Βο Βαν Θουόνγκ

Ο Βο Βαν Θουόνγκ (Võ Văn Thưởng, γεννημένος στις 13 Δεκεμβρίου 1970) είναι Βιετναμέζος πολιτικός που υπηρέτησε ως Πρόεδρος του Βιετνάμ από το 2023 έως την παραίτησή του, τον Μάρτιο του 2024, όντας το νεότερο άτομο που υπηρέτησε σε αυτή τη θέση από την ίδρυση της δημοκρατίας το 1945. ^{[1] [2] [3]} Ως αρχηγός κράτους της χώρας, ο Θουόνγκ είναι ο δεύτερος υψηλότερος αξιωματούχος στο Βιετνάμ μετά τον Γενικό Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος . ^{[4] [5]}

Βο Βαν Θουόνγκ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Võ Văn Thưởng (Βιετναμικά)
Γέννηση	13  Δεκεμβρίου 1970 Βινχ Λονγκ
Κατοικία	Ανόι
Χώρα πολιτογράφησης	Βιετνάμ
Θρησκεία	Αθρησκία
Εκπαίδευση	μεταπτυχιακό
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Κομμουνιστικό Κόμμα του Βιετνάμ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Πρόεδρος του Βιετνάμ (2023–2024) Permanent Member of the Secretariat (2021–2023)
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Σήμερα είναι μέλος του Πολιτικού Γραφείου και μόνιμος γραμματέας της Γραμματείας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος του Βιετνάμ (CPV), επίσης μέλος της 15ης Εθνοσυνέλευσης του Βιετνάμ. Ήταν επικεφαλής του Κεντρικού Τμήματος Προπαγάνδας του Κομμουνιστικού Κόμματος του Βιετνάμ από το 2016 έως το 2021, αναπληρωτής μόνιμος γραμματέας της Επιτροπής του Κόμματος της Πόλης Χο Τσι Μινχ, Γραμματέας της Επιτροπής του Κόμματος Κουάνγκ Νγκάι, Μόνιμος Γραμματέας και Πρώτος Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής Ένωσης Νεολαίας Χο Τσι Μινχ, Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Νεολαίας του Βιετνάμ. ^[6] Είναι το νεότερο μόνιμο μέλος της Γραμματείας της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος στην ιστορία του Κομμουνιστικού Κόμματος του Βιετνάμ.

Ο Θουόνγκ είναι μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος του Βιετνάμ, κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στη φιλοσοφία και ανώτερου πτυχίου στην πολιτική θεωρία. Ήταν μέλος της 12ης και 14ης Εθνοσυνέλευσης του Βιετνάμ και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος του Βιετνάμ από το 2011 ^[7]

Ιστορικό και εκπαίδευση

Ο Βο Βαν Θουόνγκ γεννήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 1970 στο Χάι Ντουόνγκ της Λαϊκής Δημοκρατίας του Βιετνάμ. ^[8] Η οικογένειά του εγκατέλειψε το Νότο κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Βορρά. Το 1988 σπούδασε στη Μαρξιστική-Λενινιστική Φιλοσοφία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Χο Τσι Μινχ. Το 1992 αποφοίτησε με πτυχίο Φιλοσοφίας στον Μαρξισμό-Λενινισμό. Έπειτα από αυτό, ακολούθησε μεταπτυχιακό στη φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών, Εθνικό Πανεπιστήμιο του Βιετνάμ, Πόλη Χο Τσι Μινχ, και έλαβε Μάστερ φιλοσοφίας το 1999. Στις 18 Νοεμβρίου 1993 έγινε δεκτός στο Κομμουνιστικό Κόμμα του Βιετνάμ και έγινε επίσημο μέλος στις 18 Νοεμβρίου 1994. Παρακολούθησε επίσης μαθήματα στην Εθνική Πολιτική Ακαδημία του Χο Τσι Μινχ, λαμβάνοντας πτυχίο στην πολιτική θεωρία. ^[9]

Καριέρα

Πρώιμη καριέρα

Πανεπιστημιακή καριέρα

Το 1992, τη χρονιά που αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο, εξελέγη Αναπληρωτής Γραμματέας της Ένωσης Νέων του Γενικού Πανεπιστημίου της Χο Τσι Μινχ. Το 1993 έγινε αντιπρόεδρος της Επαγγελματικής Πανεπιστημιακής Επιτροπής της Ένωσης Νέων της Πόλης Χο Τσι Μινχ. ^[10] Τον Οκτώβριο του 1996 εξελέγη στη Μόνιμη Επιτροπή της Ένωσης Νέων της Πόλης Χο Τσι Μινχ και κατείχε τη θέση του επικεφαλής της Επαγγελματικής Πανεπιστημιακής Επιτροπής της Ένωσης Νέων της Πόλης Χο Τσι Μινχ. ^[11]

Ένωση Κομμουνιστικής Νεολαίας

Τον Οκτώβριο του 1995 συνέχισε να εργάζεται για την Ένωση Νέων, ενώ ταυτόχρονα κατείχε τη θέση του αντιπροέδρου και γενικού Γραμματέα της Ένωσης Φοιτητών της Πόλης Χο Τσι Μινχ, ενός νεοσύστατου φορέα, ^[10] και του γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του Συλλόγου Φοιτητών Βιετνάμ. Στις 26 Νοεμβρίου 1997, στο Συνέδριο της Εθνικής Ένωσης Νέων, εξελέγη μέλος της 7ης Κεντρικής Επιτροπής της Ένωσης Νέων. Του ανατέθηκε να είναι μέλος του Κόμματος, Γραμματέας της Επιτροπής Προσωπικού της Εθνικής Πανεπιστημιακής Ένωσης της Πόλης Χο Τσι Μινχ. Τον Ιανουάριο του 2000 έγινε Πρόεδρος της Ένωσης Φοιτητών της Πόλης Χο Τσι Μινχ για δεύτερη θητεία και εξελέγη αντιπρόεδρος της Ένωσης Φοιτητών του Βιετνάμ. ^{[12] [10]} Τον Μάιο του 2001 ανέλαβε τα καθήκοντά του ως αναπληρωτής γραμματέας της Ένωσης Νέων της Πόλης Χο Τσι Μινχ. Τον Νοέμβριο του 2002 διορίστηκε πρόεδρος της Ένωσης Νέων της Πόλης Χο Τσι Μινχ. ^[10] Τον Μάρτιο του 2003 ήταν γραμματέας της Ομοσπονδίας Νεολαίας της Πόλης Χο Τσι Μινχ και εξελέγη μέλος της Επιτροπής Κόμματος της Πόλης Χο Τσι Μινχ από τον Οκτώβριο του 2003. Διατήρησε αυτή τη θέση μέχρι το 2004, τον οποίο διαδέχθηκε ο Τατ Θαν Κανγκ . ^[13]

Από τις 8 έως τις 11 Δεκεμβρίου 2002, στο Συνέδριο της Εθνικής Ένωσης Νέων στο Ανόι, ο Βο Βαν Θουόνγκ εξελέγη μέλος της Μόνιμης Επιτροπής της Κεντρικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής Ένωσης Νέων του Χο Τσι Μινχ. Τον Δεκέμβριο του 2004 διορίστηκε γραμματέας της Κομματικής Επιτροπής της Περιφέρειας 12, Πόλη Χο Τσι Μινχ. ^[10] Στις 24 Απριλίου 2006 στο Εθνικό Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος του Βιετνάμ, εξελέγη ως αναπληρωματικό μέλος της 10ης Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος του Βιετνάμ. ^[14] Τον Οκτώβριο του 2006 διορίστηκε από το Πολιτικό Γραφείο Μόνιμος Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής Ένωσης Νεολαίας Χο Τσι Μινχ. ^[10] Εξελέγη επίσης ως Πρώτος Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής Ένωσης Νεολαίας Χο Τσι Μινχ, διαδεχόμενος τον Ντάο Νγκοκ Ντουνγκ τον Ιανουάριο του 2007 ^[15] Τον Δεκέμβριο του 2007 εξελέγη Πρώτος Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής Ένωσης Νεολαίας Χο Τσι Μινχ στο 9ο Συνέδριο της Ένωσης Νέων, καθώς και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Νεολαίας του Βιετνάμ. Στις 29 Φεβρουαρίου 2008, στην 5η Διάσκεψη της Κεντρικής Επιτροπής της Ομοσπονδίας Νεολαίας του Βιετνάμ, ο Βο Βαν Θουόνγκ εξελέγη ως ο 5ος Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Νεολαίας του Βιετνάμ. ^[16]

Επαρχιακή καριέρα

Εξελέγη μέλος του 5ου Λαϊκού Συμβουλίου της Πόλης του Χο Τσι Μινχ (θητεία 1999 – 2004). Τον Ιούλιο του 2007 εξελέγη μέλος της 12ης Εθνοσυνέλευσης (2007–2011) στην επαρχία Βιν Λονγκ. ^[17]

Στις 18 Ιανουαρίου 2011 στο 11ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος του Βιετνάμ, ο Βο Βαν Θουόνγκ εξελέγη τακτικό μέλος της 11ης Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος του Βιετνάμ (2011–2016). ^[18] Τον Αύγουστο του 2011 του ανατέθηκε από το Πολιτικό Γραφείο να κατέχει τη θέση του Γραμματέα της Επαρχιακής Κομματικής Επιτροπής Κουάνγκ Νγκάi. ^[19]

Στις 15 Απριλίου 2014 έγινε αναπληρωτής Μόνιμος Γραμματέας της Επιτροπής Κόμματος της Πόλης Χο Τσι Μινχ, για 9η θητεία (2010–2015), αντικαθιστώντας τον Νγκουέν Βαν Ντούα, επίσης πρώην Γραμματέα της Ένωσης Νέων της Πόλης Χο Τσι Μινχ. Στις 17 Οκτωβρίου 2015 επανεξελέγη ως αναπληρωτής Μόνιμος Γραμματέας της Επιτροπής του Κόμματος της Πόλης Χο Τσι Μινχ. ^[20]

Στις 26 Ιανουαρίου 2016 στο 12ο Συνέδριο του Εθνικού Κόμματος, ο Βο εξελέγη μέλος της 12ης Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος του Βιετνάμ. ^[21] Στις 27 Ιανουαρίου 2016 εξελέγη μέλος του Πολιτικού Γραφείου από τη 12η Κεντρική Επιτροπή, το νεότερο μέλος του 12ου Πολιτικού Γραφείου, σε ηλικία 46 ετών ^[22] Στις 4 Φεβρουαρίου 2016 παραιτήθηκε από τη θέση του Μόνιμου Αναπληρωτή Γραμματέα της Επιτροπής του Κόμματος της Πόλης του Χο Τσι Μινχ, παραιτήθηκε από τη Μόνιμη Επιτροπή της Επιτροπής του Κόμματος της Πόλης και αντ' αυτού του ανατέθηκε από το Πολιτικό Γραφείο να γίνει μέλος της Γραμματείας του Κομμουνιστικού Κόμματος Βιετνάμ ^[23] και κατέχει τη θέση του Επικεφαλής του Κεντρικού Τμήματος Προπαγάνδας του Κομμουνιστικού Κόμματος του Βιετνάμ. ^[24] Στις 22 Μαΐου 2016 εξελέγη μέλος της 14ης Εθνοσυνέλευσης (2016–2021) στην εκλογική περιφέρεια Νο. 01 της επαρχίας Ντονγκ Νάι, συμπεριλαμβανομένης της πόλης Μπιεν Χόα και των περιοχών: Long Thanh, Nhon Trach, με 676.517 ψήφους, ή 68,41% του συνόλου των έγκυρων ψήφων.

Είσοδος στην εθνική πολιτική

Μόνιμη Γραμματεία

Στις 30 Ιανουαρίου 2021, στο 13ο Συνέδριο του Εθνικού Κόμματος, εξελέγη τακτικό μέλος της 13ης Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος του Βιετνάμ. ^[25] Στις 31 Ιανουαρίου, στην πρώτη ολομέλεια της 13ης Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος, εξελέγη μέλος του Πολιτικού Γραφείου της 13ης Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος του Βιετνάμ. ^[26] Στις 6 Φεβρουαρίου διορίστηκε μόνιμος γραμματέας της Γραμματείας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος του Βιετνάμ. ^[27]

Προεδρία

Στις 2 Μαρτίου 2023 η Εθνοσυνέλευση ενέκρινε ψήφισμα το πρωί της Πέμπτης για να εκλέξει τον Βο Βαν Θουόνγκ Μόνιμο Μέλος της Γραμματείας του Κομμουνιστικού Κόμματος, νέο πρόεδρο του Βιετνάμ υπό τον Γενικό Γραμματέα του CPV Nguyễn Phú Trọng . ^[28]

Παραίτηση

Στις 20 Μαρτίου 2024 η Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος έκανε δεκτή την παραίτηση του Βο από τη θέση του προέδρου, από μέλος του Πολιτμπιρό και από μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος.^[29] Η επιτροπή ανέφερε ότι ο πρόεδρος είχε διαπράξει "παραβιάσεις", οι οποίες "άφησαν κακό σημάδι στη φήμη του Κομουνιστικού Κόμματος.”^[30] Τον διαδέχθηκε η υπηρεσιακή πρόεδρος Βο Θι Ανχ Σουάν στις 21 Μαρτίου.^[31]

Παραπομπές

1. «Vietnam elects Võ Văn Thưởng as new president». www.aa.com.tr. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2023.
2. «Ông Võ Văn Thưởng- Chủ tịch nước trẻ nhất trong lịch sử tuyên thệ nhậm chức». Dân Việt (στα Βιετναμικά). Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2023.
3. «Infographic: Sơ lược tiểu sử Chủ tịch nước trẻ nhất lịch sử Võ Văn Thưởng». Báo giao thông (στα vietnamese). 2 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2023.
4. «Ông Võ Văn Thưởng làm Chủ tịch nước». VnExpress. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2023.
5. «Vietnam parliament elects Võ Văn Thưởng as new state president» (στα αγγλικά). Reuters. 2023-03-02. https://www.reuters.com/world/asia-pacific/vietnam-parliament-elects-vo-van-thuong-new-state-president-2023-03-02/. Ανακτήθηκε στις 2023-03-02.
6. «Tiểu sử Đồng chí Võ Văn Thưởng». Tư liệu Văn kiện Đảng Cộng sản Việt Nam. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2021.
7. «Hồ sơ ấn tượng của tân Trưởng ban Tuyên giáo Trung ương Võ Văn Thưởng». Báo Dân sinh. 18 Φεβρουαρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2021.
8. «Anh Võ Văn Thưởng được bầu làm bí thư thứ nhất Trung ương Đoàn». Tuổi Trẻ. 14 Ιανουαρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2020.
9. «Tiểu sử Ủy viên Bộ Chính trị khóa XII Võ Văn Thưởng». Báo Tiền phong. 5 Φεβρουαρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2021.
10. «Politburo member, Standing member of PCC’s Secretariat Võ Văn Thưởng». VietNamPlus. Vietnam News Agency. 6 February 2021. https://en.vietnamplus.vn/politburo-member-standing-member-of-pccs-secretariat-vo-van-thuong/196032.vnp.
11. «Anh Võ Văn Thưởng được bầu làm Bí thư thứ nhất BCH T.Ư Đoàn khoá IX». Thành Đoàn Thành phố Hồ Chí Minh. Báo Tiền Phong. 21 Δεκεμβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2020.
12. «Anh Võ Văn Thưởng được bầu làm Bí thư thứ nhất BCH T.Ư Đoàn khoá IX». Thành Đoàn Thành phố Hồ Chí Minh. 21 Δεκεμβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2021.
13. «Điều động ông Võ Văn Thưởng về TƯ Đoàn». VnExpress. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2008.
14. «Danh sách Ban Chấp hành Trung ương Đảng khóa X». Báo Tiền phong. 24 Απριλίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2017.
15. C.M (13 Ιανουαρίου 2007). «Bầu ông Võ Văn Thưởng làm Bí thư thứ nhất TƯ Đoàn». Vietnamnet. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2008.
16. «Đồng chí Võ Văn Thưởng được bầu làm Chủ tịch Hội liên hiệp Thanh niên Việt Nam». Báo Quân đội Nhân Dân. 29 Φεβρουαρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2021.
17. «Danh sách Đại biểu Quốc hội khóa XII». Quốc hội Việt Nam. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2012.
18. Nhóm phóng viên (18 Ιανουαρίου 2011). «Công bố 200 ủy viên trung ương khóa XI». VnExpress. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2017.
19. «Ông Võ Văn Thưởng giữ chức Bí thư Tỉnh ủy Quảng Ngãi». Người đồng hành. 11 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2021.
20. «4 Phó Bí thư Thành ủy TPHCM khóa X». Báo Tiền phong. 17 Οκτωβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2021.
21. «LƯU TRỮ: BAN CHẤP HÀNH TRUNG ƯƠNG». Tư liệu văn kiện Đảng Cộng sản Việt Nam. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2020.
22. «Công bố danh sách Bộ Chính trị khóa 12: Nhiều gương mặt mới». VNeconomy. 28 Ιανουαρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2021.
23. «Quyết định của Bộ Chính trị về việc phân công Ủy viên Bộ Chính trị, Ủy viên Ban Bí thư khóa XII». Nhân Dân. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2021.
24. «Bộ Chính trị và Ban Bí thư Ban Chấp hành Trung ương khóa XII». Nhân Dân. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2021.
25. «Danh sách 200 Ủy viên Ban Chấp hành Trung ương Đảng khoá XIII». Vietnam Television. 30 Ιανουαρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2021.
26. «Công bố danh sách Bộ Chính trị và Ban Bí thư khóa XIII». Tuổi Trẻ. 31 Ιανουαρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2021.
27. «Tổng Bí thư, Chủ tịch nước Nguyễn Phú Trọng trao quyết định phân công Ủy viên Bộ Chính trị». Báo điện tử Chính phủ. 6 Φεβρουαρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021.
28. VnExpress. «Võ Văn Thưởng elected Vietnam's president - VnExpress International». VnExpress International – Latest news, business, travel and analysis from Vietnam (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2023.
29. «Trung ương đồng ý cho ông Võ Văn Thưởng thôi chức Chủ tịch nước». Dân trí. 20 Μαρτίου 2024. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαρτίου 2024. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2024.
30. «Vietnamese President Vo Van Thuong resigns, latest top official out amid anti-corruption campaign». Associated Press. 20 Μαρτίου 2024. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαρτίου 2024. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2024.
31. «Vietnam's vice president becomes interim president». Associated Press. 21 Μαρτίου 2024. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαρτίου 2024. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2024.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Võ Văn Thưởng στο Wikimedia Commons