Γέφυρα Κοράκου

Η γέφυρα Κοράκου ήταν πέτρινη μονότοξη γέφυρα στον Αχελώο, ανάμεσα στις Πηγές Άρτας και στο Πετρωτό Καρδίτσας. Η γέφυρα είχε κεντρικό άνοιγμα 49,5 μέτρα, γεγονός που την κατέτασσε ως τη μεγαλύτερη στην Ελλάδα. Το τόξο είχε ύψος 25 μέτρα. Η γέφυρα κτίστηκε το 1514-1515 με χορηγία του Βησσαρίωνα Β΄ και έστεκε μέχρι τις 28 Μαρτίου 1949, όταν κατά τη διάρκεια του Ελληνικού Εμφυλίου, η γέφυρα ανατινάχθηκε από τις δυνάμεις του ΔΣΕ.^[1]

Γέφυρα Κοράκου
H περιοχή όπου βρισκόταν η γέφυρα. Στα δεξιά διακρίνεται κούλια (οχύρωση) η οποία προστάτευε τη γέφυρα.
Είδος	πέτρινη γέφυρα
Γεωγραφικές συντεταγμένες
Χώρα	Ελλάδα
Έναρξη κατασκευής	1514
δεδομένα (π)

Ιστορικά στοιχεία

Η γέφυρα κτίστηκε το 1514-1515 με χορηγία του Βησσαρίωνα Β΄, αρχιεπισκόπου Λάρισας. Σύμφωνα με την παράδοση, όταν η γέφυρα ολοκληρώθηκε και ο αρχιεπίσκοπος ανέβηκε σε αυτή ρώτησε τους κτίστες πώς φαίνεται και αυτοί είπαν ότι μοιάζει με κόρακα, εξού και πήρε το όνομα γέφυρα του Κόρακα. Σύμφωνα με μία άλλη εκδοχή, το όνομα οφείλεται ότι οι σκαλωσίες της γέφυρας κάηκαν πρωτού απομακρυνθούν με αποτέλεσμα να μαυρίσουν. Μια τρίτη εκδοχή αναφέρει ότι την ημέρα του αγιασμού στην γέφυρα κάθισε ένα κοράκι, προκαλώντας εντύπωση στους παρευρισκόμενους.^[2]

Η γέφυρα αποτελούσε σημαντικό πέρασμα, ενώνοντας την Ήπειρο και τη Θεσσαλία. Λόγω της σημασίας υπήρξε συχνά τόπος συγκρούσεων. Στη γέφυρα πήγαν για να φύγουν όσοι Σουλιώτες δεν σφαγιάστηκαν στη Μάχη του Σέλτσου το 1804 από τους Τούρκους, περνώντας απέναντι. Το 1866 κατά τη διάρκεια της επανάστασης των Ραδοβυζινών οι δυνάμεις του Εμίν Μπέη προσπάθησαν να καταλάβουν τη γέφυρα στις 26 Δεκεμβρίου, ώστε να περάσουν στη Θεσσαλία και να καταστείλουν την επανάσταση, όμως αποκρούστηκαν από τη φρουρά της γέφυρας. Οι Τούρκοι προσπάθησαν ξανά δύο μέρες μετά, αλλά χωρίς επιτυχία.^[2]

Η γέφυρα συνέχισε να στέκει μέχρι το 1949. Προς το τέλος του Ελληνικού Εμφυλίου, καθώς ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας υποχωρούσε προς τη Θεσσαλία καθώς περικυκλώνονταν από τις κυβερνητικές δυνάμεις. Όσοι αντάρτες βρίσκονταν στις Πηγές Άρτας κινήθηκαν προς τη γέφυρα Κοράκου, η οποία δεν είχε ακόμη καταληφθεί. Όταν διαπιστώθηκε ότι ήταν ακόμη ανοικτή κινήθηκαν προς αυτή και άλλοι αντάρτες. Οι κυβερνητικές αντιλήφθηκαν τις κινήσεις άρχισαν να βομβαρδίζουν τη γέφυρα ώστε να εμποδίσουν τη διέλευση και ξέσπασε μάχη. Μέχρι τις 28 Μαρτίου 1949 οι αντάρτες πέρασαν τη γέφυρα και την ανατίναξαν στις 21:15.^[2]

Η έκρηξη κατέστρεψε το κεντρικό τμήμα του τόξου του γεφυριού. Τα δύο εναπομείναντα τμήματα της γέφυρας κατέρρευσαν τμηματικά και τα τελευταία σωζόμενα τμήματα της γέφυρας παρασύρθηκαν κατά τη διάρκεια πλημμυρών τον Φεβρουάριο του 2015.^[3] Στις 18 Φεβρουαρίου 2019 υπογράφηκε προγραμματική σύμβαση για την ανακατασκευή της γέφυρας, συνολικού προϋπολογισμού 16,5 εκατομμυρίων ευρώ.^[4] Μια μικρογραφία της γέφυρας παρουσιάστηκε τον Ιούλιο του 2022.^[5]

Δείτε επίσης

• Γεφύρι της Πλάκας - το μεγαλύτερο σωζόμενο πέτρινο γεφύρι στην Ελλάδα
• Γεφύρι της Πύλης - μια άλλη πέτρινη γέφυρα που χορηγήθηκε από τον Βησσαρίωνα
• Στάρι Μοστ - μια άλλη γέφυρα του 16ου αιώνα που ανατινάχθηκε τον 20ό αιώνα

Παραπομπές

1. «Γέφυρα Κοράκου». petrinagefiria.com. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2022.
2. «Γέφυρα Κοράκου». Δήμος Γεωργίου Καραϊσκάκη. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2022.
3. Λιάλιος, Γιώργος (7 Φεβρουαρίου 2019). «Αναγεννάται η γέφυρα Κοράκου». www.kathimerini.gr. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2022.
4. «Υπογράφηκε η προγραμματική σύμβαση για την ανακατασκευή της Γέφυρας Κοράκου στην Κοιλάδα του Αχελώου». ertnews.gr. 18 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2022.
5. «Γέφυρα Κοράκου: "Γέφυρα προς το Μέλλον"». www.ertnews.gr. 17 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2022.