |
| Διάδοχος | Γιώργος Λιλλήκας |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 19 Ιουλίου 1938, Περιστερώνα, Κύπρος |
| Εθνότητα | Ελληνική |
| Υπηκοότητα | Κυπριακή |
| Σπουδές | Διεθνείς σχέσεις Μηχανολογία |
| Επάγγελμα | Διπλωμάτης |
Ο Γεώργιος Ιακώβου γεννήθηκε στην Περιστερώνα στις 19 Ιουλίου 1938.[1][2] Απέκτησε πτυχίο διεθνών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης και μηχανικής από το Πανεπιστήμιο του Μπίρκ του Λονδίνου.[1] Στη συνέχεια απέκτησε μεταπτυχιακό στη διοίκηση επιχειρήσεων από το Ιμπίριαλ Κόλεϊτζ και μεταπτυχιακό στη μηχανική από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου.[1]
Την περίοδο 1960-1964 εργάστηκε στον ιδιωτικό τομέα στην Κύπρο.[1] Το 1965 ανέλαβε ως πρώτος λειτουργός επιχειρησιακής έρευνας και αργότερα ανώτερος οικονομικός λειτουργός του Διοικητικού Συμβουλίου Βρετανικών Σιδηροδρόμων.[1] Το 1968 ανέλαβε Ανώτερος Σύμβουλος Επιχειρήσεων στη διεθνή εταιρεία Price Waterhouse στο Λονδίνο.[1]
Το 1973 διορίστηκε διευθυντής του Κέντρου Παραγωγικότητας Κύπρου όπου εισήγαγε νέες μεθόδους διοίκησης επιχειρήσεων και πρωτοποριακά προγράμματα εκπαίδευσης στελεχών επιχειρήσεων.[1] Επιπλέον, ήταν πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Ξενοδοχειακών και Επισιτιστικών τεχνών.[1]
Μετά από την τουρκική εισβολή του 1974, το Υπουργικό Συμβούλιο του ανέθεσε το έργο της ανακούφισης και αποκατάστασης των προσφύγων.[1] Ίδρυσε και διεύθυνε την Υπηρεσία Μερίμνης και Αποκατάστασης Εκτοπισθέντων και την Υπηρεσία Δραστηριοποίησης Εκτοπισθέντων.[1]
Την περίοδο 1976-1979 υπηρέτησε στη θέση του Προϊστάμενου του τμήματος Αφρικής της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους πρόσφυγες στη Γενεύη.[1]
Την περίοδο 1979-1983 διετέλεσε πρέσβης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ομόσπονδη Δημοκρατία της Γερμανίας με παράλληλη διαπίστευση στην Αυστρία και την Ελβετία.[1] Το 1993, μετά την ολοκλήρωση της θητείας του στο Υπουργείο Εξωτερικών, διορίστηκε από την ελληνική κυβέρνηση στη θέση του Προέδρου του Εθνικού Ιδρύματος Υποδοχής και Αποκατάστασης Αποδήμων και Παλιννοστούντων Ομογενών Ελλήνων και ανέπτυξε δραστηριότητα σε θέματα στήριξης του ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου, την αποκατάσταση παλιννοστούντων ομογενών στην περιοχή της Θράκης και τη στήριξη των ομογενών στην πρώην Σοβιετική Ένωσή.[1]
Στις 22 Σεπτεμβρίου 1983 διορίστηκε Υπουργός Εξωτερικών στην Κυβέρνηση Σπύρου Κυπριανού 1983.[3][4] Παρόλο που το 1988 πρόεδρος ανέλαβε ο Γιώργος Βασιλείου, ο Γιώργος Ιακώβου παρέμεινε στη θέση του μέχρι τη λήξη της θητείας της Κυβέρνησης Γιώργου Βασιλείου 1988.[3][4]
Τον Μάιο του 1993 διορίστηκε από την κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του Εθνικού Ιδρύματος Υποδοχής και Αποκατάστασης Αποδήμων και Παλιννοστούντων ομογενών Ελλήνων.[2] Παρέμεινε στην ίδια θέση και στην κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου.[2] Βοήθησε στην εγκατάσταση Ελληνοποντίων στη Θράκη και στην απομάκρυνση των Ελλήνων από την πόλη Σουχούμι της αποσχισθείσας από τη Γεωργία περιοχής της Αμπχαζίας.[2] Επιπλέον, σχεδίασε και εφάρμοσε προγράμματα στήριξης του ελληνισμού της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.
Στις προεδρικές εκλογές του 1998 διεκδίκησε το αξίωμα του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας με την στήριξη του ΑΚΕΛ και του ΔΗΚΟ, χάνοντας οριακά από τον Γλαύκο Κληρίδη.[1][5]
Την 1 Μαρτίου 2003 διορίστηκε Υπουργός Εξωτερικών στην Κυβέρνηση Τάσσου Παπαδόπουλου, θέση στην οποία παρέμεινε έως τις 12 Ιουνίου 2006.[3][4] Την περίοδο 2006-2007 διετέλεσε ύπατος αρμοστής της Κύπρου στο Ηνωμένο Βασίλειο.[2]
Στις 28 Φεβρουαρίου 2008 διορίστηκε Επίτροπος Προεδρίας στην κυβέρνηση Δημήτρη Χριστόφια, έχοντας σημαντικό ρόλο στη διαδικασία των απευθείας διαπραγματεύσεων για λύση του κυπριακού μεταξύ του Δημήτρη Χριστόφια και του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ.[2]
- είναι επίτιμος διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Τιφλίδας
- επίτιμος καθηγητής του Κρατικού Πανεπιστημίου του Ντόνετσκ
- επίτιμος δημότης της πόλης των Σαπών
- επίτιμος δημότης της πόλης της Τσάλκας.
Παράσημα
Ο Γεώργιος Ιακώβου έλαβε τα εξής παράσημα:[1][2]
- τον Μεγαλόσταυρο 1ης κλάσης του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας
- τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Φοίνικα της Ελληνικής Δημοκρατίας
- τον Χρυσό Μεγαλόσταυρο της Τιμής για τις υπηρεσίες στην Δημοκρατία της Αυστρίας
- τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής της Ισπανίας
- τον Μεγαλόσταυρο του τάγματος της Τιμής της Ελλάδας
- τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Πρίγκηπα Ενρίκε της Πορτογαλίας
- το Τάγμα της Σημαίας της Γιουγκοσλαβίας
- το Παράσημο της Δημοκρατίας της Αιγύπτου
- τον Μεγαλόσταυρο σε άστρο της Εκκλησίας του Αγίου Μάρκου από τον Πατριάρχη Αλεξάνδρειας και πάσης Αφρικής.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
